Forwarded from لیبراسیون/لیبرالیسم
✍نگاهی به کشف حجاب
🌐قسمت اول
گاهی نقدهایی از طرف بعضی ناروشنفکران به #رضاشاه میبینم که ناشی از نااگاهی یا غرض ورزی گوینده است.بطور مثال میگویند کشف حجاب کار پسندیده ای بود ولی این کار نباید با فشار دولتی انجام میشد!!!!
این عزیزان هیچ درکی از دوران سیاه قاجار و وضعیت اجتماعی ایران در آن دوره و جایگاه دین ندارند و به همین دلیل متوجه نیستند چه انقلاب عظیمی در همه عرصه ها در ایران رخ داد‌ه که بانوان امروزه به عنوان "انسان" در جامعه ایران پذیرفته شده اند و حتی جمهوری ارتجاعی حضرات هم نتوانست این روند رو به جلو را به عقب بازگرداند!
ویکتور برار دانشمند فرانسوی در آغاز کتابی که در باره انقلاب مشروطه ایران نوشته است می گوید : ایران نه ملتست و نه دولت . این بهترین معرفی از وضع ایران در پایان دوره قاجارهاست و گوینده این سخن نه غرض ورزی و دشمنی کرده و به مبالغه کرده است و این تعریف خلاصه به روشنی وضعیت ایران قاجار را روشن میکند
پرفسور سعید نفیسی میگوید
برای اینکه مردم درست به اهمیت اصلاحات اجتماعی دوران رضاشاه بزرگ پی برند لازمست که اوضاع اجتماعی ایران را در دوره استیلای قاجارها بدانند . شواهد بسیار هست که جامعه ایران در دوره گذشته دچار منتهی درجه ذلت و خواری و فساد و زبونی شده بود که لازمه هر انقراض است و همیشه در مواقع دشوار و باريک تاریخ پیش از زوال دیده می شود. بسیاری ازین مفاسد اخلاقی نتیجه سالها پریشانی و آشفتگی و نا امنی و ناتوانی بود . نیروی مادی و معنوی از دست رفته بود و دلیری و دلاوری در هیچ کاری دیده نمی شد و مردم برای هیچ چیز نشاط و سروری را که لازمه زندگیست نداشتند و در همه کار بی قید بودند. دویست سال جنگهای خانگی و نفاق دو گانگی و ناامنی شبانروزی و گرفتار متنفذان وراهزنان و ستمگران و کارگزاران غارتگر دولت بودن درهای فرج را از هر سو بسته و هر آرزویی را از میان برده بود . مداخلات بیگانگان عزت نفس را که یکی از شریف ترين خصال آدمیست نابود
کرده بود و در نتیجه این پریشانیها و در ضمن تعليمات زیان بخش دورویی و تزویر در همه جار خنه افگنده بود و آن دلاوری و دلیری که لازمه مدت زنده است و بزرگترین حوادث تاریخ را فراهم کرده و ایرانیان بارها آنرا بهترین وجهی نمودار کرده بودند از ایران یکسره رخت بر بسته بود . بهمین جهت يك سلسله #اصلاحات_اجتماعی در ایران کمال ضرورت را داشت و مقدم بر هر اصلاح دیگری بود . شک نیست که ویرانی هر دیاری بسته بروحیات مردم آن دیار ست وماديات همیشه تابع فکر و اندیشه است . هرجا که اندیشه ناتوان گردد مادیات هم رو بتباهی می گذارد و به همین جهت در چنین مواردی اصلاحات معنوی و فکری و اجتماعی بر هر اصلاح دیگر باید مقدم باشد زیرا هرچه در آبادی وعمران بکنند تا مردمی بدان درجه از رشد و شایستگی نرسیده باشند که قدر آنرا بدانند و آنرا نگاه بدارند آن اساس مادی استوار نخواهد ماندو هرچه بسازند در اندک زمانی بیاد ویرانی می رود . بدین جهات مصلحان بزرگ
پدید آورندگان تمدنها و شرایع اصلاحات اجتماعی را بر هر کاری مقدم دانسته اندو نخست افکار و اخلاق را اصلاح کرده اند و پس از آن بسراغ مادیات رفته اند . درین دوره[دوره رضاشاه بزرگ] نیز اصلاحات معنوی و اجتماعی گوناگون در ایران شده است که هر يک در حد خود اهمیت خاصی دارد و جای آن دارد که آنها را در رأس پیشرفتهای ایران در دوران پهلوی بدانیم .
پرفسور نفیسی ادامه میدهند
یکی از آن اقدامات #متحد_الشکل کردن مردم و از میان بردن لباسهای گوناگون و رنگارنگی سابق بود که خود وسیله اختلاف ظاهری بشمار می رفت و همین سبب می شد که مردم خود را از يکدیگر بیگانه میدانستند و میدیدند که باهم اتحاد و اتفاق ندارند.
[این اصلاح در راستای]اصلاح اجتماعی مهم دیگری که در ایران شد ایجاد روح میهن پرستیست. البته وطن پرستی در دوره های قدیم تا دویست سال پیش بمصداق و مفهوم دیگری یعنی بمصداق قدیمی سابق معمول در ایران وجود داشته است و ایرانیان بكشور و آب و خاک خود دلبستگی داشته اند اما آن مصداق و مفهوم در جهان تغییر کرده و میهن پرستی امروز بجز وطن پرستی دویست سال پیشست و تازه این مصداق و مفهوم هم درین دویست سال پیش از میان رفته بود، زیرا که آدمی زاده قهرا پای بست نفع مادیست و در زادگاه ناامن و پریشان روز گار که مردم آن تا اندازه ای تهی دست و خواروسرشکسته باشند بکسی خوش نمی گذرد ونفع کسی تأمین نمیشود به همین جهت اگر مردم در وطن خود ناراحت و در معرض خطر باشند میکوشند جان خود را بدر برند. در آن زمان این معنی در ذهن مردم بدین گونه نقش می بست که:
وطن آنجاست کازاری نباشد کسی را با کسی کاری نباشد
یا آنکه می گفتند : سعد یا ، حب وطن گر چه حدیثی است قدیم نتوان مرد بسختی که من این جازادم
@cafe_andishe95
ادامه🔻🔻
🌐قسمت اول
گاهی نقدهایی از طرف بعضی ناروشنفکران به #رضاشاه میبینم که ناشی از نااگاهی یا غرض ورزی گوینده است.بطور مثال میگویند کشف حجاب کار پسندیده ای بود ولی این کار نباید با فشار دولتی انجام میشد!!!!
این عزیزان هیچ درکی از دوران سیاه قاجار و وضعیت اجتماعی ایران در آن دوره و جایگاه دین ندارند و به همین دلیل متوجه نیستند چه انقلاب عظیمی در همه عرصه ها در ایران رخ داد‌ه که بانوان امروزه به عنوان "انسان" در جامعه ایران پذیرفته شده اند و حتی جمهوری ارتجاعی حضرات هم نتوانست این روند رو به جلو را به عقب بازگرداند!
ویکتور برار دانشمند فرانسوی در آغاز کتابی که در باره انقلاب مشروطه ایران نوشته است می گوید : ایران نه ملتست و نه دولت . این بهترین معرفی از وضع ایران در پایان دوره قاجارهاست و گوینده این سخن نه غرض ورزی و دشمنی کرده و به مبالغه کرده است و این تعریف خلاصه به روشنی وضعیت ایران قاجار را روشن میکند
پرفسور سعید نفیسی میگوید
برای اینکه مردم درست به اهمیت اصلاحات اجتماعی دوران رضاشاه بزرگ پی برند لازمست که اوضاع اجتماعی ایران را در دوره استیلای قاجارها بدانند . شواهد بسیار هست که جامعه ایران در دوره گذشته دچار منتهی درجه ذلت و خواری و فساد و زبونی شده بود که لازمه هر انقراض است و همیشه در مواقع دشوار و باريک تاریخ پیش از زوال دیده می شود. بسیاری ازین مفاسد اخلاقی نتیجه سالها پریشانی و آشفتگی و نا امنی و ناتوانی بود . نیروی مادی و معنوی از دست رفته بود و دلیری و دلاوری در هیچ کاری دیده نمی شد و مردم برای هیچ چیز نشاط و سروری را که لازمه زندگیست نداشتند و در همه کار بی قید بودند. دویست سال جنگهای خانگی و نفاق دو گانگی و ناامنی شبانروزی و گرفتار متنفذان وراهزنان و ستمگران و کارگزاران غارتگر دولت بودن درهای فرج را از هر سو بسته و هر آرزویی را از میان برده بود . مداخلات بیگانگان عزت نفس را که یکی از شریف ترين خصال آدمیست نابود
کرده بود و در نتیجه این پریشانیها و در ضمن تعليمات زیان بخش دورویی و تزویر در همه جار خنه افگنده بود و آن دلاوری و دلیری که لازمه مدت زنده است و بزرگترین حوادث تاریخ را فراهم کرده و ایرانیان بارها آنرا بهترین وجهی نمودار کرده بودند از ایران یکسره رخت بر بسته بود . بهمین جهت يك سلسله #اصلاحات_اجتماعی در ایران کمال ضرورت را داشت و مقدم بر هر اصلاح دیگری بود . شک نیست که ویرانی هر دیاری بسته بروحیات مردم آن دیار ست وماديات همیشه تابع فکر و اندیشه است . هرجا که اندیشه ناتوان گردد مادیات هم رو بتباهی می گذارد و به همین جهت در چنین مواردی اصلاحات معنوی و فکری و اجتماعی بر هر اصلاح دیگر باید مقدم باشد زیرا هرچه در آبادی وعمران بکنند تا مردمی بدان درجه از رشد و شایستگی نرسیده باشند که قدر آنرا بدانند و آنرا نگاه بدارند آن اساس مادی استوار نخواهد ماندو هرچه بسازند در اندک زمانی بیاد ویرانی می رود . بدین جهات مصلحان بزرگ
پدید آورندگان تمدنها و شرایع اصلاحات اجتماعی را بر هر کاری مقدم دانسته اندو نخست افکار و اخلاق را اصلاح کرده اند و پس از آن بسراغ مادیات رفته اند . درین دوره[دوره رضاشاه بزرگ] نیز اصلاحات معنوی و اجتماعی گوناگون در ایران شده است که هر يک در حد خود اهمیت خاصی دارد و جای آن دارد که آنها را در رأس پیشرفتهای ایران در دوران پهلوی بدانیم .
پرفسور نفیسی ادامه میدهند
یکی از آن اقدامات #متحد_الشکل کردن مردم و از میان بردن لباسهای گوناگون و رنگارنگی سابق بود که خود وسیله اختلاف ظاهری بشمار می رفت و همین سبب می شد که مردم خود را از يکدیگر بیگانه میدانستند و میدیدند که باهم اتحاد و اتفاق ندارند.
[این اصلاح در راستای]اصلاح اجتماعی مهم دیگری که در ایران شد ایجاد روح میهن پرستیست. البته وطن پرستی در دوره های قدیم تا دویست سال پیش بمصداق و مفهوم دیگری یعنی بمصداق قدیمی سابق معمول در ایران وجود داشته است و ایرانیان بكشور و آب و خاک خود دلبستگی داشته اند اما آن مصداق و مفهوم در جهان تغییر کرده و میهن پرستی امروز بجز وطن پرستی دویست سال پیشست و تازه این مصداق و مفهوم هم درین دویست سال پیش از میان رفته بود، زیرا که آدمی زاده قهرا پای بست نفع مادیست و در زادگاه ناامن و پریشان روز گار که مردم آن تا اندازه ای تهی دست و خواروسرشکسته باشند بکسی خوش نمی گذرد ونفع کسی تأمین نمیشود به همین جهت اگر مردم در وطن خود ناراحت و در معرض خطر باشند میکوشند جان خود را بدر برند. در آن زمان این معنی در ذهن مردم بدین گونه نقش می بست که:
وطن آنجاست کازاری نباشد کسی را با کسی کاری نباشد
یا آنکه می گفتند : سعد یا ، حب وطن گر چه حدیثی است قدیم نتوان مرد بسختی که من این جازادم
@cafe_andishe95
ادامه🔻🔻