🔴یادداشتهای_اوین
🔻بازداشت فعالان صنفی پاسخ مطالبات صنفی نیست!
🖌 #محمد_حبیبی
1- سال گذشته در چنین روزهایی پاسخ دهنده سوالات نهاد بازداشت کننده بودم ، بحث کلی این بود که با بازداشت من بساط تجمعات خیابانی برچیده می شود ، چنین توهمی از جایگاه خود نداشتم و در عین حال واجد تحلیلی مشخص از شرایطی عینی بودم . تا زمانی که مطالبات و خواسته های مشروع معلمان و کارگران بی پاسخ می ماند و ساختار معیوب کنونی در حوزه آموزش و دستمزد تداوم دارد این اعتراضات ادامه خواهد داشت . درواقع علت اصلی مشکلات ، عینی است و حضور در خیابان معلول آن است . تجربه امسال نشان داد چنین تحلیلی به واقعیت نزدیک تر است از طرف دیگر کنش های تشکل های صنفی چه معلمی و چه کارگری ، نوعی فعالیت سندیکالیستی است . در سندیکا خواسته ها در سطح مطالبات صنفی باقی می ماند از همین جهت است که در ادبیات رادیکال چنین کنش هایی رفرمیستی تلقی می شود .
2- در طول سال های فعالیتم در کانون صنفی معلمان یکی از افتخاراتم همکاری با #محمدتقی_فلاحی ، دبیر کل کانون صنفی معلمان است . فردی اصول مند با تدبیر و مهمتر از آن شخصیتی اخلاق مدار .
سبک خاص فعالیت ، ایشان را میان همگان به صفات میانه روی و عقلانیت شهره ساخته بود .
بازداشت چنین فردی آن هم به چنین شکلی بی گمان ناشی از نوعی استیصال در نهاد بازداشت کننده است .سطح گسترده بازداشت ها چه در میان معلمان و چه کارگران، ناشی از ناآگاهی عمیق در نهادهای امنیتی است. گیرم که همه کنش های صنفی متوقف شده و همه افراد تاثیرگذار در تشکل های معلمی و کارگری بازداشت شوند، در فقدان این تشکل های مدنی و در شرایط بر زمین ماندن مطالبات و تداوم مشکلات عینی ، اعتراضات ناپدید نمی شود، اما بی گمان شکل آن تغییر می یابد . اگر سقف مطالبات سندیکایی صنفی است ، کف خواسته ها در اعتراضات توده ای حتما سیاسی است . دستیابی به شناخت پیرامون چنین تفاوتی نیازمند مطالعه گسترده ای نیست، اما فقدان آن حتما نشانه همان استیصال است.
#محمدحبيبي
#زندان_اوین
پانزدهم اردیبهشت هزار و سیصدو نود و هشت
منتشر شده در سايت جامعه نو
🔻بازداشت فعالان صنفی پاسخ مطالبات صنفی نیست!
🖌 #محمد_حبیبی
1- سال گذشته در چنین روزهایی پاسخ دهنده سوالات نهاد بازداشت کننده بودم ، بحث کلی این بود که با بازداشت من بساط تجمعات خیابانی برچیده می شود ، چنین توهمی از جایگاه خود نداشتم و در عین حال واجد تحلیلی مشخص از شرایطی عینی بودم . تا زمانی که مطالبات و خواسته های مشروع معلمان و کارگران بی پاسخ می ماند و ساختار معیوب کنونی در حوزه آموزش و دستمزد تداوم دارد این اعتراضات ادامه خواهد داشت . درواقع علت اصلی مشکلات ، عینی است و حضور در خیابان معلول آن است . تجربه امسال نشان داد چنین تحلیلی به واقعیت نزدیک تر است از طرف دیگر کنش های تشکل های صنفی چه معلمی و چه کارگری ، نوعی فعالیت سندیکالیستی است . در سندیکا خواسته ها در سطح مطالبات صنفی باقی می ماند از همین جهت است که در ادبیات رادیکال چنین کنش هایی رفرمیستی تلقی می شود .
2- در طول سال های فعالیتم در کانون صنفی معلمان یکی از افتخاراتم همکاری با #محمدتقی_فلاحی ، دبیر کل کانون صنفی معلمان است . فردی اصول مند با تدبیر و مهمتر از آن شخصیتی اخلاق مدار .
سبک خاص فعالیت ، ایشان را میان همگان به صفات میانه روی و عقلانیت شهره ساخته بود .
بازداشت چنین فردی آن هم به چنین شکلی بی گمان ناشی از نوعی استیصال در نهاد بازداشت کننده است .سطح گسترده بازداشت ها چه در میان معلمان و چه کارگران، ناشی از ناآگاهی عمیق در نهادهای امنیتی است. گیرم که همه کنش های صنفی متوقف شده و همه افراد تاثیرگذار در تشکل های معلمی و کارگری بازداشت شوند، در فقدان این تشکل های مدنی و در شرایط بر زمین ماندن مطالبات و تداوم مشکلات عینی ، اعتراضات ناپدید نمی شود، اما بی گمان شکل آن تغییر می یابد . اگر سقف مطالبات سندیکایی صنفی است ، کف خواسته ها در اعتراضات توده ای حتما سیاسی است . دستیابی به شناخت پیرامون چنین تفاوتی نیازمند مطالعه گسترده ای نیست، اما فقدان آن حتما نشانه همان استیصال است.
#محمدحبيبي
#زندان_اوین
پانزدهم اردیبهشت هزار و سیصدو نود و هشت
منتشر شده در سايت جامعه نو