صبح زمانی مناسب است هم برای فعالیتِ ذهنی، هم بدنی، زیرا صبح جوانیِ روز است: همه چیز شاداب، تازه و آسان است، احساس نیرومندی میکنیم و همهٔ قابلیت هایمان کاملاً در دسترس هستند. صبح را نباید با خواب طولانی یا مشغولیتها و گفتگوهای بی ارزش تلف کرد بلکه باید به منزلهٔ جوهر زندگی به آن نگریست و آن را تا اندازه‌ای مقدّس داشت... هربار که از خواب بیدار میشویم و برمی‌خیزیم، تولدی کوچک است و هر صبحِ پُرطراوت به منزلهٔ جوانیِ کوتاهی است.

#آرتور_شوپنهاور
#در_باب_حکمت_زندگی
💙 Join us : @philosophibisansoor

چه کم تجربه است آن کس که گمان میکند نشان دادنِ عقل و هوش موجب محبوبیت در جامعه میشود! برعکس، این دو خصوصیت نزد اکثریتِ غالبِ مردم خشم و نفرت ایجاد میکند. هر اندازه که نتوانند این خشم و نفرت را ابراز کنند و حتی آن را از خود هم پنهان کنند این احساس شدیدتر میشود. آنچه درواقع میگذرد این است: وقتی کسی برتریِ فکریِ مخاطبِ خود را درک و احساس میکند در نهان و بی آنکه خود بداند نتیجه میگیرد که مخاطب نیز به همان اندازه، حقارت و محدود بودنِ او را درک و احساس میکند‌. این قیاسِ پنهان، تلخ ترین نوعِ نفرت و خشم و کینه را در او تحریک میکند. پس گراسیان به درستی میگوید که: «تنها وسیله‌ای که موجبِ محبوبیت میشود این است که آدمی پوستِ کُندذهن‌ترینِ حیوانات را بر تنِ خود بکِشد!»

#آرتور_شوپنهاور
#در_باب_حکمت_زندگی
#fm_god
💙 Join us : @philosophibisansoor

مردم از افرادی که بالاتر اند می گریزند و از آنها نفرت دارند، و در توجیه این رفتار، برای آنان همه نوع عیب می تراشند.

#آرتور_شوپنهاور
#در_باب_حکمت_زندگی
💙 Join us : @philosophibisansoor

#فلسفه

سعادت و لذّت سرابی است که فقط از راهِ دور قابلِ رؤیت است و هنگامی که به آن نزدیک میشویم، ناپدید میگردد. در عوض، رنج و درد واقعیت دارد و خود مستقیماً نمایندهٔ خویش است و نه به وهم نیازی دارد، نه به انتظار. حال اگر این آموزه ثمر دهد، دیگر در پیِ سعادت و لذّت نمی‌رویم و بیشتر قصدمان این است که در حدِ امکان راه را بر درد و رنج ببندیم. آنگاه درمی‌یابیم که بهترین متاعی که جهان در اختیار دارد و میتواند به ما عرضه کند: زندگیِ بی رنج، آرام و تحمل‌پذیر است و توقعاتِ خود را محدود میکنیم تا با اطمینانِ بیشتر به اینها واقعیت ببخشیم، زیرا «مطمئن‌ترین راه برای اینکه شوربخت نشویم این است که نخواهیم بسیار خوشبخت باشیم.»

📚#در_باب_حکمت_زندگی
👤#آرتور_شوپنهاور

@philosophibisansoor

#فلسفه

سعادت و لذّت سرابی است که فقط از راهِ دور قابلِ رؤیت است و هنگامی که به آن نزدیک میشویم، ناپدید میگردد. در عوض، رنج و درد واقعیت دارد و خود مستقیماً نمایندهٔ خویش است و نه به وهم نیازی دارد، نه به انتظار. حال اگر این آموزه ثمر دهد، دیگر در پیِ سعادت و لذّت نمی‌رویم و بیشتر قصدمان این است که در حدِ امکان راه را بر درد و رنج ببندیم. آنگاه درمی‌یابیم که بهترین متاعی که جهان در اختیار دارد و میتواند به ما عرضه کند: زندگیِ بی رنج، آرام و تحمل‌پذیر است و توقعاتِ خود را محدود میکنیم تا با اطمینانِ بیشتر به اینها واقعیت ببخشیم، زیرا «مطمئن‌ترین راه برای اینکه شوربخت نشویم این است که نخواهیم بسیار خوشبخت باشیم.»

📚#در_باب_حکمت_زندگی
👤#آرتور_شوپنهاور

@philosophibisansoor

مردم از افرادی که بالاتراند می گریزند و از آنها نفرت دارند، و در توجیه این رفتار، برای آنان همه نوع عیب می تراشند.
#آرتور_شوپنهاور
#در_باب_حکمت_زندگی

join us : | کانال فلسفه بدون سانسور
@Philosophibisansoor

مبتذل‌ترین نوع غرور، غرورِ ملّی‌ است، زیرا کسی که به ملّیت خود افتخار می‌کند در خود کیفیتِ با ارزشی برای افتخار ندارد، وگرنه به چیزی متوسل نمی‌شد که با هزاران هزار نفر در آن مشترک است. برعکس، کسی که امتیازات فردیِ مهمی در شخصیتِ خود داشته باشد، کمبود‌ها و خطاهای ملّت خود را واضح‌تر از دیگران می‌بیند، زیرا مدام با این‌ها برخورد می‌کند. اما هر نادان فرومایه که هیچ افتخاری در جهان ندارد، به مثابهٔ آخرین دستاویز به ملّتی متوسل می‌شود که خود جزیی از آن است.

/ #آرتور_شوپنهاور /
/ #در_باب_حکمت_زندگی /
/ #ترجمه_ی_محمد_مبشری_ص۸۳ /

join us : | کانال فلسفه
@Philosophibisansoor

⁠
آنچه انسان‌ها را به سوی جمع سوق می‌دهد این‌است که نمی‌توانند تنهایی را و در تنهایی، خود را تحمل کنند. خلأ درونی و دلزدگی، موجب می‌شوند که انسان‌ها به سوی جمع رانده شوند، یا به سفر روند. در ذهنِ انسان، محرکی وجود ندارد که ذهن را به حرکت درآورد. از‌این‌رو به‌منظور به حرکت درآوردن ذهن، مثلا به شراب روی می‌آورند و سپس بسیاری به شرابخوارگی مبتلا می‌گردند. به همین علت، دائم به محرک‌های بیرونی دیگر هم نیازمندند که شدیدترین نوع آن عبارت است از همنشینی با کسانی که از حیث ماهیت با آن‌ها قرابت دارند. بدون این اعمال روح‌شان زیر سنگینی بار خود فرو می‌ریزد و به خمودی عذاب‌آوری مبتلا می‌گردند.


📕 #در_باب_حکمت_زندگی ص170
👤 #آرتور_شوپنهاور


join us : | کانال فلسفه
@Philosophibisansoor

هرچه آدمی به علت شرایط ذهنی یا عینی کمتر مجبور به تماس با دیگران باشد، در وضع بهتری است. مضرات تنهایی و عزلت را اگر نمی‌شود یکجا احساس کرد، لااقل می‌توان حدود آن را تشخیص داد.

اما جمع موذی است؛ زیرا در پس ظاهر تفریح، مراورده و لذت معاشرت و جز اینها، زیان های جبران ناپذیری را پنهان می‌کند. از چیزهای اساسی که جوانان باید بیاموزند یکی این است که تنهایی را تحمل کنند، زیرا سرچشمه ی سعادت و آرامش روح است.

از همه‌ی این ها نتیجه می‌شود که هرکس که به خود متکی و در همه‌ی امور خودبسا باشد، در وضعیت بسیار خوبی بسر می‌برد. حتی سیسرون می‌گوید :
«هرکس که فقط به خود وابسته است و می‌تواند به خود قناعت کند، باید انسان خوشبختی باشد».

به علاوه هرچه آدمی کیفیت های بیشتری در خود داشته باشد، از دیگران بی نیاز تر است.
احساس خودبسایی کامل، در انسان‌های صاحب ارزش و غنای درونی مانع از آن می‌شود که در هم نشینی بادیگران، آنطور که جمع از آنان انتظار دارد، ارزش و غنای خود را فدا کنند‌، چه رسد به اینکه با انکار کردن خود در پی معاشرت با دیگران باشند.

عکس این خصوصیات مردم عادی را بسیار معاشرتی و قابل انطباق می کند، زیرا دیگران را بهتر از خود می‌توانند تحمل کنند. علاوه بر این، در جهان به ارزشهای واقعی اعتنایی نمی‌کنند و به آنچه اعتنا می‌کنند، ارزشی ندارد.
انزوای انسانهای شایسته و ممتاز، هم علت این امر است و هم نتیجه ی آن.

بنابر آنچه گفته شد، روش خردمندانه ی زندگی برای هرکسی که ارزشی در درون خود دارد این است که در صورت لزوم نیازهای خویش را محدود کند تا بتواند آزادیش را نگاه دارد یا گسترش دهد و از آنجا که آدمی ناگزیر با همنوعان خود سر و کار دارد بهتر است تا آنجا که ممکن است آنانرا به زندگی خصوصی خود راه ندهد.

#آرتور_شوپنهاور
#در_باب_حکمت_زندگی

@philosophibisansoor

زندگی مانند بازی شطرنج است : ما نقشه‌ای میریزیم اما اجرای آن مشروط به حرکت هایی است که رقیب به دلخواه میکند. این رقیب در زندگی ، سرنوشت است.

#آرتور_شوپنهاور
#در_باب_حکمت_زندگی

@Philosophibisansoor

مبتذل‌ترین نوع غرور، غرورِ ملّی‌ است، زیرا کسی که به ملّیت خود افتخار می‌کند در خود کیفیتِ با ارزشی برای افتخار ندارد، وگرنه به چیزی متوسل نمی‌شد که با هزاران هزار نفر در آن مشترک است. برعکس، کسی که امتیازات فردیِ مهمی در شخصیتِ خود داشته باشد، کمبود‌ها و خطاهای ملّت خود را واضح‌تر از دیگران می‌بیند، زیرا مدام با این‌ها برخورد می‌کند. اما هر نادان فرومایه که هیچ افتخاری در جهان ندارد، به مثابهٔ آخرین دستاویز به ملّتی متوسل می‌شود که خود جزیی از آن است.

/ #آرتور_شوپنهاور /
/ #در_باب_حکمت_زندگی /
/ #ترجمه_ی_محمد_مبشری_ص۸۳ /

join us : | کانال فلسفه
@Philosophibisansoor

⁠■ فقط فرد تهیدست ممکن است کاملا، عمیقا، بی چون و چرا و به طور همه جانبه به زیردست بودن و بی اهمیت و بی ارزش بودن خود اعتقاد داشته باشد و از این رو می‌تواند در دستگاه سیاست جایگاه خود را پیدا کند.
فقط اوست که می‌تواند مدام تعظیم کند و فقط تعظيم اوست که به نود درجهٌ کامل می‌رسد : فقط او می‌گذارد هرچه می‌خواهند با او بکنند و در عین حال می‌تواند لبخند هم بزند.
فقط او بی ارزش بودن خدماتش را کاملا می‌شناسد. فقط او در ملا عام با صدای بلند یا حروف چاپی بزرگ از نوشته‌های غیر حرفه ای مافوقان خود یا اشخاص صاحب نفوذ دیگر به عنوان شاهکار تمجید می‌کند و فقط او راه و رسم گدایی را می‌داند.

در نتیجه فقط او می‌تواند وقتی هنوز جوانی را پشت سر نگذاشته است، شاهد آن حقيقت نهان شود که #گوته به این نحو بیان کرده است :

« شکایت از فرومایگی سودی ندارد، زیرا آنچه بر جهان فرمانروایی می‌کند، فرومایگی است، حتی اگر مردمان عکس این را ادعا کنند. »

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حکمت_زندگی

join us : | کانال فلسفه
@Philosophibisansoor

مردم از افرادی که بالاتراند می گریزند و از آنها نفرت دارند، و در توجیه این رفتار، برای آنان همه نوع عیب می تراشند.

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حکمت_زندگی

join us : |
@philosophibisansoor

◾️هیچ‌کس نمی‌تواند مدت درازی ماسکی که بر چهره دارد به نمایش بگذارد سرشت آدمی هر آنچه را که به طور تصنعی کسب شده است،
در هم می‌شکند.

#در_باب_حکمت_زندگی
#آرتور_شوپنهاور
@philosophibisansoor