‍ گزارش #بي‌بي‌سي از اولين مجموعه ژانر در ايران
اين مجموعه به دبيري #محمدحسن_شهسواري به همت #گروه_انتشاراتي_ققنوس منتشر شده است

کتاب‌خوان؛ چرا ایران 'ملکه جنایت' ندارد

مجید پاکزاد
روزنامه‌نگار
27 نوامبر 2018 - 06 آذر 1397

اگر سرزمین ادبیات جنایی جهان ملکه‌هایی چون پی‌دی جیمز و آگاتا کریستی، معروف به «ملکه‌های جنایت» دارد، ژانر جنایی در ادبیات داستانی ایران نه تنها تا کنون ملکه‌ای نداشته است که اساساً تا همین اواخر، زنان نویسنده، حتی ژانرنویسان آنها، به این عرصه ظاهراً مردانه قدم هم نمی‌گذاشتند.

ادبیات پلیسی، کارآگاهی، معمایی یا به طور کلی ژانر جنایی در ایران ادبیاتی کم‌سابقه نیست. دستکم نویسندگانی چون حسینقلی مستعان با داستان جنایی هفت سال ادامه‌دار «آفت» و امیر عشیری با انبوه داستان‌های جنایی مشهورش و پرویز قاضی سعید، پلیسی‌نویس دهه‌های سی تا اواخر پنجاه، یا آثاری یکّه همچون رمان درخشان «فیل در تاریکی» زنده‌یاد قاسم هاشمی‌نژاد، در آسمان شب این ملک به قدر ستاره‌ای درخشیده‌اند.

اما سنت ژانرنویسی زنان در ایران همواره حول رمان‌های عاشقانه (معروف به پاورقی) چرخیده و از دایره آن بیرون نیامده است. به گونه‌ای که حکمران بلامنازع این عرصه اغلب زنان بوده‌اند، همچنانکه فرمان رمان‌های عاشقانه در جهان نیز در دست زنان بوده و هست. نگاه کنید به فروش خیره‌کننده نویسندگانی چون جوجو مویز و آنا گاوالدا در بازار کتاب ایران، در کنار اقبال همیشه بلند رمان‌های عاشقانه زنان ژانرنویس ایران.

ادبیات ژانر در جهان، در گونه‌های فانتزی و علمی و تخیلی هم عاری از حضور قدرتمند زنان نبوده است. از مری شرلی، خالق فرانکشتاین، گرفته تا نویسنده‌ نامدار امروز، جی‌.کی. رولینگ، زنان نیز پابه‌پای مردان در آفرینش دنیای ادبیات ژانر سهیم بوده‌اند.

اکنون به نظر می‌رسد در ایران نیز شماری از زنان نویسنده عزم خود را جزم کرده باشند برای ورود جدی به ژانرنویسی. شاهد این ادعا انتشار آثاری از این دست برای اولین‌بار از زنان نویسنده در سه چهار سال اخیر است.
@qoqnoospub