#دلتنگي_هاي_نقاش_خيابان_چهل_و_هشتم نوشته #جي_دي_سلينجر ترجمه: #احمد_گلشيري در بخشی از مقدمه مترجم می خوانیم: «#سلینجر تنها نویسنده پس از جنگ در #امریکا ست که آثارش مورد استقبال همگان قرار گرفته. این استقبال نوعی عقب نشینی ادبی از آثار نویسندگان بزرگی چون #هرمان_ملویل #هنری_جیمز و #ویلیام_فاکنر است زیرا که آدم های آثار سلینجر بیشتر #موواين درونگرایانی هستند که خواننده به آسانی می تواند تصویر خود و معاصران خود را در آینه آنها بازشناسد. سلینجر در عین حال به تقابل کودکی و بزرگسالی دست می زند به تقابل بی گناهی و پلیدی امید و نومیدی و حقیقت و دغل‌کاری. مواجهه فساد آدم ها و ادراک کودک موضوعی بکر در داستان نویسی امروز است. این کودک که هم قربانی دغل‌کاری های ماست و هم نجات دهنده با چشمان نگران خود در اکثر داستان های سلینجر حضور دارد. 9داستان سلینجر که حکایت تنهائی در آزادی است یکی از ده کتاب کلاسیک مدرن جهان شمرده شده است.»

انزوای معینی وجود دارد که شبیه هیچ انزوای دیگری نیست، انزوای انسانی که غذایش را در ملاعام بر روی دیواری، یا بر روی کاپوت اتومبیلش، یا در کنار نرده ای، به تنهایی آماده می کند. این غم انگیزترین منظره جهان است. غم انگیزتر از فقر، غم انگیزتر از گدایی، آری انسانی که در ملاعام به تنهایی غذا می خورد از تمام اینها غم انگیزتر است. هیچ چیزی بیش از این با قوانین انسان یا حیوان تضاد ندارد، زیرا حیوانات همیشه به یکدیگر این افتخار را می دهند که در غذای هم شریک شوند یا بر سر آن بجنگند. کسی که به تنهایی غذا می خورد مرده است.

#امریکا
#ژان_بودریار
#ققنوس
@qoqnoospub