راهنمای کتاب/افکار درونی با روایت داستانی
عباس کریمی عباسی
@qoqnoospub
«فکرهای خصوصی»
نویسنده: یاسمن خلیلی فرد
ناشر: هیلا، چاپ اول 1398
128 صفحه، 15000 تومان
#داستان_کوتاه #نشرهیلا
یاسمن خلیلی فرد از نویسندگان جوانی‌ست که آثارش با استقبال خوبی در میان مخاطبان داستان ایرانی روبه‌رو شده است. پیش از این اما آثارش در قالب رمان عرضه شده بودند؛ با انتشار«فکرهای خصوصی» که توسط نشر هیلا به بازار آمده و اخیرا به چاپ دوم نیز رسیده است؛ خلیلی فرد در زمینه داستان کوتاه نیز تجربیات خود را در اختیار مخاطبان قرار داده که استقبال علاقمندان آثار او از این مجموعه داستان نیز قابل قبول بوده است. «فکرهای خصوصی» از یازده داستان کوتاه با نامهای: فکرهای خصوصی، چمدان، نامه خداحافظی، نامادری، پسرخوانده، کلاه‌گیس فروش، نامبر فایو، صدا، دور از او، مک‌دونالد، خیابان تورینو و درد مشترک؛ تشکیل شده است. داستانهای این کتاب اغلب حال و هوای اجتماعی و خانوادگی دارند؛ اما آنچه داستانهای «فکرهای خصوصی» را قابل اعتنا می‌سازد ویژگی های مشترک‌ست که بعضا امتیازهای مثبت همین داستانها نیز محسوب می‌شوند.
نام کتاب نوعی اشاره به محتوای درونی داستان‌هاست. اکثر آنها مجموعه افکاری درونی هستند که قابل بازگویی نیستند و اغلب فقط در ذهن فرد باقی می‌مانند. فکرهای خصوصی که اولین داستان این مجموعه نیز هست مجموعه افکار زنی است که دچار تردید در یک تصمیم بزرگ شده و نمی‌تواند حسش را با کلام بیان کند. چمدان نیز همین تم را دارد هر چند پیرنگش متفاوت است. زنان شخصیت اصلی عمده داستانها هستند و حتی اگر مثل داستان نامبر فایو، مرد باشند باز هم به یک زن پیوند می‌خورند. با این حال نویسنده که خود زن است دچار انگاره‌های افراطی نسبت به مسائل زنان نشده و با نگاهی منصفانه به زن ایرانی و دغدغه‌های او پرداخته است.
داستانها راوی اول یا سوم شخص دارند و به نظر می‌رسد نویسنده – خودآگاه یا ناخودآگاه – با انتخاب سوم شخص در برخی از آنها خواسته است که تاکید بیشتری بر خصوصی بودن این افکار داشته باشد.
·فکرهای خصوصی؛ به دلیل ماهیتی که ذکر آن رفت، ساختار رواییِ خاصی دارد، نوعی جریان سیال ذهن که باعث شده نویسنده از دیالوگ استفاده کمی داشته باشد. از این منظر شاید برخی داستانها دارای نوعی پرگویی به نظر برسند که دلیل اصلی آن استفاده نکردن نویسنده از آرایه های ادبی است.داستانها فضاسازی خوبی دارند و شخصیت‌پردازی به شکل خوبی انجام شده و با توجه به نوع ساختار داستان کوتاه بین شخصیت اصلی با شخصیت‌های فرعی با تعادلی استاندارد دیده می‌شود اما از توصیف‌های لازمی که از شدت واگویه‌ها بکاهد و نوعی عطف برای در کردن خستگی ذهنی مخاطب باشد خبری نیست.
ادامه...
https://www.alef.ir/news/3981210105.html
عباس کریمی عباسی
@qoqnoospub
«فکرهای خصوصی»
نویسنده: یاسمن خلیلی فرد
ناشر: هیلا، چاپ اول 1398
128 صفحه، 15000 تومان
#داستان_کوتاه #نشرهیلا
یاسمن خلیلی فرد از نویسندگان جوانی‌ست که آثارش با استقبال خوبی در میان مخاطبان داستان ایرانی روبه‌رو شده است. پیش از این اما آثارش در قالب رمان عرضه شده بودند؛ با انتشار«فکرهای خصوصی» که توسط نشر هیلا به بازار آمده و اخیرا به چاپ دوم نیز رسیده است؛ خلیلی فرد در زمینه داستان کوتاه نیز تجربیات خود را در اختیار مخاطبان قرار داده که استقبال علاقمندان آثار او از این مجموعه داستان نیز قابل قبول بوده است. «فکرهای خصوصی» از یازده داستان کوتاه با نامهای: فکرهای خصوصی، چمدان، نامه خداحافظی، نامادری، پسرخوانده، کلاه‌گیس فروش، نامبر فایو، صدا، دور از او، مک‌دونالد، خیابان تورینو و درد مشترک؛ تشکیل شده است. داستانهای این کتاب اغلب حال و هوای اجتماعی و خانوادگی دارند؛ اما آنچه داستانهای «فکرهای خصوصی» را قابل اعتنا می‌سازد ویژگی های مشترک‌ست که بعضا امتیازهای مثبت همین داستانها نیز محسوب می‌شوند.
نام کتاب نوعی اشاره به محتوای درونی داستان‌هاست. اکثر آنها مجموعه افکاری درونی هستند که قابل بازگویی نیستند و اغلب فقط در ذهن فرد باقی می‌مانند. فکرهای خصوصی که اولین داستان این مجموعه نیز هست مجموعه افکار زنی است که دچار تردید در یک تصمیم بزرگ شده و نمی‌تواند حسش را با کلام بیان کند. چمدان نیز همین تم را دارد هر چند پیرنگش متفاوت است. زنان شخصیت اصلی عمده داستانها هستند و حتی اگر مثل داستان نامبر فایو، مرد باشند باز هم به یک زن پیوند می‌خورند. با این حال نویسنده که خود زن است دچار انگاره‌های افراطی نسبت به مسائل زنان نشده و با نگاهی منصفانه به زن ایرانی و دغدغه‌های او پرداخته است.
داستانها راوی اول یا سوم شخص دارند و به نظر می‌رسد نویسنده – خودآگاه یا ناخودآگاه – با انتخاب سوم شخص در برخی از آنها خواسته است که تاکید بیشتری بر خصوصی بودن این افکار داشته باشد.
·فکرهای خصوصی؛ به دلیل ماهیتی که ذکر آن رفت، ساختار رواییِ خاصی دارد، نوعی جریان سیال ذهن که باعث شده نویسنده از دیالوگ استفاده کمی داشته باشد. از این منظر شاید برخی داستانها دارای نوعی پرگویی به نظر برسند که دلیل اصلی آن استفاده نکردن نویسنده از آرایه های ادبی است.داستانها فضاسازی خوبی دارند و شخصیت‌پردازی به شکل خوبی انجام شده و با توجه به نوع ساختار داستان کوتاه بین شخصیت اصلی با شخصیت‌های فرعی با تعادلی استاندارد دیده می‌شود اما از توصیف‌های لازمی که از شدت واگویه‌ها بکاهد و نوعی عطف برای در کردن خستگی ذهنی مخاطب باشد خبری نیست.
ادامه...
https://www.alef.ir/news/3981210105.html
جامعه خبری تحلیلی الف
«فکرهای خصوصی»؛ یاسمن خلیلی فرد؛ نشر هیلا افکار درونی با روایت داستانی
«فکرهای خصوصی»