انتشارات ققنوس
#مصطفي_ملكيان از #طمع از مجموعه #هفت_گناه_كبيره مي گويد متن و فايل صوتي آن در پست بعدي 👇👇👇👇👇👇 @qoqnoospub
👆👆👆👆👆👆👆
معرفی کتاب #طمع نوشته : #فیلیکس_ای_تیکل
ترجمه: #نسترن_ظهیری # انتشارات_ققنوس
#مصطفی_ملکیان
🔹یکی از مسائل بسیار مهم که از گذشته تا به امروز در ادیان، در مکتب ها، نظام ها و نظریه های اخلاقی همواره مطرح بوده است و فیلسوفان اخلاق نیز با آن مواجه بوده اند، این است که در میان خطا یا خطاهای متعددی که انسان در طول عمر خود، مرتکب می شود کدام مورد، بزرگترین آنها است و کدام خطا از همه بزرگتر است؟
ادیان و مذاهب برای پاسخ به این سوال از مفهومی به نام گناه کبیره (بزرگترین گناه ) استفاده می کنند و سوال را بدین گونه مطرح می کنند که گناه کبیره چیست؟ تمام ادیان و مذاهب در گذشته و امروز به این سوال پرداخته اند و جواب های متفاوت به آن داده اند که این جواب ها بر یکدیگر منطبق نیستند و کاملا متفاوت اند.
🔹در میان ادیان جهانی، مسیحیت هفت گناه را به عنوان گناهان کبیره معرفی می کند که انسان در طول زندگی خود مرتکب می شود. گناه کبیره در مسیحیت به معنای گناهی است که هرگز بخشوده نمی شود مگر از دو طریق: مراجعه به کشیش دارای منصب اعتراف نیوشی و اقرار به گناه در نزد کشیش و یا در صورت عدم دسترسی به کشیش، جزم اراده فرد به عدم تکرار گناه.
مسیحیت معتقد است از میان هفت گناه کبیره، سه مورد آن شامل جسم می شود:
1.تنبلی که گاهی به تن آسایی و کاهلی نیز تعبیر می شود.
2.شکم بارگی که شهوت خوراک و پوشاک داشتن است.
3. شهوت جنسی.
سه مورد بعدی آن مربوط به ارتباطات و مناسبات اجتماعی انسان است :
1.غضب و خشم
2.طمع
3.حسد
و هفتمین گناه، گناه ذهنی است که از نظر مسیحیت از شش مورد دیگر مهم تر است و آن خود شیفتگی و به تعبیری، عُجب است. از نظر مسیحیت، خودشیفتگی از سایر گناهان، مهلک تر است، به این دلیل که تنها گناهی که یکباره توانست یکی از مقرب ترین فرستگان خدا را به ملعون ترین موجود تبدیل کند، عُجب بود.
🔹هفت فیلسوف اخلاق مسیحی به درخواست دانشگاه آکسفورد، هفت کتاب با موضوع هفت گناه کبیره تالیف کرده اند که رویکرد آنها در این کتاب ها ، نمود این گناهان و نمایش تاثیر آنها در فضای زندگی امروزی انسان است .
نکته ای که در این کتاب به ذکر آن پرداخته نشده است، تفکیک میان حرص و طمع است. حرص و طمع در عین نزدیکی بسیار به هم ، دو امر جدا هستند. حرص به معنای زیاده خواهی است، یعنی بیش از حد نیاز خواستن و داشتن. برای مثال اگر فردی با ماهی n ميليون تومان می تواند زندگی کند و ضروریات زندگی را با همین مقدار می تواند تامین کند، اگر طالب بیشتر از این مقدار باشد، دچار حرص شده است و حریص تلقی می شود.
🔹 اما طمع به این معنا است که فرد به آنچه دیگری دارد، چشم دوخته باشد که به نوعی هم افق با حرص است، اما تفاوتی دارد. در حرص، زیاده خواهی معیار است نه روش تامین آن اما در طمع، دارایی دیگران را خواستن، موضوعیت دارد. بنابراین در طمع، همیشه طرف مقابلی وجود دارد. البته حرص و طمع از لحاظ زیاده خواهی، تشابه دارند.
در این کتاب تمام آنچه بیان شده است ذیل عنوان طمع ( greed ) و بدون در نظر گرفتن این تفکیک و تفاوت است .
در ایران 5 جلد از 7 جلد آن، توسط انتشارات ققنوس انتشار یافته و ترجمه خوبی از این کتاب، توسط خانم ظهیری صورت گرفته است.
@qoqnoospub
معرفی کتاب #طمع نوشته : #فیلیکس_ای_تیکل
ترجمه: #نسترن_ظهیری # انتشارات_ققنوس
#مصطفی_ملکیان
🔹یکی از مسائل بسیار مهم که از گذشته تا به امروز در ادیان، در مکتب ها، نظام ها و نظریه های اخلاقی همواره مطرح بوده است و فیلسوفان اخلاق نیز با آن مواجه بوده اند، این است که در میان خطا یا خطاهای متعددی که انسان در طول عمر خود، مرتکب می شود کدام مورد، بزرگترین آنها است و کدام خطا از همه بزرگتر است؟
ادیان و مذاهب برای پاسخ به این سوال از مفهومی به نام گناه کبیره (بزرگترین گناه ) استفاده می کنند و سوال را بدین گونه مطرح می کنند که گناه کبیره چیست؟ تمام ادیان و مذاهب در گذشته و امروز به این سوال پرداخته اند و جواب های متفاوت به آن داده اند که این جواب ها بر یکدیگر منطبق نیستند و کاملا متفاوت اند.
🔹در میان ادیان جهانی، مسیحیت هفت گناه را به عنوان گناهان کبیره معرفی می کند که انسان در طول زندگی خود مرتکب می شود. گناه کبیره در مسیحیت به معنای گناهی است که هرگز بخشوده نمی شود مگر از دو طریق: مراجعه به کشیش دارای منصب اعتراف نیوشی و اقرار به گناه در نزد کشیش و یا در صورت عدم دسترسی به کشیش، جزم اراده فرد به عدم تکرار گناه.
مسیحیت معتقد است از میان هفت گناه کبیره، سه مورد آن شامل جسم می شود:
1.تنبلی که گاهی به تن آسایی و کاهلی نیز تعبیر می شود.
2.شکم بارگی که شهوت خوراک و پوشاک داشتن است.
3. شهوت جنسی.
سه مورد بعدی آن مربوط به ارتباطات و مناسبات اجتماعی انسان است :
1.غضب و خشم
2.طمع
3.حسد
و هفتمین گناه، گناه ذهنی است که از نظر مسیحیت از شش مورد دیگر مهم تر است و آن خود شیفتگی و به تعبیری، عُجب است. از نظر مسیحیت، خودشیفتگی از سایر گناهان، مهلک تر است، به این دلیل که تنها گناهی که یکباره توانست یکی از مقرب ترین فرستگان خدا را به ملعون ترین موجود تبدیل کند، عُجب بود.
🔹هفت فیلسوف اخلاق مسیحی به درخواست دانشگاه آکسفورد، هفت کتاب با موضوع هفت گناه کبیره تالیف کرده اند که رویکرد آنها در این کتاب ها ، نمود این گناهان و نمایش تاثیر آنها در فضای زندگی امروزی انسان است .
نکته ای که در این کتاب به ذکر آن پرداخته نشده است، تفکیک میان حرص و طمع است. حرص و طمع در عین نزدیکی بسیار به هم ، دو امر جدا هستند. حرص به معنای زیاده خواهی است، یعنی بیش از حد نیاز خواستن و داشتن. برای مثال اگر فردی با ماهی n ميليون تومان می تواند زندگی کند و ضروریات زندگی را با همین مقدار می تواند تامین کند، اگر طالب بیشتر از این مقدار باشد، دچار حرص شده است و حریص تلقی می شود.
🔹 اما طمع به این معنا است که فرد به آنچه دیگری دارد، چشم دوخته باشد که به نوعی هم افق با حرص است، اما تفاوتی دارد. در حرص، زیاده خواهی معیار است نه روش تامین آن اما در طمع، دارایی دیگران را خواستن، موضوعیت دارد. بنابراین در طمع، همیشه طرف مقابلی وجود دارد. البته حرص و طمع از لحاظ زیاده خواهی، تشابه دارند.
در این کتاب تمام آنچه بیان شده است ذیل عنوان طمع ( greed ) و بدون در نظر گرفتن این تفکیک و تفاوت است .
در ایران 5 جلد از 7 جلد آن، توسط انتشارات ققنوس انتشار یافته و ترجمه خوبی از این کتاب، توسط خانم ظهیری صورت گرفته است.
@qoqnoospub