سربزنگاه مچت رو می‌گیره..این تنهاییه نمی‌تونی انکارش کنی چون از تو قویتره
#این_تنهایی_لعنتی
رونمایی از کتاب و دیدار با نویسنده
جمعه ۱۵ اردیبهشت
در #غرفه_ققنوس
سالن A2 راهروی چهارم
@qoqnoosoub

همه درد من از تنها نبودن بود، تنها نماندن! از اینکه همیشه کسی بوده کنارم که گوشه ای از ذهن و خیال و قلبم را نگران خود بکند. حالا از خودم می پرسیدم چرا وصله شده بودم به این همه آدم؟
#این_تنهایی_لعنتی
#فوژان_برقیان
#ققنوس
@qoqnoospub

این بی امیدی
نمی دانم
فکرش را که می کنم
گاهی وحشتناک است
گاهی خنک
#این_تنهایی_لعنتی #فوژان_برقیان #ققنوس
@qoqnoospub

آدم در آرمش اش می تواند معصومیت خود را تماشا کند یا بی نهایت خطرناک باشد. آدمیت و حیوانیت ما، دو روی سکه فطرت ماست: همیشه با ما، درون ما، همیشه در نزاع!
#این_تنهایی_لعنتی
#فوژان_برقیان
@qoqnoospub

#این_تنهایی_لعنتی
#فوژان_برقیان
#داستان_ایرانی
@qoqnoospub

اما هر صبحی نزدیک است و می‌آید تا همه چیزهایی را که شب قبل قول داده بودی بگویی گور پدرش بهت یادآوری کند و بفهماندکه به این راحتی‌ها هم نیست باید پوست کلفت بود و پذیرفت که خیلی چیزها از زیر سبیل رد نمی شود در عوض سبیل‌های زیادی هست که باید چرب شود و قرص‌های ضدتهوع دوز بالاتری باید مصرف کرد
گاهی فکر می‌کرد راستی چه شد که به اینجا رسیدیم هر روز کمی ببش‌تر از شرافت انسانی خود عدول می‌کنیم
فکر می کرد و دلیل‌های زیادی برای اون پیدا می کرد
#این_تنهایی_لعنتی
#فوژان_برقیان
#گروه_انتشاراتي_ققنوس
@qoqnoospub

حرف هم تاریخ مصرف دارد؛ به وقتش گفتی، گفتی. زیاد که بماند در دل آدم، دیگر به دردِ دل هم نمی‌خورد، هیچ، هیچ دردی را درمان نمی‌کند. می‌شود بار اضافی که جاگیر شده و به کل باید بیندازی‌ش دور تا دلت فراخ شود. وگرنه عین کپک سرایت می‌کند به تمام روح و جان و زندگی آدم.
#این_تنهایی_لعنتی
#فوژان_برقیان
#ققنوس
@qoqnoospub

زمان علاج تمام دردهاست، آیا؟
شاید!
اما بهترین راه‌حل‌ها را پیش پای آدم می‌گذارد. زمان که بگذرد چشم‌ها جور دیگر خواهد دید!

#این_تنهایی_لعنتی
#فوژان_برقیان
#ققنوس

@qoqnoospub

تا به حال زندگی شما را نوازش کرده است؟
این لحظه اوج که غرق در خود زندگی می‌شوید، مثل زمان یا هوا. سیال، جاری، چون عنصری جدایی‌ناپذیر اما منفک که توانایی لذت بردن را دارد.

...دل‌سپردن به جریان ساده زندگی، مثل جریان سیال رودخانه که فقط باید در آن شناور شد. فقط شناور، معلق، بدون فکر یا هر تصمیمی، یا حتی پیش‌بینی‌ای که اگه دو چوب اون‌ورتر یه آبشار باشه یا صخره‌ای...هیچ‌چیز، هیچ‌چیز مهم نیست جز همین شناور شدن و لذت بردن از لمس نرم جریان آب و شاید حرکت جلوه‌فروشانه نرم و نازک نور آفتاب که از لا‌به‌لای شاخ و برگ‌های درخت‌های اطراف خود را پشت پلک بسته می‌رساند. و لبخندی ناخودآگاه از لمس نوازش لحظه زندگی.

#این_تنهایی_لعنتی
#فوژان_برقیان
#هیلا

@qoqnoospub