استیون هیکس، فیلسوف، سرچشمه‌های پست‌مدرنیسم را از آرای ژان ژاک روسو و امانوئل کانت تا تحول این اندیشه‌ها در آرای اندیشمندانی نظیر میشل فوکو و ریچارد رورتی دنبال می‌کند و توضیح می‌دهد که چرا پست‌مدرنیسم جدی‌ترین جنبش روشنفکری اواخر قرن بیستم بوده است.
چرا استدلال شکاکانه و نسبی‌گرایانه چنین قدرتی در جهان روشنفکری دارند؟ چرا آن‌ها در علوم انسانی چنین قدرتی دارند و نه در علوم طبیعی؟ چرا بخش مهمی از جناح چپ سیاسی - همان چپی که از دیرباز مدافع خرد، علم، برابری برای همه، و خوش‌بینی بود - اکنون به مضامین ضد خرد، ضد علم، معیارهای دوگانه و بدبینی روی آورده است؟
تبیین پست‌مدرنیسم تاریخ روشنفکری است با گرایشی جدلی که نگاه تازه‌ای به بحث‌هایی می‌اندازد که زیربنای جدال بر سر امورِ به لحاظ سیاسی درست، تکثر فرهنگی و آیندهٔ دموکراسی لیبرال‌اند.
#تبیین_پست_مدرنیسم
@qoqnoospub
چرا استدلال شکاکانه و نسبی‌گرایانه چنین قدرتی در جهان روشنفکری دارند؟ چرا آن‌ها در علوم انسانی چنین قدرتی دارند و نه در علوم طبیعی؟ چرا بخش مهمی از جناح چپ سیاسی - همان چپی که از دیرباز مدافع خرد، علم، برابری برای همه، و خوش‌بینی بود - اکنون به مضامین ضد خرد، ضد علم، معیارهای دوگانه و بدبینی روی آورده است؟
تبیین پست‌مدرنیسم تاریخ روشنفکری است با گرایشی جدلی که نگاه تازه‌ای به بحث‌هایی می‌اندازد که زیربنای جدال بر سر امورِ به لحاظ سیاسی درست، تکثر فرهنگی و آیندهٔ دموکراسی لیبرال‌اند.
#تبیین_پست_مدرنیسم
@qoqnoospub