انتشارات ققنوس
ققنوس و #ايشي_گورو @qoqnoospub
#ایشی_گورو را دیگر همه میشناسند. کیست که طرفدار کتاب و کتابخوانی باشد و نویسندگانی را که جایزه نوبل دریافت کردهاند نشناسد؟ اما نکتهای که درباره #ایشی_گورو باید گفت این که او در سال ۱۹۹۵ برای رمان #تسلی_ناپذیر جایزه چلتنهام را دریافت کرد؛ جایزهای برای کتابهایی که در سال انتشارشان آنقدری که سزاوارند تحسین نشدهاند. این جایزه از طرف تایمز و ساندیتایمز برگزار میشود. رمان دیگر او #هرگز_رهایم_مکن نیز در سال ۲۰۰۵ نامزد جایزه #بوکر شد، جایزه آرتور سی.کلارک را از آن خود کرد و در فهرست صد رمان برتر تایمز قرار گرفت. از این رمان فیلمی هم اقتباس شده که بسیار مورد توجه واقع شد. #غول_مدفون نیز در سال ۲۰۱۶ هم جایزه جهان فانتزی را از آن خود کرد و هم جایزهای از طرف بنیاد افسانهپردازی برای جوانان...
هرسه این کتابها پیش از نوبل گرفتن این نویسنده ترجمه و منتشر شده بود و حالا دیگر بارها و بارها تجدید چاپ میشوند. #گروه_انتشاراتی_ققنوس امیدوار است از خواندن این مجموعه لذت ببرید.
@qoqnoospub
هرسه این کتابها پیش از نوبل گرفتن این نویسنده ترجمه و منتشر شده بود و حالا دیگر بارها و بارها تجدید چاپ میشوند. #گروه_انتشاراتی_ققنوس امیدوار است از خواندن این مجموعه لذت ببرید.
@qoqnoospub
پی حرفم را گرفتم و گفتم: وسوسه توسل به این ترفندها رو درک میکنم. همیشه یه ترس طبیعی وجود داره که موسیقی مثل سیل منابع موسیقیدانا رو بکوبه و بروبه. اما مسلما کار درست تن دادن به این چالشه، نه رو آوردن به محدودیت و خودداری. البته این چالش خیلی بزرگه، که در این حالت، جواب کار رها کردن کازانه. در هر حال، آدم نباید محدودیتهای خودش رو فضیلت جلوه بده.
از کتابِ#تسلی_ناپذیر
#کازئو_ایشیگورو
#سهیل_سمی
@qoqnoospub
از کتابِ#تسلی_ناپذیر
#کازئو_ایشیگورو
#سهیل_سمی
@qoqnoospub
.
«تسلیناپذیر» را باید سطر به سطر خواند و دوباره بازگشت و همان سطرها را خواند. ایشیگورو در «تسلیناپذیر»ش با خواننده این کار را میکند، قصد ندارد خواننده را رها کند؛ گویی نباید بهراحتی از هیچ جای کتاب گذشت.
آنچه ایشیگورو در این کتاب ارائه میکند آشکارا روایتی ساختارشکن و قانونگریز است؛ نویسنده، در اینجا، سیاق متعارف گذشته را کنار میگذارد، او با راویِ اولشخص به درون همه میرود، و مخاطب را متحیر میکند.
از این رو، کتاب هم دشوار است هم آسان، گیجکننده و پیچیده. مانند خود رایدر، پیانیست مشهور، همان راویِ نگران و عجیبِ ایشیگورو.
جایی در توصیف رمان آمده که داستان گویی سفری در زندگی است، سفری که هدفش هرگز روشن نیست، همراه با اتفاقات غیرقابل توضیح. در این روایت تسلیای در کار نیست، داستان و راویاش در برابر تسلی مقاومت میکنند.
«تسلیناپذیر» یکی از بهترین و درخورتوجهترین آثار ایشیگوروست که با استقبال زیادی روبهرو شد و جوایز ادبی متعددی کسب کرد.
#تسلی_ناپذیر
@qoqnoospub
«تسلیناپذیر» را باید سطر به سطر خواند و دوباره بازگشت و همان سطرها را خواند. ایشیگورو در «تسلیناپذیر»ش با خواننده این کار را میکند، قصد ندارد خواننده را رها کند؛ گویی نباید بهراحتی از هیچ جای کتاب گذشت.
آنچه ایشیگورو در این کتاب ارائه میکند آشکارا روایتی ساختارشکن و قانونگریز است؛ نویسنده، در اینجا، سیاق متعارف گذشته را کنار میگذارد، او با راویِ اولشخص به درون همه میرود، و مخاطب را متحیر میکند.
از این رو، کتاب هم دشوار است هم آسان، گیجکننده و پیچیده. مانند خود رایدر، پیانیست مشهور، همان راویِ نگران و عجیبِ ایشیگورو.
جایی در توصیف رمان آمده که داستان گویی سفری در زندگی است، سفری که هدفش هرگز روشن نیست، همراه با اتفاقات غیرقابل توضیح. در این روایت تسلیای در کار نیست، داستان و راویاش در برابر تسلی مقاومت میکنند.
«تسلیناپذیر» یکی از بهترین و درخورتوجهترین آثار ایشیگوروست که با استقبال زیادی روبهرو شد و جوایز ادبی متعددی کسب کرد.
#تسلی_ناپذیر
@qoqnoospub