تجدیدچاپ شد
او در این کتاب، در قالب سلسله‌‌ای از جستارها، تحلیل عمیقی از اندیشه‌های سه متفکر بزرگ، یعنی تالستوی، نیچه و داستایفسکی، ارائه می‌دهد، که هر سه تأثیر زیادی بر شکل‌گیری فلسفۀ او گذاشته بودند.
از نظر او، بزرگی این سه فرد در این است که به تأملاتی ژرف در باب پرسش از معنای زندگی، رنج بشر، خیر و شر و مرگ پرداخته‌اند. او معتقد است بینش مشترک آن‌ها این است که حیات بشر تراژیک است، و افزایش دانش علمی و اصلاحات سیاسی و اجتماعی تغییر زیادی در این واقعیت ایجاد نخواهد کرد.
شیستوف بر این باور است که این سه متفکر بر استبداد نظام‌های فلسفی ایدئالیست شوریده‌اند، و این‌که قوانین بنا به ادعا ضروری و عامی که علم آن‌ها را کشف می‌کند، و اصول اخلاقی‌ای که دعوی اعتبار ابدی دارند، نه تنها انسان را آزاد نمی‌کنند، بلکه موجب تباهی او خواهند شد. و البته این‌ها مواضعی است که در نهایت فلسفۀ خود شیستوف را هم شکل می‌دهند.
پی بردن به این نکته که چرا هم نیچه و هم تالستوی داستایفسکی را ارج می‌نهادند به معنای یافتن کلیدی است برای تبیین فلسفه‌های به‌ظاهر متضاد نیچه و تالستوی.
#خیر_در_آموزه‌های_تولستوی_و_نیچه
@qoqnoospublication