Forwarded from آنچه دنیز خواند📚
📚🖋 مزه‌شناس به پایان رسید.
به چشم من، آشپزی نه فقط یک هنر بلکه علمه. علمی خوشمزه که تمام مردم جهان از هر سنی و نژادی و سلیقه‌ای می‌تونن ازش لذت ببرن. درکش کنن. بهش فکر کنن. براش تلاش کنن.
کتاب‌هایی با محوریت آشپزی هم از این قاعده مستثنی نیستن. هزاران رنگ و بو و عطر دارن. خوندنشون مثل مزه‌مزه کردن خامه‌ای شیرین با تزیینات وانیله.
مخصوصاً اگه در این راه تاریخ رو هم چاشنی غذا کنن.
مزه‌شناسِ لو ولفو کتابی بسیار دلچسب، شکم‌پرکن، خوشمزه، خوش‌عطر و مقوی بود. تا به حال ریکشا ندیده و نه چیزی ازش شنیده بودم. در تصویر ریکشا رو می‌بینید.
از چینِ امپریالیسم، کمونیسم، انقلاب بزرگ فرهنگی‌ش گفت و شرایط جامعه‌ی چین رو از منظر مردمانی عام اما مهم بررسی کرد. غذا پررنگ‌ترین نقش رو در این روایت تاریخی داشت. سوجوی بی‌نظیر، جوزیه‌ی شکم‌باره و عقاید مردمی شگفت بودن.
خوندنش مثل خوردن لیوانی چای زعفران، لب جوی روان، زیر سایه‌ی درخت عریان، با لبی خندان بود.
• #مزه_شناس
• #لو_ونفو
ترجمه‌ی نشر ققنوس رو خوندم که بسیار عالی بود.
به چشم من، آشپزی نه فقط یک هنر بلکه علمه. علمی خوشمزه که تمام مردم جهان از هر سنی و نژادی و سلیقه‌ای می‌تونن ازش لذت ببرن. درکش کنن. بهش فکر کنن. براش تلاش کنن.
کتاب‌هایی با محوریت آشپزی هم از این قاعده مستثنی نیستن. هزاران رنگ و بو و عطر دارن. خوندنشون مثل مزه‌مزه کردن خامه‌ای شیرین با تزیینات وانیله.
مخصوصاً اگه در این راه تاریخ رو هم چاشنی غذا کنن.
مزه‌شناسِ لو ولفو کتابی بسیار دلچسب، شکم‌پرکن، خوشمزه، خوش‌عطر و مقوی بود. تا به حال ریکشا ندیده و نه چیزی ازش شنیده بودم. در تصویر ریکشا رو می‌بینید.
از چینِ امپریالیسم، کمونیسم، انقلاب بزرگ فرهنگی‌ش گفت و شرایط جامعه‌ی چین رو از منظر مردمانی عام اما مهم بررسی کرد. غذا پررنگ‌ترین نقش رو در این روایت تاریخی داشت. سوجوی بی‌نظیر، جوزیه‌ی شکم‌باره و عقاید مردمی شگفت بودن.
خوندنش مثل خوردن لیوانی چای زعفران، لب جوی روان، زیر سایه‌ی درخت عریان، با لبی خندان بود.
• #مزه_شناس
• #لو_ونفو
ترجمه‌ی نشر ققنوس رو خوندم که بسیار عالی بود.