#مارتین_هایدگر در ایران فیلسوفی نام آشناست. گفته‌اند که #هستی_و_زمان ‌او مهم‌ترین #شاهکار #فلسفی #قرن_بیستم است و آن را به بمبی در عالم فلسفه مانند کرده‌اند. گفته‌اند که حتی منتقدانش از تأثیرش در امان نمانده‌اند. گفته‌اند که این کتاب استوارترین ستون‌های سنت #متافیزیک_غرب را به لرزه درمی‌آورد. ا#گزیستانسیالیسم، #ساخت‌شکنی، #هرمنوتیک و #الهیات_مدرن، فصولی از نظریه و #نقد_ادبی و هنری، #روانکاوی و بسیاری از جنبش‌های علوم انسانی معاصر را وامدار این کتاب خوانده‌اند. به این همه باید آوازة دشواری زبان، طرح شگفت‌انگیز و ژرفای مضامین آن را نیز افزود. این اوصاف چه بسا راست باشند و چه بسا به گزاف، در هر حال نه تأیید و نه انکار آن‌ها گره از کار فروبسته‌ای نمی‌گشاید. کتاب‌ها برای خواندن نوشته می‌شوند و هستی و زمان را باید خواند.‏ ‏ #سیاوش_جمادی متولد 1330 تهران، فارغ‌التحصیل حقوق قضایی از دانشگاه تهران و فوق لیسانس ادبیات انگلیسی و فلسفه است. از این محقق و اندیشمند تاکنون ترجمه #نامه‌هایی_به_ملینا (کافکا) (1377) تألیف و ترجمه #یادبود_ایوب در #جهان_کافکا (1379)، #هایدگر_و_سیاست (1381)، #متافیزیک چیست؟ (1382)، تألیف #سیری_در_جهان_کافکا (1383)، ترجمه #نیچه (#کارل_یاسپرس) (1383)، #زبان_اصالت ‌(#تئودورآدرنو) (1385) و تألیف #زمینه_و_زمانه_پدیدارشناسی (1385) منتشر شده است. سیاوش جمادی به پاس تألیف سیری در جهان کافکا جایزه بیست و دومین دوره #کتاب_سال_ادبیات_جمهوری_اسلامی را دریافت و از "#متافیزیک_چیست" او در بیست و سومین دوره کتاب سال تقدیر به عمل آمد

#هیولای_هستی
#سفری_با_هایدگر
#محمدصادق_صادقی‌پور
منتشر شد
#سینما #سینمای_فلسفی #فیلم #هایدگر #هرمنوتیک #هرمونوتیک_هایدگر #فیلم #ققنوس
@qoqnoospub

ثر اصلى هایدگر که اوج کار فلسفى او به شمار مى رود هستي و زمان (sein und zeit) نام دارد که در سال ۱۹۲۷ به چاپ رسید. این کتاب در فاصله کمى به عنوان یک اثر مهم در فلسفه شهرت پیداکرد. ریچارد کرونر که همکار #هایدگر درگروه فلسفه دانشگاه فرایبورگ بود، درباره این اثر مى نویسد: اگر این نکته را درنظر بگیریم که در دنیاى دانشگاهى و آکادمیک آن دوره، فلسفه تقریباً منحصر به معرفت شناسى، منطق، اخلاق و زیبایى شناسى بود پى خواهیم برد که هایدگر با چه شجاعت و اعتمادبه نفسى اعلام کرد که چنین بخش بندى اى در فلسفه حق اساسى ترین و اصیل ترین مسأله فلسفه را ادا نمى کند. به تأکید او این مسأله عبارت بود از مسأله هستي (Being) نامنقسم و فراگیر (و نه موجودات).
@qoqnoospub

#هایدگر_و_امر_سیاسی
چاپ دوم
قیمت هیجده هزار تومان
@qoqnoospub

دانشگاه برای هایدگر جولانگاه دایناسورها و کارمندان والامقام فلسفه بود، با این همه او سخت به قفل آن دخیل بسته بود. چه کسی باور می کرد که دیوژن در فرایبورگ از راه به در شود و بر دست های اسکندر بوسه زند؟ آیا او انسانش را یافته و فانوسش را شکسته بود؟ ریشه را در کجا باید جست؟ پاشنۂ آشیل بود یا لعنت گناه نخستین؟ وسوسۂ اهرمن بود یا طینت سگ؟ ریشه در زیر پوستۂ فرهیخته اش شرارت، چون کرمی در سیب، راهی برای فرار می جست؟
#هایدگر_و_امر_سیاسی
@qoqnoospun

📚مشخصه‌ی اصلی بحث فلسفی #فیشته در این کتاب (که جزو نوآوری‌های فیشته است) این است که اصول این بخش از فلسفه نیز باید از اصول آموزه‌ی دانش یا (آموزه‌ی علم) استنتاج شوند، اصولی که در بنیاد کل آموزه‌ی دانش شرح و بسط یافته‌اند و بنیادی‌ترین‌شان این است که "من خودش را به‌طور مطلق فرامی‌نهد" و با این فرانهادن از خودش آگاه می‌شود. اما این خودآگاه شدن، به نظر فیشته، همواره پیش‌شرطی اجتماعی دارد و در انزوا رخ نمی‌دهد؛ فیشته ادعا می‌کند که آگاهی از دیگری شرط آگاهی از خود است، یا بودن با دیگری بر بودن با خویش تقدم دارد، و به این ترتیب او مفهوم #اینترسوبژکتیویته را منطقاً مقدم بر مفهوم #سوبژکتیویته قرار می‌دهد (ایده‌ای که از جمله نزد #هگل و #هایدگر نیز به صورت‌هایی دیگر مطرح می‌شود). به‌علاوه، این خودآگاهی به بدنمندی نیز مشروط است، زیرا آگاهی از دیگری همواره به وساطت بدن و چهره یا سیمای انسان‌ها محقق می‌شود. مفهوم حق نیز در میان موجوداتی با سیمایی بشری معنا می‌یابد. تا پیش از شکل‌گیری اجتماع بشری چیزی به نام حق وجود ندارد، بلکه حق تازه زمانی مطرح می‌شود که انسان‌ها از بخشی از آزادی ذاتی خویش صرف نظر کنند و به این ترتیب وارد اجتماع بشری شوند و در ازای آن آزادیِ صرف‌نظرشده، از پاره‌ای حقوق بهره‌مند شوند. لذا "حق طبیعی" نزد فیشته ربطی به وضع طبیعی ندارد، زیرا در وضع طبیعی اصولاً مفهوم حق پایه و اساس درستی ندارد.

✔️مفهوم حق تازه در اجتماع انسان‌های آزاد معنا پیدا می‌کند و "طبیعی"، یعنی لاینفک، می‌شود. همین‌که اجتماع انسان‌ها برقرار شد و فرد با صرف‌نظر کردن از بخشی از #آزادی خویش وارد اجتماع شد، از حقوقی طبیعی بهره‌مند می‌شود. کتاب بنیاد حق طبیعی از همین حقوق بحث می‌کند.

@qoqnoospub

کتاب حاضر که شرح و بیانی کمابیش شفاف و منظم در بارۀ فلسفۀ #هایدگر پس از #هستی و زمان عرضه می‌کند همچون هستی و زمان از پرسش آغاز می‌شود و به پرسش می‌انجامد. لیکن این انجام نه به معنای ختم کلام بل گویای گشودگی و مفتوح ماندن اثر است.

عنوان کتاب خود پرسشی است که نویسنده جای جای به دلالت‌های چهارگانه آن اشاره می‌کند و در باره هر یک به تفصیل توضیح می دهد. این بدان معناست که نویسند ه خود در ترجمه was heisst Denken رهگشای مترجم می‌شود و در عین حال مترجم را در این که کدام یک از دلالت‌های چهارگانه را ملاک قرار دهد بلاتکلیف می‌گذارد. پیداست که دلا‌لت‌های دوم و سوم برای ترجمه عنوان کتاب مناسب نیستند چه این دو ذیل و تابع دلالت‌های اول و چهارم قرار می‌گیرند. خواننده می‌تواند شرح مبسوط این دلالت‌ها را در بخش دوم کتاب مشخصاً در درسگفتار ١، در گذار از درسگفتار ١ به ٢، در گذار از درسگفتار ٤ به ٥، و در درسگفتار آخر (١١)، مطالعه فرماید. آنچه در این صفحات می‌خوانیم صرفاً تکرار آنچه پیش‌تر آمده است نیست بلکه در هر بار پرسش یک گام واشکافته تر می‌شود.
@qoqnoospub