🔴🔴🔴 #احمد_زیدآبادی
تعطیلی؛ از مطبوعات تا معدن گلیگهر!
انتشار نشریات کاغذی از بیم گسترش کرونا متوقف شده است. از آنجا که امروزه یک نشریه از طریق دور کاری و با حداقلِ حضور کارکنان هم میتواند به مرحلۀ چاپ برسد، بنابراین، توقف انتشار نشریات کمک شایانی به پیشگیری از شیوع کرونا نمیکند.
این در حالی است که مثلاً کارکنان معدن گلیگهر سیرجان، همچنان سه شیفته مشغول کارند و جز تغییری جزیی در شیفت کاریِ شرکت اصلی، سایر بخشها کمافیالسابق به کار خود ادامه میدهند.
گویا حتی در ایام نوروز نیز تغییر عمدهای در برنامۀ کاری معدن به وجود نیامده است و کارگرانی که از حضور در محل کار خودداری کردهاند، اخراج و یا تهدید به اخراج شدهاند.
معدن گلیگهر هزاران کارگر و کارمند دارد که بسیاری از آنها بومی نیستند و از شهرهای دور و نزدیک برای کسب اشتغال به سیرجان مهاجرت کردهاند.
این کارگران و کارمندان هر صبح با اتوبوسهای شرکت، از سیرجان به محل معدن در 30 کیلومتری جنوب غربی شهر منتقل میشوند و بسیاری از آنها در محل کار نیز نمیتوانند فاصلۀ لازم را از یکدیگر داشته باشند.
در واقع، این وضعیت، نگرانی از شیوع کرونا را در بین خانوادههای کارگران و کارمندان معدن و به طور کلی در بین ساکنان شهر دامن زده است.
گلیگهر معدن سنگ آهن است و کالای حیاتی و ارزاق عمومی تولید نمیکند. بنابراین، اگر این معدن هم تا زمان فروکش کردن بحران کرونا تعطیل شود، چه مشکلی گریبانگیر کشور میشود؟ انبار کردن کوهی از سنگ آهن و یا مشتقات آن، در حالی که تمام کارهای عمرانی کشور متوقف شده است، چه ضرورتی دارد که لازم آید معدن سه شیفته به کار خود ادامه دهد؟
ظاهراً یکی از دلایل اصرار بر ادامۀ کار معدن، درآمدزایی آن برای دولت در شرایط تحریم است! به عبارت دیگر، گویی اصل درآمدزایی مبنای توقف و یا تداوم برخی حرفهها در این وضعیت است و نه ضرورتهای اجتماعی و یا حفظ جان افراد! با این حساب، اگر نشریات کاغذی هم درآمدی برای دولت داشتند، به این راحتی فعالیتشان متوقف نمیشد!
آنچه در این میان بخصوص ناراحت کننده است، این است که مسئولان کشور ما با تکیه بر برخی امور ایدئولوژیک که آن را "سبک زندگی غیرمادی" هم مینامند، به یکی از بیسابقهترین نظامهای تحریم بینالمللی علیه مملکت تن دادهاند، اما در عین حال، به دلیل تنگ آمدن قافیه، فعالیت یک معدن را به دلیل درآمد مادیاش، به ادامۀ کار نشریات کاغذی به دلیل عدم سود مادیاش ترجیح میدهند حال آنکه اولی میتواند مخاطراتی برای شیوع کرونا در پی داشته باشد، اما دومی از این حیث خطر چندانی هم ندارد!
در انتها باید از آنها پرسید؛ خب، اگر درآمد مالی و زندگی مادی مهم نیست چرا معدن را به نشریات برتری میدهید و اگر مهم است پس چرا برای رفع تحریمها گامی مؤثر برنمیدارید؟
#توقف_نشریات_کاغذی
#معدن_گل_گهر_سیرجان
#تحریم_های_بینالمللی
#سبک_زندگی
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
تعطیلی؛ از مطبوعات تا معدن گلیگهر!
انتشار نشریات کاغذی از بیم گسترش کرونا متوقف شده است. از آنجا که امروزه یک نشریه از طریق دور کاری و با حداقلِ حضور کارکنان هم میتواند به مرحلۀ چاپ برسد، بنابراین، توقف انتشار نشریات کمک شایانی به پیشگیری از شیوع کرونا نمیکند.
این در حالی است که مثلاً کارکنان معدن گلیگهر سیرجان، همچنان سه شیفته مشغول کارند و جز تغییری جزیی در شیفت کاریِ شرکت اصلی، سایر بخشها کمافیالسابق به کار خود ادامه میدهند.
گویا حتی در ایام نوروز نیز تغییر عمدهای در برنامۀ کاری معدن به وجود نیامده است و کارگرانی که از حضور در محل کار خودداری کردهاند، اخراج و یا تهدید به اخراج شدهاند.
معدن گلیگهر هزاران کارگر و کارمند دارد که بسیاری از آنها بومی نیستند و از شهرهای دور و نزدیک برای کسب اشتغال به سیرجان مهاجرت کردهاند.
این کارگران و کارمندان هر صبح با اتوبوسهای شرکت، از سیرجان به محل معدن در 30 کیلومتری جنوب غربی شهر منتقل میشوند و بسیاری از آنها در محل کار نیز نمیتوانند فاصلۀ لازم را از یکدیگر داشته باشند.
در واقع، این وضعیت، نگرانی از شیوع کرونا را در بین خانوادههای کارگران و کارمندان معدن و به طور کلی در بین ساکنان شهر دامن زده است.
گلیگهر معدن سنگ آهن است و کالای حیاتی و ارزاق عمومی تولید نمیکند. بنابراین، اگر این معدن هم تا زمان فروکش کردن بحران کرونا تعطیل شود، چه مشکلی گریبانگیر کشور میشود؟ انبار کردن کوهی از سنگ آهن و یا مشتقات آن، در حالی که تمام کارهای عمرانی کشور متوقف شده است، چه ضرورتی دارد که لازم آید معدن سه شیفته به کار خود ادامه دهد؟
ظاهراً یکی از دلایل اصرار بر ادامۀ کار معدن، درآمدزایی آن برای دولت در شرایط تحریم است! به عبارت دیگر، گویی اصل درآمدزایی مبنای توقف و یا تداوم برخی حرفهها در این وضعیت است و نه ضرورتهای اجتماعی و یا حفظ جان افراد! با این حساب، اگر نشریات کاغذی هم درآمدی برای دولت داشتند، به این راحتی فعالیتشان متوقف نمیشد!
آنچه در این میان بخصوص ناراحت کننده است، این است که مسئولان کشور ما با تکیه بر برخی امور ایدئولوژیک که آن را "سبک زندگی غیرمادی" هم مینامند، به یکی از بیسابقهترین نظامهای تحریم بینالمللی علیه مملکت تن دادهاند، اما در عین حال، به دلیل تنگ آمدن قافیه، فعالیت یک معدن را به دلیل درآمد مادیاش، به ادامۀ کار نشریات کاغذی به دلیل عدم سود مادیاش ترجیح میدهند حال آنکه اولی میتواند مخاطراتی برای شیوع کرونا در پی داشته باشد، اما دومی از این حیث خطر چندانی هم ندارد!
در انتها باید از آنها پرسید؛ خب، اگر درآمد مالی و زندگی مادی مهم نیست چرا معدن را به نشریات برتری میدهید و اگر مهم است پس چرا برای رفع تحریمها گامی مؤثر برنمیدارید؟
#توقف_نشریات_کاغذی
#معدن_گل_گهر_سیرجان
#تحریم_های_بینالمللی
#سبک_زندگی
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴سوءتفاهمی به نام توسعۀ شهر ما!
#احمد_زیدآبادی:
این روزها که تظاهرات مردم شهرهای خوزستان در اعتراض به وضعیت زندگی و کمبود آب بالا گرفته است، در گوشه و کنار، بحث تبعیض قومی در کشور هم مطرح میشود.
من منکر انواع تبعیضهای جاری در کشور نیستم اما گاه میبینم در برخی نوشتهها، از استانهایی مانند کرمان و یزد به عنوان کانون توجه توسعۀ کشور به زیان استانهای مرزی سخن میرود.
این نوع سخنان از سرِ سوء تفاهم یا احیاناً برای دامن زدن به سوء تفاهم است.
برای نمونه، در دو سوی شهر ما سیرجان، دو معدن مس و سنگ آهن است که اولی یعنی معدن مس سرچشمه بیش از نیم قرن پیش مورد بهرهبرداری قرار گفته است. درآمد این معدن به جیب دولت میرود و در عوض آلودگی آن، نصیب مردم منطقه میشود تا جایی که تمام پوشش گیاهی اطراف آن تا کوههای پاریز نابود شده و درختان بادام وحشی از بیخ سوخته و جزغاله شدهاند. خدا رحمت کند استاد محمد ابراهیم باستانی پاریزی را که تا آخر عمر از اینکه زادگاه ییلاقی مصفا و خنک و باطراوتش قربانی بهرهبرداری از معدن مس سرچشمه شد، به تلخی نالید و شکوه کرد.
معدن دوم اما گل گهر سیرجان است که اقیانوسی از سنگ آهن را در دل خود جای داده است. سالهاست بیوقفه و سهشیفته به جان این معدن افتادهاند که تا مثقال آخرش را استخراج کنند و از کوههای زیبا جز گودالی ژرف و هراسناک چیزی باقی نگذارند تا بلکه خزانۀ دولت در شرایط تحریم خالی نشود! آب کمیاب منطقه نیز مدتها صرف این معدن شده و کشاورزی را به بحران کشانده و مشکلات اجتماعی فراونی به بار آورده است.
خب، آیا این خدمت به آن منطقه است یا به خدمت در آوردن آن منطقه برای دیگر مناطق؟ آیا غارت معادن منطقۀ ما واقعاً بخشی از توجه توسعۀ دولت به زیان دیگر مناطق کشور است؟
متأسفانه ذهنیتهای نادرست در بارۀ توسعه کار دست این کشور داده است. مثلاً نمایندۀ یک شهرِ کشاورزی یا مستعد توریسم در مجلس برای تأسیس یک کارخانۀ صنعتی در منطقۀ خود فشار میآورد اما همین که کارخانه دائر و آلودگی ناشی از آن مردم را به ستوه آورد، از کردۀ خود پشیمان میشود.
اراک شهری با تمرکز صنایع مختلف در آن است. در برخی فصول، در این شهر حتی نمیتوان نفس کشید! بوی مشمئزکنندۀ برخی کارخانههای شیمیایی در حومه و تفریحگاه شهر حال آدم را بد میکند. این چه خدمتی به مردم اراک است؟ اشتغال مردم شهر؟ بیشتر شاغلان از استانهای دیگرند. مردم آنجا عمدتاً میزبان آلودگی صنایعاند. این واقعیتها را ندیدن و بعد داوری کردن خالی از انصاف است.
#خوزستان
#باستانی_پاریزی
#معدن_گل_گهر
#معدن_سرچشمه
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی:
این روزها که تظاهرات مردم شهرهای خوزستان در اعتراض به وضعیت زندگی و کمبود آب بالا گرفته است، در گوشه و کنار، بحث تبعیض قومی در کشور هم مطرح میشود.
من منکر انواع تبعیضهای جاری در کشور نیستم اما گاه میبینم در برخی نوشتهها، از استانهایی مانند کرمان و یزد به عنوان کانون توجه توسعۀ کشور به زیان استانهای مرزی سخن میرود.
این نوع سخنان از سرِ سوء تفاهم یا احیاناً برای دامن زدن به سوء تفاهم است.
برای نمونه، در دو سوی شهر ما سیرجان، دو معدن مس و سنگ آهن است که اولی یعنی معدن مس سرچشمه بیش از نیم قرن پیش مورد بهرهبرداری قرار گفته است. درآمد این معدن به جیب دولت میرود و در عوض آلودگی آن، نصیب مردم منطقه میشود تا جایی که تمام پوشش گیاهی اطراف آن تا کوههای پاریز نابود شده و درختان بادام وحشی از بیخ سوخته و جزغاله شدهاند. خدا رحمت کند استاد محمد ابراهیم باستانی پاریزی را که تا آخر عمر از اینکه زادگاه ییلاقی مصفا و خنک و باطراوتش قربانی بهرهبرداری از معدن مس سرچشمه شد، به تلخی نالید و شکوه کرد.
معدن دوم اما گل گهر سیرجان است که اقیانوسی از سنگ آهن را در دل خود جای داده است. سالهاست بیوقفه و سهشیفته به جان این معدن افتادهاند که تا مثقال آخرش را استخراج کنند و از کوههای زیبا جز گودالی ژرف و هراسناک چیزی باقی نگذارند تا بلکه خزانۀ دولت در شرایط تحریم خالی نشود! آب کمیاب منطقه نیز مدتها صرف این معدن شده و کشاورزی را به بحران کشانده و مشکلات اجتماعی فراونی به بار آورده است.
خب، آیا این خدمت به آن منطقه است یا به خدمت در آوردن آن منطقه برای دیگر مناطق؟ آیا غارت معادن منطقۀ ما واقعاً بخشی از توجه توسعۀ دولت به زیان دیگر مناطق کشور است؟
متأسفانه ذهنیتهای نادرست در بارۀ توسعه کار دست این کشور داده است. مثلاً نمایندۀ یک شهرِ کشاورزی یا مستعد توریسم در مجلس برای تأسیس یک کارخانۀ صنعتی در منطقۀ خود فشار میآورد اما همین که کارخانه دائر و آلودگی ناشی از آن مردم را به ستوه آورد، از کردۀ خود پشیمان میشود.
اراک شهری با تمرکز صنایع مختلف در آن است. در برخی فصول، در این شهر حتی نمیتوان نفس کشید! بوی مشمئزکنندۀ برخی کارخانههای شیمیایی در حومه و تفریحگاه شهر حال آدم را بد میکند. این چه خدمتی به مردم اراک است؟ اشتغال مردم شهر؟ بیشتر شاغلان از استانهای دیگرند. مردم آنجا عمدتاً میزبان آلودگی صنایعاند. این واقعیتها را ندیدن و بعد داوری کردن خالی از انصاف است.
#خوزستان
#باستانی_پاریزی
#معدن_گل_گهر
#معدن_سرچشمه
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat