🛑🛑🛑اینک اصولگرایان و حجم معضلات (بخش دوم)
مشکل اصلی اما در این میان این است که اصولگرایان تاکنون هویت خود را به نفی برنامه‌های دولت روحانی که آن را آشکارا غربگرا و غربزده می‌خوانند، گره زده‌اند و هیچ نوع برنامۀ ایجابی ارائه نکرده‌اند، جز اینکه "مدیریت جهادی" و "مدیران جهادگر" را مشکل گشای معضلات بیشمار کشور دانسته‌اند.
اگر منظور از مدیران جهادگر و مدیریت جهادی، تلاش شبانه روزی مسئولان مربوطه فارغ از ساعات کاری مشخص و محدودیت‌ها و ضوابط بروکراتیک باشد، روشن است که این به تنهایی مشکل عمده‌ای را حل نمی‌کند.
برای مثال، کمبود منابع در سال های اخیر، سبب کاهش روز افزون بودجۀ عمرانی کشور و بخصوص عدم سرمایه‌گذاری در پروژه‌های زیربنایی شده است. در واقع بی‌توجهی به امور زیربنایی، بزرگترین تهدید علیه کشور و مردم را رقم می‌زند و آنان را در برابرحوادث طبیعی بی‌پناه و مستأصل می‌کند. مشکلاتی که بارش برف و باران در نقاط مختلف کشور به وجود می‌آورد و شهرها و روستاها را برای چندین هفته دستخوش بحران می‌کند، عمدتاً ناشی از عدم سرمایه‌گذاری در توسعۀ زیرساخت‌ها و فقدان دسترسی به تکنولوژی روز جهان است. بنابراین، تصور اینکه پس از هر سیل ویرانگر، یا برف سنگین می‌توان با فراخوان جمعی از بسیجیان و طلاب در محل حادثه به منظور پر کردن کیسه‌های شن و لایروبی منازل با استفاده از بیل، بر مشکلات فائق آمد، تصوری غیرواقعبیانه است. این شیوۀ کار نه فقط امکانی برای حل بحران به دست نمی‌دهد که چه بسا پس از مدتی همان طلاب را هم خسته و فرسوده کند و مردم را در مقابل هجوم معضلات به کلی یله و رها سازد!
من البته بعید می‌دانم که فردی مثل محمد باقر قالیباف با توجه به کارنامۀ اجرایی‌اش به این نکات واقف نباشد. او قاعدتاً اهمیت حیاتی دسترسی به سرمایه و سرمایه‌گذاری‌های کلان را برای عبور از مشکلات انباشت شده درک می‌کند، اما او در بین اصولگرایان در کدام نقطه ایستاده است و چه برنامه‌ای در سر دارد؟ در این مورد روزهای بعد خواهم نوشت.
#احمد_زیدآبادی
#اصولگرایان
#زیرساخت_اقتصادی
#محمد_باقر_قالیباف
👇👇👇
@sedayeslahat
مشکل اصلی اما در این میان این است که اصولگرایان تاکنون هویت خود را به نفی برنامه‌های دولت روحانی که آن را آشکارا غربگرا و غربزده می‌خوانند، گره زده‌اند و هیچ نوع برنامۀ ایجابی ارائه نکرده‌اند، جز اینکه "مدیریت جهادی" و "مدیران جهادگر" را مشکل گشای معضلات بیشمار کشور دانسته‌اند.
اگر منظور از مدیران جهادگر و مدیریت جهادی، تلاش شبانه روزی مسئولان مربوطه فارغ از ساعات کاری مشخص و محدودیت‌ها و ضوابط بروکراتیک باشد، روشن است که این به تنهایی مشکل عمده‌ای را حل نمی‌کند.
برای مثال، کمبود منابع در سال های اخیر، سبب کاهش روز افزون بودجۀ عمرانی کشور و بخصوص عدم سرمایه‌گذاری در پروژه‌های زیربنایی شده است. در واقع بی‌توجهی به امور زیربنایی، بزرگترین تهدید علیه کشور و مردم را رقم می‌زند و آنان را در برابرحوادث طبیعی بی‌پناه و مستأصل می‌کند. مشکلاتی که بارش برف و باران در نقاط مختلف کشور به وجود می‌آورد و شهرها و روستاها را برای چندین هفته دستخوش بحران می‌کند، عمدتاً ناشی از عدم سرمایه‌گذاری در توسعۀ زیرساخت‌ها و فقدان دسترسی به تکنولوژی روز جهان است. بنابراین، تصور اینکه پس از هر سیل ویرانگر، یا برف سنگین می‌توان با فراخوان جمعی از بسیجیان و طلاب در محل حادثه به منظور پر کردن کیسه‌های شن و لایروبی منازل با استفاده از بیل، بر مشکلات فائق آمد، تصوری غیرواقعبیانه است. این شیوۀ کار نه فقط امکانی برای حل بحران به دست نمی‌دهد که چه بسا پس از مدتی همان طلاب را هم خسته و فرسوده کند و مردم را در مقابل هجوم معضلات به کلی یله و رها سازد!
من البته بعید می‌دانم که فردی مثل محمد باقر قالیباف با توجه به کارنامۀ اجرایی‌اش به این نکات واقف نباشد. او قاعدتاً اهمیت حیاتی دسترسی به سرمایه و سرمایه‌گذاری‌های کلان را برای عبور از مشکلات انباشت شده درک می‌کند، اما او در بین اصولگرایان در کدام نقطه ایستاده است و چه برنامه‌ای در سر دارد؟ در این مورد روزهای بعد خواهم نوشت.
#احمد_زیدآبادی
#اصولگرایان
#زیرساخت_اقتصادی
#محمد_باقر_قالیباف
👇👇👇
@sedayeslahat