🔴🔴🔴کارنامۀ روز قدس
#احمد_زیدآبادی
پس از چند دهه قرار است امسال "روز جهانی قدس" در ایران به صورت سابق خود برگزار نشود. پس از این همه سال، لازم است نهادها و مقام‌های جمهوری اسلامی یک‌بار هم که شده بدون خشم و عصبانیت و اتهام‌پراکنی و پرونده‌سازی به این پرسش پیش پا افتاده پاسخ دهند که نوع برگزاری مراسم روز قدس و کلاً رویکردشان به بحران خاورمیانه، چه کمک مشخصی به فلسطینی‌ها کرده و وضعیت آنان را در صحنۀ داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی تا چه اندازه تغییر داده است؟
گویا عرب‌ها ضرب‌المثلی دارند که می‌گوید: افراط و زیاده‌روی در یک امر نتیجۀ معکوس به بار می‌آورد! آیا این ضرب‌المثل در مورد موضع جمهوری اسلامی در ماجرای فلسطین مصداق پیدا نکرده است؟ اگر نکرده است چرا امروزه حتی در همین کشور خودمان بخش عظیمی از افکار عمومی نسبت به مسئلۀ فلسطین نه فقط بی‌تفاوت و بی‌حوصله شده‌اند بلکه عموم مشکلات خودشان را نیز به فلسطینی‌های تحت اشغال و آواره نسبت می‌دهند؟
من البته با تعبیری از صهیونیسم که در پی ایجاد دولتی با ماهیت نژادی-مذهبی است، کاملاً مخالفم و آن را مغایر اصول اساسی ماهیت ملت-دولت و حقوق برابر اتباع در عصر مدرن می‌دانم، اما در عین حال، با کشوری دارای اکثریت جمعیت یهودی و تضمین حقوق برابر برای اتباع غیریهودی آن، مخالف نیستم و از این زوایه با سیاست رسمی جمهوری اسلامی در برابر بحران خاورمیانه، میانه‌ای نداشته و ندارم.
این دیدگاه مستلزم برقراری صلح بین اسرائیل و فلسطینی‌ها بر پایۀ قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل و آراء دیوان دادگستری بین‌المللی است که طبق آن، تشکیل کشور مستقل فلسطینی در کرانۀ باختری رود اردن و نوار غزه به مرکزیت بیت‌المقدس شرقی در کنار کشوری با اکثریت یهودی به نام اسرائیل ضروری است.
من پیش از این، به دلیل این موضع فشارها و اتهام‌های بسیاری را تحمل کرده‌ام، اما همچنان بر این باورم که این راه‌حل، گزینۀ متوازن و واقع‌بینانه‌ای برای پایان دادن به بحران هفتاد سالۀ خاورمیانه است و در عین حال، شانس جلب حمایت عملی بین‌المللی بر سر آن نیز وجود دارد.
طبعاً من مخالفت جمهوری اسلامی را با این موضع‌گیری درک می‌کنم چرا که به نظرم موضوع فلسطین برای آن، مسئله‌ای عمدتاً مربوط به توازن قوای سیاسی داخلی است و چندان ارتباطی هم به رویدادهای عینی منطقه و مصائب واقعی فلسطینی‌ها ندارد، اما آنچه غیر قابل فهم است، واکنش هیستریک برخی محافل براندازِ جمهوری اسلامی با این موضع است! آنها گویی خود را از قید و بند همۀ اصول رها کرده‌اند و فقط منتظرند ببینند در هر مسئله‌ای نظام حاکم بر ایران چه نوع سیاستی پیش می‌گیرد تا از صورت معکوس آن دفاع کنند!
از این رو، رویکرد واکنشی آنها در مورد فلسطین نیز سبب شده است که هر نوع حقوق فلسطینی‌ها بر سرزمین مادری خود را به کلی انکار کنند و عملاً در کنار جناح‌های فاشیست اسرائیلی و رهبران بدنام شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانۀ باختری قرار گیرند! این هم ظاهراً بخشی از همان رفتار پاندولی ما ایرانیان است که امکان استقرار و ثبات در یک نقطۀ معقول و متعادل را از جامعۀ ما گرفته است!
تا بعد از تعطیلات عید فطر بدرود!
#روز_قدس
#فلسطین
#صلح_خاورمیانه
#اسرائیل
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی
پس از چند دهه قرار است امسال "روز جهانی قدس" در ایران به صورت سابق خود برگزار نشود. پس از این همه سال، لازم است نهادها و مقام‌های جمهوری اسلامی یک‌بار هم که شده بدون خشم و عصبانیت و اتهام‌پراکنی و پرونده‌سازی به این پرسش پیش پا افتاده پاسخ دهند که نوع برگزاری مراسم روز قدس و کلاً رویکردشان به بحران خاورمیانه، چه کمک مشخصی به فلسطینی‌ها کرده و وضعیت آنان را در صحنۀ داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی تا چه اندازه تغییر داده است؟
گویا عرب‌ها ضرب‌المثلی دارند که می‌گوید: افراط و زیاده‌روی در یک امر نتیجۀ معکوس به بار می‌آورد! آیا این ضرب‌المثل در مورد موضع جمهوری اسلامی در ماجرای فلسطین مصداق پیدا نکرده است؟ اگر نکرده است چرا امروزه حتی در همین کشور خودمان بخش عظیمی از افکار عمومی نسبت به مسئلۀ فلسطین نه فقط بی‌تفاوت و بی‌حوصله شده‌اند بلکه عموم مشکلات خودشان را نیز به فلسطینی‌های تحت اشغال و آواره نسبت می‌دهند؟
من البته با تعبیری از صهیونیسم که در پی ایجاد دولتی با ماهیت نژادی-مذهبی است، کاملاً مخالفم و آن را مغایر اصول اساسی ماهیت ملت-دولت و حقوق برابر اتباع در عصر مدرن می‌دانم، اما در عین حال، با کشوری دارای اکثریت جمعیت یهودی و تضمین حقوق برابر برای اتباع غیریهودی آن، مخالف نیستم و از این زوایه با سیاست رسمی جمهوری اسلامی در برابر بحران خاورمیانه، میانه‌ای نداشته و ندارم.
این دیدگاه مستلزم برقراری صلح بین اسرائیل و فلسطینی‌ها بر پایۀ قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل و آراء دیوان دادگستری بین‌المللی است که طبق آن، تشکیل کشور مستقل فلسطینی در کرانۀ باختری رود اردن و نوار غزه به مرکزیت بیت‌المقدس شرقی در کنار کشوری با اکثریت یهودی به نام اسرائیل ضروری است.
من پیش از این، به دلیل این موضع فشارها و اتهام‌های بسیاری را تحمل کرده‌ام، اما همچنان بر این باورم که این راه‌حل، گزینۀ متوازن و واقع‌بینانه‌ای برای پایان دادن به بحران هفتاد سالۀ خاورمیانه است و در عین حال، شانس جلب حمایت عملی بین‌المللی بر سر آن نیز وجود دارد.
طبعاً من مخالفت جمهوری اسلامی را با این موضع‌گیری درک می‌کنم چرا که به نظرم موضوع فلسطین برای آن، مسئله‌ای عمدتاً مربوط به توازن قوای سیاسی داخلی است و چندان ارتباطی هم به رویدادهای عینی منطقه و مصائب واقعی فلسطینی‌ها ندارد، اما آنچه غیر قابل فهم است، واکنش هیستریک برخی محافل براندازِ جمهوری اسلامی با این موضع است! آنها گویی خود را از قید و بند همۀ اصول رها کرده‌اند و فقط منتظرند ببینند در هر مسئله‌ای نظام حاکم بر ایران چه نوع سیاستی پیش می‌گیرد تا از صورت معکوس آن دفاع کنند!
از این رو، رویکرد واکنشی آنها در مورد فلسطین نیز سبب شده است که هر نوع حقوق فلسطینی‌ها بر سرزمین مادری خود را به کلی انکار کنند و عملاً در کنار جناح‌های فاشیست اسرائیلی و رهبران بدنام شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانۀ باختری قرار گیرند! این هم ظاهراً بخشی از همان رفتار پاندولی ما ایرانیان است که امکان استقرار و ثبات در یک نقطۀ معقول و متعادل را از جامعۀ ما گرفته است!
تا بعد از تعطیلات عید فطر بدرود!
#روز_قدس
#فلسطین
#صلح_خاورمیانه
#اسرائیل
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
📝📝ابهام زایی و ابهام زدایی
✍✍ #احمد_زیدآبادی
♈️آنگونه که سیاستِ خارجیِ جمهوری اسلامی در حال پیوند خوردن با رویکردِ بین‌المللی و منطقه‌ای چین و روسیه است، می‌توان نتیجه گرفت که سیاست عملی آن در برابر مسئلۀ فلسطین نیز خارج از چارچوب مورد نظرِ این دو قدرت جهانی پیش نخواهد رفت.
♈️نظر چین و روسیه در مورد مسئلۀ فلسطین هم روشن است: تأسیس کشورِ فلسطینی در مرزهای قبل از جنگ ژوئن 1967 در کنار تضمینِ امنیتِ کاملِ اسرائیل.
♈️در واقع راهِ حل نهایی مورد نظرِ روسیه و چین برای مسئلۀ فلسطین، هیچ تفاوت معناداری با آمریکا ندارد و حتی می‌توان گفت که برخورد آنها با اسرائیل در برخی زمینه‌ها، بسیار نرمتر از اتحادیۀ اروپاست.
♈️به نظرم با توجه به همین ملاحظات، سیاستِ نابودی اسرائیل از طریق مبارزۀ مسلحانه و حذف آن از جغرافیای جهان، به ضرورتِ برگزاری رفراندوم تغییر شکل داده است تا با استفاده از تکنیک "ابهامِ تعمدی" اصطکاک آشکاری بخصوص با موضع مسکو و پکن در این باره بروز نکند.
با این حال، هنگامی که طرحی بین‌المللی برای حل مسئلۀ فلسطین در دستورِ کار تمام قدرت‌های جهانی قرار گیرد، جمهوری اسلامی به ناچار باید از سیاست واقعیِ خود رفع ابهام کند که این خود چالشی بزرگ در برابر آن قرار می‌دهد.
♈️شاید سران جمهوری اسلامی اطمینان دارند که جناحِ راستگرای افراطیِ اسرائیل با هر نوع طرح صلحِ بین‌المللی به جنگ برخواهد خاست و اجازه نخواهد داد تا نوبت به بروز معضلِ ابهام‌زدایی از موضع تهران برسد.
♈️در این مورد، سران جمهوری اسلامی تا اندازه‌ای ارزیابی درستی دارند، زیرا همانطور که روزگاری رئیسِ وقتِ موساد، از اتمامِ عمرِ دولت محمود احمدی‌نژاد تلویحاً ابراز ناخشنودی کرده و حضور او در ساختمان پاستور را به دلیل نفی رسمی و علنی هولوکاست برای اسرائیل بهتر و مفیدتر دانسته بود، امروزه نیز مقام‌های جمهوری اسلامی می‌توانند مطمئن باشند که عناصرِ افراطی در دولت اسرائیل از جمله حزبِ لیکود و شخصِ نتانیاهو به صورت بهترین سرمایه برای پیشبرد سیاست آنها در آمدهاند.
♈️تنها مشکلی که در این میان ممکن است برای جمهوری بروز کند، شکل‌گیری اراده‌ای محکم در سطح شورای امنیت سازمان ملل برای حل مناقشه با فرمول دو کشوری است به طوری که هیچکدام از احزاب افراطی اسرائیل توان مخالفت و مقابله با آن را پیدا نکنند. این چیزی است که البته نه آمریکا و اروپا بلکه چینی‌ها وعدۀ آن را داده‌اند. اگر چینی‌ها به وعدۀ خود عمل کنند، آنگاه اصرار بر رابطۀ استراتژیک با چین و مخالفت با طرح صلحِ مورد نظر آنها، برای جمهوری اسلامی ممکن نخواهد بود.
#صلح_خاورمیانه
#شورای_امنیت
#رفراندوم
#نابودی_اسرائیل
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
✍✍ #احمد_زیدآبادی
♈️آنگونه که سیاستِ خارجیِ جمهوری اسلامی در حال پیوند خوردن با رویکردِ بین‌المللی و منطقه‌ای چین و روسیه است، می‌توان نتیجه گرفت که سیاست عملی آن در برابر مسئلۀ فلسطین نیز خارج از چارچوب مورد نظرِ این دو قدرت جهانی پیش نخواهد رفت.
♈️نظر چین و روسیه در مورد مسئلۀ فلسطین هم روشن است: تأسیس کشورِ فلسطینی در مرزهای قبل از جنگ ژوئن 1967 در کنار تضمینِ امنیتِ کاملِ اسرائیل.
♈️در واقع راهِ حل نهایی مورد نظرِ روسیه و چین برای مسئلۀ فلسطین، هیچ تفاوت معناداری با آمریکا ندارد و حتی می‌توان گفت که برخورد آنها با اسرائیل در برخی زمینه‌ها، بسیار نرمتر از اتحادیۀ اروپاست.
♈️به نظرم با توجه به همین ملاحظات، سیاستِ نابودی اسرائیل از طریق مبارزۀ مسلحانه و حذف آن از جغرافیای جهان، به ضرورتِ برگزاری رفراندوم تغییر شکل داده است تا با استفاده از تکنیک "ابهامِ تعمدی" اصطکاک آشکاری بخصوص با موضع مسکو و پکن در این باره بروز نکند.
با این حال، هنگامی که طرحی بین‌المللی برای حل مسئلۀ فلسطین در دستورِ کار تمام قدرت‌های جهانی قرار گیرد، جمهوری اسلامی به ناچار باید از سیاست واقعیِ خود رفع ابهام کند که این خود چالشی بزرگ در برابر آن قرار می‌دهد.
♈️شاید سران جمهوری اسلامی اطمینان دارند که جناحِ راستگرای افراطیِ اسرائیل با هر نوع طرح صلحِ بین‌المللی به جنگ برخواهد خاست و اجازه نخواهد داد تا نوبت به بروز معضلِ ابهام‌زدایی از موضع تهران برسد.
♈️در این مورد، سران جمهوری اسلامی تا اندازه‌ای ارزیابی درستی دارند، زیرا همانطور که روزگاری رئیسِ وقتِ موساد، از اتمامِ عمرِ دولت محمود احمدی‌نژاد تلویحاً ابراز ناخشنودی کرده و حضور او در ساختمان پاستور را به دلیل نفی رسمی و علنی هولوکاست برای اسرائیل بهتر و مفیدتر دانسته بود، امروزه نیز مقام‌های جمهوری اسلامی می‌توانند مطمئن باشند که عناصرِ افراطی در دولت اسرائیل از جمله حزبِ لیکود و شخصِ نتانیاهو به صورت بهترین سرمایه برای پیشبرد سیاست آنها در آمدهاند.
♈️تنها مشکلی که در این میان ممکن است برای جمهوری بروز کند، شکل‌گیری اراده‌ای محکم در سطح شورای امنیت سازمان ملل برای حل مناقشه با فرمول دو کشوری است به طوری که هیچکدام از احزاب افراطی اسرائیل توان مخالفت و مقابله با آن را پیدا نکنند. این چیزی است که البته نه آمریکا و اروپا بلکه چینی‌ها وعدۀ آن را داده‌اند. اگر چینی‌ها به وعدۀ خود عمل کنند، آنگاه اصرار بر رابطۀ استراتژیک با چین و مخالفت با طرح صلحِ مورد نظر آنها، برای جمهوری اسلامی ممکن نخواهد بود.
#صلح_خاورمیانه
#شورای_امنیت
#رفراندوم
#نابودی_اسرائیل
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat