🔴🔴🔴آموزش و پرورش و علوم ناسودمند!
#احمد_زیدآبادی:
هنگام معرفی وزیران پیشنهادیِ آموزش و پرورش به مجلس برای رأی اعتماد به آنها، معمولاً بحث‌های بسیاری در مورد ناتوانی یا توانایی شخصی آنها صورت می‌گیرد.
مسلماً میزان دانش و تخصص و لیاقت و مدیریت و صلاحیت شخص وزیر و همکاران او در ادارۀ بهتر یا بدتر وزارت آموزش و پرورش بدون تأثیر نیست، اما واقعیت این است که نظام آموزش و پرورش کشور ما از اساس بی‌ربط و بلکه شبیه به طنزی تلخ است.
این نتیجه‌گیری را از طریق مطالعه و بررسی جامعی از نحوۀ کار آموزش و پرورش به دست نیاورده‌ام، بلکه تجربۀ بلاواسطه‌ام از حال و روز فرزندانم آن را برایم فاش می‌کند.
این تجربه به عینه نشان می‌دهد که اغلبِ آموزش‌های دوران مدرسه بخصوص در حوزۀ علوم انسانی و اجتماعی به اندازۀ سرِ سوزنی در ذهن دانش‌آموزان ماندگار نیست و آنها پس از تحمل مشقت بارِ حفظ پاره‌ای مسائل بی‌ربط با زندگی واقعی، به محض خلاصی از عذابِ امتحان، محفوظات تحمیلی را عمداً به باد نسیان می‌سپارند تا ذهن خود را از زیر بار سنگینی آنها آزاد و رها کنند.
مولا علی می‌گوید:
: وَ اعلَم أنَّهُ لا خَيرَ في عِلمٍ لا يَنفَعُ ، و لا يُنتَفَعُ بِعِلمٍ لا يَحُقُّ تَعَلُّمُهُ (بدان در دانشی که سودمند نیست، خیری وجود ندارد و تعلیم دانشی که سزاوار آموختن نیست، سودی ندهد)
در واقع بخش عظیمی از آنچه در مدارس به ذهن دانش‌آموزان ما به عنوان علم و دانش تحمیل می‌شود، مصداق کلام علی است، یعنی نه فقط سودی ندارد که ارزش آموختن هم ندارد.
بحث مستوفی در این باره مجال دیگری می‌طلبد، اما گاه واقعاً فکر می‌کنم تنها حسن تحصیل فرزندانم، به جز یادگیری سواد خواندن و نوشتن، حضور آنها در اجتماع همسالان و دوستان‌شان و بازی و سرگرمی در محیط مدرسه بوده است.
در همین ارتباط، ماجرایی را نقل کنم. یک روز مشاور مدرسه مرا برای گفتگو در بارۀ وضعیت تحصیلی فرزندم به دبیرستان فراخواند. در آنجا آقای مشاور از کوشش شبانه‌روزی برخی دانش‌آموزان و حساسیتِ خارق‌العادۀ خانواده‌هایشان نسبت به نمرات آنها شرحی طویل به دست داد. همین که سخنش به پایان رسید از او خواهش کردم که پسر مرا آزاد بگذارند تا هر طور که راحت‌تر است درس بخواند. به او تأکید کردم که تحمیل یک برنامۀ سنگین از "علوم لاینفع" به یک نوجوان، علاوه بر آنکه ذهنش را پریشان و او را از زندگی بیزار می‌کند، برای آینده‌اش هم سودی ندارد بخصوص با این وضع فلاکت بار دانشگاه‌ها و بازار بیکاری و نبود فرصت شغلی مناسب! پس او را به حال خود بگذارید تا "يَرْتَعْ وَيَلْعَبْ" ( آزادانه بچرد و بازی کند) اشاره‌ام به آیه‌ای از سورۀ یوسف، در مورد ترغیب برادران یوسف برای بردن او به صحرا جهت تفریح و بازی بود.
#آموزش_و_پرورش
#علم_ناسودمند
#امام_علی
#سوره_یوسف
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی:
هنگام معرفی وزیران پیشنهادیِ آموزش و پرورش به مجلس برای رأی اعتماد به آنها، معمولاً بحث‌های بسیاری در مورد ناتوانی یا توانایی شخصی آنها صورت می‌گیرد.
مسلماً میزان دانش و تخصص و لیاقت و مدیریت و صلاحیت شخص وزیر و همکاران او در ادارۀ بهتر یا بدتر وزارت آموزش و پرورش بدون تأثیر نیست، اما واقعیت این است که نظام آموزش و پرورش کشور ما از اساس بی‌ربط و بلکه شبیه به طنزی تلخ است.
این نتیجه‌گیری را از طریق مطالعه و بررسی جامعی از نحوۀ کار آموزش و پرورش به دست نیاورده‌ام، بلکه تجربۀ بلاواسطه‌ام از حال و روز فرزندانم آن را برایم فاش می‌کند.
این تجربه به عینه نشان می‌دهد که اغلبِ آموزش‌های دوران مدرسه بخصوص در حوزۀ علوم انسانی و اجتماعی به اندازۀ سرِ سوزنی در ذهن دانش‌آموزان ماندگار نیست و آنها پس از تحمل مشقت بارِ حفظ پاره‌ای مسائل بی‌ربط با زندگی واقعی، به محض خلاصی از عذابِ امتحان، محفوظات تحمیلی را عمداً به باد نسیان می‌سپارند تا ذهن خود را از زیر بار سنگینی آنها آزاد و رها کنند.
مولا علی می‌گوید:
: وَ اعلَم أنَّهُ لا خَيرَ في عِلمٍ لا يَنفَعُ ، و لا يُنتَفَعُ بِعِلمٍ لا يَحُقُّ تَعَلُّمُهُ (بدان در دانشی که سودمند نیست، خیری وجود ندارد و تعلیم دانشی که سزاوار آموختن نیست، سودی ندهد)
در واقع بخش عظیمی از آنچه در مدارس به ذهن دانش‌آموزان ما به عنوان علم و دانش تحمیل می‌شود، مصداق کلام علی است، یعنی نه فقط سودی ندارد که ارزش آموختن هم ندارد.
بحث مستوفی در این باره مجال دیگری می‌طلبد، اما گاه واقعاً فکر می‌کنم تنها حسن تحصیل فرزندانم، به جز یادگیری سواد خواندن و نوشتن، حضور آنها در اجتماع همسالان و دوستان‌شان و بازی و سرگرمی در محیط مدرسه بوده است.
در همین ارتباط، ماجرایی را نقل کنم. یک روز مشاور مدرسه مرا برای گفتگو در بارۀ وضعیت تحصیلی فرزندم به دبیرستان فراخواند. در آنجا آقای مشاور از کوشش شبانه‌روزی برخی دانش‌آموزان و حساسیتِ خارق‌العادۀ خانواده‌هایشان نسبت به نمرات آنها شرحی طویل به دست داد. همین که سخنش به پایان رسید از او خواهش کردم که پسر مرا آزاد بگذارند تا هر طور که راحت‌تر است درس بخواند. به او تأکید کردم که تحمیل یک برنامۀ سنگین از "علوم لاینفع" به یک نوجوان، علاوه بر آنکه ذهنش را پریشان و او را از زندگی بیزار می‌کند، برای آینده‌اش هم سودی ندارد بخصوص با این وضع فلاکت بار دانشگاه‌ها و بازار بیکاری و نبود فرصت شغلی مناسب! پس او را به حال خود بگذارید تا "يَرْتَعْ وَيَلْعَبْ" ( آزادانه بچرد و بازی کند) اشاره‌ام به آیه‌ای از سورۀ یوسف، در مورد ترغیب برادران یوسف برای بردن او به صحرا جهت تفریح و بازی بود.
#آموزش_و_پرورش
#علم_ناسودمند
#امام_علی
#سوره_یوسف
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat