🔴🔴🔴تحریم دادو ستد تسلیحاتی با ایران؛ لغو یا تمدید؟
#احمد_زید_آبادی
با نزدیک شدن موعد لغو داد و ستد تسلیحاتی با ایران بر مبنای توافقنامۀ برجام، دولت آمریکا در صدد برآمده است تا مانع این اقدام شود و تحریم خرید و فروش سلاح‌های متعارف با ایران را تا مدت زمانی نامعلوم تمدید کند.
بر همین اساس، گویا وزارت خارجۀ آمریکا طرحی حقوقی را تهیه و تدوین کرده است که بر مبنای آن، ایالات متحده به رغم خروجش از توافقنامۀ برجام، همچنان یکی از طرف‌های توافقنامه شناخته شود تا بتواند "مکانیسم ماشه" را برای کشاندن پروندۀ هسته‌ای ایران به شورای امنیت فعال کند و از آن طریق تحریم تسلیحاتی ایران را تمدید کند.
در مورد اعتبار حقوقی اقدام آمریکا بحث‌های بسیاری شده که عمدتاً حکایت از سست بودن آن دارد، اما دولت ترامپ تا کنون نشان داده است که فقط تا آنجا تابع مقررات حقوقی بین‌المللی است که منافع خاص کشورش را در صحنۀ جهانی تأمین کند، اما همین که معاهده‌ها یا حتی قطعنامه‌های شورای امنیت را خلاف برنامه‌های کلان خود تشخیص دهد، به راحتی آنها را دور می‌زند و یا نادیده می‌گیرد.
نمونۀ این رفتار را در مورد ماجرای فلسطین شاهد بودیم. جیسون گرینبلات نمایندۀ سابق آمریکا در گروه تدوین "معاملۀ قرن" بارها تکرار کرد که با توسل به قطعنامه‌های سازمان ملل نزاع اسرائیلی - فلسطینی قابل حل نیست و بنابراین فلسطینی‌ها به جای آنکه به آن قطعنامه‌ها استناد کنند، باید به واقعیات روی زمین بنگرند! منظور او از واقعیات روی زمین، شهرک‌های یهودی‌نشینی است که دولت‌های مختلف اسرائیل با نقض مقررات بین‌المللی در کرانۀ باختری رود اردن به پا ساخته‌اند!
در مورد لغو داد و ستد تسلیحاتی با ایران نیز دولت ترامپ قاعدتاً بر "واقعیات روی زمین" انگشت خواهد گذاشت؛ بدین معنا که به جای استدلال حقوقی، ماجرای حضور ایران در خاورمیانه را پیش خواهد کشید، حضوری که از نگاه آمریکا ومتحدانش، مایۀ بی‌ثباتی منطقه شده است و لغو تحریم تسلیحاتی ایران می‌تواند به ابعاد آن بیفزاید.
به نظرم این نوع برخورد، مشکلی در جلب حمایت سه کشور اروپایی عضو برجام یعنی بریتانیا، فرانسه و آلمان ایجاد نخواهد کرد چرا که آنان نیز از حضور ایران در خاورمیانه بیمناک‌اند و آن را اقدامی بی‌ثبات کننده و خطرناک می‌دانند.
در این میان، قاعدتاً دو کشور روسیه و چین به عنوان اعضای دائمی شورای امنیت درجهت لغو یا تمدید تحریم تسلیحاتی ایران می‌توانند نقش تعیین کننده‌ای بازی کنند.
این دو کشور ضمن روابط به نسبت گرم خود با تهران و حتی شاید علاقه‌شان به فروش سطحی از تسلیحات به ایران با انگیزۀ تجاری، از رفتار کلان جمهوری اسلامی در منطقه راضی به نظر نمی‌رسند. از این رو، موضع‌گیری آنها در مورد بند مربوط به لغو تحریم داد و ستد تسلیحاتی با ایران به خلاف گزارش رسانه‌های بین‌المللی چندان هم روشن نیست.
طبعاً آمریکا و متحدان اروپایی‌اش، روسیه و چین را برای همراهی با تمدید تحریم تسلیحاتی ایران تحت فشار خواهند گذاشت، اما فشار مؤثرتر احتمالاً از جانب اسرائیل وعربستان اعمال خواهد شد.
اسرائیل با هر دو کشور روسیه و چین رابطۀ صمیمانه‌ای دارد. بنابراین از تمام قدرت دیپلماتیک خود و فشار جوامع یهودی سرتاسر جهان استفاده خواهد کرد تا آن دو کشور را به تمدید تحریم تسلیحاتی ایران راضی کند. سعودی‌ها هم گرچه در شرایط کنونی روابط سابق خود را با روسیه ندارند، اما از جهت تحت فشار گذاشتن چین برای کمک به تمدید تحریم تسلیحاتی ایران، همچنان نیروی بسیار مؤثری هستند.
با این حساب، احتمال اینکه روسیه و چین قطعنامۀ احتمالی شورای امنیت برای تداوم تحریم تسلیحاتی ایران را وتو کنند، چندان قوی نیست.
با این حال، تا موعد لغو تحریم تسلیحاتی ایران 5 ماه باقی مانده است. شاید این 5 ماه فرصتی برای چین و روسیه از یک طرف و سه کشور اروپایی از طرف دیگر باشد، تا به کوشش دوباره‌ای برای متقاعد کردن ایران به ورود به مذاکره برای دستیابی به معاهدۀ هسته‌ای تازه‌ای دست زنند. در واقع 5 ماه فرصت کمی برای این کار است و دولت ایران تن به آن نمی‌دهد، اما اگر در مقدمات کار، پیشرفتی حاصل شود، چه بسا ماجرای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت اصولاً صورت تازه‌ای به خود گیرد.
آخرین احتمال هم این است که آمریکا در پیشبرد هدف تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت موفق نشود و از طرفی ایران هم بر موضع خود برای عدم مذاکره در بارۀ تفاهنمامۀ جدید پافشاری کند. در آن صورت، آمریکا به احتمال زیاد دایرۀ تحریم‌های یکجانبۀ خود را به اندازه‌ای وسیع خواهد کرد که هرگونه داد و ستد تسلیحات متعارف با ایران را نیز دربرگیرد.
#احمد_زیدآبادی
#برجام
#شورای_امنیت
#لغو_تحریم_تسلیحاتی_ایران
#تمدید_تحریم
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زید_آبادی
با نزدیک شدن موعد لغو داد و ستد تسلیحاتی با ایران بر مبنای توافقنامۀ برجام، دولت آمریکا در صدد برآمده است تا مانع این اقدام شود و تحریم خرید و فروش سلاح‌های متعارف با ایران را تا مدت زمانی نامعلوم تمدید کند.
بر همین اساس، گویا وزارت خارجۀ آمریکا طرحی حقوقی را تهیه و تدوین کرده است که بر مبنای آن، ایالات متحده به رغم خروجش از توافقنامۀ برجام، همچنان یکی از طرف‌های توافقنامه شناخته شود تا بتواند "مکانیسم ماشه" را برای کشاندن پروندۀ هسته‌ای ایران به شورای امنیت فعال کند و از آن طریق تحریم تسلیحاتی ایران را تمدید کند.
در مورد اعتبار حقوقی اقدام آمریکا بحث‌های بسیاری شده که عمدتاً حکایت از سست بودن آن دارد، اما دولت ترامپ تا کنون نشان داده است که فقط تا آنجا تابع مقررات حقوقی بین‌المللی است که منافع خاص کشورش را در صحنۀ جهانی تأمین کند، اما همین که معاهده‌ها یا حتی قطعنامه‌های شورای امنیت را خلاف برنامه‌های کلان خود تشخیص دهد، به راحتی آنها را دور می‌زند و یا نادیده می‌گیرد.
نمونۀ این رفتار را در مورد ماجرای فلسطین شاهد بودیم. جیسون گرینبلات نمایندۀ سابق آمریکا در گروه تدوین "معاملۀ قرن" بارها تکرار کرد که با توسل به قطعنامه‌های سازمان ملل نزاع اسرائیلی - فلسطینی قابل حل نیست و بنابراین فلسطینی‌ها به جای آنکه به آن قطعنامه‌ها استناد کنند، باید به واقعیات روی زمین بنگرند! منظور او از واقعیات روی زمین، شهرک‌های یهودی‌نشینی است که دولت‌های مختلف اسرائیل با نقض مقررات بین‌المللی در کرانۀ باختری رود اردن به پا ساخته‌اند!
در مورد لغو داد و ستد تسلیحاتی با ایران نیز دولت ترامپ قاعدتاً بر "واقعیات روی زمین" انگشت خواهد گذاشت؛ بدین معنا که به جای استدلال حقوقی، ماجرای حضور ایران در خاورمیانه را پیش خواهد کشید، حضوری که از نگاه آمریکا ومتحدانش، مایۀ بی‌ثباتی منطقه شده است و لغو تحریم تسلیحاتی ایران می‌تواند به ابعاد آن بیفزاید.
به نظرم این نوع برخورد، مشکلی در جلب حمایت سه کشور اروپایی عضو برجام یعنی بریتانیا، فرانسه و آلمان ایجاد نخواهد کرد چرا که آنان نیز از حضور ایران در خاورمیانه بیمناک‌اند و آن را اقدامی بی‌ثبات کننده و خطرناک می‌دانند.
در این میان، قاعدتاً دو کشور روسیه و چین به عنوان اعضای دائمی شورای امنیت درجهت لغو یا تمدید تحریم تسلیحاتی ایران می‌توانند نقش تعیین کننده‌ای بازی کنند.
این دو کشور ضمن روابط به نسبت گرم خود با تهران و حتی شاید علاقه‌شان به فروش سطحی از تسلیحات به ایران با انگیزۀ تجاری، از رفتار کلان جمهوری اسلامی در منطقه راضی به نظر نمی‌رسند. از این رو، موضع‌گیری آنها در مورد بند مربوط به لغو تحریم داد و ستد تسلیحاتی با ایران به خلاف گزارش رسانه‌های بین‌المللی چندان هم روشن نیست.
طبعاً آمریکا و متحدان اروپایی‌اش، روسیه و چین را برای همراهی با تمدید تحریم تسلیحاتی ایران تحت فشار خواهند گذاشت، اما فشار مؤثرتر احتمالاً از جانب اسرائیل وعربستان اعمال خواهد شد.
اسرائیل با هر دو کشور روسیه و چین رابطۀ صمیمانه‌ای دارد. بنابراین از تمام قدرت دیپلماتیک خود و فشار جوامع یهودی سرتاسر جهان استفاده خواهد کرد تا آن دو کشور را به تمدید تحریم تسلیحاتی ایران راضی کند. سعودی‌ها هم گرچه در شرایط کنونی روابط سابق خود را با روسیه ندارند، اما از جهت تحت فشار گذاشتن چین برای کمک به تمدید تحریم تسلیحاتی ایران، همچنان نیروی بسیار مؤثری هستند.
با این حساب، احتمال اینکه روسیه و چین قطعنامۀ احتمالی شورای امنیت برای تداوم تحریم تسلیحاتی ایران را وتو کنند، چندان قوی نیست.
با این حال، تا موعد لغو تحریم تسلیحاتی ایران 5 ماه باقی مانده است. شاید این 5 ماه فرصتی برای چین و روسیه از یک طرف و سه کشور اروپایی از طرف دیگر باشد، تا به کوشش دوباره‌ای برای متقاعد کردن ایران به ورود به مذاکره برای دستیابی به معاهدۀ هسته‌ای تازه‌ای دست زنند. در واقع 5 ماه فرصت کمی برای این کار است و دولت ایران تن به آن نمی‌دهد، اما اگر در مقدمات کار، پیشرفتی حاصل شود، چه بسا ماجرای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت اصولاً صورت تازه‌ای به خود گیرد.
آخرین احتمال هم این است که آمریکا در پیشبرد هدف تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت موفق نشود و از طرفی ایران هم بر موضع خود برای عدم مذاکره در بارۀ تفاهنمامۀ جدید پافشاری کند. در آن صورت، آمریکا به احتمال زیاد دایرۀ تحریم‌های یکجانبۀ خود را به اندازه‌ای وسیع خواهد کرد که هرگونه داد و ستد تسلیحات متعارف با ایران را نیز دربرگیرد.
#احمد_زیدآبادی
#برجام
#شورای_امنیت
#لغو_تحریم_تسلیحاتی_ایران
#تمدید_تحریم
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
💢 #مصطفی_تاجزاده:
📌از اقدام #رهبر برای هماهنگ‌کردن سه قوه به‌منظور کاهش رنج و آلام مردم استقبال می‌کنم. درعین‌حال به ایشان یادآور می‌شوم که #لغو_تحریم یک ضرورت ملی است که با هدف توسعه‌ی ایران و رفاه برای ایرانیان، از طریق تنش‌زدایی با آمریکا و تعامل همه‌جانبه با کشورهای دیگر دست‌یافتنی است.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
📌از اقدام #رهبر برای هماهنگ‌کردن سه قوه به‌منظور کاهش رنج و آلام مردم استقبال می‌کنم. درعین‌حال به ایشان یادآور می‌شوم که #لغو_تحریم یک ضرورت ملی است که با هدف توسعه‌ی ایران و رفاه برای ایرانیان، از طریق تنش‌زدایی با آمریکا و تعامل همه‌جانبه با کشورهای دیگر دست‌یافتنی است.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴یکی از خلاقیت های جناب #قالیباف از زمان شهرداری این بود که اسم طرح ها رو خوشگل انتخاب می کرد اما توش که می رفتی می دیدی اصلا یه چیزه دیگه است...
هر کی هم با طرح مخالفت می کرد به عنوان مخالفِ اسم اون طرح می زدنش.
▫️خوب خدا پدر مادرت رو بیامرزه، در راس اموری، باشه، میخوای از برجام و پروتکل الحاقی بیایی بیرون، نوش جونتون؛ آخه به این میگن اقدام راهبردی لغو تحریم ها؟!!
شما می ذاشتید برجام اونا میذاشتند اقدام راهبردی لغو تحریم ها قشنگ تر نبود؟!
#شفافیت
#لغو_تحریم
✍رحمت الله حافظی
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
هر کی هم با طرح مخالفت می کرد به عنوان مخالفِ اسم اون طرح می زدنش.
▫️خوب خدا پدر مادرت رو بیامرزه، در راس اموری، باشه، میخوای از برجام و پروتکل الحاقی بیایی بیرون، نوش جونتون؛ آخه به این میگن اقدام راهبردی لغو تحریم ها؟!!
شما می ذاشتید برجام اونا میذاشتند اقدام راهبردی لغو تحریم ها قشنگ تر نبود؟!
#شفافیت
#لغو_تحریم
✍رحمت الله حافظی
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴یک جمله!
#احمد_زیدآبادی؛
از نگاه من، در مراسم "تنفیذ" فقط یک جمله شایانِ اهمیت بالقوه بود و آن اینکه آقای رئیسی گفت؛ در پی لغو تحریم‌های بین‌المللی است.
امیدوارم این کار به صورتی فوری و واقع‌بینانه دنبال و به نتیجۀ قطعی منجر شود چرا که در غیر این صورت، باقی وعده‌های مربوط به کاهش یا حل مشکلات اقتصادی در حکم سراب خواهد بود!
#مراسم_تنفیذ
#ابراهیم_رئیسی
#لغو_تحریم
#مشکلات_اقتصادی
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی؛
از نگاه من، در مراسم "تنفیذ" فقط یک جمله شایانِ اهمیت بالقوه بود و آن اینکه آقای رئیسی گفت؛ در پی لغو تحریم‌های بین‌المللی است.
امیدوارم این کار به صورتی فوری و واقع‌بینانه دنبال و به نتیجۀ قطعی منجر شود چرا که در غیر این صورت، باقی وعده‌های مربوط به کاهش یا حل مشکلات اقتصادی در حکم سراب خواهد بود!
#مراسم_تنفیذ
#ابراهیم_رئیسی
#لغو_تحریم
#مشکلات_اقتصادی
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴شانگهای!!
#احمد_زیدآبادی؛
می‌گه: این شانگهای چیه ایقد ور سرش دعوا- مرافعه راه انداختن؟
پاسخ میشنوه: یه سازمانی است که چین و روسیه و هند و پاکستان و ازبکستان و تاجیکستان....
می گه: حالا ئی قراره تحریم‌ها را لغو کنه؟
پاسخ میشنوه: نه، ربطی به لغو تحریم‌ها نداره.
می‌گه: ولش کن پس! چیزی که ور ما تنبون نمی‌شه، ایقد بحث و جدل نداره که!
#شانگهای
#لغو_تحریم
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی؛
می‌گه: این شانگهای چیه ایقد ور سرش دعوا- مرافعه راه انداختن؟
پاسخ میشنوه: یه سازمانی است که چین و روسیه و هند و پاکستان و ازبکستان و تاجیکستان....
می گه: حالا ئی قراره تحریم‌ها را لغو کنه؟
پاسخ میشنوه: نه، ربطی به لغو تحریم‌ها نداره.
می‌گه: ولش کن پس! چیزی که ور ما تنبون نمی‌شه، ایقد بحث و جدل نداره که!
#شانگهای
#لغو_تحریم
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴چه تحقیری؟!
#احمد_زیدآبادی:
کیست در این دنیا که نداند تمام داستان مذاکرات وین تلاش برای بازگشت آمریکا به برجام و لغو تحریم‌های اقتصادی آن کشور علیه ایران است؟
در حقیقت، مذاکره با طرف‌های غیر آمریکایی برجام در وین، صرفاً وسیله و در واقع بهانه‌ای برای کمک به توافق ایران و آمریکا بر سر برجام است. به عبارت دیگر، چین و روسیه و سه کشور اروپایی فقط نقش میانجی و واسطه را در مذاکرات وین به عهده دارند و بدون این نقش، مذاکره با آنها امری پوچ و بلااثر است.
حال در چنین وضعیتی مدیر مسئول روزنامۀ کیهان نوشته است:
"ادامه تحقیر آمریکا و مخالفت با نشست رو در رو با تیم هسته‌ای آن کشور، کمترین اقدامی است که از تیم هسته‌ای کشورمان انتظار می‌رود."
خب اگر قرار به تحقیر آمریکاست، اصلاً چه نیازی به مذاکرات وین؟ چه نیازی به این همه اصرار برای بازگشت آمریکا به برجام؟ چه نیازی به درخواست از آمریکا برای لغو تحریم‌ها؟ چه نیازی به این همه شکوِه و گلایه و لابه از تأثیر تحریم‌ها بر زندگی مردم؟
معمولاً طرفی را در این دنیا می‌توان "تحقیر" کرد که مطلقاً نیازی به او نباشد. حال آیا نیازی به آمریکا برای لغو تحریم‌ها در میان نیست؟ اگر نیست در وین چه می‌کنید؟ و اگر هست؟ دیگر "مخالفت با نشست رو در رو با تیم هسته‌ای آن کشور" به منظور "تحقیر" آنان چه معنایی دارد؟
این رفتارها مصداق ضرب‌المثل "حمام رفتن و از خزینه پرهیز کردن" است و فقط مسیر توافق را به زیانِ ایران سخت‌تر و طولانی‌تر می‌کند. از قضا سبب تحقیر آمریکا هم نمی‌شود. اگر امکان داشت طرفی را با "عدم نشست رو در رو" تحقیر کرد، به خاک سیاه نشاندن تمام دشمنان و مخالفان برای همگان کاری سهل و ساده بود!
#مذاکرات_وین
#روزنامه_کیهان
#لغو_تحریم_ها
#مذاکره_مستقیم
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی:
کیست در این دنیا که نداند تمام داستان مذاکرات وین تلاش برای بازگشت آمریکا به برجام و لغو تحریم‌های اقتصادی آن کشور علیه ایران است؟
در حقیقت، مذاکره با طرف‌های غیر آمریکایی برجام در وین، صرفاً وسیله و در واقع بهانه‌ای برای کمک به توافق ایران و آمریکا بر سر برجام است. به عبارت دیگر، چین و روسیه و سه کشور اروپایی فقط نقش میانجی و واسطه را در مذاکرات وین به عهده دارند و بدون این نقش، مذاکره با آنها امری پوچ و بلااثر است.
حال در چنین وضعیتی مدیر مسئول روزنامۀ کیهان نوشته است:
"ادامه تحقیر آمریکا و مخالفت با نشست رو در رو با تیم هسته‌ای آن کشور، کمترین اقدامی است که از تیم هسته‌ای کشورمان انتظار می‌رود."
خب اگر قرار به تحقیر آمریکاست، اصلاً چه نیازی به مذاکرات وین؟ چه نیازی به این همه اصرار برای بازگشت آمریکا به برجام؟ چه نیازی به درخواست از آمریکا برای لغو تحریم‌ها؟ چه نیازی به این همه شکوِه و گلایه و لابه از تأثیر تحریم‌ها بر زندگی مردم؟
معمولاً طرفی را در این دنیا می‌توان "تحقیر" کرد که مطلقاً نیازی به او نباشد. حال آیا نیازی به آمریکا برای لغو تحریم‌ها در میان نیست؟ اگر نیست در وین چه می‌کنید؟ و اگر هست؟ دیگر "مخالفت با نشست رو در رو با تیم هسته‌ای آن کشور" به منظور "تحقیر" آنان چه معنایی دارد؟
این رفتارها مصداق ضرب‌المثل "حمام رفتن و از خزینه پرهیز کردن" است و فقط مسیر توافق را به زیانِ ایران سخت‌تر و طولانی‌تر می‌کند. از قضا سبب تحقیر آمریکا هم نمی‌شود. اگر امکان داشت طرفی را با "عدم نشست رو در رو" تحقیر کرد، به خاک سیاه نشاندن تمام دشمنان و مخالفان برای همگان کاری سهل و ساده بود!
#مذاکرات_وین
#روزنامه_کیهان
#لغو_تحریم_ها
#مذاکره_مستقیم
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴سفر علی باقری به نروژ؛
گشودن پنجرۀ تازه‌ای برای میانجیگری
#احمد_زیدآبادی:
در میان التهابات خبری این روزهای ایران، علی باقری کنی معاون سیاسی وزیر خارجه به اسلو سفر کرده است تا در کنار سایر مسائل، به قول خودش در بارۀ "لغو تحریم‌ها" نیز با مقام‌های نروژی گفتگو کند.
"لغو تحریم‌ها" عنوانی است که مقام‌های دولت سید ابراهیم رئیسی جایگزین "احیای برجام" کرده‌اند. اینکه چرا آنها از ذکر نام برجام در سخنان خود پرهیز می‌کنند، در جای خود محل تأمل است. ظاهراً خودداری آنان از اشاره به نام برجام را می‌توان به حساسیت منفی هواداران اصطلاحاً "سوپرانقلابی" نظام نسبت به این توافق نسبت داد؛ اما چه بسا که مدیران دولت آقای رئیسی مدعی تلاش برای دستیابی به توافق تازه‌ای باشند که متفاوت و یا فراتر از برجام تلقی شود.
در هر صورت، سفر آقای باقری به نروژ در میانۀ تعلیق و بلاتکلیفی مذاکرات وین، چندان بی‌اهمیت نیست. نروژ کشوری علاقمند به ایفای نقش میانجیگیری در بحران‌ها و مناقشات بین‌المللی است. نقش این کشور در امضای توافقنامۀ اسلو بین سازمان آزادی‌بخش فلسطین و حزب کارگر اسرائیل در سال 1993 نام آن را به عنوان یک میانجی مؤثر و معتبر در بحران‌های فرسایندۀ بین‌المللی بر سر زبان‌ها انداخته است.
در واقع سفر آقای باقری به اسلو، نشانگر گشودن پنجرۀ تازه‌ای از میانجیگری بین ایران و آمریکا در مذاکرات مربوط به احیای برجام است. اینکه آیا میانجیگری نروژ مؤثرتر از سایر میانجی‌ها خواهد بود، چندان روشن نیست، اما همین که در این بحبوحۀ پر التهاب، مذاکره کنندۀ ارشد ایرانی برای گفتگو در بارۀ "رفع تحریم‌ها" عازم اسلو شده است، خود می‌تواند حاکی از امید طرف ایرانی به تأثیر آن باشد.
ظاهراً حُسن برجام به عنوان یک توافقنامه این است که جایگزین مناسب و کم هزینه‌ای برای هیچکدام از طرف‌های درگیر در ماجرا ندارد، اما این حُسن عملاً به نقطه ضعف آن هم تبدیل شده است. هنگامی که دو طرف اصلی این توافق یعنی آمریکا و ایران، تنها راهِ پیش روی طرف مقابل را بازگشت به آن می‌دانند، طبیعی است که هر کدام بکوشند تا برای کسب امتیاز بیشتر، انعطاف کمتری از خود نشان دهند و این در حالی است که زمان به زیانِ اصل توافق در حرکت است.
در سمت آمریکا، مختصات توافق باید به گونه‌ای باشد که دولت جو بایدن آن را به عنوان اقدامی در جهت کاهش محسوسِ آنچه "تهدید امنیتی علیه ایالات متحده و شرکایش در منطقه از سوی جمهوری اسلامی" می‌نامد، به افکار عمومی عرضه کند.
در سمت ایران اما ماجرا بغرنج‌تر است. مقام‌های جمهوری اسلامی هنوز جمع‌بندی قاطع و تصویر روشنی از عواقب پذیرش یا عدم پذیرش برجام بر رویکرد مألوف خود ندارند و به خلاف ظاهر گفته‌هایشان، دودلی و تردید و ترس‌شان از احیای برجام همچنان پا برجاست.
ظاهراً تمایل اغلب آنان این است که در ازای پذیرش پاره‌ای از محدودیت‌ها در برنامۀ هسته‌ای، تحریم‌های آمریکا در ابعاد وسیع آن لغو شود و این موضوع هیچگونه تعهد دیگری بخصوص در حوزۀ عملکرد منطقه‌ای، به دنبال نداشته باشد. واشنگتن اما از نظام تحریم‌ها به عنوان ابزاری برای کنترل رفتار کلان جمهوری اسلامی استفاده می‌کند و ظاهراً تنها در صورتی از این ابزار به طور کامل چشم می‌پوشد که اختلافات بین دو کشور در همۀ جنبه‌های آن حل و فصل شود.
به عبارت دیگر، ایالات متحده به احیای برجام به عنوان "نقطۀ آغاز" و جمهوری اسلامی به آن به عنوان "نقطۀ پایان" می‌نگرند. قاعدتاً میانجی‌ها تلاش می‌کنند تا راه وسطی بین این دو نگاه بگشایند، اما هرگاه اختلاف نگاه بین دو کشور استراتژیک باشد، گشودن راه وسط به امری بسیار مشکل تبدیل می‌شود.
در حال حاضر، طرف ایرانی می‌کوشد تا با نمایش بی‌نیازی از لغو تحریم‌ها و اعلام پیشرفت‌هایی در صنعت هسته‌ای، جانبِ مقابل را برای پذیرش شرایط خود، تهییج و تحریص کند. طرف آمریکایی نیز در انتظار نشسته است تا کمبود منابع و مشکلات ریز و درشت همه جانبه، چنان اقتصاد و سیاست جمهوری اسلامی را به لرزه در آورد که در غایتِ امر راهی جز انعطاف پیش روی خود نبیند.
این سیاست صبر و انتظار دو جانبه اما در فضایی آرام و مطمئن صورت نمی‌گیرد و چه بسا رخدادی غیرمترقبه اوضاع را به کلی از کنترل دو طرف خارج کند.
آیا مذاکرات علی باقری در اسلو این روند را تغییر می‌دهد؟ به زودی روشن خواهد شد.
#علی_باقری
#میانجیگری_نروژ
#لغو_تحریم
#احیای_برجام
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
گشودن پنجرۀ تازه‌ای برای میانجیگری
#احمد_زیدآبادی:
در میان التهابات خبری این روزهای ایران، علی باقری کنی معاون سیاسی وزیر خارجه به اسلو سفر کرده است تا در کنار سایر مسائل، به قول خودش در بارۀ "لغو تحریم‌ها" نیز با مقام‌های نروژی گفتگو کند.
"لغو تحریم‌ها" عنوانی است که مقام‌های دولت سید ابراهیم رئیسی جایگزین "احیای برجام" کرده‌اند. اینکه چرا آنها از ذکر نام برجام در سخنان خود پرهیز می‌کنند، در جای خود محل تأمل است. ظاهراً خودداری آنان از اشاره به نام برجام را می‌توان به حساسیت منفی هواداران اصطلاحاً "سوپرانقلابی" نظام نسبت به این توافق نسبت داد؛ اما چه بسا که مدیران دولت آقای رئیسی مدعی تلاش برای دستیابی به توافق تازه‌ای باشند که متفاوت و یا فراتر از برجام تلقی شود.
در هر صورت، سفر آقای باقری به نروژ در میانۀ تعلیق و بلاتکلیفی مذاکرات وین، چندان بی‌اهمیت نیست. نروژ کشوری علاقمند به ایفای نقش میانجیگیری در بحران‌ها و مناقشات بین‌المللی است. نقش این کشور در امضای توافقنامۀ اسلو بین سازمان آزادی‌بخش فلسطین و حزب کارگر اسرائیل در سال 1993 نام آن را به عنوان یک میانجی مؤثر و معتبر در بحران‌های فرسایندۀ بین‌المللی بر سر زبان‌ها انداخته است.
در واقع سفر آقای باقری به اسلو، نشانگر گشودن پنجرۀ تازه‌ای از میانجیگری بین ایران و آمریکا در مذاکرات مربوط به احیای برجام است. اینکه آیا میانجیگری نروژ مؤثرتر از سایر میانجی‌ها خواهد بود، چندان روشن نیست، اما همین که در این بحبوحۀ پر التهاب، مذاکره کنندۀ ارشد ایرانی برای گفتگو در بارۀ "رفع تحریم‌ها" عازم اسلو شده است، خود می‌تواند حاکی از امید طرف ایرانی به تأثیر آن باشد.
ظاهراً حُسن برجام به عنوان یک توافقنامه این است که جایگزین مناسب و کم هزینه‌ای برای هیچکدام از طرف‌های درگیر در ماجرا ندارد، اما این حُسن عملاً به نقطه ضعف آن هم تبدیل شده است. هنگامی که دو طرف اصلی این توافق یعنی آمریکا و ایران، تنها راهِ پیش روی طرف مقابل را بازگشت به آن می‌دانند، طبیعی است که هر کدام بکوشند تا برای کسب امتیاز بیشتر، انعطاف کمتری از خود نشان دهند و این در حالی است که زمان به زیانِ اصل توافق در حرکت است.
در سمت آمریکا، مختصات توافق باید به گونه‌ای باشد که دولت جو بایدن آن را به عنوان اقدامی در جهت کاهش محسوسِ آنچه "تهدید امنیتی علیه ایالات متحده و شرکایش در منطقه از سوی جمهوری اسلامی" می‌نامد، به افکار عمومی عرضه کند.
در سمت ایران اما ماجرا بغرنج‌تر است. مقام‌های جمهوری اسلامی هنوز جمع‌بندی قاطع و تصویر روشنی از عواقب پذیرش یا عدم پذیرش برجام بر رویکرد مألوف خود ندارند و به خلاف ظاهر گفته‌هایشان، دودلی و تردید و ترس‌شان از احیای برجام همچنان پا برجاست.
ظاهراً تمایل اغلب آنان این است که در ازای پذیرش پاره‌ای از محدودیت‌ها در برنامۀ هسته‌ای، تحریم‌های آمریکا در ابعاد وسیع آن لغو شود و این موضوع هیچگونه تعهد دیگری بخصوص در حوزۀ عملکرد منطقه‌ای، به دنبال نداشته باشد. واشنگتن اما از نظام تحریم‌ها به عنوان ابزاری برای کنترل رفتار کلان جمهوری اسلامی استفاده می‌کند و ظاهراً تنها در صورتی از این ابزار به طور کامل چشم می‌پوشد که اختلافات بین دو کشور در همۀ جنبه‌های آن حل و فصل شود.
به عبارت دیگر، ایالات متحده به احیای برجام به عنوان "نقطۀ آغاز" و جمهوری اسلامی به آن به عنوان "نقطۀ پایان" می‌نگرند. قاعدتاً میانجی‌ها تلاش می‌کنند تا راه وسطی بین این دو نگاه بگشایند، اما هرگاه اختلاف نگاه بین دو کشور استراتژیک باشد، گشودن راه وسط به امری بسیار مشکل تبدیل می‌شود.
در حال حاضر، طرف ایرانی می‌کوشد تا با نمایش بی‌نیازی از لغو تحریم‌ها و اعلام پیشرفت‌هایی در صنعت هسته‌ای، جانبِ مقابل را برای پذیرش شرایط خود، تهییج و تحریص کند. طرف آمریکایی نیز در انتظار نشسته است تا کمبود منابع و مشکلات ریز و درشت همه جانبه، چنان اقتصاد و سیاست جمهوری اسلامی را به لرزه در آورد که در غایتِ امر راهی جز انعطاف پیش روی خود نبیند.
این سیاست صبر و انتظار دو جانبه اما در فضایی آرام و مطمئن صورت نمی‌گیرد و چه بسا رخدادی غیرمترقبه اوضاع را به کلی از کنترل دو طرف خارج کند.
آیا مذاکرات علی باقری در اسلو این روند را تغییر می‌دهد؟ به زودی روشن خواهد شد.
#علی_باقری
#میانجیگری_نروژ
#لغو_تحریم
#احیای_برجام
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat