در پایانِ زندگی، از رویِ تعدادِ مدرک‌هایی که گرفته‌ایم، میزانِ مالی که اندوخته‌ایم و کارهایِ بزرگی که به انجام رسانده‌ایم، درباره‌ی ما داوری نخواهد شد، بلکه از ما خواهند پرسید: آیا گرسنه‌ای را سیر کردی؛ برهنه‌ای را لباس پوشاندی و بی‌خانه‌ای را پناه بخشیدی؟ گرسنه‌ی نه فقط لقمه نان که گرسنه‌ی عشق، برهنه‌ی نه فقط از تن‌پوش که برهنه‌ی از عزت و احترامِ انسانی و بی‌خانه‌ای نه فقط از خشت و گل که بی‌خانمان به سببِ طرد و رانده شدن.
#مادر_ترزا
امروز 5 سپتامبر سالروز درگذشت مادر ترزا است الگویی انسانی که زندگی خود را وقفِ نجاتِ دردمندان نمود. به یادِ او و گسترشِ مفاهیم کمک‌هایِ داوطلبانه، بشر دوستی و افزایشِ خیریه‌ها، سازمان ملل این روز را "روزِ جهانیِ خیریه" نامیده است.
@seemorghbook
#مادر_ترزا
امروز 5 سپتامبر سالروز درگذشت مادر ترزا است الگویی انسانی که زندگی خود را وقفِ نجاتِ دردمندان نمود. به یادِ او و گسترشِ مفاهیم کمک‌هایِ داوطلبانه، بشر دوستی و افزایشِ خیریه‌ها، سازمان ملل این روز را "روزِ جهانیِ خیریه" نامیده است.
@seemorghbook
در پايان زندگی، از روی تعداد مدرک هايی كه گرفته ايم، ميزان مالی كه اندوخته ايم و كارهای بزرگی كه به انجام رسانده ايم، درباره ی ما داوری نخواهد شد،
بلكه از ما خواهند پرسيد:
آيا گرسنه ای را سير كردی؟
برهنه ای را لباس پوشاندی؟
بی خانه ای را پناه بخشيدی؟
گرسنه ی نه فقط لقمه نان كه گرسنه ی عشق،
برهنه ی نه فقط از تن پوش كه برهنه ی از عزت و احترام انسانی،
و بی خانه ای نه فقط از خشت و گل كه بی خانمان به سبب طرد و رانده شدن.
#مادر_ترزا
♦️@seemorghbook
بلكه از ما خواهند پرسيد:
آيا گرسنه ای را سير كردی؟
برهنه ای را لباس پوشاندی؟
بی خانه ای را پناه بخشيدی؟
گرسنه ی نه فقط لقمه نان كه گرسنه ی عشق،
برهنه ی نه فقط از تن پوش كه برهنه ی از عزت و احترام انسانی،
و بی خانه ای نه فقط از خشت و گل كه بی خانمان به سبب طرد و رانده شدن.
#مادر_ترزا
♦️@seemorghbook
- کی مبارزه خواهیم کرد؟
+ اول باید مغز را مسلح ساخت و پس از آن دستها را ...
📘 #مادر
✍ #ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook
+ اول باید مغز را مسلح ساخت و پس از آن دستها را ...
📘 #مادر
✍ #ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook
☕️قطعه‌ای از کتاب
آدم نباید از اهانت دیگران نسبت به خویش گذشت کند.
مادر آهسته پاسخ داد بله! با این وجود به ما زن ها در تمام عمرمان اهانت می شود.
📕#مادر
✍#ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook
آدم نباید از اهانت دیگران نسبت به خویش گذشت کند.
مادر آهسته پاسخ داد بله! با این وجود به ما زن ها در تمام عمرمان اهانت می شود.
📕#مادر
✍#ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook
☕ قطعه‌ای از کتاب
مردم را بر ضد همدیگر برانگیخته اند. خواهی نخواهی آدم مجبوره که بزنه، اونم کسی رو که به اندازه ی خودش از حقوق اجتماعی محروم شده و از خودش بدبخت تره چونکه نادانه!
ماموران، ژاندارم ها و جاسوس ها همشون در نظر ما دشمنند ولی با وجود این آدم هایی هستند مثل ما، آنها را هم استثمار می کنن و بدین ترتیب مردم رو به جان همدیگه انداختند و با حماقت و ترس کورشان کردند و دست و پاشون رو بستند. اون ها رو لِه میکنن و به وسیله ی اشخاصی مثل خودشون نابودشون می کنن.
مردم رو به تفنگ و چماق و سنگ تبدیل کردند و اسم این کار رو تمدن می گذارن... دولت و کشور اینه...
📕#مادر
✍#ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook
مردم را بر ضد همدیگر برانگیخته اند. خواهی نخواهی آدم مجبوره که بزنه، اونم کسی رو که به اندازه ی خودش از حقوق اجتماعی محروم شده و از خودش بدبخت تره چونکه نادانه!
ماموران، ژاندارم ها و جاسوس ها همشون در نظر ما دشمنند ولی با وجود این آدم هایی هستند مثل ما، آنها را هم استثمار می کنن و بدین ترتیب مردم رو به جان همدیگه انداختند و با حماقت و ترس کورشان کردند و دست و پاشون رو بستند. اون ها رو لِه میکنن و به وسیله ی اشخاصی مثل خودشون نابودشون می کنن.
مردم رو به تفنگ و چماق و سنگ تبدیل کردند و اسم این کار رو تمدن می گذارن... دولت و کشور اینه...
📕#مادر
✍#ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook
☕️قطعه‌ای از کتاب
مردم اگر میدانستند انتخاب بر اساس ملاک و نه بر اساس نیاز، چه کمکی به آرامش روح و جسم آنها میکند، هرگز به علت هیچ نیازی، تن به روابط دوستانه و عاطفی و کاری نمیدادند و فقط و فقط ملاک های خود را میدیدند. آدم است دیگر، نیاز به هم صحبت دارد. اولین از راه رسیده را انتخاب میکند برای هم صحبتی و رفع کردن نیاز. اما اگر ملاکی وجود داشت، به نظرتان اولین از راه رسیده را انتخاب میکرد؟ او اولین را انتخاب میکند چون هیچ ملاک مشخصی برای انتخاب کردن ندارد. پس از مدتی احتمالا متوجه میشود که آن اولین، نه هم صحبت خوبی بوده، نه راز دار بوده و نه بویی از انسانیت برده. خب آخر چنین انتخابی چه میشود؟ استرس، از بین رفتن همان اندک آرامش و احساس تلخ پشیمانی. این فقط یک مثال ساده، آن هم راجع به هم صحبتی بود. ما انتخاب های مهم تری هم داریم و تصور کنید برای آنها هم هیچ ملاکی نداشته باشیم! فاجعه میشود... بیشتر راجع به این موضوع صحبت خواهم کرد، اما قبل از آن یک خواهش ویژه دارم: لطفا به هیچ عنوان جلوی هیچ نیازی سر خم نکنید... نیاز ما مهم تر از آرامش ما نیست، فراموش نکنید...
📕 #مادر
✍#سهیل_شهابی
♦️@seemorghbook
مردم اگر میدانستند انتخاب بر اساس ملاک و نه بر اساس نیاز، چه کمکی به آرامش روح و جسم آنها میکند، هرگز به علت هیچ نیازی، تن به روابط دوستانه و عاطفی و کاری نمیدادند و فقط و فقط ملاک های خود را میدیدند. آدم است دیگر، نیاز به هم صحبت دارد. اولین از راه رسیده را انتخاب میکند برای هم صحبتی و رفع کردن نیاز. اما اگر ملاکی وجود داشت، به نظرتان اولین از راه رسیده را انتخاب میکرد؟ او اولین را انتخاب میکند چون هیچ ملاک مشخصی برای انتخاب کردن ندارد. پس از مدتی احتمالا متوجه میشود که آن اولین، نه هم صحبت خوبی بوده، نه راز دار بوده و نه بویی از انسانیت برده. خب آخر چنین انتخابی چه میشود؟ استرس، از بین رفتن همان اندک آرامش و احساس تلخ پشیمانی. این فقط یک مثال ساده، آن هم راجع به هم صحبتی بود. ما انتخاب های مهم تری هم داریم و تصور کنید برای آنها هم هیچ ملاکی نداشته باشیم! فاجعه میشود... بیشتر راجع به این موضوع صحبت خواهم کرد، اما قبل از آن یک خواهش ویژه دارم: لطفا به هیچ عنوان جلوی هیچ نیازی سر خم نکنید... نیاز ما مهم تر از آرامش ما نیست، فراموش نکنید...
📕 #مادر
✍#سهیل_شهابی
♦️@seemorghbook
☕️ قطعه‌ای از کتاب
گرسنگی روح انسان ها رو خورده و خصاٸص بشری رو محو کرده.
مردم زندگی نمی کنن بلکه در فلاکت و بدبختی می پوسن، و مقاماتِ حاکمه کاملا کشیک میدن. مثل کلاغ در کمینند تا ببینن مردم لقمه ای نونِ زیادی دارن یا نه!
به محض اینکه یک لقمه ی زیادی دیدن، اونو از صاحبش می گیرن و به او کشیده ای هم میزنن!
📕#مادر
✍#ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook
گرسنگی روح انسان ها رو خورده و خصاٸص بشری رو محو کرده.
مردم زندگی نمی کنن بلکه در فلاکت و بدبختی می پوسن، و مقاماتِ حاکمه کاملا کشیک میدن. مثل کلاغ در کمینند تا ببینن مردم لقمه ای نونِ زیادی دارن یا نه!
به محض اینکه یک لقمه ی زیادی دیدن، اونو از صاحبش می گیرن و به او کشیده ای هم میزنن!
📕#مادر
✍#ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook
📕#مادر
✍#ماکسیم_گورکی
«مادر» نوشته ماکسیم گورکی(۱۹۳۶-۱۸۶۸)، نویسنده و نمایشنامه‌نویس روس است. گورکی زمانی که در سال ۱۹۰۶ برای جمع‌آوری کمک مالی مبارزه‌های انقلاب اکتبر راهی آمریکا شد و در ایام اقامت در این کشور آغاز به نوشتن «مادر» کرد که امروزه یکی از بهترین نمونه‌های ادبیات کارگری و ره و رسم مبارزه است که به اثری کلاسیک بدل شده است. در بریده‌ای از کتاب می‌خوانیم: «مادر سه بار برای دیدن پاول به زندان رفت، ولی هر مرتبه فرمانده ژاندارمری با خوشرویی از دادن اجازه خودداری کرد. ـ مادر، یک هفته دیگه. زودتر نمی‌شه! یک هفته دیگه می‌بینید... امروز ممکن نیست... فرمانده هیکلی گرد و تپلی داشت و مادر را به یاد گوجه رسیده و لک‌برداشته‌ای می‌انداخت که آنقدر در میوه فروشی مانده که لایه‌ای از کپک روی آن را پوشانیده است. مرتب با خلال نوک‌تیزی به دندان‌های ریز و سفیدش ور می‌رفت، چشم‌های ریزِ گردِ سبزرنگش لبخند می‌زد و صدایش لحن دوستانه و نرمی داشت. مادر برای آندره نقل میکرد: «یارو خیلی مؤدبه؛ دائمآ تبسم می‌کنه، اما به عقیده من این کار اصلا خوب نیست چون وقتی کسی چنین شغلی‌رو داره نباید این جور نیشخند بزنه...» ـ بله، بله، این‌ها آدم‌های مهربون و خندانی هستند. بهشون می‌گن: «این آدم باهوش و شریف را ببینین، برای ما خطرناکه پس دارش بزنین!» تبسم میکنن و آدم را دار میزنن آنگاه باز هم لبخند میزنن. مادر گفت: «اون که برای تفتیش به خونه ما اومد آدم ساده‌تری بود! ولی فورآ معلوم شد که پست‌فطرته...» ـ آنها دیگه آدم نیستند بلکه چکش‌ها و ابزاری هستند برای کر و گیج کردن مردم. فایده‌شون اینه که مارو طوری درست کنن که دولت آسون‌تر بتونه از ما استفاده کنه. خود این‌ها با دستی که مارو اداره می‌کنه ساخته شدن و می‌تونن هر چه رو که بهشون فرمون میدن بدون چون و چرا اجرا کنن. ـ چه شکمی داره!»
♦️@seemorghbook
✍#ماکسیم_گورکی
«مادر» نوشته ماکسیم گورکی(۱۹۳۶-۱۸۶۸)، نویسنده و نمایشنامه‌نویس روس است. گورکی زمانی که در سال ۱۹۰۶ برای جمع‌آوری کمک مالی مبارزه‌های انقلاب اکتبر راهی آمریکا شد و در ایام اقامت در این کشور آغاز به نوشتن «مادر» کرد که امروزه یکی از بهترین نمونه‌های ادبیات کارگری و ره و رسم مبارزه است که به اثری کلاسیک بدل شده است. در بریده‌ای از کتاب می‌خوانیم: «مادر سه بار برای دیدن پاول به زندان رفت، ولی هر مرتبه فرمانده ژاندارمری با خوشرویی از دادن اجازه خودداری کرد. ـ مادر، یک هفته دیگه. زودتر نمی‌شه! یک هفته دیگه می‌بینید... امروز ممکن نیست... فرمانده هیکلی گرد و تپلی داشت و مادر را به یاد گوجه رسیده و لک‌برداشته‌ای می‌انداخت که آنقدر در میوه فروشی مانده که لایه‌ای از کپک روی آن را پوشانیده است. مرتب با خلال نوک‌تیزی به دندان‌های ریز و سفیدش ور می‌رفت، چشم‌های ریزِ گردِ سبزرنگش لبخند می‌زد و صدایش لحن دوستانه و نرمی داشت. مادر برای آندره نقل میکرد: «یارو خیلی مؤدبه؛ دائمآ تبسم می‌کنه، اما به عقیده من این کار اصلا خوب نیست چون وقتی کسی چنین شغلی‌رو داره نباید این جور نیشخند بزنه...» ـ بله، بله، این‌ها آدم‌های مهربون و خندانی هستند. بهشون می‌گن: «این آدم باهوش و شریف را ببینین، برای ما خطرناکه پس دارش بزنین!» تبسم میکنن و آدم را دار میزنن آنگاه باز هم لبخند میزنن. مادر گفت: «اون که برای تفتیش به خونه ما اومد آدم ساده‌تری بود! ولی فورآ معلوم شد که پست‌فطرته...» ـ آنها دیگه آدم نیستند بلکه چکش‌ها و ابزاری هستند برای کر و گیج کردن مردم. فایده‌شون اینه که مارو طوری درست کنن که دولت آسون‌تر بتونه از ما استفاده کنه. خود این‌ها با دستی که مارو اداره می‌کنه ساخته شدن و می‌تونن هر چه رو که بهشون فرمون میدن بدون چون و چرا اجرا کنن. ـ چه شکمی داره!»
♦️@seemorghbook
☕️قطعه‌ای از کتاب
مردم اگر میدانستند انتخاب بر اساس ملاک و نه بر اساس نیاز، چه کمکی به آرامش روح و جسم آنها میکند، هرگز به علت هیچ نیازی، تن به روابط دوستانه و عاطفی و کاری نمیدادند و فقط و فقط ملاک های خود را میدیدند. آدم است دیگر، نیاز به هم صحبت دارد. اولین از راه رسیده را انتخاب میکند برای هم صحبتی و رفع کردن نیاز. اما اگر ملاکی وجود داشت، به نظرتان اولین از راه رسیده را انتخاب میکرد؟ او اولین را انتخاب میکند چون هیچ ملاک مشخصی برای انتخاب کردن ندارد. پس از مدتی احتمالا متوجه میشود که آن اولین، نه هم صحبت خوبی بوده، نه راز دار بوده و نه بویی از انسانیت برده. خب آخر چنین انتخابی چه میشود؟ استرس، از بین رفتن همان اندک آرامش و احساس تلخ پشیمانی. این فقط یک مثال ساده، آن هم راجع به هم صحبتی بود. ما انتخاب های مهم تری هم داریم و تصور کنید برای آنها هم هیچ ملاکی نداشته باشیم! فاجعه میشود... بیشتر راجع به این موضوع صحبت خواهم کرد، اما قبل از آن یک خواهش ویژه دارم: لطفا به هیچ عنوان جلوی هیچ نیازی سر خم نکنید... نیاز ما مهم تر از آرامش ما نیست، فراموش نکنید...
📕#مادر
✍#سهیل_شهابی
♦️@seemorghbook
مردم اگر میدانستند انتخاب بر اساس ملاک و نه بر اساس نیاز، چه کمکی به آرامش روح و جسم آنها میکند، هرگز به علت هیچ نیازی، تن به روابط دوستانه و عاطفی و کاری نمیدادند و فقط و فقط ملاک های خود را میدیدند. آدم است دیگر، نیاز به هم صحبت دارد. اولین از راه رسیده را انتخاب میکند برای هم صحبتی و رفع کردن نیاز. اما اگر ملاکی وجود داشت، به نظرتان اولین از راه رسیده را انتخاب میکرد؟ او اولین را انتخاب میکند چون هیچ ملاک مشخصی برای انتخاب کردن ندارد. پس از مدتی احتمالا متوجه میشود که آن اولین، نه هم صحبت خوبی بوده، نه راز دار بوده و نه بویی از انسانیت برده. خب آخر چنین انتخابی چه میشود؟ استرس، از بین رفتن همان اندک آرامش و احساس تلخ پشیمانی. این فقط یک مثال ساده، آن هم راجع به هم صحبتی بود. ما انتخاب های مهم تری هم داریم و تصور کنید برای آنها هم هیچ ملاکی نداشته باشیم! فاجعه میشود... بیشتر راجع به این موضوع صحبت خواهم کرد، اما قبل از آن یک خواهش ویژه دارم: لطفا به هیچ عنوان جلوی هیچ نیازی سر خم نکنید... نیاز ما مهم تر از آرامش ما نیست، فراموش نکنید...
📕#مادر
✍#سهیل_شهابی
♦️@seemorghbook
☕️قطعه‌ای از کتاب
توو دنیا کسی هست که تا به حال به او اهانتی نشده باشه؟!
به خود من آنقدر تا به حال اهانت شده که دیگه از توهین کسی نمی رنجم.
رنجیدن مانع از این میشه که آدم کارش رو انجام بده و اگه آدم بخواد دنبال قضیه رو بگیره وقتش تلف میشه. زندگی همینه دیگه
من اول ها از توهین مردم خیلی اوقاتم تلخ میشد ولی بعداً که خوب فکرش رو کردم دیدم که همهٔ اونها دل شکسته اند و یه جایی تو زندگیشون زخم خوردن
هرکس میترسه که از همسایه اش تو سری بخوره به همین جهت سعی داره که دست پیش بگیره تا پس نیفته .
📕#مادر
✍#ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook
توو دنیا کسی هست که تا به حال به او اهانتی نشده باشه؟!
به خود من آنقدر تا به حال اهانت شده که دیگه از توهین کسی نمی رنجم.
رنجیدن مانع از این میشه که آدم کارش رو انجام بده و اگه آدم بخواد دنبال قضیه رو بگیره وقتش تلف میشه. زندگی همینه دیگه
من اول ها از توهین مردم خیلی اوقاتم تلخ میشد ولی بعداً که خوب فکرش رو کردم دیدم که همهٔ اونها دل شکسته اند و یه جایی تو زندگیشون زخم خوردن
هرکس میترسه که از همسایه اش تو سری بخوره به همین جهت سعی داره که دست پیش بگیره تا پس نیفته .
📕#مادر
✍#ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook
☕️قطعه‌ای از کتاب
توو دنیا کسی هست که تا به حال به او اهانتی نشده باشه؟!
به خود من آنقدر تا به حال اهانت شده که دیگه از توهین کسی نمی رنجم.
رنجیدن مانع از این میشه که آدم کارش رو انجام بده و اگه آدم بخواد دنبال قضیه رو بگیره وقتش تلف میشه. زندگی همینه دیگه
من اول ها از توهین مردم خیلی اوقاتم تلخ میشد ولی بعداً که خوب فکرش رو کردم دیدم که همهٔ اونها دل شکسته اند و یه جایی تو زندگیشون زخم خوردن
هرکس میترسه که از همسایه اش تو سری بخوره به همین جهت سعی داره که دست پیش بگیره تا پس نیفته .
📕#مادر
✍#ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook
توو دنیا کسی هست که تا به حال به او اهانتی نشده باشه؟!
به خود من آنقدر تا به حال اهانت شده که دیگه از توهین کسی نمی رنجم.
رنجیدن مانع از این میشه که آدم کارش رو انجام بده و اگه آدم بخواد دنبال قضیه رو بگیره وقتش تلف میشه. زندگی همینه دیگه
من اول ها از توهین مردم خیلی اوقاتم تلخ میشد ولی بعداً که خوب فکرش رو کردم دیدم که همهٔ اونها دل شکسته اند و یه جایی تو زندگیشون زخم خوردن
هرکس میترسه که از همسایه اش تو سری بخوره به همین جهت سعی داره که دست پیش بگیره تا پس نیفته .
📕#مادر
✍#ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook
☕ قطعه‌ای از کتاب
جاسوس می‌پرورانید،
زنان و دختران را فاسد می‌کنید، بشر را در موقعیت یک دزد و یک جانی قرار می‌دهید، با زهر مسموم‌اش می‌سازید، در زندان‌هایتان می‌پوسانیدش...
جنگ‌های بین المللی، دروغ، هرزگی... این است تمدن شما! بله، ما دشمن این تمدن هستیم.
📕#مادر
✍#ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook
جاسوس می‌پرورانید،
زنان و دختران را فاسد می‌کنید، بشر را در موقعیت یک دزد و یک جانی قرار می‌دهید، با زهر مسموم‌اش می‌سازید، در زندان‌هایتان می‌پوسانیدش...
جنگ‌های بین المللی، دروغ، هرزگی... این است تمدن شما! بله، ما دشمن این تمدن هستیم.
📕#مادر
✍#ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook
☕️ قطعه‌ای از کتاب
گرسنگی روح انسان ها رو خورده و خصاٸص بشری رو محو کرده.
مردم زندگی نمی کنن بلکه در فلاکت و بدبختی می پوسن، و مقاماتِ حاکمه کاملا کشیک میدن. مثل کلاغ در کمینند تا ببینن مردم لقمه ای نونِ زیادی دارن یا نه!
به محض اینکه یک لقمه ی زیادی دیدن، اونو از صاحبش می گیرن و به او کشیده ای هم میزنن!
📕#مادر
✍#ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook
گرسنگی روح انسان ها رو خورده و خصاٸص بشری رو محو کرده.
مردم زندگی نمی کنن بلکه در فلاکت و بدبختی می پوسن، و مقاماتِ حاکمه کاملا کشیک میدن. مثل کلاغ در کمینند تا ببینن مردم لقمه ای نونِ زیادی دارن یا نه!
به محض اینکه یک لقمه ی زیادی دیدن، اونو از صاحبش می گیرن و به او کشیده ای هم میزنن!
📕#مادر
✍#ماکسیم_گورکی
♦️@seemorghbook