☕ قطعه‌ای از کتاب

در جایِ دیگر به طرزِ اسرار آمیزی یادداشت می کند: «قفسی به جستجویِ پرنده ای رفت.» آیا قفس نمی خواهد ثابت کند که پرنده ای وجود ندارد و همه جا تهی است؟ هر کسی قفسِ خود را به دنبالش می کشد، کسی که در قفس می ماند و داخلِ هیاهو نمی شود، روشن بینیِ غریبی دارد و همه چیز را بهتر از دیگران می بیند و حتی در بدبینی قدمی فراتر از دیگران گذاشته، زیرا دنیا را خالی از اُمید نمی داند و در این صورت به بدبینی جنبهٔ عمومی نمی دهد و به پاسخِ دکتر برود می گوید: «پُر از اُمید است - اُمیدِ بسیاری وجود دارد - گیرم برایِ ما نیست.»

📕#پیام_کافکا

✍#صادق_هدایت

♦️@seemorghbook

کافکا نخستین کسی است که وضع نکبت بار انسان را در دنیایی که جای خدا در آن نیست شرح میدهد؛ دنیای پوچی که از این به بعد هیچ فردی نمیتواند پشت گرمی داشته باشد مگر به نیروی خود برای اینکه بتواند سرنوشتش را تعیین بکند، زیرا شیرازۀ همۀ وابستگیهای سنتی از هم گسیخته است و برای اینکه دوباره بوجود بیاید، باید شالوده اش به موجب اصول و انگیزۀ دیگر ریخته شود.

📘#پیام_کافکا

✍#صادق_هدایت

♦️@seemorghbook