کتابخانه سیمرغ via @like
📕#یادداشت_های_پنج_ساله
✍#گابریل_گارسیا_مارکز
«یادداشتهای پنج‌ساله» رمان نیست، مجموعه‌داستان هم نیست بلكه مجموعه‌ای است خواندنی از نوشته‌ها و یادداشتهای ماركز درباره موضوعات مختلف. از جایزه نوبل، كه شبحش در مواقعی از سال روی سر نویسنده‌ها می‌افتد، بگیرید تا بدیمنی نوبل گرفتن و عقاید ماركز درباره نوشتن و سیاست و البته جامعه پیرامونش. كتاب اگرچه عنوان یادداشت‌ها را دارد اما از هر قصه و داستانی خواندی‌تر روایت شده است.
«یادداشتهای پنج‌ساله» شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این یادداشت‌ها شخصیت دیگری از ماركز پیش چشم خواننده می‌سازد كه با آن شخصیت داستان‌نویسش تفاوتی فاحش دارد. ماركز در یادداشت‌هایش تحلیلگر و ریزبین و متفكر است. خرد انتقادی دارد. گو اینكه ماركز در نهایت همان ماركز داستان‌گو است و فضای كتاب و یادداشت‌ها هم كم و بیش همان فضای جادویی داستان‌ها و رمان‌هایش است. ماركز در این یادداشت‌ها هم استعداد شگرف قصه‌گویی و داستان‌سرایی‌اش را به رخ خواننده می‌كشد و درواقع هر یادداشتش از منظری دیگر، داستانی است فوق‌العاده خواندنی. به نظرمیرسه این كتاب و درواقع این یادداشت‌ها بهترین اثری هستند كه این روزها از ماركز ترجمه و منتشر شده است. «یادداشتهای پنج‌ساله» نزدیك شصت یادداشت ماركز است كه او بین سال‌ها ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۴ نوشته است. «داستانی مخوف برای شب سال نو»، «بیماری سیاسی محمدرضا پهلوی»، «همینگوی خصوصی من»، «كوكاكولا، یادش بخیر»، «مزخرفات آنتونی كوئین»، «بسیار خوب، باز هم در مورد ادبیات صحبت كنیم» ازجمله یادداشتهای ماركز در این كتاب هستند،
یادداشتهای پنج ساله کتاب فوق العاده ای است.
♦️@seemorghbook
✍#گابریل_گارسیا_مارکز
«یادداشتهای پنج‌ساله» رمان نیست، مجموعه‌داستان هم نیست بلكه مجموعه‌ای است خواندنی از نوشته‌ها و یادداشتهای ماركز درباره موضوعات مختلف. از جایزه نوبل، كه شبحش در مواقعی از سال روی سر نویسنده‌ها می‌افتد، بگیرید تا بدیمنی نوبل گرفتن و عقاید ماركز درباره نوشتن و سیاست و البته جامعه پیرامونش. كتاب اگرچه عنوان یادداشت‌ها را دارد اما از هر قصه و داستانی خواندی‌تر روایت شده است.
«یادداشتهای پنج‌ساله» شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این یادداشت‌ها شخصیت دیگری از ماركز پیش چشم خواننده می‌سازد كه با آن شخصیت داستان‌نویسش تفاوتی فاحش دارد. ماركز در یادداشت‌هایش تحلیلگر و ریزبین و متفكر است. خرد انتقادی دارد. گو اینكه ماركز در نهایت همان ماركز داستان‌گو است و فضای كتاب و یادداشت‌ها هم كم و بیش همان فضای جادویی داستان‌ها و رمان‌هایش است. ماركز در این یادداشت‌ها هم استعداد شگرف قصه‌گویی و داستان‌سرایی‌اش را به رخ خواننده می‌كشد و درواقع هر یادداشتش از منظری دیگر، داستانی است فوق‌العاده خواندنی. به نظرمیرسه این كتاب و درواقع این یادداشت‌ها بهترین اثری هستند كه این روزها از ماركز ترجمه و منتشر شده است. «یادداشتهای پنج‌ساله» نزدیك شصت یادداشت ماركز است كه او بین سال‌ها ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۴ نوشته است. «داستانی مخوف برای شب سال نو»، «بیماری سیاسی محمدرضا پهلوی»، «همینگوی خصوصی من»، «كوكاكولا، یادش بخیر»، «مزخرفات آنتونی كوئین»، «بسیار خوب، باز هم در مورد ادبیات صحبت كنیم» ازجمله یادداشتهای ماركز در این كتاب هستند،
یادداشتهای پنج ساله کتاب فوق العاده ای است.
♦️@seemorghbook