Forwarded from Sciensology
▪️ژنتیک و شخصیت انسان
چندین سال است که تحقیقات دربارهٔ پایه‌های ژنتیکی-مولکولی شخصیت انسان انجام می‌شود. این تحقیقات عمدتاً بر ناقلین عصبیِ مونوآمین مانند دوپامین و سروتونین تمرکز دارند که در شکاف سیناپسی آزاد میگردند و به گیرنده‌ها متصل می‌شوند. این ناقلین عصبی به وسیلهٔ انتقال‌دهنده‌ها گرفته می‌شوند، سپس یا توسط مونوآمین اکسیداز تخریب میگردند یا مجدداً مورد استفاده قرار می‌گیرند. تفاوت‌های فردی در ژن‌های کد کنندهٔ این پروتئین‌ها، چندشکلی توالی‌های تکراری پشت سرهم، جهش‌های درجی و حذفی، چندشکلی‌های تک‌نوکلئوتیدی در اگزون، پروموتر و مناطق ترجمه‌نشده می‌تواند بر شخصیت افراد اثر بگذارد. به عنوان مثال ناحیه پروموتر ژن انتقال‌دهنده سروتونین شامل تکرارهای پشت سر هم بر اساس واحدهای ۲۰ تا ۲۳ جفت‌باز است و دو آلل اصلی با ۱۴ (کوتاه) و ۱۶ (بلند) تکرار در انسان یافت شده است. این چندشکلی با اضطراب مرتبط است؛ افرادی که آلل‌های کوتاه دارند نسبت به افرادی که دارای آلل‌های بلند هستند میزان بالاتری از صفات مربوط به اضطراب مانند روان‌رنجوری را نشان می‌دهند.
Source: Science
@NeoSciensology
چندین سال است که تحقیقات دربارهٔ پایه‌های ژنتیکی-مولکولی شخصیت انسان انجام می‌شود. این تحقیقات عمدتاً بر ناقلین عصبیِ مونوآمین مانند دوپامین و سروتونین تمرکز دارند که در شکاف سیناپسی آزاد میگردند و به گیرنده‌ها متصل می‌شوند. این ناقلین عصبی به وسیلهٔ انتقال‌دهنده‌ها گرفته می‌شوند، سپس یا توسط مونوآمین اکسیداز تخریب میگردند یا مجدداً مورد استفاده قرار می‌گیرند. تفاوت‌های فردی در ژن‌های کد کنندهٔ این پروتئین‌ها، چندشکلی توالی‌های تکراری پشت سرهم، جهش‌های درجی و حذفی، چندشکلی‌های تک‌نوکلئوتیدی در اگزون، پروموتر و مناطق ترجمه‌نشده می‌تواند بر شخصیت افراد اثر بگذارد. به عنوان مثال ناحیه پروموتر ژن انتقال‌دهنده سروتونین شامل تکرارهای پشت سر هم بر اساس واحدهای ۲۰ تا ۲۳ جفت‌باز است و دو آلل اصلی با ۱۴ (کوتاه) و ۱۶ (بلند) تکرار در انسان یافت شده است. این چندشکلی با اضطراب مرتبط است؛ افرادی که آلل‌های کوتاه دارند نسبت به افرادی که دارای آلل‌های بلند هستند میزان بالاتری از صفات مربوط به اضطراب مانند روان‌رنجوری را نشان می‌دهند.
Source: Science
@NeoSciensology
Forwarded from Sciensology
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
▪️بزرگ‌ترین ستاره در کیهان
در این ویدئو به چیستی ستاره‌ها و اندازه‌های آنان پرداخته می‌شود.
Source: Persian Kurzgesagt
@NeoSciensology
در این ویدئو به چیستی ستاره‌ها و اندازه‌های آنان پرداخته می‌شود.
Source: Persian Kurzgesagt
@NeoSciensology
Forwarded from Sciensology
▪️آیا مغز بزرگتر می‌تواند مزیتی هم داشته باشد؟
کورتکس بخشی بزرگ از مغز است که در عملکردهای پیشرفته مانند تفکر ایفای نقش می‌کند. مقایسه ۸۰ هزار نقطه از کورتکسِ حدود ۳ هزار نفر نشان می‌دهد که مناطق مرتبط با گردآوری اطلاعات در مغزهای بزرگتر با گسترش بیش‌تری همراه بوده است؛ اما همچنان مشخص نیست که این مسأله چه تأثیری بر عملکرد مغز می‌گذارد. برخی از مناطق خاص در افرادی که مغز بزرگ‌تری دارند، گسترش بیش‌تری یافته است. به نظر می‌رسد این مناطق در یکپارچه‌سازی اطلاعات به دست آمده از سراسر مغز دخیل باشند. این مناطق توسعه‌یافته همان مناطقی هستند که در طول فرگشت ما نسبتاً بزرگتر شده‌اند و در سال‌های اولیه زندگی ما همچنان به رشد خود ادامه می‌دهند و در مغز بزرگسالان نسبت به مغز کودکان نسبتاً بزرگتر هستند.
اکنون این پرسش مطرح می‌شود که آیا مغز بزرگتر می‌تواند مزیتی هم داشته باشد؟ پاسخ به این پرسش همچنان مشخص نیست. افرادی که مغز بزرگ‌تری دارند، از IQ یا ضریب هوشی بالاتری برخوردار هستند؛ اما ارتباط آن‌چنان محسوسی بین این موارد وجود ندارد، زیرا اندازه مغز فقط ۵ درصد از تغییرات میزان IQ را شامل می‌شود. فقط ممکن است مناطق خاصی در مغزهای بزرگتر نسبتاً گسترده‌تر باشند. لازم به ذکر است برخی از مناطق مغزی که در پردازش احساسات و حرکت و بینایی نقش دارند، در افرادی که دارای مغز بزرگتر هستند، کوچک‌تر است.
Source: Science
Abstract: Mahtab Shojaei
@NeoSciensology
کورتکس بخشی بزرگ از مغز است که در عملکردهای پیشرفته مانند تفکر ایفای نقش می‌کند. مقایسه ۸۰ هزار نقطه از کورتکسِ حدود ۳ هزار نفر نشان می‌دهد که مناطق مرتبط با گردآوری اطلاعات در مغزهای بزرگتر با گسترش بیش‌تری همراه بوده است؛ اما همچنان مشخص نیست که این مسأله چه تأثیری بر عملکرد مغز می‌گذارد. برخی از مناطق خاص در افرادی که مغز بزرگ‌تری دارند، گسترش بیش‌تری یافته است. به نظر می‌رسد این مناطق در یکپارچه‌سازی اطلاعات به دست آمده از سراسر مغز دخیل باشند. این مناطق توسعه‌یافته همان مناطقی هستند که در طول فرگشت ما نسبتاً بزرگتر شده‌اند و در سال‌های اولیه زندگی ما همچنان به رشد خود ادامه می‌دهند و در مغز بزرگسالان نسبت به مغز کودکان نسبتاً بزرگتر هستند.
اکنون این پرسش مطرح می‌شود که آیا مغز بزرگتر می‌تواند مزیتی هم داشته باشد؟ پاسخ به این پرسش همچنان مشخص نیست. افرادی که مغز بزرگ‌تری دارند، از IQ یا ضریب هوشی بالاتری برخوردار هستند؛ اما ارتباط آن‌چنان محسوسی بین این موارد وجود ندارد، زیرا اندازه مغز فقط ۵ درصد از تغییرات میزان IQ را شامل می‌شود. فقط ممکن است مناطق خاصی در مغزهای بزرگتر نسبتاً گسترده‌تر باشند. لازم به ذکر است برخی از مناطق مغزی که در پردازش احساسات و حرکت و بینایی نقش دارند، در افرادی که دارای مغز بزرگتر هستند، کوچک‌تر است.
Source: Science
Abstract: Mahtab Shojaei
@NeoSciensology
Forwarded from Sciensology
▪️برخی از گونه‌های جانوری می‌توانند هزاران سال بدون تولیدمثل جنسی زنده بمانند!
می‌دانیم که تولیدمثل در جانداران معمولاً به شکل جنسی انجام می‌شود. تا کنون زنده ماندن یک گونه جانوری در یک دوره طولانی‌مدت بدون تولیدمثل جنسی بسیار بعید و غیرممکن تلقی می‌شد، اما دانشمندان به تازگی پی برده‌اند که هیره اوپیلا نوا (Oppiella nova) توانسته است صدها هزار یا میلیون‌ها سال زنده بماند. هیره اوپیلا نوا زیررده کنه‌سانان است و جانوری کاملاً ماده محسوب می‌شود و طول آن ۰٫۲ میلی‌متر است.
جاندارانی که دارای دو مجموعه کروموزم هستند در هر سلول خود دو نسخه ژنوم دارند - از جمله انسانها و گونه‌هایی از هیره اوپیلا نوا که تولیدمثل آن‌ها به شکل جنسی انجام می‌شود - از طریق رابطه جنسی می‌توانند به مرور زمان با طبیعت سازگار شوند و دوام بیاورند، اما این تنوع ژنتیکی در جاندرانی که تولید مثل آن‌ها غیرجنسی است رخ نمی‌دهد. ممکن است گونه‌هایی که تولیدمثل غیرجنسی دارند و کلونی‌های ژنتیکی خود را می‌سازند، تنوع ژنتیکی را از راه دیگری به ژنوم خود وارد سازند و به گونه‌ای متفاوت در جریان فرگشت با محیط خود سازگار شوند.
بالعکس گونه‌هایی که تولیدمثل جنسی دارند، نبود تولیدمثل جنسی و ترکیب ژنوم‌ها در گونه‌هایی که تولیدمثل غیرجنسی دارند موجب می‌شود دو نسخه از ژنوم به شکلی جداگانه جهش‌ها را در خود جای دهند و درون هر جاندار از هم فاصله بگیرند و متفاوت شوند؛ بدین معنا که دو نسخه جداگانه از یکدیگر فرگشت می‌یابند. به این شیوه متفاوت «اثر مزلسون» گفته می‌شود که تا کنون به شکلی قطعی در جانوران ثابت نشده بود. اثر مزلسون در واقع تفاوت در مجموعه‌های کروموزومی گونه‌هایی را توضیح می‌دهد که فقط تولیدمثل غیرجنسی دارند.
Source: PNAS
@NeoSciensology
می‌دانیم که تولیدمثل در جانداران معمولاً به شکل جنسی انجام می‌شود. تا کنون زنده ماندن یک گونه جانوری در یک دوره طولانی‌مدت بدون تولیدمثل جنسی بسیار بعید و غیرممکن تلقی می‌شد، اما دانشمندان به تازگی پی برده‌اند که هیره اوپیلا نوا (Oppiella nova) توانسته است صدها هزار یا میلیون‌ها سال زنده بماند. هیره اوپیلا نوا زیررده کنه‌سانان است و جانوری کاملاً ماده محسوب می‌شود و طول آن ۰٫۲ میلی‌متر است.
جاندارانی که دارای دو مجموعه کروموزم هستند در هر سلول خود دو نسخه ژنوم دارند - از جمله انسانها و گونه‌هایی از هیره اوپیلا نوا که تولیدمثل آن‌ها به شکل جنسی انجام می‌شود - از طریق رابطه جنسی می‌توانند به مرور زمان با طبیعت سازگار شوند و دوام بیاورند، اما این تنوع ژنتیکی در جاندرانی که تولید مثل آن‌ها غیرجنسی است رخ نمی‌دهد. ممکن است گونه‌هایی که تولیدمثل غیرجنسی دارند و کلونی‌های ژنتیکی خود را می‌سازند، تنوع ژنتیکی را از راه دیگری به ژنوم خود وارد سازند و به گونه‌ای متفاوت در جریان فرگشت با محیط خود سازگار شوند.
بالعکس گونه‌هایی که تولیدمثل جنسی دارند، نبود تولیدمثل جنسی و ترکیب ژنوم‌ها در گونه‌هایی که تولیدمثل غیرجنسی دارند موجب می‌شود دو نسخه از ژنوم به شکلی جداگانه جهش‌ها را در خود جای دهند و درون هر جاندار از هم فاصله بگیرند و متفاوت شوند؛ بدین معنا که دو نسخه جداگانه از یکدیگر فرگشت می‌یابند. به این شیوه متفاوت «اثر مزلسون» گفته می‌شود که تا کنون به شکلی قطعی در جانوران ثابت نشده بود. اثر مزلسون در واقع تفاوت در مجموعه‌های کروموزومی گونه‌هایی را توضیح می‌دهد که فقط تولیدمثل غیرجنسی دارند.
Source: PNAS
@NeoSciensology
Forwarded from Sciensology
▪️حافظهٔ اتوبیوگرافی
تا چه اندازه می‌توانید وقایع زندگی خود را به یاد بیاورید؟ چند روز از مدرسه‌تان را به یاد دارید؟ چند نفر از معلمان و همکلاسی‌های خود را می‌توانید نام ببرید؟ شاید دوست داشته باشید لحظاتی از وقت‌تان را صرف آزمایش و پاسخ به این سؤالات کنید. بهتر است از یک عکس قدیمی استفاده کنید تا چند سرنخ بدست بیاید. احتمالاً از توانایی خود در به یاد آوردن بسیاری از خاطرات گذشته‌های دور که اغلب در مورد افراد و رویدادهایی هستند که سال‌ها در مورد آن‌ها فکر نکرده‌اید، شگفت‌زده خواهید شد. در یک پژوهش توانایی بزرگسالان آمریکایی در یادآوری همکلاسی‌های دبیرستانی قدیمی خود با استفاده از عکس مدرسه مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که شرکت‌کنندگان بیش از ۸۰ درصد سوژه‌ها را حتی تا ۲۵ سال پس از فارغ‌التحصیلی به یاد می‌آورند. بنابراین حافظه برای یک تجربه در زندگی واقعی بسیار بیش‌تر از رویدادهای آزمایشگاهی دقیق می‌شود.
@NeoSciensology
تا چه اندازه می‌توانید وقایع زندگی خود را به یاد بیاورید؟ چند روز از مدرسه‌تان را به یاد دارید؟ چند نفر از معلمان و همکلاسی‌های خود را می‌توانید نام ببرید؟ شاید دوست داشته باشید لحظاتی از وقت‌تان را صرف آزمایش و پاسخ به این سؤالات کنید. بهتر است از یک عکس قدیمی استفاده کنید تا چند سرنخ بدست بیاید. احتمالاً از توانایی خود در به یاد آوردن بسیاری از خاطرات گذشته‌های دور که اغلب در مورد افراد و رویدادهایی هستند که سال‌ها در مورد آن‌ها فکر نکرده‌اید، شگفت‌زده خواهید شد. در یک پژوهش توانایی بزرگسالان آمریکایی در یادآوری همکلاسی‌های دبیرستانی قدیمی خود با استفاده از عکس مدرسه مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که شرکت‌کنندگان بیش از ۸۰ درصد سوژه‌ها را حتی تا ۲۵ سال پس از فارغ‌التحصیلی به یاد می‌آورند. بنابراین حافظه برای یک تجربه در زندگی واقعی بسیار بیش‌تر از رویدادهای آزمایشگاهی دقیق می‌شود.
@NeoSciensology
Forwarded from Sciensology
▪️دلیل بزرگ بودن مغز انسان چیست؟
می‌دانیم که مغز انسان نسبت به دیگر گونه‌ها بسیار بزرگ است، اما دلیل چرایی آن به طور کامل مشخص نیست. مطالعات نشان می‌دهد که مجموعه‌ای از ژن‌ها به نام NOTCH2NL که مسئول ایجاد ماده مغزی هستند به حجم داخل جمجمه ما (ECV) کمک کرده‌اند. نکته مهم این است که این ژن‌ها فقط در ما فعال هستند و در گوریل‌ها و شامپانزه‌ها که بیش‌ترین تشابه ژنتیکی را با انسانها دارند، غیرفعال هستند و در میمون‌های ماکاک یا اورانگوتان‌ها به هیچ‌وجه یافت نمی‌شوند. این ژن‌ها با تأخیر در توسعه سلول‌های بنیادی کورتیکال در نورون‌ها فعال میگردند و در نتیجه نورون‌های بیش‌تری را به وجود می‌آورند. مشخص شده است که این ژن‌ها در سلول‌های عصبی قشر مخ به وفور بیان می‌شوند.
پرسش اساسی این است که چه عاملی باعث بزرگ شدن مغز خصوصاً قشر مخ شده است؟ با توجه به فرگشت نسبتاً سریع مغز انسان می‌توان این احتمال را داد که ژن‌های جدید و فرگشت‌یافته مختص انسان به نوعی خاص در شکل‌گیری مغز ما کمک کرده باشند. به نظر می‌رسد که NOTCH2NL یک مبادله فرگشتی بین مغزهای بزرگتر و حساسیت به شرایطی مانند ماکروسفالی و میکروسفالی باشد. ناگفته نماند که هنوز برای ذکر دلایل قطعی در مورد بزرگ بودن مغز انسان بسیار زود است، زیرا اکنون اطلاعات زیادی در خصوص مکانیسم این ژن‌ها در دست نیست.
آنچه موجب جذابیت این یافته‌ها می‌شود، این است که مسیر پیام‌رسانی Notch یکی از دو مسیر پیام‌رسانی سلول‌های بنیادی و از قدیمی‌ترین مسیرهای توسعه است که ما در مورد آن می‌دانیم و تقریباً در همه حیوانات دیده می‌شود؛ اما در انسانها نمونه‌ای متنوع از NOTCH2NL برای تقویت ماده خاکستری ایجاد شده است. مغز ما در درجه اول از طریق گسترش برخی مناطق عملکردی قشر مخ سه برابر بزرگتر شد که این یک بستر اساسی برای انسان شدن ما بود.
Sources: Cell - Cell
@NeoSciensology
می‌دانیم که مغز انسان نسبت به دیگر گونه‌ها بسیار بزرگ است، اما دلیل چرایی آن به طور کامل مشخص نیست. مطالعات نشان می‌دهد که مجموعه‌ای از ژن‌ها به نام NOTCH2NL که مسئول ایجاد ماده مغزی هستند به حجم داخل جمجمه ما (ECV) کمک کرده‌اند. نکته مهم این است که این ژن‌ها فقط در ما فعال هستند و در گوریل‌ها و شامپانزه‌ها که بیش‌ترین تشابه ژنتیکی را با انسانها دارند، غیرفعال هستند و در میمون‌های ماکاک یا اورانگوتان‌ها به هیچ‌وجه یافت نمی‌شوند. این ژن‌ها با تأخیر در توسعه سلول‌های بنیادی کورتیکال در نورون‌ها فعال میگردند و در نتیجه نورون‌های بیش‌تری را به وجود می‌آورند. مشخص شده است که این ژن‌ها در سلول‌های عصبی قشر مخ به وفور بیان می‌شوند.
پرسش اساسی این است که چه عاملی باعث بزرگ شدن مغز خصوصاً قشر مخ شده است؟ با توجه به فرگشت نسبتاً سریع مغز انسان می‌توان این احتمال را داد که ژن‌های جدید و فرگشت‌یافته مختص انسان به نوعی خاص در شکل‌گیری مغز ما کمک کرده باشند. به نظر می‌رسد که NOTCH2NL یک مبادله فرگشتی بین مغزهای بزرگتر و حساسیت به شرایطی مانند ماکروسفالی و میکروسفالی باشد. ناگفته نماند که هنوز برای ذکر دلایل قطعی در مورد بزرگ بودن مغز انسان بسیار زود است، زیرا اکنون اطلاعات زیادی در خصوص مکانیسم این ژن‌ها در دست نیست.
آنچه موجب جذابیت این یافته‌ها می‌شود، این است که مسیر پیام‌رسانی Notch یکی از دو مسیر پیام‌رسانی سلول‌های بنیادی و از قدیمی‌ترین مسیرهای توسعه است که ما در مورد آن می‌دانیم و تقریباً در همه حیوانات دیده می‌شود؛ اما در انسانها نمونه‌ای متنوع از NOTCH2NL برای تقویت ماده خاکستری ایجاد شده است. مغز ما در درجه اول از طریق گسترش برخی مناطق عملکردی قشر مخ سه برابر بزرگتر شد که این یک بستر اساسی برای انسان شدن ما بود.
Sources: Cell - Cell
@NeoSciensology
Forwarded from Sciensology
▪️منشاء حیات
شواهد مستقیمِ حیات بر روی زمین اولیه از فسیل میکروارگانیسم‌هایی ناشی می‌شود که ۳,۵ میلیارد سال قبل زندگی می‌کردند. اما اولین سلول‌های زنده چگونه ظاهر شدند؟ دانشمندان بر اساس مشاهدات و آزمایشات در شیمی، زمین‌شناسی و فیزیک یک سناریو را مطرح کرده‌اند. آن‌ها فرض می‌کنند که فرآیندهای شیمیایی و فیزیکی می‌توانند سلول‌های ساده‌ای را از طریق چهار مرحله اصلی ذیل تولید کنند: ۱- سنتز غیر زنده مولکول‌های آلی کوچک مانند اسیدهای آمینه و بازهای نیتروژنی. ۲- اتصال این مولکول‌های کوچک و تشکیل ماکرومولکول‌ها، مانند پروتئین‌ها و اسیدهای نوکلئیک. ۳- بسته‌بندی این مولکول‌ها به شکل سلول‌های اولیه در غشایی که شیمی داخلی سلول اولیه را از محیط آبی اطراف متمایز می‌کند. ۴- ریشه‌گیری مولکول‌های خود-همانندساز که در نهایت وراثت را ممکن ساخت. اگرچه این سناریو نظری است، اما منجر به پیش‌بینی‌هایی شده است که می‌توان آن‌ها را در آزمایشگاه مورد آزمایش قرار داد.
Source: Campbell Biology
@NeoSciensology
شواهد مستقیمِ حیات بر روی زمین اولیه از فسیل میکروارگانیسم‌هایی ناشی می‌شود که ۳,۵ میلیارد سال قبل زندگی می‌کردند. اما اولین سلول‌های زنده چگونه ظاهر شدند؟ دانشمندان بر اساس مشاهدات و آزمایشات در شیمی، زمین‌شناسی و فیزیک یک سناریو را مطرح کرده‌اند. آن‌ها فرض می‌کنند که فرآیندهای شیمیایی و فیزیکی می‌توانند سلول‌های ساده‌ای را از طریق چهار مرحله اصلی ذیل تولید کنند: ۱- سنتز غیر زنده مولکول‌های آلی کوچک مانند اسیدهای آمینه و بازهای نیتروژنی. ۲- اتصال این مولکول‌های کوچک و تشکیل ماکرومولکول‌ها، مانند پروتئین‌ها و اسیدهای نوکلئیک. ۳- بسته‌بندی این مولکول‌ها به شکل سلول‌های اولیه در غشایی که شیمی داخلی سلول اولیه را از محیط آبی اطراف متمایز می‌کند. ۴- ریشه‌گیری مولکول‌های خود-همانندساز که در نهایت وراثت را ممکن ساخت. اگرچه این سناریو نظری است، اما منجر به پیش‌بینی‌هایی شده است که می‌توان آن‌ها را در آزمایشگاه مورد آزمایش قرار داد.
Source: Campbell Biology
@NeoSciensology