📎 #_یک_تکه_کتاب

بیشتر ما با این ندا بزرگ شدیم:‌
دوستت دارم اگر... دوستت دارم اگر... دوستت دارم اگر نمره کارنامه ات خوب باشد. دوستت دارم اگر دبیرستانت را تمام کنی. اوه، چقدر دوست دارم مردم بگویند پسرش دکتر شده. و بدین ترتیب ما عملاً به تدریج باورمان می‌شود که می‌توانیم با رفتار خوب محبت بخریم، یا جایزه بگیریم، یا هر چیز دیگری را به دست آوریم. بعد هم با کسی ازدواج می‌کنیم که می‌گوید: «دوستت دارم اگر فلان چیز را برایم بخری».

اگر ما بتوانیم کودکان خود و نسل آینده را با محبت بدون قید و شرط و با انضباطی محکم و یکنواخت و بدون تنبیه بزرگ کنیم، این کودکان هرگز از زندگی یا مرگ نخواهند ترسید و دیگر لازم نیست بنشینیم کتاب هایی درباره مرگ و مردن بنویسیم.

📕 ماندن در وضعیت آخر
✍🏻 #تامس_هریس

@Shafiazad

📣 #سوپر_گروه_علمی اروتسی که محفلی دوستانه با بیش از ۸۶۰۰ عضو است، از شما دعوت می‌کند در صورت تمایل برای شرکت در مباحث جذاب علمی به این گروه بپیوندید.

🟥 کنفرانس‌ها و سخنرانی‌های رایگان در زمینه‌های علمی با حضور کارشناسان و اساتید از اقصی نقاط جهان!

لینک عضویت در #گروه_اروتسی:
🔳 https://t.me/joinchat/IBkdwU1R4PtMR274Z2iOTw ❎

👆👆👆 سؤالات خود در زمینه فیزیک، مغز، آگاهی، جبر و اختیار، حافظه، ژنتیک، فرگشت، روان‌پزشکی و غیره را در این‌ گروه از اساتید بپرسید و پاسخ بگیرید!

📎 #_یک_تکه_کتاب

قرار بود دیروز صبح راه بیفتیم، که نشد. یعنی چهار صبح رفتیم فرودگاه و هفت، با لک و لوچه آویزان برگشتیم؛ درحالی که آشیانه حجاج پر بود از آدم. بچه ها مثل متکا پیچیده و دراز و گرد؛ در خواب و یک گوشه، جماعت کردها کلاغی به سر، دست به سینه به نماز ایستاده؛ با پیشنمازشان که کلاغی سفید بسته بود و یکی در صف نماز، چنان بلندقامت بود، که شاه شطرنج در صف پیاده ها و امام، با کلاغی سفیدش نصف قد یک پیاده هم نمی شد. حج است دیگر!

📕 خسی در میقات
✍️🏻 #جلال_آل_احمد

@ShafiAzad

درست مثل شطرنج است، وقتی حرکتی را انجام می‌دهی و دستت را از روی مهره برمی‌داری، تازه می‌فهمی چه اشتباهی انجام دادی و حس ترسی بر تو غلبه می‌کند چون هنوز ابعاد و عواقب این اشتباه را نمی‌دانی.

📕 بازمانده روز
✍🏻 #كازئو_ايشى_گورو

@ShafiAzad

📕 بازمانده روز
✍🏻 #كازئو_ايشى_گورو
@ShafiAzad

📎 #_یک_تکه_کتاب

قرار بود دیروز صبح راه بیفتیم، که نشد. یعنی چهار صبح رفتیم فرودگاه و هفت، با لک و لوچه آویزان برگشتیم؛ درحالی که آشیانه حجاج پر بود از آدم. بچه ها مثل متکا پیچیده و دراز و گرد؛ در خواب و یک گوشه، جماعت کردها کلاغی به سر، دست به سینه به نماز ایستاده؛ با پیشنمازشان که کلاغی سفید بسته بود و یکی در صف نماز، چنان بلندقامت بود، که شاه شطرنج در صف پیاده ها و امام، با کلاغی سفیدش نصف قد یک پیاده هم نمی شد. حج است دیگر!

📕 خسی در میقات
✍️🏻 #جلال_آل_احمد

عجیب است ولی حقیقت دارد که زندگی یک روند بنا کردن خاطرات آینده است.
در این لحظه‌ی خاص که من روبروی دریا نشسته‌ام، دارم خاطراتی را می‌آفرینم که روزی برای من اندوه و نومیدی به بار خواهند آورد.

📕 تونل
✍🏻 #ارنستو_ساباتو

@ShafiAzad

📕 تونل
✍🏻 #ارنستو_ساباتو

@ShafiAzad

اكثريت عظيم روشنفكرانى كه مى‌‌شناسم در جستجوى چيزى نيستند و هيچ كارى نمى‌كنند و به درد كارى نمى‌‌خورند. همه‌شان بد تحصيل كرده‌‌اند، به طور جدى مطالعه نمى‌‌كنند، درباره‌‌ى علوم فقط پرحرفى مى‌كنند، از هنر هم كم سر در مى ‌آورند. همه‌‌شان خودشان را مى‌‌گيرند و با قيافه‌ى جدى، گنده‌‌گويى و فلسفه‌‌بافى مى‌‌كنند؛ حال آن كه پيش چشم‌شان كارگرها غذا ندارند و چهل نفرى در يك اتاق نامناسب مى‌خوابند، توى ساس و تعفن و گند و رطوبت و ناپاكى اخلاقى مى‌لولند...
پر واضح است كه همه‌ى حرف‌هاى قشنگ‌مان فقط براى آن است كه سر خودمان و ديگران شيره بماليم.

#آنتون_چخوف

@ShafiAzad

به مردی که یک پایش را از دست داده است، گفتنِ اینکه کسانی هستند که هر دو پایشان را از دست داده اند، تسلی دادن نیست بلکه دست انداختنش است. در درجه‌ی معینی از درماندگی و بیچارگی، دیگر هر مقایسه‌ی کمّیت معنایش را از دست میدهد!

📕 گفتگو با مرگ
✍🏻 #آرتور_کوستلر

@ShafiAzad

📕 گفتگو با مرگ
✍🏻 #آرتور_کوستلر
@ShafiAzad

کسانی که زندگی خود را صرف مطالعه و دانش‌شان را از خلال سطور استخراج می‌کنند، شبیه افرادی هستند که از توضیحات و توصیفات مسافران، اطلاعات دقیقی درباره‌ی یک کشور به دست آورده‌اند. این افراد می‌توانند چیزهای زیادی درباره‌ی آنجا بگویند و با این حال و پس از این همه، هیچ درک روشن و مربوط و ژرفی از وضعیت و موقعیت آنجا ندارند. اما کسانی که زندگی را وقف تأمل و اندیشه کرده‌اند به خودِ مسافران شبیه‌اند؛ فقط این‌ها هستند که می‌دانند درباره‌ی چه حرف می‌زنند، با جریان حقیقی امور آشنایند و یکسره غرق در موضوع شده‌اند...

#آرتور_شوپنهاور

@ShafiAzad

📎 #_یک_تکه_کتاب

اینکه یکی از نخست‌وزیران رژیم پهلوی شیفته‌ی ادبیات بود و خواننده پر و پا قرص شاعران بزرگ فرانسوی به شمار می‌رفت ، اینکه هویدا علاقه‌ی خاصی به جمع‌های روشنفکری داشت : صادق هدایت ، صادق چوبک و ابراهیم گلستان از دوستان نزدیکش بودند ، همه و همه نشان می‌دهد که او آدم خاصی بود. اگر چه این خاص بودن با انگِ همجنس‌گرایی و بهایی‌ بودن هویدا همواره تکفیر می‌شد، اما میلانی جنبه‌های دیگری از زندگی خاص هویدا را تصویر می‌کند. او در میان مجموعه‌ای از کارگزاران سلطنتی که آلوده به فساد اقتصادی بودند، کمتر علاقه‌ای به مکنت داشت. از طرف دیگر او علاقه‌ی چندانی به قدرت نیز نداشت و یا به قول ابراهیم گلستان ، چنین وانمود می‌کرد...

📕 معمای هویدا
✍️🏻 #عباس_میلانی

@ShafiAzad

چهار پنجِ صبح بود
گفت بخواب
گفتم کابوسام نمیذارن باید چشام خسته شن:)
گفت ببین کابوسات ماله من چشاتو ببندُ فقط به خواب فکر کنن...
گفتم چشم ...
گذشت.... شبا با شب بخیراش میخوابیدم.

یه چن وقتیه باز کابوسام برگشتن:)
یه چن وقتیه شب بخیری نیس:)
یه چن وقتیه کابوسات ماله من چشاتو ببند و به خواب فکر کنی نیست :)

میدونی اینکه کابوسِ آدما رو ازشون بگیری
خیلی قشنگه...
ولی اگه هزار تا کابوس با جای خالیت جاش نیاری قشنگتره...:)
@ShafiAzad

آدمیزاد چیست؟ یک امید کوچک، واقعه‌ای خوش چه‌ زود می‌‌تواند از نو دست‌ودلش را به زندگی بخواند؟
‏اما وقتی همه‌اش تودهنی و نومیدی است، آدم احساس می‌کند که مثل تفاله شده، لاشه‌ای، مرداری است که در لجن افتاده.

📕 سووشون⁩
✍🏻 #سیمین‌_دانشور⁩

@ShafiAzad

آدم در روز کلی کلمه می‌شنود؛
بعضی کلمه‌ها آبادت می‌کنند و بعضی خراب!
بعضی کلمه‌ها جنسیت دارند،
بعضی‌ها هم شخصیت دارند.
مونث‌اند و لطیف یا مذکر و خشن!
کلمه‌ها وزن و مزه هم دارند،
وزن بعضی‌هایشان زیاد است
و مزه‌ی بعضی‌هایشان تلخ...
بعضی‌هایشان قلع و قمع می‌کنند،
بعضی‌هایشان نوازشت ...
شنیدن جمله‌ی «جای طرف خالی !» ،
همیشه غمگینم می‌کند.
یادآوری می‌کند یکی باید باشد و نیست.
حس می‌کنم جای های خالی‌ دلم زیاد شده ...
نفسم را بیرون می‌دهم و می‌گویم :
«جای خالی بعضی آدم‌ها با هیچ چیز پر نمی‌شود...!»

#مريم_سميع_زادگان

@ShafiAzad

حق با عمویش بود.
دلتنگی برای گذشته،
مثل عشق بازی با زنی مرده بود،
خیر و برکت نداشت.

📕 خاطرات پراکنده
✍🏻 #گلی_ترقی

@ShafiAzad

📕 خاطرات پراکنده
✍🏻 #گلی_ترقی

@ShafiAzad

فقط با کسانی بحث کنید که می‌دانید آنقدر‌ عقل و عزت نفس دارند که حرفهای بی‌معنی نمی‌زنند، کسانی که به دلیل توسل می‌جویند، حقیقت را گرامی می‌دارند و آن‌قدر منصف هستند که اگر حق با طرف مقابل‌شان باشد، اشتباه بودن‌شان را قبول می‌کنند.
پس نتیجه می‌گیریم که به ندرت در هر صد نفر یک نفر ارزش آن را دارد که با او بحث کنی!...

#آرتور_شوپنهاور

@ShafiAzad

روزی که مالِ من شدی؛جُم نمیخورم از کنارت لااقل چند روزِ اول،
یا شایدم چند ماهِ اول
آخه نبودنات یه جوری رفته توی جونم و یخ زده کلِ وجودمو که فقط تنورِ دستات و گرمی تنته که میتونه آب کنه یخا رو...
روزی که مالِ من شدی؛
انقدر دوستت دارم میگم که در بیاد عوضِ اونهمه دوستت دارمایی که گفتم و صداش باز رسید به گوشِ خودم از بس دور بودی،از بس نبودی پیشم...
روزی که مالِ من شدی؛
گوشیمو پر میکنم از عکسای دو تاییمون،
یا نه اصلا از عکسایی که خودم با دستای خودم ازت گرفتم،
بسه هرچی به عکسای تکیت نگاه کردم و هی فکر کردم یعنی کی گرفته این عکسو ازش؟؟؟
روزی که مالِ من شدی؛
دستتو میگیرم میبرمت جاهایی که آرزو داشتم باهم بریم،
جاهایی که تو رویاهام اونجا باهات بودم، باهم بودیم،میبرمت اونجا و واقعی میکنم تمومِ رویاهامو...
روزی که مالِ من شدی؛
دستمو میذارم دو طرفِ اون صورت زبر از ته ریشت و زل میزنم تو چشات،
اونقدر که خسته شم از نگاه کردن به اون مردمکا
خسته نمیشم من البته مگه اینکه تو خسته شی از اونجور با ذوق نگاه کردنای من...
روزی که مالِ من شدی؛
اونقدر درِ گوشت از عشق و دوست داشتنم و شعرام که فقط و فقط برای خودته میخونم که وقت نکنی
جز صدای من که موقع حرف زدن باهات از ذوق زیاد میلرزه صدایی رو بشنوی...
روزی که مالِ من شدی؛
سرمو میذارم رو سینت و یه دل سیر میخوابم،
عوضِ همه شبایی که بی قرار بودمو و بدونِ امنِ حضورت آروم و قرار نداشتم چه برسه به خواب...
روزی که مالِ من شدی؛
حتما یه کاری میکنم معنی خواستنو عوض کنن،
یه کاری میکنم موقع مثال زدن عشق و عاشقی اسم منو تو رو بیارن جای لیلی و مجنون....
روزی که مالِ من شدی؛
به همه ثابت میکنم که خواستن و موندن برای قصه ها نیست،
فقط یه آدمی میخواد اندازه تو خواستنی
و یه آدمی که قدِ من اون آدم خواستنی رو بخواد...
@shafiAzad