«چشمانم فدای گیسوی سفید مادرم و تمام مادران سرزمینم که با دستان خودشان تمام آرزوهایشان را در آغوش سرد خاک دفن کردند»
فیروز میرانی، هنرمند اهل پاوه که چشمانش مورد اصابت گلوله ساچمه‌ای ماموران امنیتی قرار گرفته بود، دلنوشته‌ای را در صفحه اینستاگرامش منتشر کرده است:
«🌈به نام خداوند رنگین کمان
فیروز هستم فرزند ایران،فرزند مادری رنج کشیده و داغ دیده، مادری که داغ چندین فرزند خود را دید و زره زره آب شد، این را گفتم که اگر چنانچه من هم در راه وطن جان می باختم شاید میزان اشک چشمانش بیشتر می شد و سوی چشمانش کمتر و کمتر می شد اما قامتش به بلندای شاهو همچنان راسخ می ماند و با افتخار سرش را بالا نگه می داشت
فیروز هستم.....کسی که زمانی مانند شماها این دنیا را با تمام زشتی و زیبایی هایش می دیدم اما اکنون از این نعمت خدایی محروم شده ام و دنیایم مثل قلب سیاه ضاربم که بی رحمانه اسلحه مرگ بارش را روبرویم قرار داد تاریک شد، اما فدای گیسوی سفید مادرم و تمام مادران سرزمینم که با دستان خودشان تمام آرزوهایشان را در آغوش سرد خاک دفن کردند
فدای دست های پینه بسته تمامی پدران سرزمینم که کمرشان هرروز خمیده و خمیده تر می شود
چشمانم فدای چشمان تک تک شماهایی که دراین مدت مرا تنها نگذاشتید و اجازه ندادید دنیای تاریکم از اینی که هست تاریک تر شود
هدفم از نگارش این چند سطر کوتاه جدای از تقدیر و تشکر و قدردانی و بوسیدن دست تک تک شما خوبان دیارم چیزی نبود جز اینکه یادآوری کنم که اگرچه نتوانستم و لیاقتش را نداشتم که جانم را فدای سرزمین درد کشیده ام کنم اما همین اندک چشمانم را فدای چشمان و وجود تک تک مردم و سرزمینم کرده ام و همچنان وهمچنان به این تقدیر افتخار می کنم و حاضرم بارها و بارها چشمانم را در طبق ارادت شما عزیزان جان قرار دهم
به امید ایرانی آباد و آزاد
فرزند کوچک شما فیروز میرانی»
#ساچمه #فیروز_میرانی
@tavaanatech
فیروز میرانی، هنرمند اهل پاوه که چشمانش مورد اصابت گلوله ساچمه‌ای ماموران امنیتی قرار گرفته بود، دلنوشته‌ای را در صفحه اینستاگرامش منتشر کرده است:
«🌈به نام خداوند رنگین کمان
فیروز هستم فرزند ایران،فرزند مادری رنج کشیده و داغ دیده، مادری که داغ چندین فرزند خود را دید و زره زره آب شد، این را گفتم که اگر چنانچه من هم در راه وطن جان می باختم شاید میزان اشک چشمانش بیشتر می شد و سوی چشمانش کمتر و کمتر می شد اما قامتش به بلندای شاهو همچنان راسخ می ماند و با افتخار سرش را بالا نگه می داشت
فیروز هستم.....کسی که زمانی مانند شماها این دنیا را با تمام زشتی و زیبایی هایش می دیدم اما اکنون از این نعمت خدایی محروم شده ام و دنیایم مثل قلب سیاه ضاربم که بی رحمانه اسلحه مرگ بارش را روبرویم قرار داد تاریک شد، اما فدای گیسوی سفید مادرم و تمام مادران سرزمینم که با دستان خودشان تمام آرزوهایشان را در آغوش سرد خاک دفن کردند
فدای دست های پینه بسته تمامی پدران سرزمینم که کمرشان هرروز خمیده و خمیده تر می شود
چشمانم فدای چشمان تک تک شماهایی که دراین مدت مرا تنها نگذاشتید و اجازه ندادید دنیای تاریکم از اینی که هست تاریک تر شود
هدفم از نگارش این چند سطر کوتاه جدای از تقدیر و تشکر و قدردانی و بوسیدن دست تک تک شما خوبان دیارم چیزی نبود جز اینکه یادآوری کنم که اگرچه نتوانستم و لیاقتش را نداشتم که جانم را فدای سرزمین درد کشیده ام کنم اما همین اندک چشمانم را فدای چشمان و وجود تک تک مردم و سرزمینم کرده ام و همچنان وهمچنان به این تقدیر افتخار می کنم و حاضرم بارها و بارها چشمانم را در طبق ارادت شما عزیزان جان قرار دهم
به امید ایرانی آباد و آزاد
فرزند کوچک شما فیروز میرانی»
#ساچمه #فیروز_میرانی
@tavaanatech