امی پوردی: زندگی کردن ورای محدودیت‌ها

وقتی ۱۹ ساله بود، «امی پوردی» هر دوپای خود را از پایین زانوها از دست داد. و حالا او یک اسنوبورد باز ماهر است.
بعدها گفت: «اگر کسی به من می‌گفت من هر دو پایم را در نوزده سالگی از دست می‌دهم، هرگز تصور نمی‌کردم بتوانم با این موضوع کنار بیایم.
ولی این اتفاق افتاد و من فهمیدم چیزهای زیادی برای زندگی کردن وجود دارد و تمام زندگی من در پاهایم خلاصه نمی شود. من باید ایمی قدیم را رها می‌کردم و آغوشم را روی ایمی جدید می‌گشودم. شاید دیگر لازم نیست قدم ۱۶۵ سانتی‌متر باشد، می‌توانم هر قدی که دوست دارم داشته باشم، بستگی دارد با چه کسی دوست باشم.»

اولین‌باری که پای مصنوعیش آماده شد، پس از امتحان کردن آن با ترانه‌ای که از رادیو پخش می‌شد ایستاد و همراه پدرش رقصید، قبل از آن‌که بتواند راه برود، و باور کرد که اگر می‌تواند برقصد، پس می‌تواند راه برود، پس می‌تواند دوباره اسنوبورد را تجربه کند.

هفت ماه بعد به همراه پزشک معالجش برای اولین‌بار پاهای مصنوعی برای اسنوبورد طراحی کرد تا بتواند دوباره اسنوبرد را امتحان کند. یک سال بعد مقام سوم اسنوبرد را در مسابقات کوه های ماموث به دست آورد. موفقیت‌هایش روز به روز بیشتر شد و به عنوان بهترین ورزشکار دارای معلولیت شناخته شد.

در سال ۲۰۱۴ به پارا المپیک سوشی رفت و برای اولین‌بار به عنوان ورزشکار زنی که از ناحیه هر دو پا #معلولیت داشت، روی سکوی این رشته ایستاد و مدال برنز المپیک را دریافت کرد.

در همان سال در مسابقه تلویزیونی "رقص با ستارگان" آمریکا شرکت کرد و با رای مردم و داوران به مقام دوم رسید، رأی نه از روی دلسوزی که به دلیل استعداد او و شگفتی طرفدارانش بود.

سال بعد کتابی پیرامون زندگی‌اش چاپ کرد که بسیار پرفروش شد. ازدواج کرد و خط تولید پوشاک خودش را افتتاح کرد. در همین سال بود که همراه اپرا وینفری، از قدرتمندترین و تاثیرگذارترین چهره‌های دنیا به تور دور آمریکا رفت برای ایراد سخنرانی‌هایی پیرامون زندگی‌اش و ایجاد #انگیزه در مخاطبانش.

از او باید #صبر، #امید و انگیزه را آموخت.

او می گوید:
"وقتی پاهایم را از دست دادم نمی دانستم چه چیزی در انتظارمه اما اگر امروز از من بپرسید که آیا می خواهم که وضعیت خودم رو تغییر بدم من خواهم گفت که نه زیرا پاهایم مرا ناتوان نکرده تنها چیز اینه که آنها مرا توانا کرده اند اونها باعث شدند من به تصوراتم تکیه کنم و چیزهای ممکن را باور کنم و این دلیلی است که معتقدم تصورات ما به عنوان ابزار می توانند مورد استفاده قرار گیرند برای شکستن مرزها و محدویت ها برای اینکه ما در ذهنمان می توانیم هر کاری انجام دهیم و هر چیزی باشیم ایمان به آن رویاها و مواجهه با ترس هاست که به ما اجازه میدهد زندگی را زندگی کنیم فراتر از محدویتهایمان.

با وجود اینکه امروز به معنای نوآوری بدون مرز است باید بگویم که در زندگی من فقط خلاقیت قابل امکان است به دلیل مرزهایم من یاد گرفتم مرزها جایی هستند که واقعیت پایان می یابد ولی همچنین جاییست که تصور و خیال پردازی شروع می شود پس تفکر اینکه من امروز میخواهم شما رو به چالش بکشم اینست که شاید بجای اینکه نگاه کردن به چالش ها و محدودیتهایمان به عنوان چیزی منفی و بد می توانیم به آنها به عنوان موهبت نگاه کنیم هدیه های خارق العاده ای که می توانند تصورات ما را شکوفا کنند و کمک کند فراتر از جایی برویم که همیشه تصور می کردیم که می توانیم موضوع شکستن مرزها نیست. موضوع عقب راندن آنهاست و رفتن به جاهای شگفت انگیزی است که به ارمغان می آورند."

کتاب «جسمیت و قدرت: مباحثی در معلولیت و تحول اجتماعی» :
http://bit.ly/1I0beqv

@Tavaana_TavaanaTech

امید کردستانی؛ طراح تبلیغات گوگل

امید کردستانی در سال 1963 در تهران به دنیا آمد؛ مادرش پرستار و پدرش مهندس بود. آنها در آپارتمانی سه طبقه در قلب پایتخت زندگی می‌کردند؛ در کنار همسایگانی که هر کدام از گوشه‌ی دیگری از دنیا به ایران مهاجرت کرده بودند. این اولین مواجهه کردستانی با موضوع مهاجرت بود. همین همسایگی باعث شد او به فرهنگ و آداب و رسوم کشورهای دیگر علاقمند بشود؛ تا جایی که در همان سال‌های نوجوانی رقص را از یک مربی ارمنی یاد گرفت و به مدرسه کاتولیک‌های ایتالیایی رفت تا به این ترتیب در کنار فارسی، انگلیسی و ایتالیایی را هم به خوبی یاد بگیرد. با این همه اما هیچ وقت به اندازه زمانی که پدرش پس از چند سال مبارزه با سرطان از دنیا رفت، فکر چنین تغییر بزرگی به سرش نزد. درست در میان همین اندوه و غم سنگین بود که کردستانی و خانواده‌اش به مقصد آینده فکر کردند و او تصمیم گرفت در جستجوی فرصت‌های تازه، از ایران خارج شود. (منبع: آی‌تی ایران)

در بهار سال ۱۹۹۹پس از موفقیت چشم گیر کردستانی در نت اسکیپ وی از طرف مدیران و بنیانگذاران گوگل دعوت به همکاری شد و مصاحبه کاری‌اش را با سرگئی برین (از بنیان گذاران گوگل) در کنار یک میز پینگ پونگ انجام داد، برین بعدها گفت که این مصاحبه، کاری سخت برای وی بوده است، چرا که کردستانی بازاریابی حرفه‌ای است و به چالش کشیدن افراد حرفه‌ای کاری دشوار خواهد بود. بعد از این مصاحبه کاری، وی با ده مدیر دیگر گوگل هم برای ساعت‌ها به بحث و گفتگو نشستو در نهایت به عنوان دوازدهمین مدیر گوگل به استخدام این شرکت در آمد.

پس از شروع به کار به عنوان نایب رئیس ارشد بخش فروش و عملکرد جهانی گوگل و با توجه به تجربه بیشتر از دوازده سال در این زمینه، کردستانی به خوبی می‌دانست که تبلیغات برجسته و ناگهانی مناسب نیستند و از طرفی دیگر بزرگ‌ترین دارایی گوگل از نظر وی ترافیک بیش از حدی بود که این سایت در میان کاربران دنیای اینترنت داشت، به همین خاطر با ارائه لیستی، تبلیغات آنلاین در گوگل را قانونمند کرد. بر اساس طرح کردستانی، وقتی یک کاربر واژه‌ای را در موتور جستجوی گوگل وارد می‌کند، اسپانسر‌های مرتبط و شرکت‌هایی که به نوعی با آن واژه ارتباط پیدا می‌کنند، در صفحه نتیجه جستجوی مربوط ظاهر می‌شوند. به اعتقاد وی این نوع ارتباط با کاربر بهترین اثر را بر وی خواهد گذاشت و به بهترین نتیجه برای شرکت تبلیغات دهنده منجر خواهد شد. وی چنان به نظام تبلیغاتی خود ساخته‌اش مطمئن بود که یکبار پیشنهاد چند میلیون دلاری تبلیغ بر خلاف این قاعده را نپذیرفت و در طول زمان این کاربران گوگل بودند که ثابت کردند استراتژی تبلیغاتی وی کارآمد‌تر و پول ساز‌تر بوده است. کردستانی همیشه کار در شرکت گوگل را به عنوان یکی از سخت‌ترین کار‌های دوران زندگی‌اش بر می‌شمارد.

در سال ۲۰۰۶ مجله تایم وی را به عنوان یکی از صد نفری که جهان امروز ما را شکل می‌دهند و آن را جای بهتری برای زندگی کردن می‌کنند، معرفی کرد و درباره او نوشت:« اکثر افراد جهان با گوگل که قوی‌ترین موتور جستوجوگر در جهان است، آشنا هستند، شما می‌توانید با تایپ یک کلمه وارد جهان ارتباطات شوید. در حال حاضر این سایت روزانه بیش از ۲۰۰ میلیون کاربر دارد و نمی‌توان آن را تنها یک سایت ساده اینترنتی در نظر گرفت».

tech.tavaana.org/fa/technologists/amyd-krdstany-trah-tblyghat-gwgl

#گوگل #امید_کردستانی #تبلیغات #تایم

@tavaanatech