ادوین هابل؛ کاوش‌گر کهکشان‌ها

در سال ۱۹۲۹ هابل موفق شد با استفاده از دستاوردهای اسلیفر در سال ۱۹۱۳، که نشان می‌داد نور با فاصله‌گرفتن از منبع انتشار به رنگ سرخ تمایل پیدا می‌کند، تحقیقات او را تکمیل کند و ارتباطی میان فاصله کهکشان‌ها و حالت انتقال به سرخ را پیدا کند و اولین مقاله خود را در این مورد بنویسد. یافته‌های او هم‌اکنون به عنوان قانون هابل شناخته می‌شود. یکی از تفاسیری که از قانون هابل می‌شود این است که جهان در حال انبساط است. این مسئله تا قبل از یافته‌های هابل، توسط ژرژ لومتر نیز بیان شده بود.

در سال ۱۹۱۷ آلبرت انیشتین در نظریه نسبیت اعلام کرد جهان هستی بدون تغییر و ثابت است و هیچ پایانی برای کیهان وجود ندارد. او در ملاقاتی که در سال ۱۹۳۱ در رصدخانه مونت ویلسون با ادوارد هابل داشت، محاسبات قبلی خود را به عنوان بزرگ‌ترین اشتباه علمی در عمر خود اعلام کرد. اعتراف انیشتین به این موضوع باعث شد همگان به دستاوردهای ادوین هابل ایمان بیاورند.

ادوین هابل در سال ۱۹۳۵ سیارک سین سیناتی را کشف کرد. او در سال ۱۹۳۶ کتاب «قلمرو سحابی‌ها» (The Realm of the Nebulae) را درباره تجربیات و تحقیقات‌اش در زمینه ستاره‌شناسی بین کهکشانی منتشر کرد.
هابل در سال ۱۹۳۸ مدال بروس را دریافت کرد و در سال ۱۹۳۹ نیز مدال فرانکلین را به دست آورد. همچنین در سال ۱۹۴۰ مدال طلای انجمن سلطنتی اخترشناسی بریتانیا به وی اهدا شد.

هابل در سال ۱۹۳۸ مدال بروس را دریافت کرد و در سال ۱۹۳۹ نیز مدال فرانکلین را به دست آورد. همچنین در سال ۱۹۴۰ مدال طلای انجمن سلطنتی اخترشناسی بریتانیا به وی اهدا شد.
جنگ جهانی دوم بار دیگر باعث شد او وارد ارتش شود و این بار در مقام مدیر بخش تحقیقات بالستیک در منطقه Aberdeen Proving Ground شروع به خدمت کند. در سال ۱۹۴۶ به خاطر تحقیقات هابل روی علوم بالستیک، جایزه نظامی لژیون افتخار، از طرف نیروهای مسلح آمریکا به وی اهدا شد.
پس از پایان جنگ هابل برای مدتی در رصدخانه پالومار در کالیفرنیا مشغول به تحقیق شد و کمی بعد دوباره به مونت ویلسون بازگشت.
تلاش‌های ادوین هابل برای متقاعدکردن مسئولان به اضافه‌کردن ستاره‌شناسی به عنوان شاخه‌ای مستقل از فیزیک در رویداد جایزه نوبل، در زمان حیات‌اش موفق نبود، اما این انجمن پس از مرگ هابل تصمیم گرفت علم ستاره‌شناسی را زیرمجموعه‌ای از فیزیک قرار دهد.

درباره ادوین هابل بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/2UItunN
#پروفایل
@tavaanatech

رکسانا ورزا؛ از تاثیرگذارترین زنان دنیای فناوری

رکسانا ورزا در سال ۱۹۸۵ در کالیفرنیا به دنیا آمد. پدرش از دانشگاه استنفورد فارغ‌التحصیل شد و مادرش معلم زبان بود. آن‌ها در سال ۱۹۷۹ ایران را ترک کرده بودند. رکسانا در دبیرستان و دانشگاه رشته زبان و ادبیات فرانسه خواند و در سال ۲۰۱۶ لیسانس خود را از دانشگاه UCLA فرانسه دریافت کرد. او در سال ۲۰۰۷ به آژانس سرمایه‌گذاری بین‌المللی فرانسه پیوست.

رکسانا ورزا که برای تحصیل به فرانسه رفته بود در سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ در دانشگاه‌های اقتصاد لندن و موسسه مطالعات سیاسی پاریس به تحصیل پرداخت.

او سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ ادیتور تک‌کرانچ بود؛ همچنین برای نشریه‌های بیزنس‌اینسایدر و دیلی‌‌تلگراف مقاله می‌نوشت. پس از آن به مدت سه سال رهبری فعالیت در برنامه‌های Bizspark و Ventures را بر عهده گرفت. اجرای این دو برنامه به استارت‌آپ‌ها کمک می‌کرد که از خدمات مایکروسافت به طور رایگان استفاده کنند؛ همچنین امکان تامین سرمایه را برای استارت‌آپ‌ها فراهم می‌کرد.

ادامه مطلب:
tech.tavaana.org/fa/technologists/Roxanne_Varza

#پروفایل #رکسانا_ورزا #تکنولوژی #فناوری #زنان

@tavaanatech

هدی لامار، مادر وای‌فای

هالیوود؛ سرزمینی است که بازیگران آن بیشتر به خاطر چهره و اندام و نه هوش و استعداد‌شان مورد توجه قرار می‌گیرند. هِدی لامار، بازیگر مشهور سینما در این میان یک استثنا بود. اختراعی که هِدی انجام داد طی حیاتش چندان مورد توجه قرار نگرفت. گرچه خود او هم این توانایی و استعدادش را جدی نمی‌گرفت. هِدی لامار قصد داشت به جنگ جهانی دوم پایان دهد و برای این کار دست به کار شد و اختراعی نو به جهان عرضه کرد. بعدها تاریخ به نوآوری‌اش پی برد و از او قدردانی کرد.
زیبایی هِدی لامار اثیری و باورنکردنی بود و هر بیننده‌ای را به دام می‌انداخت.لهجه‌ای شیوا و گیرا داشت و اهل اتریش بود. مادر و پدرش یهودی بودند اما شهرت بازیگری‌اش در دوران فیلم‌های سیاه و سفید و کلاسیک هالیوودی شکفت. در برخی از فیلم‌ها هم‌بازی بودن با بازیگران مشهوری چون «کلارک گلاب»، «اسپنسر تریسی» و دیگر مردان بازیگر استعداد بازیگری‌اش را در سایه فرو برد.مشهورترین نقش لامار در فیلم «سامسون و دلیله» اثر کارگردان مشهور سینما «سیسیل ب دومیل» بود.
ادامه مطلب:
http://tech.tavaana.org/.../hdy-lamar-bazygr-mshhwr...
#پروفایل #هدی_لامار
@tavaanatech

ماریا خرسند؛ از بنیان‌گذاران فناوری بلوتوث

ماریا خرسند یکی از مدیران مشهور صنعت آی‌تی جهان است. هر چند ایرانی‌ها در میان مدیران رده‌بالای صنعت آی‌تی چندان کم‌شمار نیستند، اما او یکی از بلندپایه‌ترین و در عین حال معدود زنان ایرانی فعال در این رشته است.

ماریا در سال ۱۳۳۶ در شهر ساری متولد شد و در سن ۱۵ سالگی برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت. هر چند مادر ماریا میل داشت که فرزندانش پس از پایان تحصیل به ایران بازگردند، اما ماریا و خواهرش پس از پایان تحصیل تصمیم به ادامه زندگی در خارج از ایران گرفتند. با این حال ماریا هیچ‌گاه هویت ایرانی خود را انکار نکرده است، هر چند این مسئله در مقاطعی باعث ایجاد مانع بر سر راه پیشرفت شغلی او شده است. خرسند می‌گوید: «من به مطالعه آدم‌ها و رفتارهاشان علاقمند بودم و می‌خواستم روانکاو بشوم.» به این ترتیب ماریا ابتدا در رشته روان‌شناسی ثبت نام کرد، اما پس از مدت کوتاهی به تشویق خواهر بزرگترش که او هم در آن زمان در آمریکا مشغول تحصیل در رشته علوم کامپیوتر بود، تغییر رشته داد و در رشته کامپیوتر ثبت نام کرد و مدرک فوق لیسانس خود را از دانشگاه فولرتون کالیفرنیا دریافت کرد.

ادامه مطلب:
tech.tavaana.org/index.php/fa/technologists/marya-khrsnd-madr-blwtwth

#پروفایل #ماریا_خرسند #بلوتوث #فناوری #کامپیوتر

@tavaanatech

علی جوان؛ فیزیک‌دان و مخترع لیزر گازی‎

علی جوان در سال ۱۳۰۵ در تهران متولد شد. پدر او وکیل و اهل تبریز بود. علی تحصیلات خود را در دبیرستان البرز به اتمام رسانید. او زمانی که هنوز مشغول تحصیل در مدرسه نشده بود، شمردن و مقداری حساب را در خانه آموخته بود.

علی جوان بعد از اتمام تحصیلات خود در دانشگاه تهران به آمریکا رفت و با «چارلز هارد تاونز»، فیزیکدان معروف و برنده جایزه نوبل فیزیک ۱۹۶۴، آشنا شد و در ایامی که شاگرد او بود با او در زمینه‌های شناخت کوانتوم و لیزر و بعد از آن در زمینه ساخت لیزر کار کرد. جوان دکترای خود را در رشته فیزیک در دانشگاه کلمبیا تحت نظر همین استاد دریافت کرد.

پرفسور جوان سپس در دانشگاه کلمبیا در فیزیک و ریاضیات و کلاس‌های موسیقی تحت نظر «هنری کوول»، آهنگساز، فارغ‌التحصیل شد.
او زمانی که در حال گذراندن فوق دکترای خود بود به گروه تحقیقاتی آزمایشگاه بل در نیوجرسی پیوست و دو سال بعد یعنی در سال ۱۹۶۰ به همراه دو نفر از همکارانش به نام‌های ویلیام بنت و دونالد هریوت، لیزر گازی - که ترکیبی از دو گاز هلیوم و نئون است - را اختراع کرد. اختراع پرفسور جوان در ساعت ۴:۲۰ دقیقه بعدازظهر روز ۱۲ دسامبر ۱۹۶۰- زمانی که بارش برف سنگین باعث بسته‌شدن زودهنگام آزمایشگاه بل شده بود - به وقوع پیوست.

پرفسور جوان روز بعد از اختراع خود، یعنی در سیزدهم دسامبر ۱۹۶۰ لیزر گازی را با ارسال یک پیام تلفنی آزمایش کرد؛ این اولین بار بود که یک مکالمه تلفنی از طریق لیزر نوری انجام می‌شد.

درباره "علی جوان" بیشتر بخوانید:

tech.tavaana.org/fa/technologists/ly-jwan-fyzykdan-w-mkhtr-lyzr-gazy

#پروفایل #علی_جوان

@tavaanatech

نیما ارکانی‌حامد؛ نابغه فیزیک

نیما ارکانی‌حامد، پنجم آوریل ۱۹۷۲ در شهر هیوستون ایالت تگزاس آمریکا به دنیا آمد. پدرش، جعفرقلی ارکانی‌حامد، فیزیکدان بزرگی بود که از دانشگاه MIT مدرک دکترا گرفته بود. او ۱۴ سال استاد فیزیک دانشگاه صنعتی شریف بود و بارها به همراه همسرش، «حمیده الستی»، که او هم فیزیکدان مشهوری بود، برای همکاری در پروژه‌های ناسا به آمریکا سفر کرده بود. هنگام انقلاب ایران این خانواده به تورنتو کانادا مهاجرت کردند. نیما که علاقه فراوانی به فیزیک، ریاضیات و انگلیسی داشت همیشه در مسابقات سراسری فیزیک دبیرستان‌های کانادا بالاترین مقام را از آن خود می‌کرد. او به دانشگاه تورنتو رفت و در سال آخر تحصیل در این دانشگاه، نظریه میدان‌های کوانتومی را به دانشجویان مقاطع بالاتر تدریس می‌کرد.

نیما در سال ۱۹۹۳ در دو رشته ریاضیات و فیزیک از دانشگاه تورنتو لیسانس گرفت. مقصد بعدی‌اش دانشگاه برکلی در ایالت کالیفرنیا بود. در این دانشگاه متوجه شد که دیموپولوس، یکی از بزرگ‌ترین فیزیکدانان نظری، در حال آماده‌کردن مقاله‌ای برای انتشار است، نیما با یافتن ایرادی در مقاله دیموپولوس، همکاری خود را با او آغاز کرد. آن‌ها نظریه ابعاد بزرگ را ارائه کردند. نیما که با ارائه این نظریه در ذرات بنیادی و نسبیت عام صاحب‌نظر شده بود، برای درک قابل پیش‌بینی‌بودن کیهان به تحقیق در نظریه گرانش کوانتومی پرداخت. در سال ۱۹۹۷ موفق شد مدرک دکترای خود را از دانشگاه برکلی کسب کند و برای گذراندن دوره فوق دکترا به دانشکده استنفورد برود.

درباره نیما ارکانی بیشتر بخوانید:

tech.tavaana.org/fa/technologists/Nima_Arkani_Hamed

#پروفایل #فیزیک

@tavaanatech

مریم کامور؛ توسعه‌دهنده و مبتکر ارتباط کاربر گوگل

مریم کامور، یکی از چهره‌های شناخته‌شده ایرانی-آمریکایی، فارغ‌التحصیل در رشته علوم کامپیوتر در مقطع دکترا از دانشگاه کلمبیا در سال ۲۰۰۸ است.
او از جمله کارشناسان ارشد ایرانی گوگل معرفی می‌شود که به واسطه دانش و تحقیقاتش هم‌اکنون رهبری تیم تجزیه و تحلیل فناوری گفتاری گوگل را بر عهده دارد.

تیم تجزیه و تحلیل فناوری گفتاری گوگل متشکل از کارشناسان و متخصصان گوگل و به دنبال توسعه محصولات گفتاری این کمپانی است.
طی سال‌های اخیر توسعه فرمت گوگل از جمله دغدغه‌های مدیران ارشد این کمپانی بوده و مدیریت این جایگاه نیز امری حیاتی برای جذب کاربران در گوگل عنوان می‌شود.

درباره مریم کامور بیشتر بخوانید:

tech.tavaana.org/index.php/fa/technologists/mrym-kamwr-mghz-mbtkr-artbat-karbr-gwgl

#پروفایل

@tavaanatech

دارا خسروشاهی؛ از کارآموزی تا مدیرعاملی اوبر

دارا خسروشاهی هفتم خرداد ۱۳۴۸ در تهران متولد شد. او در خانواده‌ای کارآفرین و اهل اقتصاد بزرگ شد؛ خانواده‌ای که کارخانه‌های بسیاری از جمله مینو، تولید دارو و تولی پرس را در ایران تاسیس کرده است.

دارا که تا ۹ سالگی در ایران زندگی می‌کرد در سال ۱۳۵۷ و کمی پیش از انقلاب اسلامی همراه با خانواده‌اش به فرانسه و سپس آمریکا مهاجرت کرد. سیزده‌ساله بود که پدرش مجبور شد برای مراقبت از پدر بیمار خود به ایران بازگردد اما عوامل جمهوری اسلامی او را شش سال زندانی کردند. در این مدت مادر دارا، سه فرزند خود را به تنهایی بزرگ کرد. دارا ابتدا به درخواست پدر وارد دانشگاه پزشکی شد اما بعد از آن به مهندسی بیوالکتریک تغییر رشته داد.

در سال ۱۹۹۱ موفق به اخذ مدرک کارشناسی برق از دانشگاه براون شد و بعد از فارغ‌التحصیلی به عنوان کارآموز در شرکت Allen & Company مشغول به کار شد و در سال ۱۹۹۵ مدیریت این کمپانی را بر عهده گرفت. در سال ۱۹۹۸ نیز به دعوت بری دیلر، مدیر امور مالی کمپانی InterActiveCorp شد.

در سال ۲۰۰۳ کمپانی اکسپدیا، از بزرگ‌ترین کمپانی‌های مسافرتی آنلاین جهان، را خریداری کرد که از سال ۲۰۰۵ تا سال ۲۰۱۶ مدیرعامل این مجموعه بود. درآمد اکسپدیا در زمان مدیریت او از ۲.۱ میلیارد دلار به ۸.۷ میلیارد دلار رسید. در واقع در زمان مدیریتش درآمد این کمپانی چهار برابر شد و حوزه فعالیتش به ۶۰ کشور جهان گسترش پیدا کرد.

درباره "دارا خسروشاهی" بیشتر بخوانید:

tech.tavaana.org/index.php/fa/technologists/dara_khosrowshahi

#پروفایل #داراخسروشاهی #مینو #تولیددارو #تولی_پرس #اوبر

@tavaanatech

محمد جمشیدی؛ نخبه و مخترع ایرانی ساکن آمریکا


پرفسور محمد جمشیدی بیستم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۲۳ در خانواده‌ای ثروتمند در شهر شیراز به دنیا آمد؛ حال آن‌که چهار ماه از درگذشت پدرش گذشته بود.

محمد جمشیدی یکی از بزرگ‌ترین اتفاقات زندگی خود را رفتن به دبیرستان هدف در تهران می‌داند. او خردادماه سال ۱۳۴۱ دیپلم ریاضی را از همین دبیرستان کسب کرد و در بهمن‌ماه همان سال برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت. ابتدا مهندسی راه و ساختمان خواند، سپس از دانشگاه ایالتی اورگان لیسانس مهندسی برق گرفت. محمد جمشیدی دکترا و فوق دکترای برق را نیز از دانشگاه ایلینوی دریافت کرد.

جمشیدی پس از اخذ فوق دکترا به شیراز بازگشت و با سمت استادیار در دانشگاه شیراز مشغول به کار شد. از جمله خدمات او در دانشگاه شیراز، احداث مرکز کامپیوتر محاسباتی بود. پروفسور جمشیدی در پاییز سال ۱۳۵۴ با گرفتن مرخصی مطالعاتی به مدت دو سال به شرکت IBM آمریکا رفت. او در سال ۱۳۵۵ به همراه دو همکار دیگر خود، روش جدیدی برای تولید برق با سوخت زغال سنگ، نفت و گاز، با کم‌ترین هزینه و ضمن رعایت استانداردهای محیط زیست ابداع کرد.

محمد جمشیدی پس از آن به مدت ۱۰ سال در سازمان فضایی آمریکا (ناسا) فعالیت کرد. او در سه سال نخست فعالیتش در این سازمان مشاور علمی اولین پروژه فرستادن روبات به سطح مریخ بود؛ این روبات در چهارم ژوئیه سال ۱۹۹۷ به مقصد رسید. او همچنین به مدت هفت سال عضو کمیته مشورتی روابط شرکت‌های کوچک و بزرگ در ناسا بود و به همین دلیل موفق به دریافت جایزه ملی خدمت از ناسا شد. پس از آن به مدت هشت سال به عنوان مشاور انرژی آمریکا خدمت کرد و ۹ سال هم در نیروی هوایی آمریکا تدریس کرد.

درباره محمد جمشیدی بیشتر بخوانید:

https://tech.tavaana.org/index.php/fa/technologists/mhmd-jmshydy-nkhbh-w-mkhtr-ayrany-sakn-amryka

#پروفایل

@tavaanatech

شهرزاد رفعتی؛ مدیری موفق و مبتکری پیشتاز

شهرزاد رفعتی، سال ۱۹۸۰ در تهران متولد شد. او در سال ۲۰۰۰ به ونکوور کانادا مهاجرت کرد و در رشته علوم کامپیوتر در دانشگاه بریتیش کلمبیا مشغول به تحصیل شد.

شهرزاد رفعتی در سال ۲۰۰۵، کمپانی چند رسانه‌ای خود را به نام Broad Band TV تاسیس کرد.

او زمانی اقدام به تاسیس این کمپانی کرد که یوتیوب در نخستین سال‌های راه‌اندازی خود بود. تولد یوتیوب در آن زمان موجب ترس و نگرانی کمپانی‌های بزرگ شده بود؛ زیرا ویدیوهایی که کمپانی‌ها با هزینه زیاد تولید می‌کردند، بدون در نظر گرفتن حق کپی‌رایت روی یوتیوب قرار می‌گرفت و این امر به ضرر کمپانی تولیدکننده بود. این کمپانی‌ها نیز چاره‌ای جز شکایت از یوتیوب و گوگل نمی‌دیدند.

هدف کمپانی BBTV، میانجی‌گری میان کاربران و کمپانی تولیدکننده و همچنین حمایت از یوتیوب و گوگل بود. شهرزاد رفعتی اعتقاد دارد که به جای مبارزه با سارقان اینترنتی، کاربران و طرفداران مشتاق، باید با آن‌ها کار کرد.

شهرزاد رفعتی در TEDx گفت: «ما باید بیش‌تر ویدیو ببینیم، نه کم‌تر. اعتقاد من بر این است که در این صورت اجتماع بهتری خواهیم داشت. من در کودکی ویدیو زیاد ندیدم و کانال‌های تلویزیونی زیادی نیز برای تماشاکردن وجود نداشت. یک کانال مذهبی وجود داشت که فقط آخوند و روحانی نشان می‌داد و خسته‌کننده بود، یک کانال اخبار بود که گاهی فیلم و کارتن پخش می‌کرد. خانواده من گاهی ویدیو می‌گذاشتند تا همه با هم ببینیم؛ اما زمانی که به قسمت رمانتیک می‌رسید، چشم‌های ما را می‌بستند که نبینیم.»

درباره شهرزاد رفعتی بیشتر بخوانید:

tech.tavaana.org/index.php/fa/technologists/shhrzad-rfty-mdyry-mwfq-w-mbtkry-pyshtaz

#پروفایل

@tavaanatech