در گرماگرم انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، مناقشه میان توییتر و رییس‌جمهور وقت آمریکا بحث‌برانگیز شد و بسیاری از حامیان ترامپ توییتر را متهم به سانسور کردند و حتی کنگره آمریکا، جک دورسی - از مدیران توییتر - را فراخواند و برخی از سناتورهای راست‌گرا بر او - به اتهام سوگیری سیاسی - تاختند، با این حال برای ما ایرانیان جنبه دیگری از این منازعه تماشایی بود. برای ایرانیانی که یک حکومت استبدادی و ارتجاعی همچون جمهوری اسلامی را بالای سر خود می‌بینند که برای ریز و درشت زندگی ایرانیان تصمیم می‌گیرد و هیچ جنبه‌ای را خارج از کنترل خود نمی‌گذارد، این پدیده‌ای بسیار جالب‌توجه بود که چگونه یک شرکت آمریکایی می‌تواند این‌گونه روبروی قدرتمندترین فرد اجرایی در آمریکا - و شاید حتی جهان - ایستادگی کند و هیچ هراسی از این منازعه نداشته باشد.

برای این‌که بتوان یک آشنایی ذهنی برای مخاطب ایرانی نسبت به این پدیده جالب‌توجه ایجاد کرد کافی‌ست به یاد آورد که در ایرانِ تحت کنترل جمهوری اسلامی افراد و اشخاص حتی برای توییت‌های خود نیز مجازات می‌شوند و حکم حبس و زندان می‌گیرند! از آخرین نمونه‌های این پدیده می‌توان از «محمد مساعد» - خبرنگار مستقل در ایران - نام برد که نه تنها از فعالیت روزنامه‌نگاری منع شد، بلکه فعالیت او در شبکه‌‌های اجتماعی نیز زیر ضرب قرار گرفته بود. نیز می‌توان از بازداشت «اشرف نفری» یاد کرد که به گفته وبسایت حقوق‌بشری «هرانا» احتمالا به علت فعالیت‌های توییتری خود بازداشت شد و پس از مدتی با قید وثیقه سنگین آزاد شد.

اگرچه سانسور اساسا پدیده‌ای مذموم و سرزنش‌آمیز است ولی مقایسه فضایی که در آن، رییس یک شرکت در آمریکا می‌تواند رییس‌جمهور این کشور را سانسور کند با فضایی که خبرنگاران و شهروندان صرفا به علت توییت خود از سوی جمهوری اسلامی بازداشت می‌شوند، مقایسه جالب‌توجهی است که می‌تواند شکاف سنگین میان وضعیت آزادی رسانه‌ها و خبرنگاران در ایران با قدرت کم‌نظیر رسانه‌ها در دنیا را نشان دهد. حتی رییس‌جمهور آمریکا نیز قدرت دست‌درازی فراقانونی به مدیران یک شبکه اجتماعی - که از قضا در آمریکا مستقر است - را ندارد.

بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/3qgmcqT

#توییتر #جک_دروسی #دانلد_ترامپ #آمریکا #شبکه_اجتماعی

@tavaanatech