تواناتک Tavaanatech

آیدا شاکرمی، خواهر جاویدنام نیکا شاکرمی، در صفحه اینستاگرام خود ضمن انتشار این ویدیو از صدای نیکا، نوشت:

«اون روز ده بار این آهنگو خوندی و هربار بهت می‌گفتم خوب نشد،
یبار دیگه بریم.
آخرش بی خیال شدیم و یادمون رفت بهترین ورژن رو ضبط کنیم ولی...

آخ نیکا...
بارها خودم از درون شکسته بودم اما لحظه‌ای ترک فکرِ تو ممکن نشد.

بچه ساکتی بودم؛
کم‌حرف و تودار.
نمی‌شد گفت خجالتی ولی دیر و سخت آدم‌ها رو قبول می‌کردم.
همزمان به اشیا شدیدا وابسته بودم.
حلزونی کوچیک، قارچی سبز شده کنار راه پله یا یه تیکه سنگ
پیدا می‌کردم و سرگرم صحبت باهاش می‌شدم.
ساعت‌ها برای خودم قصه می‌بافتم
و متوجه نمی‌شدم زمان چجوری می‌گذره.
این وضعیت ادامه داشت تا تو اومدی،
از همون لحظه که انگشتای کوچیکت دور شستم حلقه شد،
و چشمای درشت و هوشیارت بهم خیره شدن شیفته تو شدم.

شجاعت و نترس بودنت از همون سال‌های اول زندگی
و هیجانی که برای تجربه ناشناخته ها داشتی
به دنیام رنگ می‌داد.
دلم می‌خواست ازت محافظت کنم، جلوی همه تاریکی‌های دنیا.
دلم می‌خواست روحت خالص باقی بمونه،
رنگ خاکستری نگیره.
من خیلی زودتر از زمانی که باید،
با رنج های عظیم زندگی آشنا شدم.
قبل از این‌که بفهمم معنی کودکی چیه
بزرگ شده بودم.
آدم‌های دور و نزدیک همیشه با تحسین بهم می‌گفتن
"تو خیلی باهوش و تیزی
باورم نمی‌شه انقدر بیش‌تر از سنت می‌فهمی"
عادت کرده بودم به شنیدن این جملات.
نمی‌دونستن پشت اون فهم و درک من،
همواره کوهی از درد در حال سر کشیدن به آسمونِ زندگیم بود‌ه.
اون روزا فکر می‌کردم این قضیه باید باعث غرور و خوش‌حالی من باشه
ولی طولی نکشید که فهمیدم این کلمات،
حکم میله های یک زندان نامرئی رو دارن
که تمام انرژی و آرزوها و استعدادهای خاموش منو به بند می‌کشن.

ناخودآگاه پذیرفته بودم
منِ بی خدا مصلوب به دردم
و رنج، بخشی از ماهیتِ تشکیل دهنده طبیعی وجود منه.

دلم می‌خواست تو شبیه من نباشی.
عاقل، فهمیده و مسئولیت‌پذیر و قوی و مقاوم و پیچیده نباشی،
سیاهیِ غم و استرس دستش به تو نرسه،
سرزنده، سر به هوا و سرخود بمونی.

واقعی ترینِ خودت باشی.

سرشار بمونی از آرزو و تمنا...

و تو همه اون چیزی بودی که باید...🖤»

#نیکا_شاکرمی #فضای_مجازی

@tavaanatech

7.78K views10:18