دست متعلق به یک تکنسین دستگاه اشعه ایکس در بیمارستان سلطنتی لندن که آسیب ناشی از قرار گرفتن در معرض تابش را نشان می دهد، ۱۹۰۰ میلادی

هر روز صبح، آنها دستگاه ها را با گرفتن عکس اشعه ایکس از دستان خود کالیبره می‌کردند. بنابراین ممکن است تعجب کنید که چرا از چیز دیگری برای آزمایش اشعه ایکس استفاده نمی‌کردند؟ مثل یک تکه گوشت یا پای مرغ؟ در سال ۱۹۰۰، مردم از خطرات قرار گرفتن در معرض تابش اشعه ایکس بی‌خبر بودند، بنابراین فکر می‌کردند استفاده از دست‌هایشان بی‌خطر است. در این مدت، مردم حتی می‌توانستند اشعه ایکس خود را در خانه برای مقاصد سرگرمی بخرند و بسازند. با این حال، کسانی که این کار را کردند، اغلب به سرطان مبتلا شدند یا از قطع عضو رنج می‌بردند.

اشعه ایکس در سال ۱۸۹۵ توسط فردی به نام ویلهلم کُنراد رونتگن (Wiljelm Conrad Rontgen)، مهندس مکانیک و فیزیکدان آلمانی کشف شده بود. او نام آن را اشعه ایکس گذاشت زیرا در واقع نامی برای اختراع خود نداشت و تصمیم گرفت از نام ریاضی "x" برای چیزی ناشناخته استفاده کند. در برخی از کشورهای اروپایی، اشعه ایکس در واقع اشعه‌ Rontgen نامیده می شود.

رونتگن به دنبال ثبت اختراع برای اکتشافات خود نبود زیرا می خواست جامعه از کاربردهای عملی اشعه ایکس بهره‌مند شود. در سال ۱۹۰۱، رونتگن اولین جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد.
(عکس از: historyinmemes)

#اشعه_ایکس #رونتگن #تکنولوژی

@tavaanatech