«کشتند تو را به جرم عدالت خواهی»
استوری اینستاگرام لیلی مهدوی، مادر زنده یاد سیاوش محمودی
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
استوری اینستاگرام لیلی مهدوی، مادر زنده یاد سیاوش محمودی
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«بدانید که مقاوم و محکم ایستادهام و با تمام دردم دادخواه خون فرزندم هستم»
این ویدئو را لیلی مهدوی، مادر دادخواه زندهیاد سیاوش محمودی در استوری اینستاگرام خود منتشر کرده است
شبکههای اجتماعی یکی از مهمترین تریبونها برای انعکاس صدای دادخواهی پدران و مادران داغدار است و لیلی مهدوی نیز همانند دیگر اعضای خانوادههای دادخواه با وجود تمامی فشارها و تهدیدها از فضای مجازی برای رساندن صدای اعتراض و دادخواهی و یادبود فرزندش استفاده میکند.
#سیاوش_محمودی #فضای_مجازی
@tavaanatech
این ویدئو را لیلی مهدوی، مادر دادخواه زندهیاد سیاوش محمودی در استوری اینستاگرام خود منتشر کرده است
شبکههای اجتماعی یکی از مهمترین تریبونها برای انعکاس صدای دادخواهی پدران و مادران داغدار است و لیلی مهدوی نیز همانند دیگر اعضای خانوادههای دادخواه با وجود تمامی فشارها و تهدیدها از فضای مجازی برای رساندن صدای اعتراض و دادخواهی و یادبود فرزندش استفاده میکند.
#سیاوش_محمودی #فضای_مجازی
@tavaanatech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ویدیوی منتشر شده در شبکههای اجتماعی نشان میدهد زنی حامی حکومت در مترو تهران در حال بحث با لیلی مهدوی، مادر جاویدنام سیاوش محمودی، معترض کشتهشده(۱۶ ساله) در خیزش انقلابی است و درباره قتل پسر او میگوید:
«نباید به خیابان میآمد چون و وظیفه مامور امنیتی این است که شلیک کند.»
این ویدئو با واکنش های اعتراضی بسیاری از کاربران مواجه شده است.
یکی از کاربران در واکنش به این ویدئو نوشته:
«مامور امنیتی این حق رو از کجا اورده که به بچه ۱۶ساله شلیک کنه؟»
کاربر دیگری نوشته است:
«ما هم رای نمیدهیم چون وظیفه خودمون میدونیم که از روی خون جوانان نازنین ایران رد نشیم»
#سیاوش_محمودی #فضای_مجازی
@tavaanatech
«نباید به خیابان میآمد چون و وظیفه مامور امنیتی این است که شلیک کند.»
این ویدئو با واکنش های اعتراضی بسیاری از کاربران مواجه شده است.
یکی از کاربران در واکنش به این ویدئو نوشته:
«مامور امنیتی این حق رو از کجا اورده که به بچه ۱۶ساله شلیک کنه؟»
کاربر دیگری نوشته است:
«ما هم رای نمیدهیم چون وظیفه خودمون میدونیم که از روی خون جوانان نازنین ایران رد نشیم»
#سیاوش_محمودی #فضای_مجازی
@tavaanatech
لیلی مهدوی، مادر زندهیاد سیاوش محمودی، نوجوان ۱۶ سالهای که در اعتراضات سال ۱۴۰۱ در محله نازی آباد تهران به ضرب گلوله ماموران جمهوری اسلامی کشته شد، با انتشار عکس فرزندش در صفحه توییتر خود نوشته است:
«به صورت غرق در خونت یک قدم عقب نخواهم کشتید، آن تیری که به سر تو زدن اکنون در قلب من است پس بلند فریاد میزنم تکرار میکنند»
شبکههای اجتماعی یکی از مهمترین تریبونها برای انعکاس صدای دادخواهی پدران و مادران داغدار است و لیلی مهدوی نیز همانند دیگر اعضای خانوادههای دادخواه با وجود تمامی فشارها و تهدیدها از شبکههای اجتماعی برای رساندن صدای اعتراض و دادخواهی و یادبود فرزندش استفاده میکند.
#تکرار_میکنند #سیاوش_محمودی #رای_بی_رای
@tavaanatech
«به صورت غرق در خونت یک قدم عقب نخواهم کشتید، آن تیری که به سر تو زدن اکنون در قلب من است پس بلند فریاد میزنم تکرار میکنند»
شبکههای اجتماعی یکی از مهمترین تریبونها برای انعکاس صدای دادخواهی پدران و مادران داغدار است و لیلی مهدوی نیز همانند دیگر اعضای خانوادههای دادخواه با وجود تمامی فشارها و تهدیدها از شبکههای اجتماعی برای رساندن صدای اعتراض و دادخواهی و یادبود فرزندش استفاده میکند.
#تکرار_میکنند #سیاوش_محمودی #رای_بی_رای
@tavaanatech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
لیلی مهدوی، مادر سیاوش محمودی، نوجوان کشته شده در اعتراضات «زن، زندگی، آزادی»، ویدئویی از بازی سیاوش و فرزند دیگرش را که دو ماه قبل از کشته شدن سیاوش ضبط شده را منتشر کرده و نوشته است: «زندگیم با شلیک اسلحه جنگی به صورت فرزندم در چند ثانیه نابود شد.»
#سیاوش_محمودی #فضای_مجازی
@tavaanatech
#سیاوش_محمودی #فضای_مجازی
@tavaanatech
لیلی مهدوی، مادر سیاوش محمودی، نوجوان کشته شده در اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
«میخواهم بدانم در آینده چگونه از شما یاد خواهند کرد، به چه نامی
سیاوش محمودی پسر ۱۶ ساله ای که با شلیک مستقیم به سر آسمانی شد و هزاران بار تحت فشار روحی روانی قرار گرفتم.»
#سیاوش_محمودی #رای_بی_رای
@tavaanatech
«میخواهم بدانم در آینده چگونه از شما یاد خواهند کرد، به چه نامی
سیاوش محمودی پسر ۱۶ ساله ای که با شلیک مستقیم به سر آسمانی شد و هزاران بار تحت فشار روحی روانی قرار گرفتم.»
#سیاوش_محمودی #رای_بی_رای
@tavaanatech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
لیلی مهدوی، مادر دادخواه سیاوش محمودی، نوجوان کشتهشده در خیزش انقلابی، با انتشار ویدیویی در شبکه اجتماعی ایکس نوشته است:
«کوی دانشگاه
کشتار سالهای گذشته
تا کشته شدن نوجوانان و جوانان ۱۴۰۱
از ره رفته باز نخوام گشت»
خانم مهدوی در این ویدئو میگوید: «ما در جنگ نبودیم اما در شهر و کشورم از فاصله ۵۰ متری به صورت فرزندم تیر جنگی شلیک کردند و او آسمانی شد.»
#سیاوش_محمودی #کوی_دانشگاه
@tavaanatech
«کوی دانشگاه
کشتار سالهای گذشته
تا کشته شدن نوجوانان و جوانان ۱۴۰۱
از ره رفته باز نخوام گشت»
خانم مهدوی در این ویدئو میگوید: «ما در جنگ نبودیم اما در شهر و کشورم از فاصله ۵۰ متری به صورت فرزندم تیر جنگی شلیک کردند و او آسمانی شد.»
#سیاوش_محمودی #کوی_دانشگاه
@tavaanatech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
ترمیم مزار جاویدنام سیاوش محمودی
لیلی مهدوی، مادر دادخواه سیاوش محمودی، نوجوان کشتهشده در خیزش انقلابی، با انتشار ویدیویی از ترمیم آرامگاه فرزندش خبر داد.
بر اساس ویدئوهای منتشر شده در شبکههای اجتماعی، روز گذشته سنگ مزار سیاوش محمودی تخریب شده بود.
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
لیلی مهدوی، مادر دادخواه سیاوش محمودی، نوجوان کشتهشده در خیزش انقلابی، با انتشار ویدیویی از ترمیم آرامگاه فرزندش خبر داد.
بر اساس ویدئوهای منتشر شده در شبکههای اجتماعی، روز گذشته سنگ مزار سیاوش محمودی تخریب شده بود.
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
لیلی مهدوی، مادر دادخواه سیاوش محمودی، نوجوان کشتهشده در خیزش انقلابی، با انتشار ویدئویی از تخریب دوباره آرامگاه فرزندش خبر داد.
روزهای گذشته نیز سنگ مزار سیاوش محمودی تخریب شده بود.
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
روزهای گذشته نیز سنگ مزار سیاوش محمودی تخریب شده بود.
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
لیلی مهدوی، مادر سیاوش محمودی، در یک استوری اینستاگرامی به تخریب آرامگاه فرزندش برای چندمین بار، واکنش نشان داد.
این مادر دادخواه میگوید تخریب آرامگاه فرزندش چیزی از ارزش او به عنوان یک قهرمان کم نخواهد کرد.
سیاوش محمودی، ۱۶ ساله، ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ و چند روز پس از آغاز اعتراضات زن زندگی آزادی، بر اثر اصابت گلوله نیروهای حکومتی در تهران کشته شد.
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
این مادر دادخواه میگوید تخریب آرامگاه فرزندش چیزی از ارزش او به عنوان یک قهرمان کم نخواهد کرد.
سیاوش محمودی، ۱۶ ساله، ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ و چند روز پس از آغاز اعتراضات زن زندگی آزادی، بر اثر اصابت گلوله نیروهای حکومتی در تهران کشته شد.
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
لیلا مهدوی، مادر جاویدنام سیاوش محمودی، با انتشار این ویدئو در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:
«به قتل رسیدن فرزندانمان در خیابان کشورمان یک فاجعه عمیق و دردناک انسانی و یک نوع نسلکشی جوانان است، که بسیار هولناک است ما هر لحظه که گذشت بدترین لحظههای زندگی را به بدترین نوع ممکن سپری کردیم. ۳۰ شهریور دومین سالگرد نیلیشدن فرزند من است. ما دادخواه خون فرزندانمان هستیم.»
با وجود تهدیدها و همچنین سانسور و فیلترینگ گسترده شبکههای اجتماعی توسط جمهوری اسلامی، خانوادههای دادخواه از فضای مجازی برای رساندن صدای اعتراض و دادخواهی و یادبود عزیزانشان استفاده میکنند.
#سیاوش_محمودی #دادخواهی #فضای_مجازی
@tavaanatech
«به قتل رسیدن فرزندانمان در خیابان کشورمان یک فاجعه عمیق و دردناک انسانی و یک نوع نسلکشی جوانان است، که بسیار هولناک است ما هر لحظه که گذشت بدترین لحظههای زندگی را به بدترین نوع ممکن سپری کردیم. ۳۰ شهریور دومین سالگرد نیلیشدن فرزند من است. ما دادخواه خون فرزندانمان هستیم.»
با وجود تهدیدها و همچنین سانسور و فیلترینگ گسترده شبکههای اجتماعی توسط جمهوری اسلامی، خانوادههای دادخواه از فضای مجازی برای رساندن صدای اعتراض و دادخواهی و یادبود عزیزانشان استفاده میکنند.
#سیاوش_محمودی #دادخواهی #فضای_مجازی
@tavaanatech
لیلا مهدوی، مادر دادخواه جاویدنام سیاوش محمودی، با انتشار عکسی از سی تی اسکن سر فرزندش در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:
«این عکس سی تی اسکن سر سیاوش است در بیمارستان این عکس همراه مدارک پزشکی موجود است. با وجود تیر در سر اما وقتی که پیکر فرزند من به پزشک قانونی میره تیر ناپدید و گم میشه که مشخص نشه کی به سیاوش شلیک کرده تیر گم شده کجاست؟؟؟ و دوربین های پاک شده.»
شبکههای اجتماعی تریبونی برای دادخواهی و انعکاس فریاد اعتراض خانوادههای داغدار است. در این راه آنها را یاری کنیم.
#سیاوش_محمودی #فضای_مجازی
@tavaanatech
«این عکس سی تی اسکن سر سیاوش است در بیمارستان این عکس همراه مدارک پزشکی موجود است. با وجود تیر در سر اما وقتی که پیکر فرزند من به پزشک قانونی میره تیر ناپدید و گم میشه که مشخص نشه کی به سیاوش شلیک کرده تیر گم شده کجاست؟؟؟ و دوربین های پاک شده.»
شبکههای اجتماعی تریبونی برای دادخواهی و انعکاس فریاد اعتراض خانوادههای داغدار است. در این راه آنها را یاری کنیم.
#سیاوش_محمودی #فضای_مجازی
@tavaanatech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
لیلا مهدوی، مادر سیاوش محمودی، نوجوان جانباخته اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، ویدیویی در استوری اینستاگرام خود از خلوت شبانه با مزار فرزند منتشر کرده است. خانم مهدوی با اشاره به اینکه در آرامستان با فرزندش تنهاست، به دوربین کارگذاشته شده در نزدیکی مزار سیاوش اشاره میکند و میگوید این دوربین برای مراقبت از اوست ولی مراقب کسی که میآید و مزار سیاوش را تخریب میکند، نیست. پیشتر این مادر دادخواه از تخریب چندباره مزار فرزندش خبر داده بود.
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
اعتراض لیلی مهدوی به زبالههای ریخته شده بر آرامگاه فرزندش، سیاوش محمودی
#سیاوش_محمودی #فضای_مجازی
@tavaanatech
#سیاوش_محمودی #فضای_مجازی
@tavaanatech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
لیلی مهدوی، مادر دادخواه سیاوش محمودی، نوجوان کشتهشده در خیزش انقلابی ۱۴۰۱: «تازه شناسنامهاش را عکسدار کرده بود»
شبکههای اجتماعی یکی از مهمترین تریبونها برای انعکاس صدای دادخواهی پدران و مادران داغدار است و لیلی مهدوی نیز همانند دیگر اعضای خانوادههای دادخواه با وجود تمامی فشارها و تهدیدها از شبکههای اجتماعی برای رساندن صدای اعتراض و دادخواهی و یادبود فرزندش استفاده میکند.
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
شبکههای اجتماعی یکی از مهمترین تریبونها برای انعکاس صدای دادخواهی پدران و مادران داغدار است و لیلی مهدوی نیز همانند دیگر اعضای خانوادههای دادخواه با وجود تمامی فشارها و تهدیدها از شبکههای اجتماعی برای رساندن صدای اعتراض و دادخواهی و یادبود فرزندش استفاده میکند.
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
لیلی مهدوی، مادر جاویدنام سیاوش محمودی، با انتشار این ویدئو در صفحه ایسناگرام خود نوشته است:
«سیاوش جان، مادر! هرچه به آخر شهریور نزدیک میشوم، قلب زخمی و دردمند مادر گویی دیگر توان تپیدن ندارد. هر وقت این خیابانها را که رد میشوم، نفسم به شمارش میافتد. چه شب وحشتناکی، چه ترسی در درونم شعله میکشید. نمیدانستم دیگر با تو نخواهم بود. نمیدانستم دیگر نمیتوانم تو را ببینم. بعد از چند ساعت دویدن و سرگردانی، عاقبت خودت مرا به بیمارستان رساندی. تو را ناآورانه در بیمارستان پیدا کردم، به امید اینکه باشی. اما وقتی گفتند یک بچه را آوردهاند که به سرش تیر خورده و او در سردخانه است، بدنم شروع به لرزیدن کرد. نه، او سیاوش من نیست! وای به حال دل مادرش! گریان فقط خواهش میکردم بگذارید ببینمش. گفتند نمیشود. عکست را به پرستارها نشان دادم. روی برگرداندند. قلبم ایستاد. یعنی چه؟ نکند سیاوش باشد؟ مغزم باور نداشت، بدنم میلرزید. دیگر توان نداشتم. شک عجیبی، حالتی بد. فقط دیدم برادرم که همراهم بود افتاد زمین و شروع به گریه کرد. برگشتم و برادرم را بلند کردم. گفتم: «پاشو، سیاوش نیست، مگر نه؟» که در حالت شوک، فقط صدای برادرم را شنیدم که گفت: «بدبخت شدیم، یعنی چه؟ سیاوش شام نخورده، گفت میآیم.» نمیدانستم، باور نداشتم. اینهمه دنبالت گشتم، بیقرار شدم. جیغ، فریاد، گویی مغزم دارد میترکد. یک ساعت خواهش، تمنا و گریه که ببینم آن بچه را. یک پلیس جلو آمد و گفت: «اگر داد نزنی، یک نشانه بهت نشان میدهم.» اشکهایم را پاک کردم و با دست جلوی دهانم را گرفتم. گفتم: «باشه، هیچی نمیگم...» کارت عابر بانک سیاوش را از دور نشان داد. زانوهایم توان نداشت، زمین خوردم. نه، سیاوش عادت دارد کارتهایش را گم کند! نگاه پرسنل بیمارستان را میکردم، همه میدانستند که او سیاوش است و من باور نداشتم. درد عجیبی در وجودم بود که تا مغز استخوانم نفوذ میکرد. هیچ مسکنی آرامم نمیکرد. نهایتاً برای آرام کردن، نمیدانم چه چیزی تزریق کردند. ساعت سه بود؟ چهار بود؟ بیهوش شدم، اما شدت درد آنقدر زیاد بود که ساعت شش بود، باز چشمهایم باز شد. گفتند میتوانی ببینی. لرزان، همراه خواهرت، پاهایم توان راه رفتن نداشت. مرا به پشت بیمارستان بردند. کشوی سردخانه باز شد و من تو را با چشمان باز و سر باندپیچی دیدم. میلرزیدم. آمدم بغلت کنم، سرد بودی. سرت را با دست بالا آوردم تا بغلت کنم. جیغ میزدم. سرت را که بالا آوردم ببوسم، دستم پر از خون شد. او فرزند من بود، سیاوش من بود. دوسال است هر روز میمیرم. هر مردن من، هر غم من، هر ثانیه عذاب من یک آتش بسیار عظیم است که شعله میکشد و بنیان ظلم و ستم را میسوزاند.»
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
«سیاوش جان، مادر! هرچه به آخر شهریور نزدیک میشوم، قلب زخمی و دردمند مادر گویی دیگر توان تپیدن ندارد. هر وقت این خیابانها را که رد میشوم، نفسم به شمارش میافتد. چه شب وحشتناکی، چه ترسی در درونم شعله میکشید. نمیدانستم دیگر با تو نخواهم بود. نمیدانستم دیگر نمیتوانم تو را ببینم. بعد از چند ساعت دویدن و سرگردانی، عاقبت خودت مرا به بیمارستان رساندی. تو را ناآورانه در بیمارستان پیدا کردم، به امید اینکه باشی. اما وقتی گفتند یک بچه را آوردهاند که به سرش تیر خورده و او در سردخانه است، بدنم شروع به لرزیدن کرد. نه، او سیاوش من نیست! وای به حال دل مادرش! گریان فقط خواهش میکردم بگذارید ببینمش. گفتند نمیشود. عکست را به پرستارها نشان دادم. روی برگرداندند. قلبم ایستاد. یعنی چه؟ نکند سیاوش باشد؟ مغزم باور نداشت، بدنم میلرزید. دیگر توان نداشتم. شک عجیبی، حالتی بد. فقط دیدم برادرم که همراهم بود افتاد زمین و شروع به گریه کرد. برگشتم و برادرم را بلند کردم. گفتم: «پاشو، سیاوش نیست، مگر نه؟» که در حالت شوک، فقط صدای برادرم را شنیدم که گفت: «بدبخت شدیم، یعنی چه؟ سیاوش شام نخورده، گفت میآیم.» نمیدانستم، باور نداشتم. اینهمه دنبالت گشتم، بیقرار شدم. جیغ، فریاد، گویی مغزم دارد میترکد. یک ساعت خواهش، تمنا و گریه که ببینم آن بچه را. یک پلیس جلو آمد و گفت: «اگر داد نزنی، یک نشانه بهت نشان میدهم.» اشکهایم را پاک کردم و با دست جلوی دهانم را گرفتم. گفتم: «باشه، هیچی نمیگم...» کارت عابر بانک سیاوش را از دور نشان داد. زانوهایم توان نداشت، زمین خوردم. نه، سیاوش عادت دارد کارتهایش را گم کند! نگاه پرسنل بیمارستان را میکردم، همه میدانستند که او سیاوش است و من باور نداشتم. درد عجیبی در وجودم بود که تا مغز استخوانم نفوذ میکرد. هیچ مسکنی آرامم نمیکرد. نهایتاً برای آرام کردن، نمیدانم چه چیزی تزریق کردند. ساعت سه بود؟ چهار بود؟ بیهوش شدم، اما شدت درد آنقدر زیاد بود که ساعت شش بود، باز چشمهایم باز شد. گفتند میتوانی ببینی. لرزان، همراه خواهرت، پاهایم توان راه رفتن نداشت. مرا به پشت بیمارستان بردند. کشوی سردخانه باز شد و من تو را با چشمان باز و سر باندپیچی دیدم. میلرزیدم. آمدم بغلت کنم، سرد بودی. سرت را با دست بالا آوردم تا بغلت کنم. جیغ میزدم. سرت را که بالا آوردم ببوسم، دستم پر از خون شد. او فرزند من بود، سیاوش من بود. دوسال است هر روز میمیرم. هر مردن من، هر غم من، هر ثانیه عذاب من یک آتش بسیار عظیم است که شعله میکشد و بنیان ظلم و ستم را میسوزاند.»
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
لیلی مهدوی، مادر دادخواه جاویدنام سیاوش محمودی، در آستانه سالگرد کشته شدن فرزندش، با انتشار این ویدئو در شبکه اجتماعی ایکس نوشته است:
«سیاوش جان مادر. با تمام درد رنجی که در سینه دارم دادخواه خونت هستم سیاوش سر شار از شوق زندگی بود غمت بسیار جان سوز است شیر مرد.»
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
«سیاوش جان مادر. با تمام درد رنجی که در سینه دارم دادخواه خونت هستم سیاوش سر شار از شوق زندگی بود غمت بسیار جان سوز است شیر مرد.»
#سیاوش_محمودی
@tavaanatech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
لیلی مهدوی، مادر زندهیاد سیاوش محمودی از کشتهشدگان اعتراضات ۱۴۰۱، خطاب به افرادی که روبانهای درخت کنار آرامگاه فرزندش را یک روز بعد از سالگرد کشته شدن او برداشتند میگوید: «دوباره این درخت را پر از روبان میکنم»
شبکههای اجتماعی یکی از مهمترین تریبونها برای انعکاس صدای دادخواهی پدران و مادران داغدار است و لیلی مهدوی نیز همانند دیگر اعضای خانوادههای دادخواه با وجود تمامی فشارها و تهدیدها از فضای مجازی برای رساندن صدای اعتراض و دادخواهی و یادبود فرزندش استفاده میکند.
#سیاوش_محمودی #فضای_مجازی
@tavaanatech
شبکههای اجتماعی یکی از مهمترین تریبونها برای انعکاس صدای دادخواهی پدران و مادران داغدار است و لیلی مهدوی نیز همانند دیگر اعضای خانوادههای دادخواه با وجود تمامی فشارها و تهدیدها از فضای مجازی برای رساندن صدای اعتراض و دادخواهی و یادبود فرزندش استفاده میکند.
#سیاوش_محمودی #فضای_مجازی
@tavaanatech