💕
به دریا که نگاه می‌کنم
چشمانم پر از دریا می‌شود
به خورشید
پر از خورشید
و
به تو
پر از
«تو»
#فرشته_سنگیان
#چکامه_پارسی
@AdabSar
به دریا که نگاه می‌کنم
چشمانم پر از دریا می‌شود
به خورشید
پر از خورشید
و
به تو
پر از
«تو»
#فرشته_سنگیان
#چکامه_پارسی
@AdabSar
🌳☀️ شعر و ادب پارسی را منزلت، چونان خورشید دان بر فراز آسمان‌ها!
از آن روی، که بسیار گرما و نور می‌بخشد و زمین و دل‌های غمین را از انجماد و ظلمت به در می‌آرد!
آلام و اندوه بشر با غور در بحر مثنوی، زدوده می‌شود و نور بر جهان گسترده می‌گردد و طرب بر کالبد طبیعت می‌ریزد از غنای دیوان شمس تبریزی!
از گل‌های گلستان اخلاق، روپوشی بدوزیم و بر تن نماییم و نیک بنگریم که این گلستان چگونه شباب را پختگی بی‌حدّ و حساب می‌بخشد و از سویی در بوستانش نیز، محظوظ از عطر گل‌ها می‌شویم و غم‌ها را از یاد می‌بریم!
از حافظ، رسم عاشقی می‌آموزیم تا در عالم طرحی نو دراندازیم و بر در میکده و خرابات، نور خدا بینیم!
هفت شهر عشق عطار را طی کنیم و سی‌مرغ را زیارت نموده و الهی‌نامه را زمزمه کنیم!
و دل قوی داریم و با شهامت و صلابت گفتار حکیم طوس، تا آخرین خوانِ زندگی، هرگز خم به ابرو نیاوریم!
با قندِ معجونِ مجنون و لیلیِ نظامی و جامی و امیرخسرو دهلوی، دهانی شیرین کنیم!
خوانشگرِ ابیاتی از روشندل چنگ‌نواز، رودکی باشیم و صائبِ نازک‌خیالِ لطیف‌اندیش و یا سنایی وارسته‌یِ نوآور در غزل!
در نهایت از کوزه‌ی شعر شاعران خوش سخن کهن تا شاعران امروز مانند سهراب، خانه‌ی دوست جویان در هروله باشیم و بر سفره‌ی شعر شهریار ادب بنشینیم و بشنویم درددل سایه‌ی عزیز همزبان و هم سخن با ارغوان و بخوانیم کلامی از زیباسرای کدکن تا قیصر زلال‌اندیش و یا بانوان ادب و مهر، پروین و فروغ… همه و همه‌ی باده‌ها را در جان بریزیم بدان امید که قوتِ پیمودنِ راه زندگی گیریم و مست از زیبایی‌ها شویم و بیاموزیم که جز از برای خیر زبان نگردانیم و قوتِ پیمودنِ راه زندگی گیریم!
فرستنده: #فرشته_سنگیان
۲۷ شهریور ۱۴۰۰
#روز_شعر_و_ادب_پارسی
🌳☀️ @AdabSar
از آن روی، که بسیار گرما و نور می‌بخشد و زمین و دل‌های غمین را از انجماد و ظلمت به در می‌آرد!
آلام و اندوه بشر با غور در بحر مثنوی، زدوده می‌شود و نور بر جهان گسترده می‌گردد و طرب بر کالبد طبیعت می‌ریزد از غنای دیوان شمس تبریزی!
از گل‌های گلستان اخلاق، روپوشی بدوزیم و بر تن نماییم و نیک بنگریم که این گلستان چگونه شباب را پختگی بی‌حدّ و حساب می‌بخشد و از سویی در بوستانش نیز، محظوظ از عطر گل‌ها می‌شویم و غم‌ها را از یاد می‌بریم!
از حافظ، رسم عاشقی می‌آموزیم تا در عالم طرحی نو دراندازیم و بر در میکده و خرابات، نور خدا بینیم!
هفت شهر عشق عطار را طی کنیم و سی‌مرغ را زیارت نموده و الهی‌نامه را زمزمه کنیم!
و دل قوی داریم و با شهامت و صلابت گفتار حکیم طوس، تا آخرین خوانِ زندگی، هرگز خم به ابرو نیاوریم!
با قندِ معجونِ مجنون و لیلیِ نظامی و جامی و امیرخسرو دهلوی، دهانی شیرین کنیم!
خوانشگرِ ابیاتی از روشندل چنگ‌نواز، رودکی باشیم و صائبِ نازک‌خیالِ لطیف‌اندیش و یا سنایی وارسته‌یِ نوآور در غزل!
در نهایت از کوزه‌ی شعر شاعران خوش سخن کهن تا شاعران امروز مانند سهراب، خانه‌ی دوست جویان در هروله باشیم و بر سفره‌ی شعر شهریار ادب بنشینیم و بشنویم درددل سایه‌ی عزیز همزبان و هم سخن با ارغوان و بخوانیم کلامی از زیباسرای کدکن تا قیصر زلال‌اندیش و یا بانوان ادب و مهر، پروین و فروغ… همه و همه‌ی باده‌ها را در جان بریزیم بدان امید که قوتِ پیمودنِ راه زندگی گیریم و مست از زیبایی‌ها شویم و بیاموزیم که جز از برای خیر زبان نگردانیم و قوتِ پیمودنِ راه زندگی گیریم!
فرستنده: #فرشته_سنگیان
۲۷ شهریور ۱۴۰۰
#روز_شعر_و_ادب_پارسی
🌳☀️ @AdabSar