🇮🇷💪🏻 @AdabSar
کیست دم از «مرگِ وطن » می‌زند؟
زخم دگر بر دل من می‌زند؟
کیست که دلداده‌ی خورشید نیست؟
در دل او پرتو امید نیست؟
کیست که یأس است شعارِ دلش؟
مرگ چکد از سخنِ باطلش
یاسِ دل کیست که پژمرده است
آب ز آبشخورِ کین خورده است؟
مرگِ وطن حرفِ وطن‌دوست نیست
این سخن از خامه‌ی یک اجنبی‌ست
میهن ما زنده‌ترین میهن است
مرگ وطن گفته‌ی اهریمن است
مهدَ اهورای سپنتاست این
کشورِ جاویدِ اوستاست این
خطه‌ی بس کاوه و بس بابک است
کشور سد[صد] آرش و سد مزدک است
میهن فردوسیِ والانژاد
پهنه‌ی رزم و وطنِ عدل و داد
مرگ کجا، کشور ایران کجا؟
مرگ کجا، مهدِ دلیران کجا؟
گرچه گهی غم به دل ما نشست
حرمت میخانه‌ی میهن شکست
لیک نمرده‌ست و نمیرد وطن
رنگ عدم را نپذیرد وطن
مذهب ما مذهب ایرانی است
کیشِ اهوراییِ انسانی است
مذهبِ ما مذهبِ شمشیر نیست
مکتبِ خون و غم و تکفیر نیست
مظهرِ آزادیِ ما «کورش» است
آنکه «بشردوست» نه آدمکش است
خاکِ وطن حمله‌ی چنگیز دید
یورشِ آن وحشیِ خونریز دید
خونِ جگر خورد ولیکن نمرد
جان به سلامت ز چنان ورطه بُرد
چون به سرِ دار بشد سربدار
حبّ وطن گشت یلان را شعار
باز وطن سروَر و سردار شد
دشمن ایران به سرِ دار شد
خون سیاووش چو آید به جوش
شعرِ وطن را بسراید سروش
ما نسپاریم وطن را به کس
تا که بوَد در تن‌مان یک نفس
چونکه وطن تا به ابد زنده است
جان به رهش دادنم ارزنده است
ورنه خردمند نخواهد سپرد
جان به رهِ توده‌ی خاکی که مُرد
دم مزن از مرگِ وطن، دم مزن
خانه‌ی «امّید» تو بر هم مزن
زنده‌ترین زنده مرا میهن است
هرکه دم از مرگ زنَد دشمن است
کام وطن‌دوست پر از خنده باد
تا که جهان هست «وطن زنده باد»!
#مصطفا_بادکوبه_ای
گرامی باد یاد ۱۷۵ کُهرُمان(قهرمان) میهن؛
بَلَک‌خور(غواص)های دلیری که در راه ایران به ناجوانمردانه‌ترین شیوه جان سپردند.
🇮🇷💪🏻 @AdabSar
کیست دم از «مرگِ وطن » می‌زند؟
زخم دگر بر دل من می‌زند؟
کیست که دلداده‌ی خورشید نیست؟
در دل او پرتو امید نیست؟
کیست که یأس است شعارِ دلش؟
مرگ چکد از سخنِ باطلش
یاسِ دل کیست که پژمرده است
آب ز آبشخورِ کین خورده است؟
مرگِ وطن حرفِ وطن‌دوست نیست
این سخن از خامه‌ی یک اجنبی‌ست
میهن ما زنده‌ترین میهن است
مرگ وطن گفته‌ی اهریمن است
مهدَ اهورای سپنتاست این
کشورِ جاویدِ اوستاست این
خطه‌ی بس کاوه و بس بابک است
کشور سد[صد] آرش و سد مزدک است
میهن فردوسیِ والانژاد
پهنه‌ی رزم و وطنِ عدل و داد
مرگ کجا، کشور ایران کجا؟
مرگ کجا، مهدِ دلیران کجا؟
گرچه گهی غم به دل ما نشست
حرمت میخانه‌ی میهن شکست
لیک نمرده‌ست و نمیرد وطن
رنگ عدم را نپذیرد وطن
مذهب ما مذهب ایرانی است
کیشِ اهوراییِ انسانی است
مذهبِ ما مذهبِ شمشیر نیست
مکتبِ خون و غم و تکفیر نیست
مظهرِ آزادیِ ما «کورش» است
آنکه «بشردوست» نه آدمکش است
خاکِ وطن حمله‌ی چنگیز دید
یورشِ آن وحشیِ خونریز دید
خونِ جگر خورد ولیکن نمرد
جان به سلامت ز چنان ورطه بُرد
چون به سرِ دار بشد سربدار
حبّ وطن گشت یلان را شعار
باز وطن سروَر و سردار شد
دشمن ایران به سرِ دار شد
خون سیاووش چو آید به جوش
شعرِ وطن را بسراید سروش
ما نسپاریم وطن را به کس
تا که بوَد در تن‌مان یک نفس
چونکه وطن تا به ابد زنده است
جان به رهش دادنم ارزنده است
ورنه خردمند نخواهد سپرد
جان به رهِ توده‌ی خاکی که مُرد
دم مزن از مرگِ وطن، دم مزن
خانه‌ی «امّید» تو بر هم مزن
زنده‌ترین زنده مرا میهن است
هرکه دم از مرگ زنَد دشمن است
کام وطن‌دوست پر از خنده باد
تا که جهان هست «وطن زنده باد»!
#مصطفا_بادکوبه_ای
گرامی باد یاد ۱۷۵ کُهرُمان(قهرمان) میهن؛
بَلَک‌خور(غواص)های دلیری که در راه ایران به ناجوانمردانه‌ترین شیوه جان سپردند.
🇮🇷💪🏻 @AdabSar
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔹به فردوسی بزرگ
هلا ای بزرگ خردمند راد
درودم ز جان بر روان تو باد
خردمند دانادل ای پیر توس
خداوند بس رستم و اشکبوس
خرد چون چکیده‌ست از خامه‌ات
شهِ نامه‌ها گشته شهنامه‌ات
از آن جاودان در جهان زنده‌ای
که تخم سخن را پراکنده‌ای
سرود تو شد داروی درد ما
شفا داد درد زن و مرد ما
چو شهنامه فرهنگ ایران بود
دل دشمن از آن هراسان بود
"پی افکندی از نظم کاخی بلند"
خجسته بنایی اهوراپسند
که از باد و باران گزندش نبود
نیاورد سر، پیش ناکس فرود
بنایی که باشد بنای خرد
وزان برتر اندیشه بر نگذرد
سرود تو پیغام آزادگی‌ست
همه درس زیبای افتادگی‌ست
خردنامه‌ات بی‌همانند شد
وطن از سرود تو خرسند شد
تویی زاده‌ی کوروش نامدار
شهنشاه پیروز دشمن‌شکار
که منشور آزادگی بر نوشت
بشر را به آیین برابر نوشت
تو گسترده‌ای پهنه‌ی رزم را
برآورده‌ای صحنه‌ی بزم را
چنان رزم با بزم آمیختی
که ساغر به شمشیر آویختی
ز یک سوی آوای تیروکمان
برافکنده‌ای بر بلندآسمان
دگر سوی در جانت آید فرود
ز یزدان چنین آسمانی سرود
"میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است"
تویی جان رستم، تویی جان گیو
تو جنگیده‌ای با دد و دام و دیو
تو بگذشتی از هفت‌خوان سرفراز
به گوش تو خوانده‌ست سیمرغ راز
کمان کیانی به دوش تو بود
جهان پر ز بانگ خروش تو بود
تو گفتی جهان را مگر بشنوند
"نبندد مرا دست چرخ بلند"
هلا ای سیاوش‌وَشِ سرفراز
تو بگذشتی از تل آتش به ناز
تو با کاویانی درفش سخن
به‌پاخواستی تا نمیرد وطن
به‌پاکردی از شور هنگامه را
سرودی ابر نظم شهنامه را...
#مصطفا_بادکوبه_ای (کوتاه‌شده)
#روز_فردوسی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔹به فردوسی بزرگ
هلا ای بزرگ خردمند راد
درودم ز جان بر روان تو باد
خردمند دانادل ای پیر توس
خداوند بس رستم و اشکبوس
خرد چون چکیده‌ست از خامه‌ات
شهِ نامه‌ها گشته شهنامه‌ات
از آن جاودان در جهان زنده‌ای
که تخم سخن را پراکنده‌ای
سرود تو شد داروی درد ما
شفا داد درد زن و مرد ما
چو شهنامه فرهنگ ایران بود
دل دشمن از آن هراسان بود
"پی افکندی از نظم کاخی بلند"
خجسته بنایی اهوراپسند
که از باد و باران گزندش نبود
نیاورد سر، پیش ناکس فرود
بنایی که باشد بنای خرد
وزان برتر اندیشه بر نگذرد
سرود تو پیغام آزادگی‌ست
همه درس زیبای افتادگی‌ست
خردنامه‌ات بی‌همانند شد
وطن از سرود تو خرسند شد
تویی زاده‌ی کوروش نامدار
شهنشاه پیروز دشمن‌شکار
که منشور آزادگی بر نوشت
بشر را به آیین برابر نوشت
تو گسترده‌ای پهنه‌ی رزم را
برآورده‌ای صحنه‌ی بزم را
چنان رزم با بزم آمیختی
که ساغر به شمشیر آویختی
ز یک سوی آوای تیروکمان
برافکنده‌ای بر بلندآسمان
دگر سوی در جانت آید فرود
ز یزدان چنین آسمانی سرود
"میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است"
تویی جان رستم، تویی جان گیو
تو جنگیده‌ای با دد و دام و دیو
تو بگذشتی از هفت‌خوان سرفراز
به گوش تو خوانده‌ست سیمرغ راز
کمان کیانی به دوش تو بود
جهان پر ز بانگ خروش تو بود
تو گفتی جهان را مگر بشنوند
"نبندد مرا دست چرخ بلند"
هلا ای سیاوش‌وَشِ سرفراز
تو بگذشتی از تل آتش به ناز
تو با کاویانی درفش سخن
به‌پاخواستی تا نمیرد وطن
به‌پاکردی از شور هنگامه را
سرودی ابر نظم شهنامه را...
#مصطفا_بادکوبه_ای (کوتاه‌شده)
#روز_فردوسی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
Forwarded from ادبسار
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔹به فردوسی بزرگ
هلا ای بزرگ خردمند راد
درودم ز جان بر روان تو باد
خردمند دانادل ای پیر توس
خداوند بس رستم و اشکبوس
خرد چون چکیده‌ست از خامه‌ات
شهِ نامه‌ها گشته شهنامه‌ات
از آن جاودان در جهان زنده‌ای
که تخم سخن را پراکنده‌ای
سرود تو شد داروی درد ما
شفا داد درد زن و مرد ما
چو شهنامه فرهنگ ایران بود
دل دشمن از آن هراسان بود
"پی افکندی از نظم کاخی بلند"
خجسته بنایی اهوراپسند
که از باد و باران گزندش نبود
نیاورد سر، پیش ناکس فرود
بنایی که باشد بنای خرد
وزان برتر اندیشه بر نگذرد
سرود تو پیغام آزادگی‌ست
همه درس زیبای افتادگی‌ست
خردنامه‌ات بی‌همانند شد
وطن از سرود تو خرسند شد
تویی زاده‌ی کوروش نامدار
شهنشاه پیروز دشمن‌شکار
که منشور آزادگی بر نوشت
بشر را به آیین برابر نوشت
تو گسترده‌ای پهنه‌ی رزم را
برآورده‌ای صحنه‌ی بزم را
چنان رزم با بزم آمیختی
که ساغر به شمشیر آویختی
ز یک سوی آوای تیروکمان
برافکنده‌ای بر بلندآسمان
دگر سوی در جانت آید فرود
ز یزدان چنین آسمانی سرود
"میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است"
تویی جان رستم، تویی جان گیو
تو جنگیده‌ای با دد و دام و دیو
تو بگذشتی از هفت‌خوان سرفراز
به گوش تو خوانده‌ست سیمرغ راز
کمان کیانی به دوش تو بود
جهان پر ز بانگ خروش تو بود
تو گفتی جهان را مگر بشنوند
"نبندد مرا دست چرخ بلند"
هلا ای سیاوش‌وَشِ سرفراز
تو بگذشتی از تل آتش به ناز
تو با کاویانی درفش سخن
به‌پاخواستی تا نمیرد وطن
به‌پاکردی از شور هنگامه را
سرودی ابر نظم شهنامه را...
#مصطفا_بادکوبه_ای (کوتاه‌شده)
#روز_فردوسی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔹به فردوسی بزرگ
هلا ای بزرگ خردمند راد
درودم ز جان بر روان تو باد
خردمند دانادل ای پیر توس
خداوند بس رستم و اشکبوس
خرد چون چکیده‌ست از خامه‌ات
شهِ نامه‌ها گشته شهنامه‌ات
از آن جاودان در جهان زنده‌ای
که تخم سخن را پراکنده‌ای
سرود تو شد داروی درد ما
شفا داد درد زن و مرد ما
چو شهنامه فرهنگ ایران بود
دل دشمن از آن هراسان بود
"پی افکندی از نظم کاخی بلند"
خجسته بنایی اهوراپسند
که از باد و باران گزندش نبود
نیاورد سر، پیش ناکس فرود
بنایی که باشد بنای خرد
وزان برتر اندیشه بر نگذرد
سرود تو پیغام آزادگی‌ست
همه درس زیبای افتادگی‌ست
خردنامه‌ات بی‌همانند شد
وطن از سرود تو خرسند شد
تویی زاده‌ی کوروش نامدار
شهنشاه پیروز دشمن‌شکار
که منشور آزادگی بر نوشت
بشر را به آیین برابر نوشت
تو گسترده‌ای پهنه‌ی رزم را
برآورده‌ای صحنه‌ی بزم را
چنان رزم با بزم آمیختی
که ساغر به شمشیر آویختی
ز یک سوی آوای تیروکمان
برافکنده‌ای بر بلندآسمان
دگر سوی در جانت آید فرود
ز یزدان چنین آسمانی سرود
"میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است"
تویی جان رستم، تویی جان گیو
تو جنگیده‌ای با دد و دام و دیو
تو بگذشتی از هفت‌خوان سرفراز
به گوش تو خوانده‌ست سیمرغ راز
کمان کیانی به دوش تو بود
جهان پر ز بانگ خروش تو بود
تو گفتی جهان را مگر بشنوند
"نبندد مرا دست چرخ بلند"
هلا ای سیاوش‌وَشِ سرفراز
تو بگذشتی از تل آتش به ناز
تو با کاویانی درفش سخن
به‌پاخواستی تا نمیرد وطن
به‌پاکردی از شور هنگامه را
سرودی ابر نظم شهنامه را...
#مصطفا_بادکوبه_ای (کوتاه‌شده)
#روز_فردوسی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸