🔷💠🔹🔹
@AdabSar
برای بیست و پنجم اردیبهشت
روز بزرگداشت حکیم سخن فردوسی
🔅فر ایرانیان
به نام خداوند جان و خرد
ز فردوسی خالق عشق و ورد
به شعرش همی قصه‌ی این زمین
به دشمن نثارش کند همچو کین
قلم چون به دستان او همچو موم
نیاید همو شعر این مرز و بوم
به آیندگان مهر ایران زمین
به آزادگی رسم مردی و دین
نبودش قلم با کژی و ریا
همه پاکی و جمله فرّ نیا
سخن هر چه گوید همی بر زبان
ستاید همه فرّ ایرانیان
خرد را نویسنده‌ای پاک بود
به تاریخ ایران چو پژواک بود
بدینسان قلم نامده تاکنون
همه خصم دون را برد تا جنون
پدر گر بخوانی همو را ادب
ز آموی دریا همی تا حلب
ز هند و خجند و ارس تا به بلخ
گر او بودیش از نبودش چه تلخ
توانا بود این ادب تا ابد
به آن دانش پیر دانا ستد
از او مانده شد این هنر را قلم
همی رنج دوران بسی با ستم
خدایش بداند به جان و خرد
کز این برتر اندیشه بر نگذرد
#اسماعیل_آزادی
#روز_فردوسی
@AdabSar
🔷💠🔹🔹
@AdabSar
برای بیست و پنجم اردیبهشت
روز بزرگداشت حکیم سخن فردوسی
🔅فر ایرانیان
به نام خداوند جان و خرد
ز فردوسی خالق عشق و ورد
به شعرش همی قصه‌ی این زمین
به دشمن نثارش کند همچو کین
قلم چون به دستان او همچو موم
نیاید همو شعر این مرز و بوم
به آیندگان مهر ایران زمین
به آزادگی رسم مردی و دین
نبودش قلم با کژی و ریا
همه پاکی و جمله فرّ نیا
سخن هر چه گوید همی بر زبان
ستاید همه فرّ ایرانیان
خرد را نویسنده‌ای پاک بود
به تاریخ ایران چو پژواک بود
بدینسان قلم نامده تاکنون
همه خصم دون را برد تا جنون
پدر گر بخوانی همو را ادب
ز آموی دریا همی تا حلب
ز هند و خجند و ارس تا به بلخ
گر او بودیش از نبودش چه تلخ
توانا بود این ادب تا ابد
به آن دانش پیر دانا ستد
از او مانده شد این هنر را قلم
همی رنج دوران بسی با ستم
خدایش بداند به جان و خرد
کز این برتر اندیشه بر نگذرد
#اسماعیل_آزادی
#روز_فردوسی
@AdabSar
🔷💠🔹🔹
🔷💠🔹🔹
@AdabSar
«به نام خداوند جان و خرد
کزین برتر اندیشه برنگذرد»
به جان‌ها تو فام خرد توختی
چراغ خرد را تو افروختی
پیام تو جز راز هستی نبود
به‌جز درس یکتاپرستی نبود
من آن طفل نوزادِ لُر‌زاده‌ام
که در بحر شعر تو افتاده‌ام
ز تو هرچ بایستم اندوختم
وطن‌دوستی از تو آموختم
جهان سر به سر ار انیرانی است
ز تو بند بندِ من ایرانی است
#علیرضا_شجاع_پور
#روز_فردوسی
@AdabSar
🔷💠🔹🔹
@AdabSar
«به نام خداوند جان و خرد
کزین برتر اندیشه برنگذرد»
به جان‌ها تو فام خرد توختی
چراغ خرد را تو افروختی
پیام تو جز راز هستی نبود
به‌جز درس یکتاپرستی نبود
من آن طفل نوزادِ لُر‌زاده‌ام
که در بحر شعر تو افتاده‌ام
ز تو هرچ بایستم اندوختم
وطن‌دوستی از تو آموختم
جهان سر به سر ار انیرانی است
ز تو بند بندِ من ایرانی است
#علیرضا_شجاع_پور
#روز_فردوسی
@AdabSar
🔷💠🔹🔹
علیرضا قربانی - ایران‌زمین
@AdabSar
🌱🦋 که ایران چو باغی‌ست خرم بهار...
ترانه‌ی ایران‌زمین
سروده‌ی فردوسی
آواز زیبای علیرضا قربانی
#روز_فردوسی
🦋🌱 @AdabSar
ترانه‌ی ایران‌زمین
سروده‌ی فردوسی
آواز زیبای علیرضا قربانی
#روز_فردوسی
🦋🌱 @AdabSar
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
...چو بر رخش اندیشه‌ها تاختی
درفش سخن را بر افراختی
نبشتی چو شهنامه‌ی شاهوار
همان خسروان نامه‌ی استوار
یکی گنج پر رنج آمد پدید
که دیگر چون او در جهان کس ندید...
نماهنگ درود فردوسی
سراینده و گوینده: #هما_ارژنگی
#روز_فردوسی
📚🇮🇷 @AdabSar
درفش سخن را بر افراختی
نبشتی چو شهنامه‌ی شاهوار
همان خسروان نامه‌ی استوار
یکی گنج پر رنج آمد پدید
که دیگر چون او در جهان کس ندید...
نماهنگ درود فردوسی
سراینده و گوینده: #هما_ارژنگی
#روز_فردوسی
📚🇮🇷 @AdabSar
🪐📚
سراینده باش و فزاینده باش
شب و روز با رامش و خنده باش
چنان رو که پرسند روز شمار
نپیچی سر از شرم پروردگار
به داد و دهش گیتی آباد دار
دل زیردستان خود شاد دار
که بر کس نماند جهان جاودان
نه بر تاجدار و نه بر موبدان
#فردوسی
۲۵ اردیبهشت
روز بزرگداشت «فردوسی»
این یگانه‌ی سپهر خردپیشگی
پراکننده‌ی آیین میهن‌دوستی و مهروَرزی
و پاسدار سرفرازی و بالندگی زبان پارسی، گرامی باد!
#روز_فردوسی
🪐📚 @AdabSar
سراینده باش و فزاینده باش
شب و روز با رامش و خنده باش
چنان رو که پرسند روز شمار
نپیچی سر از شرم پروردگار
به داد و دهش گیتی آباد دار
دل زیردستان خود شاد دار
که بر کس نماند جهان جاودان
نه بر تاجدار و نه بر موبدان
#فردوسی
۲۵ اردیبهشت
روز بزرگداشت «فردوسی»
این یگانه‌ی سپهر خردپیشگی
پراکننده‌ی آیین میهن‌دوستی و مهروَرزی
و پاسدار سرفرازی و بالندگی زبان پارسی، گرامی باد!
#روز_فردوسی
🪐📚 @AdabSar
🪐📚
ای زبان پارسی، افسونگری
هر چه گویم از تو، زان افزونتری
حسین خطیبی
روز ۲۵ اردیبهشت روز شکوه زبان پارسی، روز تابندگی فرهنگ پارسی بر تاربرگ‌ها است. در سای‌سار زبان پارسی گرامی می‌داریم یادمان سپهسالار زبان پارسی، فرزانه‌ی توس، فردوسی را.
بی‌گمان هنوز هم فرهنگ مادری ما می‌تواند هناینده(تاثیرگذار) باشد و برای جهان سخن‌ها داشته باشد. به یاد بیاوریم که همین یکی دو دهه‌ی پیش «کلمن بارکس» بر پایه برگردان «آلبری» دیوان مولوی بلخی را برای آمریکایی‌ها آن هم به انگلیسی ساده بازنوشت و چه غوغایی بر پا کرد با فروشی شگفت‌انگیز…
📚 دیرینگی زبان پارسی:
در زمینه‌ی دیرینگی زبان پارسی، دانشمندان زبان‌شناس و ایران‌شناس سخنان گوناگون گفته و نوشته‌اند. ولی بیشتر آن‌ها سیوایش (تمدن) مردم ایران زمین را بیشتر از پنج هزار سال پیش از زایش مسیح می‌دانند و آن بدان شَوَند (دلیل) است که یافته‌های باستان‌شناسی در هر گوشه‌ای از ایران سالنامه‌ای را گزارش کرده است. مانند اینکه بر پایه‌ی یافته‌های شهر سوخته* سیوایش را ۳۲۰۰ سال پیش از زایش مسیح گزارش کرده است و در نسک دیگری با نگاه بر ۱۱۷ هزار مانداک(اثر) و کته و سنگ‌نبشته و… که اکنون در گنج‌خانه(موزه)های ایران و جهان چشم‌نوازی می‌کنند، گواهی می‌شود که ایران کهن ۵هزار سال پیش از زایش مسیح دارای سیوایش بوده و زبان آن‌ها پارسی بوده است. ایران کهن ایران پنج هزار ساله پیش از هخامنشیان است.
در نبیک(کتاب) نام‌های باستانی استان خوزستان با نگاه بر یافته‌های باستان‌شناسان و دانش زبان‌شناسی پارسی و انگارش زبان، نام ۹۶ پادشاه و نزدیک به ۶۰ نماد خدایان و بیش از دو هزار نام باستانی ریشه‌یابی شده است.
بیش از ده‌ها روستا و سرزمین و کوه در استان خوزستان از نام پادشاهان و خدایان هزاره‌ی چهارم پیش از زایش مسیح برگرفته شده و مردم ایران کهن به زبان پارسی سخن می‌گفتند. همچنین یافته‌های باستان‌شناسی و کنده‌گری‌ها از هفت‌تپه خوزستان، پارسی زبان بودن مردم ایران زمین را تا هزاره‌های پنجم پیش از زایش گواهی می‌کند و نشان می‌دهد زبان و آیین آن سرزمین در آن روزگاران پارسی بوده است. ولی مردم ایران گویش‌های گوناگونی داشته‌اند.
✍ فرستنده: #بزرگمهر_صالحی
پی‌نوشت: *نام درست شهر سوخته شهر سوچه «suceh» به مانک(معنی) شهر درخشان است.
📖 بازخن‌ها (منابع):
۱- کلید شناخت زبان پارسی، مصطفی پاشنگ
۲- باستان‌شناسی و تاریخ بلوچستان، منصور سیدسجادی
۳- حفاری هفت‌تپه دشت خوزستان، عزت‌الله نگهبان
#روز_فردوسی
🪐📚 @AdabSar
ای زبان پارسی، افسونگری
هر چه گویم از تو، زان افزونتری
حسین خطیبی
روز ۲۵ اردیبهشت روز شکوه زبان پارسی، روز تابندگی فرهنگ پارسی بر تاربرگ‌ها است. در سای‌سار زبان پارسی گرامی می‌داریم یادمان سپهسالار زبان پارسی، فرزانه‌ی توس، فردوسی را.
بی‌گمان هنوز هم فرهنگ مادری ما می‌تواند هناینده(تاثیرگذار) باشد و برای جهان سخن‌ها داشته باشد. به یاد بیاوریم که همین یکی دو دهه‌ی پیش «کلمن بارکس» بر پایه برگردان «آلبری» دیوان مولوی بلخی را برای آمریکایی‌ها آن هم به انگلیسی ساده بازنوشت و چه غوغایی بر پا کرد با فروشی شگفت‌انگیز…
📚 دیرینگی زبان پارسی:
در زمینه‌ی دیرینگی زبان پارسی، دانشمندان زبان‌شناس و ایران‌شناس سخنان گوناگون گفته و نوشته‌اند. ولی بیشتر آن‌ها سیوایش (تمدن) مردم ایران زمین را بیشتر از پنج هزار سال پیش از زایش مسیح می‌دانند و آن بدان شَوَند (دلیل) است که یافته‌های باستان‌شناسی در هر گوشه‌ای از ایران سالنامه‌ای را گزارش کرده است. مانند اینکه بر پایه‌ی یافته‌های شهر سوخته* سیوایش را ۳۲۰۰ سال پیش از زایش مسیح گزارش کرده است و در نسک دیگری با نگاه بر ۱۱۷ هزار مانداک(اثر) و کته و سنگ‌نبشته و… که اکنون در گنج‌خانه(موزه)های ایران و جهان چشم‌نوازی می‌کنند، گواهی می‌شود که ایران کهن ۵هزار سال پیش از زایش مسیح دارای سیوایش بوده و زبان آن‌ها پارسی بوده است. ایران کهن ایران پنج هزار ساله پیش از هخامنشیان است.
در نبیک(کتاب) نام‌های باستانی استان خوزستان با نگاه بر یافته‌های باستان‌شناسان و دانش زبان‌شناسی پارسی و انگارش زبان، نام ۹۶ پادشاه و نزدیک به ۶۰ نماد خدایان و بیش از دو هزار نام باستانی ریشه‌یابی شده است.
بیش از ده‌ها روستا و سرزمین و کوه در استان خوزستان از نام پادشاهان و خدایان هزاره‌ی چهارم پیش از زایش مسیح برگرفته شده و مردم ایران کهن به زبان پارسی سخن می‌گفتند. همچنین یافته‌های باستان‌شناسی و کنده‌گری‌ها از هفت‌تپه خوزستان، پارسی زبان بودن مردم ایران زمین را تا هزاره‌های پنجم پیش از زایش گواهی می‌کند و نشان می‌دهد زبان و آیین آن سرزمین در آن روزگاران پارسی بوده است. ولی مردم ایران گویش‌های گوناگونی داشته‌اند.
✍ فرستنده: #بزرگمهر_صالحی
پی‌نوشت: *نام درست شهر سوخته شهر سوچه «suceh» به مانک(معنی) شهر درخشان است.
📖 بازخن‌ها (منابع):
۱- کلید شناخت زبان پارسی، مصطفی پاشنگ
۲- باستان‌شناسی و تاریخ بلوچستان، منصور سیدسجادی
۳- حفاری هفت‌تپه دشت خوزستان، عزت‌الله نگهبان
#روز_فردوسی
🪐📚 @AdabSar
در خواب شب دوشین
من با شعرا گفتم
کای یک‌سره معنی‌تان
با لفظ به همدرسی
شاعر ز شما بهتر،
شعرْ آنِ که نیکوتر
از طایفه‌ی تازی
وز انجمن فُرسی؟
آواز برآوردند
یک‌رویه همه گفتند:
فردوسی و شهنامه
شهنامه و فردوسی
#امامی_هروی
#روز_فردوسی
فرستنده: #جعفر_جعفرزاده
🪐📚 @AdabSar
من با شعرا گفتم
کای یک‌سره معنی‌تان
با لفظ به همدرسی
شاعر ز شما بهتر،
شعرْ آنِ که نیکوتر
از طایفه‌ی تازی
وز انجمن فُرسی؟
آواز برآوردند
یک‌رویه همه گفتند:
فردوسی و شهنامه
شهنامه و فردوسی
#امامی_هروی
#روز_فردوسی
فرستنده: #جعفر_جعفرزاده
🪐📚 @AdabSar
گرامی باد بیست و پنجم اردیبهشت،
روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، روز خردپیشگی و روز بزرگداشت زبان پارسی.
«بنام خداوند جان وخرد
کزین برتر اندیشه بر نگذرد»
تو را گویم ای اهل ایران زمین
که داری گرو دل در این سرزمین
یکی نامه باشد ز عهد کهن
ز بهر تو دارد فراوان سخن
در آن نامه باشد پر از داستان
حکایت کند از گَهِ باستان
در این سرزمین اهورا نشان
ندارد بجز پهلوانی نشان
همی یاد دارد ز بخشش، خرد
خرد مرد را روز بد نَسپُرَد
وَرا نام شهنامه باشد به مهر
حکایت کند رسم و آیین مهر
پی افکند آن را سپهدار توس
شد از نظم آن پارسی آبنوس
تو از آن یَل نامور یاد کن
روان وی از این هنر شاد کن
به شهنامه خواندن تو اندیشه کن
به راه درستی خرد پیشه کن
سراینده و فرستنده: #سیاوش_کریمی
هنرمند: #مرتضا_قائمی
#روز_فردوسی
🪐📚 @AdabSar
روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، روز خردپیشگی و روز بزرگداشت زبان پارسی.
«بنام خداوند جان وخرد
کزین برتر اندیشه بر نگذرد»
تو را گویم ای اهل ایران زمین
که داری گرو دل در این سرزمین
یکی نامه باشد ز عهد کهن
ز بهر تو دارد فراوان سخن
در آن نامه باشد پر از داستان
حکایت کند از گَهِ باستان
در این سرزمین اهورا نشان
ندارد بجز پهلوانی نشان
همی یاد دارد ز بخشش، خرد
خرد مرد را روز بد نَسپُرَد
وَرا نام شهنامه باشد به مهر
حکایت کند رسم و آیین مهر
پی افکند آن را سپهدار توس
شد از نظم آن پارسی آبنوس
تو از آن یَل نامور یاد کن
روان وی از این هنر شاد کن
به شهنامه خواندن تو اندیشه کن
به راه درستی خرد پیشه کن
سراینده و فرستنده: #سیاوش_کریمی
هنرمند: #مرتضا_قائمی
#روز_فردوسی
🪐📚 @AdabSar
Forwarded from ادبسار
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
...چو بر رخش اندیشه‌ها تاختی
درفش سخن را بر افراختی
نبشتی چو شهنامه‌ی شاهوار
همان خسروان نامه‌ی استوار
یکی گنج پر رنج آمد پدید
که دیگر چون او در جهان کس ندید...
نماهنگ درود فردوسی
سراینده و گوینده: #هما_ارژنگی
#روز_فردوسی
📚🇮🇷 @AdabSar
درفش سخن را بر افراختی
نبشتی چو شهنامه‌ی شاهوار
همان خسروان نامه‌ی استوار
یکی گنج پر رنج آمد پدید
که دیگر چون او در جهان کس ندید...
نماهنگ درود فردوسی
سراینده و گوینده: #هما_ارژنگی
#روز_فردوسی
📚🇮🇷 @AdabSar
Forwarded from ادبسار
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔹به فردوسی بزرگ
هلا ای بزرگ خردمند راد
درودم ز جان بر روان تو باد
خردمند دانادل ای پیر توس
خداوند بس رستم و اشکبوس
خرد چون چکیده‌ست از خامه‌ات
شهِ نامه‌ها گشته شهنامه‌ات
از آن جاودان در جهان زنده‌ای
که تخم سخن را پراکنده‌ای
سرود تو شد داروی درد ما
شفا داد درد زن و مرد ما
چو شهنامه فرهنگ ایران بود
دل دشمن از آن هراسان بود
"پی افکندی از نظم کاخی بلند"
خجسته بنایی اهوراپسند
که از باد و باران گزندش نبود
نیاورد سر، پیش ناکس فرود
بنایی که باشد بنای خرد
وزان برتر اندیشه بر نگذرد
سرود تو پیغام آزادگی‌ست
همه درس زیبای افتادگی‌ست
خردنامه‌ات بی‌همانند شد
وطن از سرود تو خرسند شد
تویی زاده‌ی کوروش نامدار
شهنشاه پیروز دشمن‌شکار
که منشور آزادگی بر نوشت
بشر را به آیین برابر نوشت
تو گسترده‌ای پهنه‌ی رزم را
برآورده‌ای صحنه‌ی بزم را
چنان رزم با بزم آمیختی
که ساغر به شمشیر آویختی
ز یک سوی آوای تیروکمان
برافکنده‌ای بر بلندآسمان
دگر سوی در جانت آید فرود
ز یزدان چنین آسمانی سرود
"میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است"
تویی جان رستم، تویی جان گیو
تو جنگیده‌ای با دد و دام و دیو
تو بگذشتی از هفت‌خوان سرفراز
به گوش تو خوانده‌ست سیمرغ راز
کمان کیانی به دوش تو بود
جهان پر ز بانگ خروش تو بود
تو گفتی جهان را مگر بشنوند
"نبندد مرا دست چرخ بلند"
هلا ای سیاوش‌وَشِ سرفراز
تو بگذشتی از تل آتش به ناز
تو با کاویانی درفش سخن
به‌پاخواستی تا نمیرد وطن
به‌پاکردی از شور هنگامه را
سرودی ابر نظم شهنامه را...
#مصطفا_بادکوبه_ای (کوتاه‌شده)
#روز_فردوسی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔹به فردوسی بزرگ
هلا ای بزرگ خردمند راد
درودم ز جان بر روان تو باد
خردمند دانادل ای پیر توس
خداوند بس رستم و اشکبوس
خرد چون چکیده‌ست از خامه‌ات
شهِ نامه‌ها گشته شهنامه‌ات
از آن جاودان در جهان زنده‌ای
که تخم سخن را پراکنده‌ای
سرود تو شد داروی درد ما
شفا داد درد زن و مرد ما
چو شهنامه فرهنگ ایران بود
دل دشمن از آن هراسان بود
"پی افکندی از نظم کاخی بلند"
خجسته بنایی اهوراپسند
که از باد و باران گزندش نبود
نیاورد سر، پیش ناکس فرود
بنایی که باشد بنای خرد
وزان برتر اندیشه بر نگذرد
سرود تو پیغام آزادگی‌ست
همه درس زیبای افتادگی‌ست
خردنامه‌ات بی‌همانند شد
وطن از سرود تو خرسند شد
تویی زاده‌ی کوروش نامدار
شهنشاه پیروز دشمن‌شکار
که منشور آزادگی بر نوشت
بشر را به آیین برابر نوشت
تو گسترده‌ای پهنه‌ی رزم را
برآورده‌ای صحنه‌ی بزم را
چنان رزم با بزم آمیختی
که ساغر به شمشیر آویختی
ز یک سوی آوای تیروکمان
برافکنده‌ای بر بلندآسمان
دگر سوی در جانت آید فرود
ز یزدان چنین آسمانی سرود
"میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است"
تویی جان رستم، تویی جان گیو
تو جنگیده‌ای با دد و دام و دیو
تو بگذشتی از هفت‌خوان سرفراز
به گوش تو خوانده‌ست سیمرغ راز
کمان کیانی به دوش تو بود
جهان پر ز بانگ خروش تو بود
تو گفتی جهان را مگر بشنوند
"نبندد مرا دست چرخ بلند"
هلا ای سیاوش‌وَشِ سرفراز
تو بگذشتی از تل آتش به ناز
تو با کاویانی درفش سخن
به‌پاخواستی تا نمیرد وطن
به‌پاکردی از شور هنگامه را
سرودی ابر نظم شهنامه را...
#مصطفا_بادکوبه_ای (کوتاه‌شده)
#روز_فردوسی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
Forwarded from ادبسار
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔹آفرین فردوسی
آنچه کورش کرد و دارا، وآنچه زردشت مهین
زنده گشت از همت فردوسی سحرآفرین
تازه گشت از طبع حکمتزای فردوسی به دهر
آنچه کردند آن بزرگان در جهان از داد و دین
شد درفش کاویانی باز برپا تا کشید
این سوار پارسی رخش فصاحت زیر زین
پس برون آمد ز «پاز» توس برناشاعری
هم خردمندی حکیم و هم سخن‌سنجی وزین
گرچه خورد از گنج خویش و برنخورد از رنج‌خویش
لیک ماند ازخویش گنجی بی‌عدیل و بی‌قرین
از سخن بنهاد دارویی مفرح در میان
تا بدان خرم کنند این قوم دل‌های حزین
تا برافروزند روزی بابکانی دوده را
وز نشاط رفتگان از رخ فرو شویند چین
آنچه گفت اندر اوستا زردهشت و آنچه کرد
اردشیر بابکان تا یزدگرد بافرین
زنده کرد آن جمله فردوسی به الفاظ دری
اینت کرداری شگرف و اینت گفتاری متین
ای مبارک اوستاد، ای شاعر والانژاد
ای سخن‌هایت به سوی راستی حبلی متین
نامه‌ی تو هست چون والادرفش کاویان
فر یزدانی وزان بر وی چو باد فرودین
#بهار (کوتاه‌شده)
#روز_فردوسی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔹آفرین فردوسی
آنچه کورش کرد و دارا، وآنچه زردشت مهین
زنده گشت از همت فردوسی سحرآفرین
تازه گشت از طبع حکمتزای فردوسی به دهر
آنچه کردند آن بزرگان در جهان از داد و دین
شد درفش کاویانی باز برپا تا کشید
این سوار پارسی رخش فصاحت زیر زین
پس برون آمد ز «پاز» توس برناشاعری
هم خردمندی حکیم و هم سخن‌سنجی وزین
گرچه خورد از گنج خویش و برنخورد از رنج‌خویش
لیک ماند ازخویش گنجی بی‌عدیل و بی‌قرین
از سخن بنهاد دارویی مفرح در میان
تا بدان خرم کنند این قوم دل‌های حزین
تا برافروزند روزی بابکانی دوده را
وز نشاط رفتگان از رخ فرو شویند چین
آنچه گفت اندر اوستا زردهشت و آنچه کرد
اردشیر بابکان تا یزدگرد بافرین
زنده کرد آن جمله فردوسی به الفاظ دری
اینت کرداری شگرف و اینت گفتاری متین
ای مبارک اوستاد، ای شاعر والانژاد
ای سخن‌هایت به سوی راستی حبلی متین
نامه‌ی تو هست چون والادرفش کاویان
فر یزدانی وزان بر وی چو باد فرودین
#بهار (کوتاه‌شده)
#روز_فردوسی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
📚💫 فردوسی با سرودن شاهنامه، ایران نو را به ایران کهن پیوسته است. اگر فردوسی نمی‌بود و در یکی از باریک‌ترین و دشوارترین روزگاران تاریخ ایران سر برنمی‌افراشت، می‌توانم گفت که شاید امروز ایرانی در جغرافیای جهان ديده نمی‌شد. در واقع او ایران نو را پایه ریخت؛ چون فردوسی در روزگاری می‌زیست که ایران پاره‌پاره شده بود و سرزمینی که به چنین سرنوشتی دچار می‌آید، بیم آن می‌رود که از هم بپاشد. بنابراین در پاسخ به اینکه چرا ایران ماند، می‌توان گفت چون فردوسی سربرآورد.
درست است که فردوسی شهریار و شاهنشاه نبود، اما هنرمندی سخنور بود که با نیرویی برتر از زمین یعنی با فرهنگ و هنر، جغرافیای زمینی و مرزی ایران را از فروپاشی رهانید؛ چرا که در آن زمان رشته‌های پیشین پاره شده بود و ایران به ده‌ها سرزمین گسیخته شده بود، سرزمین‌هایی را که با یکدیگر پیوندی نداشتند، فردوسی با رشته‌ی نیرومندتر و استوارتر، یعنی سخن خود و شاهنامه ایرانیان را به یکدیگر پیوست. فردوسی تنها فرهنگ و زبان ایران را از گزند گران و آسیبی که آواروار به این کشور فروافتاده بود نرهانید، بلکه ایران مرزی و جغرافیایی را هم پاسداشت، در زنهار هنر خویش گرفت و دگربار پیوند ایران یکپارچه را در فرهنگ اندیشه و هنر با ایران کهن زنده کرد.
#میرجلال_الدین_کزازی
#روز_فردوسی
✨📚💫 @AdabSar
درست است که فردوسی شهریار و شاهنشاه نبود، اما هنرمندی سخنور بود که با نیرویی برتر از زمین یعنی با فرهنگ و هنر، جغرافیای زمینی و مرزی ایران را از فروپاشی رهانید؛ چرا که در آن زمان رشته‌های پیشین پاره شده بود و ایران به ده‌ها سرزمین گسیخته شده بود، سرزمین‌هایی را که با یکدیگر پیوندی نداشتند، فردوسی با رشته‌ی نیرومندتر و استوارتر، یعنی سخن خود و شاهنامه ایرانیان را به یکدیگر پیوست. فردوسی تنها فرهنگ و زبان ایران را از گزند گران و آسیبی که آواروار به این کشور فروافتاده بود نرهانید، بلکه ایران مرزی و جغرافیایی را هم پاسداشت، در زنهار هنر خویش گرفت و دگربار پیوند ایران یکپارچه را در فرهنگ اندیشه و هنر با ایران کهن زنده کرد.
#میرجلال_الدین_کزازی
#روز_فردوسی
✨📚💫 @AdabSar
Forwarded from ادبسار
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
...چو بر رخش اندیشه‌ها تاختی
درفش سخن را بر افراختی
نبشتی چو شهنامه‌ی شاهوار
همان خسروان نامه‌ی استوار
یکی گنج پر رنج آمد پدید
که دیگر چون او در جهان کس ندید...
نماهنگ درود فردوسی
سراینده و گوینده: #هما_ارژنگی
#روز_فردوسی
📚🇮🇷 @AdabSar
درفش سخن را بر افراختی
نبشتی چو شهنامه‌ی شاهوار
همان خسروان نامه‌ی استوار
یکی گنج پر رنج آمد پدید
که دیگر چون او در جهان کس ندید...
نماهنگ درود فردوسی
سراینده و گوینده: #هما_ارژنگی
#روز_فردوسی
📚🇮🇷 @AdabSar
Forwarded from ادبسار
🪐📚
ای زبان پارسی، افسونگری
هر چه گویم از تو، زان افزونتری
حسین خطیبی
روز ۲۵ اردیبهشت روز شکوه زبان پارسی، روز تابندگی فرهنگ پارسی بر تاربرگ‌ها است. در سای‌سار زبان پارسی گرامی می‌داریم یادمان سپهسالار زبان پارسی، فرزانه‌ی توس، فردوسی را.
بی‌گمان هنوز هم فرهنگ مادری ما می‌تواند هناینده(تاثیرگذار) باشد و برای جهان سخن‌ها داشته باشد. به یاد بیاوریم که همین یکی دو دهه‌ی پیش «کلمن بارکس» بر پایه برگردان «آلبری» دیوان مولوی بلخی را برای آمریکایی‌ها آن هم به انگلیسی ساده بازنوشت و چه غوغایی بر پا کرد با فروشی شگفت‌انگیز…
📚 دیرینگی زبان پارسی:
در زمینه‌ی دیرینگی زبان پارسی، دانشمندان زبان‌شناس و ایران‌شناس سخنان گوناگون گفته و نوشته‌اند. ولی بیشتر آن‌ها سیوایش (تمدن) مردم ایران زمین را بیشتر از پنج هزار سال پیش از زایش مسیح می‌دانند و آن بدان شَوَند (دلیل) است که یافته‌های باستان‌شناسی در هر گوشه‌ای از ایران سالنامه‌ای را گزارش کرده است. مانند اینکه بر پایه‌ی یافته‌های شهر سوخته* سیوایش را ۳۲۰۰ سال پیش از زایش مسیح گزارش کرده است و در نسک دیگری با نگاه بر ۱۱۷ هزار مانداک(اثر) و کته و سنگ‌نبشته و… که اکنون در گنج‌خانه(موزه)های ایران و جهان چشم‌نوازی می‌کنند، گواهی می‌شود که ایران کهن ۵هزار سال پیش از زایش مسیح دارای سیوایش بوده و زبان آن‌ها پارسی بوده است. ایران کهن ایران پنج هزار ساله پیش از هخامنشیان است.
در نبیک(کتاب) نام‌های باستانی استان خوزستان با نگاه بر یافته‌های باستان‌شناسان و دانش زبان‌شناسی پارسی و انگارش زبان، نام ۹۶ پادشاه و نزدیک به ۶۰ نماد خدایان و بیش از دو هزار نام باستانی ریشه‌یابی شده است.
بیش از ده‌ها روستا و سرزمین و کوه در استان خوزستان از نام پادشاهان و خدایان هزاره‌ی چهارم پیش از زایش مسیح برگرفته شده و مردم ایران کهن به زبان پارسی سخن می‌گفتند. همچنین یافته‌های باستان‌شناسی و کنده‌گری‌ها از هفت‌تپه خوزستان، پارسی زبان بودن مردم ایران زمین را تا هزاره‌های پنجم پیش از زایش گواهی می‌کند و نشان می‌دهد زبان و آیین آن سرزمین در آن روزگاران پارسی بوده است. ولی مردم ایران گویش‌های گوناگونی داشته‌اند.
✍ فرستنده: #بزرگمهر_صالحی
پی‌نوشت: *نام درست شهر سوخته شهر سوچه «suceh» به مانک(معنی) شهر درخشان است.
📖 بازخن‌ها (منابع):
۱- کلید شناخت زبان پارسی، مصطفی پاشنگ
۲- باستان‌شناسی و تاریخ بلوچستان، منصور سیدسجادی
۳- حفاری هفت‌تپه دشت خوزستان، عزت‌الله نگهبان
#روز_فردوسی
🪐📚 @AdabSar
ای زبان پارسی، افسونگری
هر چه گویم از تو، زان افزونتری
حسین خطیبی
روز ۲۵ اردیبهشت روز شکوه زبان پارسی، روز تابندگی فرهنگ پارسی بر تاربرگ‌ها است. در سای‌سار زبان پارسی گرامی می‌داریم یادمان سپهسالار زبان پارسی، فرزانه‌ی توس، فردوسی را.
بی‌گمان هنوز هم فرهنگ مادری ما می‌تواند هناینده(تاثیرگذار) باشد و برای جهان سخن‌ها داشته باشد. به یاد بیاوریم که همین یکی دو دهه‌ی پیش «کلمن بارکس» بر پایه برگردان «آلبری» دیوان مولوی بلخی را برای آمریکایی‌ها آن هم به انگلیسی ساده بازنوشت و چه غوغایی بر پا کرد با فروشی شگفت‌انگیز…
📚 دیرینگی زبان پارسی:
در زمینه‌ی دیرینگی زبان پارسی، دانشمندان زبان‌شناس و ایران‌شناس سخنان گوناگون گفته و نوشته‌اند. ولی بیشتر آن‌ها سیوایش (تمدن) مردم ایران زمین را بیشتر از پنج هزار سال پیش از زایش مسیح می‌دانند و آن بدان شَوَند (دلیل) است که یافته‌های باستان‌شناسی در هر گوشه‌ای از ایران سالنامه‌ای را گزارش کرده است. مانند اینکه بر پایه‌ی یافته‌های شهر سوخته* سیوایش را ۳۲۰۰ سال پیش از زایش مسیح گزارش کرده است و در نسک دیگری با نگاه بر ۱۱۷ هزار مانداک(اثر) و کته و سنگ‌نبشته و… که اکنون در گنج‌خانه(موزه)های ایران و جهان چشم‌نوازی می‌کنند، گواهی می‌شود که ایران کهن ۵هزار سال پیش از زایش مسیح دارای سیوایش بوده و زبان آن‌ها پارسی بوده است. ایران کهن ایران پنج هزار ساله پیش از هخامنشیان است.
در نبیک(کتاب) نام‌های باستانی استان خوزستان با نگاه بر یافته‌های باستان‌شناسان و دانش زبان‌شناسی پارسی و انگارش زبان، نام ۹۶ پادشاه و نزدیک به ۶۰ نماد خدایان و بیش از دو هزار نام باستانی ریشه‌یابی شده است.
بیش از ده‌ها روستا و سرزمین و کوه در استان خوزستان از نام پادشاهان و خدایان هزاره‌ی چهارم پیش از زایش مسیح برگرفته شده و مردم ایران کهن به زبان پارسی سخن می‌گفتند. همچنین یافته‌های باستان‌شناسی و کنده‌گری‌ها از هفت‌تپه خوزستان، پارسی زبان بودن مردم ایران زمین را تا هزاره‌های پنجم پیش از زایش گواهی می‌کند و نشان می‌دهد زبان و آیین آن سرزمین در آن روزگاران پارسی بوده است. ولی مردم ایران گویش‌های گوناگونی داشته‌اند.
✍ فرستنده: #بزرگمهر_صالحی
پی‌نوشت: *نام درست شهر سوخته شهر سوچه «suceh» به مانک(معنی) شهر درخشان است.
📖 بازخن‌ها (منابع):
۱- کلید شناخت زبان پارسی، مصطفی پاشنگ
۲- باستان‌شناسی و تاریخ بلوچستان، منصور سیدسجادی
۳- حفاری هفت‌تپه دشت خوزستان، عزت‌الله نگهبان
#روز_فردوسی
🪐📚 @AdabSar
شهنامه شناسنامه‌ی داد من است
خورشید خردخروش فریاد من است
گر بر دل من هزار خنجر بارد
این داد حماسه بانگ آزاد من است
سراینده و فرستنده: #سیاوش_اهورا
#چکامه_پارسی #روز_فردوسی
☀️📚 @AdabSar
خورشید خردخروش فریاد من است
گر بر دل من هزار خنجر بارد
این داد حماسه بانگ آزاد من است
سراینده و فرستنده: #سیاوش_اهورا
#چکامه_پارسی #روز_فردوسی
☀️📚 @AdabSar
آنگه که رخ افروخت ابرمرد دَری
چون وَرد شکفت ازو رخ زرد دری
شهنامه‌ی اوست در اَوستای ادب
بی هیچ گمان مِهینه فَرگردِ دری
☀️📚
آن پیر خرد که نیز میر سخن است
ز افسونگری‌اش جهان به زیر سخن است
او کیست که از سخن جهان در آکند؟
او پسر هژیر تیزویر سخن است
✍ #میرجلال_الدین_کزازی
🎨 #حسین_بهزاد
#روز_فردوسی #چکامه_پارسی
☀️📚 @AdabSar
چون وَرد شکفت ازو رخ زرد دری
شهنامه‌ی اوست در اَوستای ادب
بی هیچ گمان مِهینه فَرگردِ دری
☀️📚
آن پیر خرد که نیز میر سخن است
ز افسونگری‌اش جهان به زیر سخن است
او کیست که از سخن جهان در آکند؟
او پسر هژیر تیزویر سخن است
✍ #میرجلال_الدین_کزازی
🎨 #حسین_بهزاد
#روز_فردوسی #چکامه_پارسی
☀️📚 @AdabSar
🪐📚
سراینده باش و فزاینده باش
شب و روز با رامش و خنده باش
چنان رو که پرسند روز شمار
نپیچی سر از شرم پروردگار
به داد و دهش گیتی آباد دار
دل زیردستان خود شاد دار
که بر کس نماند جهان جاودان
نه بر تاجدار و نه بر موبدان
#فردوسی
۲۵ اردیبهشت
روز بزرگداشت «فردوسی»
این یگانه‌ی سپهر خردپیشگی
پراکننده‌ی آیین میهن‌دوستی و مهروَرزی
و پاسدار سرفرازی و بالندگی زبان پارسی گرامی باد!
#روز_فردوسی
🪐📚 @AdabSar
سراینده باش و فزاینده باش
شب و روز با رامش و خنده باش
چنان رو که پرسند روز شمار
نپیچی سر از شرم پروردگار
به داد و دهش گیتی آباد دار
دل زیردستان خود شاد دار
که بر کس نماند جهان جاودان
نه بر تاجدار و نه بر موبدان
#فردوسی
۲۵ اردیبهشت
روز بزرگداشت «فردوسی»
این یگانه‌ی سپهر خردپیشگی
پراکننده‌ی آیین میهن‌دوستی و مهروَرزی
و پاسدار سرفرازی و بالندگی زبان پارسی گرامی باد!
#روز_فردوسی
🪐📚 @AdabSar
📚💫 ایرانی که فردوسی پاس داشت
فردوسی با سرودن شاهنامه، ایران نو را به ایران کهن پیوسته است. اگر فردوسی نمی‌بود و در یکی از باریک‌ترین و دشوارترین روزگاران تاریخ ایران سر برنمی‌افراشت، می‌توانم گفت که شاید امروز ایرانی در جغرافیای جهان ديده نمی‌شد. در واقع او ایران نو را پایه ریخت؛ چون فردوسی در روزگاری می‌زیست که ایران پاره‌پاره شده بود و سرزمینی که به چنین سرنوشتی دچار می‌آید، بیم آن می‌رود که از هم بپاشد. بنابراین در پاسخ به اینکه چرا ایران ماند، می‌توان گفت چون فردوسی سربرآورد.
درست است که فردوسی شهریار و شاهنشاه نبود، اما هنرمندی سخنور بود که با نیرویی برتر از زمین یعنی با فرهنگ و هنر، جغرافیای زمینی و مرزی ایران را از فروپاشی رهانید؛ چرا که در آن زمان رشته‌های پیشین پاره شده بود و ایران به ده‌ها سرزمین گسیخته شده بود، سرزمین‌هایی را که با یکدیگر پیوندی نداشتند، فردوسی با رشته‌ی نیرومندتر و استوارتر، یعنی سخن خود و شاهنامه ایرانیان را به یکدیگر پیوست.
فردوسی تنها فرهنگ و زبان ایران را از گزند گران و آسیبی که آواروار به این کشور فروافتاده بود نرهانید، بلکه ایران مرزی و جغرافیایی را هم پاسداشت، در زنهار هنر خویش گرفت و دگربار پیوند ایران یکپارچه را در فرهنگ اندیشه و هنر با ایران کهن زنده کرد.
#میرجلال_الدین_کزازی
#روز_فردوسی
✨📚💫 @AdabSar
فردوسی با سرودن شاهنامه، ایران نو را به ایران کهن پیوسته است. اگر فردوسی نمی‌بود و در یکی از باریک‌ترین و دشوارترین روزگاران تاریخ ایران سر برنمی‌افراشت، می‌توانم گفت که شاید امروز ایرانی در جغرافیای جهان ديده نمی‌شد. در واقع او ایران نو را پایه ریخت؛ چون فردوسی در روزگاری می‌زیست که ایران پاره‌پاره شده بود و سرزمینی که به چنین سرنوشتی دچار می‌آید، بیم آن می‌رود که از هم بپاشد. بنابراین در پاسخ به اینکه چرا ایران ماند، می‌توان گفت چون فردوسی سربرآورد.
درست است که فردوسی شهریار و شاهنشاه نبود، اما هنرمندی سخنور بود که با نیرویی برتر از زمین یعنی با فرهنگ و هنر، جغرافیای زمینی و مرزی ایران را از فروپاشی رهانید؛ چرا که در آن زمان رشته‌های پیشین پاره شده بود و ایران به ده‌ها سرزمین گسیخته شده بود، سرزمین‌هایی را که با یکدیگر پیوندی نداشتند، فردوسی با رشته‌ی نیرومندتر و استوارتر، یعنی سخن خود و شاهنامه ایرانیان را به یکدیگر پیوست.
فردوسی تنها فرهنگ و زبان ایران را از گزند گران و آسیبی که آواروار به این کشور فروافتاده بود نرهانید، بلکه ایران مرزی و جغرافیایی را هم پاسداشت، در زنهار هنر خویش گرفت و دگربار پیوند ایران یکپارچه را در فرهنگ اندیشه و هنر با ایران کهن زنده کرد.
#میرجلال_الدین_کزازی
#روز_فردوسی
✨📚💫 @AdabSar
آنگه که رخ افروخت ابرمرد دَری
چون وَرد شکفت ازو رخ زرد دری
شهنامه‌ی اوست در اَوستای ادب
بی هیچ گمان مِهینه فَرگردِ دری
☀️📚
آن پیر خرد که نیز میر سخن است
ز افسونگری‌اش جهان به زیر سخن است
او کیست که از سخن جهان در آکند؟
او پسر هژیر تیزویر سخن است
سراینده #میرجلال_الدین_کزازی
ریزنگاره (مینیاتور) #حسین_بهزاد
#روز_فردوسی #چکامه_پارسی
☀️📚 @AdabSar
آنگه که رخ افروخت ابرمرد دَری
چون وَرد شکفت ازو رخ زرد دری
شهنامه‌ی اوست در اَوستای ادب
بی هیچ گمان مِهینه فَرگردِ دری
☀️📚
آن پیر خرد که نیز میر سخن است
ز افسونگری‌اش جهان به زیر سخن است
او کیست که از سخن جهان در آکند؟
او پسر هژیر تیزویر سخن است
سراینده #میرجلال_الدین_کزازی
ریزنگاره (مینیاتور) #حسین_بهزاد
#روز_فردوسی #چکامه_پارسی
☀️📚 @AdabSar
✨ چند سخن درباره‌ی زبان پارسی
در پاسداشت #روز_فردوسی
✨ زبان شکرین و شیوای پارسی که می‌توانیم بی‌درنگ آن را نغزترین و توانمندترین زبان زیباشناختی در جهان بدانیم، سرشت و ساختاری دوگانه و ناسازوارانه دارد: از سویی زبانی است بسیار سوده و ساده، نغز و نازک، با زنگ و آهنگی دلاویز و خنیایی و گوشنواز؛ از دیگر سوی، زبانی استوار و سخت‌جان و پایدار که تندبادهایی سهمناک و ستیزآمیز را از سر گذرانیده و در درازنای سده‌ها و هزاره‌ها برپای مانده و باری گران و تن‌فرسای را بر دوش کشیده است که فرهنگ گرانسنگ و نازشخیز ایرانی است.
✨ زبان پارسی، زبانی است توانمند و بی‌نیاز. این توانمندی در زبان پارسی، برمی‌گردد به سامانه و دستگاه واژه‌سازی در این زبان که بسیار نیرومند و کارآمد و آفرینش‌گرایانه و بی‌کرانه است. ما می‌توانیم بی‌شمار در پارسی، واژه بسازیم.
✨ می‌توان از واژه‌های بیگانه بپرهیزید؛ برای واژگانی که به هر انگیزه‌ای در این زبان راه جسته‌اند، برابرهای پارسی بیابیم؛ اندک‌اندک این واژه‌ها را از زبان پارسی برانیم و آن واژگان دیگر را به جای آن‌ها بنشانیم.
✨ زبان پارسی مانند بسیاری از زبان‌های جهان کالبدینه نیست؛ بدینسان که پیمانه‌ها و ریخت‌های از پیش نهاده برای واژه‌سازی در این زبان نمی‌بینیم. زبان پارسی بسیار نرمش‌پذیر است؛ به موم می‌ماند. هرچه مایه و توان و دانش شما در زبان پارسی بیشتر باشد، این زبان را آسان‌تر و مایه‌ورتر می‌توانید به کار بگیرید.
✨ زبان پارسی، مایه‌ورترین و نغزترین سامانه‌ی سرودینه و سراودین (شعری) جهان را، در چندی چونی، در خود پدید آورده است و آوازه‌ی ایران را تا دورترین سرزمین‌های گیتی درگسترده است و سخنورانی بزرگ و ورجاوند را، در آفرینش شاهکارهای جاودان ادبی به کار آمده است؛ شاهکارها و سخنورانی که به هیچ گمان گزافه همانند و همالی برایشان در سراسر جهان نمی‌توان یافت.
✨ شگرفی و شاهواری این زبان و سختگی و ستواری آن تا بدان پایه بوده است که سخن پارسی و ادبِ در پیوسته آن را آنچنان مایه بخشیده است که فرازنای فرخنده‌ی فرهنگ و هنر ایران و ستیغ استوار و سر بر سپهر این هنر و فرهنگ گردیده است.
✨ ناتوانی، کمبود و بی‌توشی از زبان پارسی نیست، از کسانی است که این زبان را به کار می‌گیرند.
✨ #میرجلال_الدین_کزازی
بریده‌هایی از یادداشت «اندر چرایی سره‌گویی و سره‌نویسی»
✨ @AdabSar ✨
در پاسداشت #روز_فردوسی
✨ زبان شکرین و شیوای پارسی که می‌توانیم بی‌درنگ آن را نغزترین و توانمندترین زبان زیباشناختی در جهان بدانیم، سرشت و ساختاری دوگانه و ناسازوارانه دارد: از سویی زبانی است بسیار سوده و ساده، نغز و نازک، با زنگ و آهنگی دلاویز و خنیایی و گوشنواز؛ از دیگر سوی، زبانی استوار و سخت‌جان و پایدار که تندبادهایی سهمناک و ستیزآمیز را از سر گذرانیده و در درازنای سده‌ها و هزاره‌ها برپای مانده و باری گران و تن‌فرسای را بر دوش کشیده است که فرهنگ گرانسنگ و نازشخیز ایرانی است.
✨ زبان پارسی، زبانی است توانمند و بی‌نیاز. این توانمندی در زبان پارسی، برمی‌گردد به سامانه و دستگاه واژه‌سازی در این زبان که بسیار نیرومند و کارآمد و آفرینش‌گرایانه و بی‌کرانه است. ما می‌توانیم بی‌شمار در پارسی، واژه بسازیم.
✨ می‌توان از واژه‌های بیگانه بپرهیزید؛ برای واژگانی که به هر انگیزه‌ای در این زبان راه جسته‌اند، برابرهای پارسی بیابیم؛ اندک‌اندک این واژه‌ها را از زبان پارسی برانیم و آن واژگان دیگر را به جای آن‌ها بنشانیم.
✨ زبان پارسی مانند بسیاری از زبان‌های جهان کالبدینه نیست؛ بدینسان که پیمانه‌ها و ریخت‌های از پیش نهاده برای واژه‌سازی در این زبان نمی‌بینیم. زبان پارسی بسیار نرمش‌پذیر است؛ به موم می‌ماند. هرچه مایه و توان و دانش شما در زبان پارسی بیشتر باشد، این زبان را آسان‌تر و مایه‌ورتر می‌توانید به کار بگیرید.
✨ زبان پارسی، مایه‌ورترین و نغزترین سامانه‌ی سرودینه و سراودین (شعری) جهان را، در چندی چونی، در خود پدید آورده است و آوازه‌ی ایران را تا دورترین سرزمین‌های گیتی درگسترده است و سخنورانی بزرگ و ورجاوند را، در آفرینش شاهکارهای جاودان ادبی به کار آمده است؛ شاهکارها و سخنورانی که به هیچ گمان گزافه همانند و همالی برایشان در سراسر جهان نمی‌توان یافت.
✨ شگرفی و شاهواری این زبان و سختگی و ستواری آن تا بدان پایه بوده است که سخن پارسی و ادبِ در پیوسته آن را آنچنان مایه بخشیده است که فرازنای فرخنده‌ی فرهنگ و هنر ایران و ستیغ استوار و سر بر سپهر این هنر و فرهنگ گردیده است.
✨ ناتوانی، کمبود و بی‌توشی از زبان پارسی نیست، از کسانی است که این زبان را به کار می‌گیرند.
✨ #میرجلال_الدین_کزازی
بریده‌هایی از یادداشت «اندر چرایی سره‌گویی و سره‌نویسی»
✨ @AdabSar ✨