#خودسانسوری_و_عملکرد_آن_نزد_روشنفکر

 
خودسانسوری عمل شخص جهت #محدود_کردن و یا #حذف بیان و کردار خود است. خودسانسوری یا از زاویه #ترس و نگرانی است و یا از زاویه رعایت اخلاق و قواعد جزمی موجود در جامعه است. این خودسانسوری تبدیل‌شده به ساختار روانی و تربیتی، فرد را وا می‌دارد تا ابراز نظر را محدود نموده، از شفافیت آن بکاهد و یا بطور کامل از بیان نظر و یا انجام اقدامی چشم پوشی کند. فرد از یکسو به لحاظ حفظ منافع خویش و محدود کردن ریسک در مناسبات اجتماعی و یا تمایل به اجتناب از "اخلال‌گری" در بستر سیاسی و روحی و مذهبی، افکار خود را می‌پوشاند و روحیه کوتاه آمدن و صرف نظر کردن ازبیان اندیشه در ذهن خود را توسعه می‌دهد، و از سوی دیگر فرد شرایط حفظ منافع و آسودگی خود را با عدم شجاعت فکری و فقدان صراحت و بالاخره با کرنش و فرصت طلبی فراهم می‌سازد.