هياهو و هنگامهِ ناشی از انتشارِ نخستين اثرِ داروين چنان بود كه هفته نامه ساتِردی رويو نوشت كه: "سرو صدای اين كتاب بسی فراتر از كلاس و مدرسه رفته است و امروز در خانه ها و خيابان ها سخن از تئوری داروين است." دولتمردانِ آن روزگار نيز تابِ واتابهای اين نگرش را نداشتند و حتی ملكه ويكتوريا آرزو كرده بود كه سخنان داروين نادرست باشد و دعا كرده بود كه هرچه زودتر اين نادرستی آشكار شود.

گذشته از گفت و نوشت های دين پيشگان كه داروينيسم را بنيان كَنِ پيشهِ خويش می دانستند و داروين را #مرتد می خواندند، اين نگرش در آغاز با خوشداشتِ آكادميسين ها نيز روبرو نشد و كسانی چون؛ سج ويك و هوكر كه از نام آورانِ زمان خود در علوم طبيعی بودند، با ناباوری بدان می نگريستند و از واتابهای اجتماعیِ چنين نگرشی می هراسيدند. به گمان آنها، پذيرشِ همگانی اين #تئوری، اخلاقِ تازه ای را پديد مس آورد كه هيچ كس را يارای پيش بينیِ برآيندهای آن نمی توانست باشد. از سويی نيز بسياری از پرسش های ناشی از اين نگرش را در زمان داروين پاسخی نبود. يكی از اين پرسش ها درباره چگونگيِ گذرِ ويژگي‏هاي برآيِشي از نسلي به نسل ديگر بود. ديگري اين بود كه اگر برآيش روندي واكنشي و ناهدفمند و ناآگاه از آينده است، پس بخش‏هاي ويژه كارِ و پيچيده اي چون چشم كه طي مليون‏ها سال شكل گرفته است، چگونه برآمده اند. داروين براي بسياري از اين پرسش ها كه خود نيز پيش تر از آن، با آن‏ها درگير شده بود، پاسخي نداشت. امروزه يافته هاي دانش‏هاي؛ #زيست_شناسي، #فسيل_شناسي، #زيست_شيمي و #مردم_شناسي، همه اين پرسش‏ها را پاسخ داده است.

#داروين از پیامدهای ناخوشايندِ انتشارِ نخستين كتابش بسيار آزرده بود و تا سالها پس از آن از ترسِ جان خويش، هرگز شبی در خانه ديگران نخوابيد. واكنش همگانی آن چنان بود كه پنج سال پس از چاپ اين كتاب، بيش از چهار هزار كتاب و جزوه و مقاله درباه آن نوشته شده بود. در اين نوشتارها، يكي او را " میمونی پير باصورتی پر مو" خوانده بود و دیگری وی را پايه گذارِ زيست شناسيِ مدرن نام داده بود. با اين همه، پس از چندی، تئوری برآيش پذيرفته شد و داروين در سال 1871 كتابِ دیگری بنام #دودمان_انسان به چاپ سپرد كه ويژه برآيش انسان است.

چارلز داروين در روز دوازدهم فوريه سال ۱۸۰۹ بدنيا آمد و در روز نوزدهم آوريل سال ۱۸۸۲ در گذشت و يك هفته پس از آن با تشريفات رسمی از سوی دولت انگليس در کلیسای وست مينيستر، در كنار نيوتن و چارلز لايل، به خاك سپرده شد. روزنامه تايمز كه بيست سال پيش از آن، داروين را ويرانگری مرتد و خطرناك خوانده بود، پس از مرگ وی نوشت كه:
"داروين، اين پرچم دارِ دانش كه دامنه آگاهی انسان از چگونگیِ برآيش هستی را گسترش داد، كليسای وست مينستر را ارجمندتر نمود. اين كليسا به داروين نيازمندتر بود تا داروين به آن!"

چندی پس از مرگِ داروين، دوستان وي بنای يادبودی به نام،"موزه تاريخ طبيعي" در لندن بنا كردند كه تا به امروز، هر روزه باز بوده است.

🔚 پایان...

#از_تمسخر_تا_تمجید #چارلز_رابرت_داروين #خاستگاه_گونه_ها #داروين #داروينيسم #ميمون #مرتد #تئوری #زيست_شناسي #فسيل_شناسي #ارسموس #طبيعت #خرد #برآيش #تكامل #عصر_روشنگری #دودمان_انسان
🗂 @AntiReligionArchives