🔹نوجوان افغانستانی پس از رد مرز دوباره حرکت کرد؛ شانس آوردم زنده ماندم
«کوه مشکل» را به‌سختیِ تمام پشت سر می‌گذارد، اما تنها چند ساعت پس از ورودش به خاک ایران، سربازان در تاریکی شب خواب را از چشمانش می‌گیرند. نوجوان چهارده‌ساله افغانستانی که از فقر راهی ایران شده بود، قبل از رسیدن به مقصد، دوباره به کشورش رد مرز می‌شود.
او دو سال قبل با چند تن از هم‌محله‌ای‌های خود تصمیم می‌گیرد برای ساختن آینده بهتر و فرار از فقر و بیکاری، خود را به ایران برساند. برای او ایران، حکم سرزمین رویاهایش را داشت. از زمانی که خودش را شناخته بود، پسرها و مردان دیارش که به ایران رفته بودند، برای خانواده پول می‌فرستادند و او گمان می‌کرد حالا نوبت او رسیده است.#شهروندخبرنگاری #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
🌍@Farsi_Iranwire
«کوه مشکل» را به‌سختیِ تمام پشت سر می‌گذارد، اما تنها چند ساعت پس از ورودش به خاک ایران، سربازان در تاریکی شب خواب را از چشمانش می‌گیرند. نوجوان چهارده‌ساله افغانستانی که از فقر راهی ایران شده بود، قبل از رسیدن به مقصد، دوباره به کشورش رد مرز می‌شود.
او دو سال قبل با چند تن از هم‌محله‌ای‌های خود تصمیم می‌گیرد برای ساختن آینده بهتر و فرار از فقر و بیکاری، خود را به ایران برساند. برای او ایران، حکم سرزمین رویاهایش را داشت. از زمانی که خودش را شناخته بود، پسرها و مردان دیارش که به ایران رفته بودند، برای خانواده پول می‌فرستادند و او گمان می‌کرد حالا نوبت او رسیده است.#شهروندخبرنگاری #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
🌍@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
نوجوان افغانستانی پس از رد مرز دوباره حرکت کرد؛ شانس آوردم زنده ماندم
شهروندخبرنگار
🔹کودک پناه‌جویانی که زندگی در چشمان‌شان خشک می‌شود
«عبد»، پسر اریتره‌ای ۱۶ ساله، اولین کودک‌پناه‌جوی تنهایی بود که در «کاله» ملاقات کردم. او در جنگل زندگی می‌کرد و امید داشت که بتواند خود را به بریتانیا برساند. دو سال در کمپ کودکان زیر ۱۸ سال آلمان زندگی کرده بود. نگفته بود که خانواده‌ای در اریتره دارد تا او را مجبور به بازگرداندن نکنند. می‌گفت: «اگر بگوییم خانواده داریم، ما را به زور برمی‌گردانند. من نمی‌خواهم به آن زندگی برگردم.»
عبد هم مثل پناهجویان دیگر، شب‌ها را در چادر می‌گذراند و تغذیه‌اش همان وعده‌های غذایی بود که نیروهای داوطلب روزانه به پناهجویان می‌دادند. تعریف می‌کرد شب‌ها با ترس می‌خوابد که مبادا اتفاقی برایش بیفتد. زمانی که زندگی خود را روایت می‌کرد، به نقطه‌ای دور خیره شده بود، با صدایی آرام حرف می‌زد و گاه هراسان به دور و برش می‌نگریست.
آخرین آماری که از پناهجویان توسط امور پناهندگی سازمان ملل متحد منتشر شده، مربوط به آواره‌های جهان تا پایان سال ۲۰۱۸ است. این آمار نشان می‌دهد نیمی از پناهجویان جهان را کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال تشکیل می‌دهند که نسبت به سال ۲۰۰۹ افزایش داشته‌اند. در آن سال، ۴۱درصد پناهجویان کودک بوده‌اند. حالا بر شمار کودکانی که در مسیر پناه‌جویی قرار دارند، افزوده شده است. این کودکان در مسیر قاچاق، خشونت‌های بسیار می‌بینند و زندگی گاه در چشمان‌شان خشک می‌شود.
گزارش آیدا قجر را اینجا بخوانید👇
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
🌎@Farsi_Iranwire
«عبد»، پسر اریتره‌ای ۱۶ ساله، اولین کودک‌پناه‌جوی تنهایی بود که در «کاله» ملاقات کردم. او در جنگل زندگی می‌کرد و امید داشت که بتواند خود را به بریتانیا برساند. دو سال در کمپ کودکان زیر ۱۸ سال آلمان زندگی کرده بود. نگفته بود که خانواده‌ای در اریتره دارد تا او را مجبور به بازگرداندن نکنند. می‌گفت: «اگر بگوییم خانواده داریم، ما را به زور برمی‌گردانند. من نمی‌خواهم به آن زندگی برگردم.»
عبد هم مثل پناهجویان دیگر، شب‌ها را در چادر می‌گذراند و تغذیه‌اش همان وعده‌های غذایی بود که نیروهای داوطلب روزانه به پناهجویان می‌دادند. تعریف می‌کرد شب‌ها با ترس می‌خوابد که مبادا اتفاقی برایش بیفتد. زمانی که زندگی خود را روایت می‌کرد، به نقطه‌ای دور خیره شده بود، با صدایی آرام حرف می‌زد و گاه هراسان به دور و برش می‌نگریست.
آخرین آماری که از پناهجویان توسط امور پناهندگی سازمان ملل متحد منتشر شده، مربوط به آواره‌های جهان تا پایان سال ۲۰۱۸ است. این آمار نشان می‌دهد نیمی از پناهجویان جهان را کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال تشکیل می‌دهند که نسبت به سال ۲۰۰۹ افزایش داشته‌اند. در آن سال، ۴۱درصد پناهجویان کودک بوده‌اند. حالا بر شمار کودکانی که در مسیر پناه‌جویی قرار دارند، افزوده شده است. این کودکان در مسیر قاچاق، خشونت‌های بسیار می‌بینند و زندگی گاه در چشمان‌شان خشک می‌شود.
گزارش آیدا قجر را اینجا بخوانید👇
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
🌎@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
کودک پناه‌جویانی که زندگی در چشمان‌شان خشک می‌شود
«عبد»، پسر اریتره‌ای ۱۶ ساله، اولین کودک‌پناه‌جوی تنهایی بود که در «کاله» ملاقات کردم. او در جنگل زندگی می‌کرد و امید داشت که بتواند خود را به بریتانیا برساند. دو سال در کمپ کودکان زیر ۱۸ سال آلمان زندگی کرده بود. نگفته بود که خانواده‌ای در اریتره دارد تا…
⚖️چگونه علیه کسی که از نوجوانان برای قاچاق سوءاستفاده می‌کند اقدام قضایی کنم؟
سوال:
سلام؛
شخصی را می‌شناسم که برای کار قاچاق از عراق و ترکیه به ایران، افراد بی‌بضاعت را از روستاها استخدام می‌کند. خیلی از آنها هم نوجوانان زیر ۱۸ سال هستند. هدفش این است که اگر دستگیر بشوند، به دلیل کم سن بودن آنها، مشکلی ایجاد نشود. این شخص بیشتر برای قاچاق مواد مخدر از این افراد استفاده می‌کند. می‌خواستم بدانم مجازات این شخص چیست و من چه طور می‌توانم اقدام قضایی کنم؟
پاسخ را اینجا بخوانید👇
#سوال_جواب_حقوقی #قاچاق_کودکان
@Farsi_Iranwire
سوال:
سلام؛
شخصی را می‌شناسم که برای کار قاچاق از عراق و ترکیه به ایران، افراد بی‌بضاعت را از روستاها استخدام می‌کند. خیلی از آنها هم نوجوانان زیر ۱۸ سال هستند. هدفش این است که اگر دستگیر بشوند، به دلیل کم سن بودن آنها، مشکلی ایجاد نشود. این شخص بیشتر برای قاچاق مواد مخدر از این افراد استفاده می‌کند. می‌خواستم بدانم مجازات این شخص چیست و من چه طور می‌توانم اقدام قضایی کنم؟
پاسخ را اینجا بخوانید👇
#سوال_جواب_حقوقی #قاچاق_کودکان
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
چگونه علیه کسی که از نوجوانان برای قاچاق سوءاستفاده می‌کند اقدام قضایی کنم؟
سلام؛ شخصی را می‌شناسم که برای کار قاچاق از عراق و ترکیه به ایران، افراد بی‌بضاعت را از روستاها استخدام می‌کند. خیلی از آنها هم نوجوانان زیر ۱۸ سال هستند. هدفش این است که اگر دستگیر بشوند، به دلیل کم سن بودن آنها، مشکلی ایجاد نشود. این شخص بیشتر برای قاچاق…
Forwarded from Iranwire
🔹روایت کودکی که قاچاقی به ایران رفت و به بیگاری گرفته شد
«پانزده نفر را در ماشین پژو جاساز کرده بودند. من خرد [کودک] بودم و لاغر، زیر صندلی ماشین جایم دادند. چهار یا پنج نفر را هم در صندوق عقب نشاندند. می‌گفتند هشتاد تا نود درصد خطر مرگ وجود دارد. راننده با سرعت بالا می‌راند تا ماشین گشت او را نگیرد.»
«چمن‌علی» پسر افغانستانی است که در کودکی به ایران قاچاق شد تا کار کند و برای خانواده‌اش پول بفرستد. بعد از گذشتن از مسیر سخت و تلخ قاچاق، به ایران رسید و کارگری کرد. او کودک کار شد. کودکی که باید در کارخانه تولید آهن ورامین تهران کار می‌کرد. از او بیگاری کشیدند، پولش را ندادند و در نهایت، به افغانستان بازگشت؛ با کوله‌باری از تجربه‌های تلخ.
او را مسافرخانه‌ای در کابل ملاقات کردم. کودکی بیش نبود که جبر روزگار او را ناچار به سفر قاچاقی به ایران کرد. «چمن علی» به خاطر مشکلات اقتصادی افغانستان در زمستان ۱۳۹۴ کوله‌بار سفر بست، جاده‌ها و کوه‌ها را پیاده پشت‌سر گذاشت، در ماشین جاساز شد تا بلکه، بتواند با کار کردن در ایران، کمک‌خرج خانواده‌اش باشد. اما روایت‌های او از آنچه گذشت، جز تلخی و تحقیر، هیچ نبود.
گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
@Farsi_Iranwire
«پانزده نفر را در ماشین پژو جاساز کرده بودند. من خرد [کودک] بودم و لاغر، زیر صندلی ماشین جایم دادند. چهار یا پنج نفر را هم در صندوق عقب نشاندند. می‌گفتند هشتاد تا نود درصد خطر مرگ وجود دارد. راننده با سرعت بالا می‌راند تا ماشین گشت او را نگیرد.»
«چمن‌علی» پسر افغانستانی است که در کودکی به ایران قاچاق شد تا کار کند و برای خانواده‌اش پول بفرستد. بعد از گذشتن از مسیر سخت و تلخ قاچاق، به ایران رسید و کارگری کرد. او کودک کار شد. کودکی که باید در کارخانه تولید آهن ورامین تهران کار می‌کرد. از او بیگاری کشیدند، پولش را ندادند و در نهایت، به افغانستان بازگشت؛ با کوله‌باری از تجربه‌های تلخ.
او را مسافرخانه‌ای در کابل ملاقات کردم. کودکی بیش نبود که جبر روزگار او را ناچار به سفر قاچاقی به ایران کرد. «چمن علی» به خاطر مشکلات اقتصادی افغانستان در زمستان ۱۳۹۴ کوله‌بار سفر بست، جاده‌ها و کوه‌ها را پیاده پشت‌سر گذاشت، در ماشین جاساز شد تا بلکه، بتواند با کار کردن در ایران، کمک‌خرج خانواده‌اش باشد. اما روایت‌های او از آنچه گذشت، جز تلخی و تحقیر، هیچ نبود.
گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
روایت کودکی که قاچاقی به ایران رفت و به بیگاری گرفته شد
«پانزده نفر را در ماشین پژو جاساز کرده بودند. من خرد [کودک] بودم و لاغر، زیر صندلی ماشین جایم دادند. چهار یا پنج نفر را هم در صندوق‌عقب نشاندند. می‌گفتند هشتاد تا نود درصد خطر مرگ وجود دارد. راننده با سرعت بالا می‌راند تا ماشین گشت او را نگیرد.
🔹رویای کودکی؛ سفرهای قاچاقی و کارگری؛ از مالزی تا ایران
تنها چهارده بهار از زندگی‌اش گذشته بود که تصمیم گرفت برای آینده‌ای بهتر افغانستان را به مقصد استرالیا ترک کند؛ اما بعد از گذراندن مسیری سخت و گرفتار شدن در بازداشتگاه‌ها، به افغانستان برگشت و دوباره راهی سفر قاچاقی دیگری شد؛ این بار به ایران. او حالا با سپری کردن سال‌هایی سخت، در شیراز به کارگری مشغول است. نوجوانی که انگار هیچ کودکی نکرد و خشونت و تلخی را پشت‌سر هم چشید.
نام مستعارش را «امین» می‌گذاریم. در همان چهارده‌سالگی قانونی به هندوستان رفت و خود را به تایلند رساند: «دانش‌آموز کلاس نهم بودم که تصمیم گرفتم به استرالیا بروم. مسیر از هندوستان و دهلی‌نو می‌گذشت، بعد کامبوج و سپس تایلند.» برای رسیدن به استرالیا، باید به سمت مالزی حرکت می‌کرد. مسیر دیگر قانونی نبود و برای رسیدن به آن کشور، باید قاچاقچی انسان پیدا می‌کرد. در تایلند قاچاق‌بری پیدا کرد که در همان‌جا زندگی می‌کرد و قرار شد با او و پنج مسافر دیگر، راهی مالزی شود.
«امین» نام دقیق همه شهرها یا ملیت قاچاق‌برها را یا به یاد ندارد یا اصلا نمی‌دانست که توسط کی به کجا برده می‌شود. امیدش آن بود که بالاخره به استرالیا برسد. همراه با مسافران سوار اتوبوس شد و بانکوک را به مقصد شهری مرزی ترک کرد. چهار ساعت بعد به آن شهر می‌رسند. خودرویی که قاچاق‌بر برایشان تدارک دیده بود، در ترمینال انتظار آنها را می‌کشید. خودرو آنها را به جنگلی برد که دو ساعت از ترمینال فاصله داشت. مسیری که بیشتر مسافران از آن طریق خود را به مالزی می‌رسانند. آنها سه شبانه‌روز بدون آب و غذا در این جنگل رها شدند: «اگر می‌خواستیم چیزی برای خوردن تهیه کنیم، باید برای هر کیک ۱۰ دلار و ۲۰۰ دلار برای وعده‌های غذا و آب می‌پرداختیم.»
گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
@Farsi_Iranwire
تنها چهارده بهار از زندگی‌اش گذشته بود که تصمیم گرفت برای آینده‌ای بهتر افغانستان را به مقصد استرالیا ترک کند؛ اما بعد از گذراندن مسیری سخت و گرفتار شدن در بازداشتگاه‌ها، به افغانستان برگشت و دوباره راهی سفر قاچاقی دیگری شد؛ این بار به ایران. او حالا با سپری کردن سال‌هایی سخت، در شیراز به کارگری مشغول است. نوجوانی که انگار هیچ کودکی نکرد و خشونت و تلخی را پشت‌سر هم چشید.
نام مستعارش را «امین» می‌گذاریم. در همان چهارده‌سالگی قانونی به هندوستان رفت و خود را به تایلند رساند: «دانش‌آموز کلاس نهم بودم که تصمیم گرفتم به استرالیا بروم. مسیر از هندوستان و دهلی‌نو می‌گذشت، بعد کامبوج و سپس تایلند.» برای رسیدن به استرالیا، باید به سمت مالزی حرکت می‌کرد. مسیر دیگر قانونی نبود و برای رسیدن به آن کشور، باید قاچاقچی انسان پیدا می‌کرد. در تایلند قاچاق‌بری پیدا کرد که در همان‌جا زندگی می‌کرد و قرار شد با او و پنج مسافر دیگر، راهی مالزی شود.
«امین» نام دقیق همه شهرها یا ملیت قاچاق‌برها را یا به یاد ندارد یا اصلا نمی‌دانست که توسط کی به کجا برده می‌شود. امیدش آن بود که بالاخره به استرالیا برسد. همراه با مسافران سوار اتوبوس شد و بانکوک را به مقصد شهری مرزی ترک کرد. چهار ساعت بعد به آن شهر می‌رسند. خودرویی که قاچاق‌بر برایشان تدارک دیده بود، در ترمینال انتظار آنها را می‌کشید. خودرو آنها را به جنگلی برد که دو ساعت از ترمینال فاصله داشت. مسیری که بیشتر مسافران از آن طریق خود را به مالزی می‌رسانند. آنها سه شبانه‌روز بدون آب و غذا در این جنگل رها شدند: «اگر می‌خواستیم چیزی برای خوردن تهیه کنیم، باید برای هر کیک ۱۰ دلار و ۲۰۰ دلار برای وعده‌های غذا و آب می‌پرداختیم.»
گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
رویای کودکی؛ سفرهای قاچاقی و کارگری؛ از مالزی تا ایران
تنها چهارده بهار از زندگی‌اش گذشته بود که تصمیم گرفت برای آینده‌ای بهتر افغانستان را به مقصد استرالیا ترک کند؛ اما بعد از گذراندن مسیری سخت و گرفتار شدن در بازداشتگاه‌ها، به افغانستان برگشت و دوباره راهی سفر قاچاقی دیگری شد؛ این بار به ایران. او حالا با سپری…
Forwarded from Iranwire
🔹رویای کودکی؛ سفرهای قاچاقی و کارگری؛ از مالزی تا ایران
تنها چهارده بهار از زندگی‌اش گذشته بود که تصمیم گرفت برای آینده‌ای بهتر افغانستان را به مقصد استرالیا ترک کند؛ اما بعد از گذراندن مسیری سخت و گرفتار شدن در بازداشتگاه‌ها، به افغانستان برگشت و دوباره راهی سفر قاچاقی دیگری شد؛ این بار به ایران. او حالا با سپری کردن سال‌هایی سخت، در شیراز به کارگری مشغول است. نوجوانی که انگار هیچ کودکی نکرد و خشونت و تلخی را پشت‌سر هم چشید.
نام مستعارش را «امین» می‌گذاریم. در همان چهارده‌سالگی قانونی به هندوستان رفت و خود را به تایلند رساند: «دانش‌آموز کلاس نهم بودم که تصمیم گرفتم به استرالیا بروم. مسیر از هندوستان و دهلی‌نو می‌گذشت، بعد کامبوج و سپس تایلند.» برای رسیدن به استرالیا، باید به سمت مالزی حرکت می‌کرد. مسیر دیگر قانونی نبود و برای رسیدن به آن کشور، باید قاچاقچی انسان پیدا می‌کرد. در تایلند قاچاق‌بری پیدا کرد که در همان‌جا زندگی می‌کرد و قرار شد با او و پنج مسافر دیگر، راهی مالزی شود.
«امین» نام دقیق همه شهرها یا ملیت قاچاق‌برها را یا به یاد ندارد یا اصلا نمی‌دانست که توسط کی به کجا برده می‌شود. امیدش آن بود که بالاخره به استرالیا برسد. همراه با مسافران سوار اتوبوس شد و بانکوک را به مقصد شهری مرزی ترک کرد. چهار ساعت بعد به آن شهر می‌رسند. خودرویی که قاچاق‌بر برایشان تدارک دیده بود، در ترمینال انتظار آنها را می‌کشید. خودرو آنها را به جنگلی برد که دو ساعت از ترمینال فاصله داشت. مسیری که بیشتر مسافران از آن طریق خود را به مالزی می‌رسانند. آنها سه شبانه‌روز بدون آب و غذا در این جنگل رها شدند: «اگر می‌خواستیم چیزی برای خوردن تهیه کنیم، باید برای هر کیک ۱۰ دلار و ۲۰۰ دلار برای وعده‌های غذا و آب می‌پرداختیم.»
گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
@Farsi_Iranwire
تنها چهارده بهار از زندگی‌اش گذشته بود که تصمیم گرفت برای آینده‌ای بهتر افغانستان را به مقصد استرالیا ترک کند؛ اما بعد از گذراندن مسیری سخت و گرفتار شدن در بازداشتگاه‌ها، به افغانستان برگشت و دوباره راهی سفر قاچاقی دیگری شد؛ این بار به ایران. او حالا با سپری کردن سال‌هایی سخت، در شیراز به کارگری مشغول است. نوجوانی که انگار هیچ کودکی نکرد و خشونت و تلخی را پشت‌سر هم چشید.
نام مستعارش را «امین» می‌گذاریم. در همان چهارده‌سالگی قانونی به هندوستان رفت و خود را به تایلند رساند: «دانش‌آموز کلاس نهم بودم که تصمیم گرفتم به استرالیا بروم. مسیر از هندوستان و دهلی‌نو می‌گذشت، بعد کامبوج و سپس تایلند.» برای رسیدن به استرالیا، باید به سمت مالزی حرکت می‌کرد. مسیر دیگر قانونی نبود و برای رسیدن به آن کشور، باید قاچاقچی انسان پیدا می‌کرد. در تایلند قاچاق‌بری پیدا کرد که در همان‌جا زندگی می‌کرد و قرار شد با او و پنج مسافر دیگر، راهی مالزی شود.
«امین» نام دقیق همه شهرها یا ملیت قاچاق‌برها را یا به یاد ندارد یا اصلا نمی‌دانست که توسط کی به کجا برده می‌شود. امیدش آن بود که بالاخره به استرالیا برسد. همراه با مسافران سوار اتوبوس شد و بانکوک را به مقصد شهری مرزی ترک کرد. چهار ساعت بعد به آن شهر می‌رسند. خودرویی که قاچاق‌بر برایشان تدارک دیده بود، در ترمینال انتظار آنها را می‌کشید. خودرو آنها را به جنگلی برد که دو ساعت از ترمینال فاصله داشت. مسیری که بیشتر مسافران از آن طریق خود را به مالزی می‌رسانند. آنها سه شبانه‌روز بدون آب و غذا در این جنگل رها شدند: «اگر می‌خواستیم چیزی برای خوردن تهیه کنیم، باید برای هر کیک ۱۰ دلار و ۲۰۰ دلار برای وعده‌های غذا و آب می‌پرداختیم.»
گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
رویای کودکی؛ سفرهای قاچاقی و کارگری؛ از مالزی تا ایران
تنها چهارده بهار از زندگی‌اش گذشته بود که تصمیم گرفت برای آینده‌ای بهتر افغانستان را به مقصد استرالیا ترک کند؛ اما بعد از گذراندن مسیری سخت و گرفتار شدن در بازداشتگاه‌ها، به افغانستان برگشت و دوباره راهی سفر قاچاقی دیگری شد؛ این بار به ایران. او حالا با سپری…
🔹هفت سال تلاش برای رسیدن به اروپا؛ کودکی در جزیره‌های یونان
هفت سال از سفر قاچاقی «سجاد» به ایران و ترکیه می‌گذرد اما هنوز وقتی آن روزها را روایت می‌کند، عمده حرف‌هایش درباره لت و کوب [ضرب و شتم] شدن توسط ماموران مرزی ایران است. کودکی بیش نبود که از فقر برای کارگری و تامین معیشت، افغانستان را ترک کرد اما بارها بازداشت شد و از ماموران مرزی کتک خورد. حالا به انتظار سرنوشتی نامعلوم در یکی از جزایر یونان، روزگار می‌گذراند.
در روایت‌های مختلف از بازداشتی‌های افغانستانی در ایران، چه در مرزها و چه در سطح شهر، شهادت‌های بسیاری از ضرب و شتم آنها و بدرفتاری ماموران چشم‌گیر است. «سجاد» هم یکی از افغانستانی‌هایی است که بارها مورد آزار قرار گرفته. به گفته او بعد از آن‌که ماموران مرزی «سجاد» و همراهانش را بازداشت و آنها را به اردوگاه منتقل کردند، یکی از ماموران «بر پشت بعضی از مسافران افغانستانی سوار می‌شد و می‌پرسید: «الاغ من می‌شوی؟» مسافران هم مجبور بودند و می‌گفتند: «بلی» و بعد مامور از آنها می‌خواست که به همان حالت حرکت کنند.»
اما روایت سفر «سجاد» در کودکی از مسیر قاچاق انسان چه بود؟
گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
#کارگران
شما هم می‌توانید خاطرات، مشاهدات و تجربیات خود از قاچاق انسان، پناهندگی و مهاجرت به اشتراک بگذارید. اگر از مسوولان دولتی یا افراد حقیقی و حقوقی که حق شما را ضایع کرده‌اند و یا مرتکب خلاف شده‌اند شکایت دارید، لطفا شکایت‌های خود را با بخش حقوقی ایران‌وایر با این ایمیل به اشتراک بگذارید:
info@iranwire.com
@Farsi_Iranwire
هفت سال از سفر قاچاقی «سجاد» به ایران و ترکیه می‌گذرد اما هنوز وقتی آن روزها را روایت می‌کند، عمده حرف‌هایش درباره لت و کوب [ضرب و شتم] شدن توسط ماموران مرزی ایران است. کودکی بیش نبود که از فقر برای کارگری و تامین معیشت، افغانستان را ترک کرد اما بارها بازداشت شد و از ماموران مرزی کتک خورد. حالا به انتظار سرنوشتی نامعلوم در یکی از جزایر یونان، روزگار می‌گذراند.
در روایت‌های مختلف از بازداشتی‌های افغانستانی در ایران، چه در مرزها و چه در سطح شهر، شهادت‌های بسیاری از ضرب و شتم آنها و بدرفتاری ماموران چشم‌گیر است. «سجاد» هم یکی از افغانستانی‌هایی است که بارها مورد آزار قرار گرفته. به گفته او بعد از آن‌که ماموران مرزی «سجاد» و همراهانش را بازداشت و آنها را به اردوگاه منتقل کردند، یکی از ماموران «بر پشت بعضی از مسافران افغانستانی سوار می‌شد و می‌پرسید: «الاغ من می‌شوی؟» مسافران هم مجبور بودند و می‌گفتند: «بلی» و بعد مامور از آنها می‌خواست که به همان حالت حرکت کنند.»
اما روایت سفر «سجاد» در کودکی از مسیر قاچاق انسان چه بود؟
گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
#کارگران
شما هم می‌توانید خاطرات، مشاهدات و تجربیات خود از قاچاق انسان، پناهندگی و مهاجرت به اشتراک بگذارید. اگر از مسوولان دولتی یا افراد حقیقی و حقوقی که حق شما را ضایع کرده‌اند و یا مرتکب خلاف شده‌اند شکایت دارید، لطفا شکایت‌های خود را با بخش حقوقی ایران‌وایر با این ایمیل به اشتراک بگذارید:
info@iranwire.com
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
هفت سال تلاش برای رسیدن به اروپا؛ کودکی در جزیره‌های یونان
هفت سال از سفر قاچاقی «سجاد» به ایران و ترکیه می‌گذرد اما هنوز وقتی آن روزها را روایت می‌کند، عمده حرف‌هایش درباره لت و کوب [ضرب و شتم] شدن توسط ماموران مرزی ایران است. کودکی بیش نبود که از فقر برای کارگری و تامین معیشت، افغانستان را ترک کرد اما بارها بازداشت…
Forwarded from Iranwire
🔹هفت سال تلاش برای رسیدن به اروپا؛ کودکی در جزیره‌های یونان
هفت سال از سفر قاچاقی «سجاد» به ایران و ترکیه می‌گذرد اما هنوز وقتی آن روزها را روایت می‌کند، عمده حرف‌هایش درباره لت و کوب [ضرب و شتم] شدن توسط ماموران مرزی ایران است. کودکی بیش نبود که از فقر برای کارگری و تامین معیشت، افغانستان را ترک کرد اما بارها بازداشت شد و از ماموران مرزی کتک خورد. حالا به انتظار سرنوشتی نامعلوم در یکی از جزایر یونان، روزگار می‌گذراند.
در روایت‌های مختلف از بازداشتی‌های افغانستانی در ایران، چه در مرزها و چه در سطح شهر، شهادت‌های بسیاری از ضرب و شتم آنها و بدرفتاری ماموران چشم‌گیر است. «سجاد» هم یکی از افغانستانی‌هایی است که بارها مورد آزار قرار گرفته. به گفته او بعد از آن‌که ماموران مرزی «سجاد» و همراهانش را بازداشت و آنها را به اردوگاه منتقل کردند، یکی از ماموران «بر پشت بعضی از مسافران افغانستانی سوار می‌شد و می‌پرسید: «الاغ من می‌شوی؟» مسافران هم مجبور بودند و می‌گفتند: «بلی» و بعد مامور از آنها می‌خواست که به همان حالت حرکت کنند.»
اما روایت سفر «سجاد» در کودکی از مسیر قاچاق انسان چه بود؟
گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
#کارگران
@Farsi_Iranwire
هفت سال از سفر قاچاقی «سجاد» به ایران و ترکیه می‌گذرد اما هنوز وقتی آن روزها را روایت می‌کند، عمده حرف‌هایش درباره لت و کوب [ضرب و شتم] شدن توسط ماموران مرزی ایران است. کودکی بیش نبود که از فقر برای کارگری و تامین معیشت، افغانستان را ترک کرد اما بارها بازداشت شد و از ماموران مرزی کتک خورد. حالا به انتظار سرنوشتی نامعلوم در یکی از جزایر یونان، روزگار می‌گذراند.
در روایت‌های مختلف از بازداشتی‌های افغانستانی در ایران، چه در مرزها و چه در سطح شهر، شهادت‌های بسیاری از ضرب و شتم آنها و بدرفتاری ماموران چشم‌گیر است. «سجاد» هم یکی از افغانستانی‌هایی است که بارها مورد آزار قرار گرفته. به گفته او بعد از آن‌که ماموران مرزی «سجاد» و همراهانش را بازداشت و آنها را به اردوگاه منتقل کردند، یکی از ماموران «بر پشت بعضی از مسافران افغانستانی سوار می‌شد و می‌پرسید: «الاغ من می‌شوی؟» مسافران هم مجبور بودند و می‌گفتند: «بلی» و بعد مامور از آنها می‌خواست که به همان حالت حرکت کنند.»
اما روایت سفر «سجاد» در کودکی از مسیر قاچاق انسان چه بود؟
گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
#کارگران
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
هفت سال تلاش برای رسیدن به اروپا؛ کودکی در جزیره‌های یونان
هفت سال از سفر قاچاقی «سجاد» به ایران و ترکیه می‌گذرد اما هنوز وقتی آن روزها را روایت می‌کند، عمده حرف‌هایش درباره لت و کوب [ضرب و شتم] شدن توسط ماموران مرزی ایران است. کودکی بیش نبود که از فقر برای کارگری و تامین معیشت، افغانستان را ترک کرد اما بارها بازداشت…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥سوال : ۳سال است که دوستم به همراه دو پسرش در اتریش هستند. درخواست پناهندگی او در اتریش رد شده است. اگر پسرهایش که زیر سن قانونی هستند را برای پناهندگی به آلمان بروند آیا قانون دوبلین در مورد آنها اجرا می‌شود؟
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
#سوال_جواب_حقوقی
راه‌های ارسال سوالات:
ایمیل به info@iranwire.com
ارسال به تلگرام به آدرس @shomairanwire
پیام به فیسبوک iranwire.com ایران وایر
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
#سوال_جواب_حقوقی
راه‌های ارسال سوالات:
ایمیل به info@iranwire.com
ارسال به تلگرام به آدرس @shomairanwire
پیام به فیسبوک iranwire.com ایران وایر
🔹ایران باید به خانوادههای نوجوانان قربانی لشکر فاطمیون غرامت بپردازد
«لشکر فاطمیون» از جمله نیروهای وابسته به نیروی «قدس» سپاه پاسداران ایران و متشکل از مهاجران افغانستانی ساکن ایران است که برای جنگ در جهت منافع جمهوری اسلامی در سوریه فعالیت دارند.
پیش‌تر، ریاست‌‌جمهوری افغانستان از ایران خواسته بود که این گروه نظامی را منحل کند و حالا فعالان حقوق بشری معتقدند که جمهوری اسلامی باید به خانوادههای نوجوانان قربانی این گروه نظامی غرامت بپردازد.
جمهوری اسلامی با بهره‌برداری از معضلات مهاجران افغانستانی، در ازای پرداخت حقوق ماهانه و هم‌چنین اعطای مدارک هویتی و حداقلی از حقوق شهروندی، شماری از این مهاجران را به جنگ در سوریه فراخواند و باعث مرگ بسیاری از آنها شد. اگرچه هیچ‌وقت آمار دقیقی از نوجوانان کشته شده از این لشکر منتشر نشده است اما سال ۱۳۹۸ آمارهایی منتشر شدند که حاکی از کشته شدن دست‌کم دو هزار مهاجر افغانستانی زیر پرچم لشکر فاطمیون در جنگ سوریه بودند.
فرمانده کل نیروهای قدس سپاه پاسداران تا سال گذشته، «قاسم سلیمانی» بود که در همین سال، در عراق کشته شد.
نیروهای لشکر فاطمیون در افغانستان ترجیح می‌دهند درباره فعالیت‌های نظامی خود زیر این پرچم سکوت کنند تا شناسایی نشوند؛ به ویژه که نیروهای «طالبان» و هم‌چنین «داعش» هم‌چنان در افغانستان فعال هستند و در سال‌های اخیر قدرت بیشتری پیدا کرده‌اند. برای همین ممکن است آنها مورد تهدید جانی نیز قرار بگیرند.
حالا بعد از گذشت سال‌ها از تشکیل این شاخه نظامی جمهوری اسلامی، برخی نهادهای مدنی حقوق بشری خواستار پرداخت غرامت از سوی جمهوری اسلامی به خانوادههای نوجوانان قربانی در این جنگ شده‌اند.
گزارش دانیال دایان شهروندخبرنگار را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #شهروندخبرنگاری #لشکر_فاطمیون #افعانستان #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
👈شما هم می‌توانید خاطرات، مشاهدات و تجربیات خود از قاچاق انسان، پناهندگی و مهاجرت را با ما به اشتراک بگذارید. اگر از مسئولان دولتی یا افراد حقیقی و حقوقی که حق شما را ضایع کرده‌اند و یا مرتکب خلاف شده‌اند شکایت دارید، لطفاً شکایت‌های خود را با بخش حقوقی ایران وایر با این ایمیل به اشتراک بگذارید: info@iranwire.com
@Farsi_Iranwire
«لشکر فاطمیون» از جمله نیروهای وابسته به نیروی «قدس» سپاه پاسداران ایران و متشکل از مهاجران افغانستانی ساکن ایران است که برای جنگ در جهت منافع جمهوری اسلامی در سوریه فعالیت دارند.
پیش‌تر، ریاست‌‌جمهوری افغانستان از ایران خواسته بود که این گروه نظامی را منحل کند و حالا فعالان حقوق بشری معتقدند که جمهوری اسلامی باید به خانوادههای نوجوانان قربانی این گروه نظامی غرامت بپردازد.
جمهوری اسلامی با بهره‌برداری از معضلات مهاجران افغانستانی، در ازای پرداخت حقوق ماهانه و هم‌چنین اعطای مدارک هویتی و حداقلی از حقوق شهروندی، شماری از این مهاجران را به جنگ در سوریه فراخواند و باعث مرگ بسیاری از آنها شد. اگرچه هیچ‌وقت آمار دقیقی از نوجوانان کشته شده از این لشکر منتشر نشده است اما سال ۱۳۹۸ آمارهایی منتشر شدند که حاکی از کشته شدن دست‌کم دو هزار مهاجر افغانستانی زیر پرچم لشکر فاطمیون در جنگ سوریه بودند.
فرمانده کل نیروهای قدس سپاه پاسداران تا سال گذشته، «قاسم سلیمانی» بود که در همین سال، در عراق کشته شد.
نیروهای لشکر فاطمیون در افغانستان ترجیح می‌دهند درباره فعالیت‌های نظامی خود زیر این پرچم سکوت کنند تا شناسایی نشوند؛ به ویژه که نیروهای «طالبان» و هم‌چنین «داعش» هم‌چنان در افغانستان فعال هستند و در سال‌های اخیر قدرت بیشتری پیدا کرده‌اند. برای همین ممکن است آنها مورد تهدید جانی نیز قرار بگیرند.
حالا بعد از گذشت سال‌ها از تشکیل این شاخه نظامی جمهوری اسلامی، برخی نهادهای مدنی حقوق بشری خواستار پرداخت غرامت از سوی جمهوری اسلامی به خانوادههای نوجوانان قربانی در این جنگ شده‌اند.
گزارش دانیال دایان شهروندخبرنگار را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #شهروندخبرنگاری #لشکر_فاطمیون #افعانستان #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
👈شما هم می‌توانید خاطرات، مشاهدات و تجربیات خود از قاچاق انسان، پناهندگی و مهاجرت را با ما به اشتراک بگذارید. اگر از مسئولان دولتی یا افراد حقیقی و حقوقی که حق شما را ضایع کرده‌اند و یا مرتکب خلاف شده‌اند شکایت دارید، لطفاً شکایت‌های خود را با بخش حقوقی ایران وایر با این ایمیل به اشتراک بگذارید: info@iranwire.com
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
ایران باید به خانوادههای نوجوانان قربانی لشکر فاطمیون غرامت بپردازد
دانیال دایان؛ شهروندخبرنگار
Forwarded from Iranwire
🔹ایران باید به خانوادههای نوجوانان قربانی لشکر فاطمیون غرامت بپردازد
«لشکر فاطمیون» از جمله نیروهای وابسته به نیروی «قدس» سپاه پاسداران ایران و متشکل از مهاجران افغانستانی ساکن ایران است که برای جنگ در جهت منافع جمهوری اسلامی در سوریه فعالیت دارند.
پیش‌تر، ریاست‌‌جمهوری افغانستان از ایران خواسته بود که این گروه نظامی را منحل کند و حالا فعالان حقوق بشری معتقدند که جمهوری اسلامی باید به خانوادههای نوجوانان قربانی این گروه نظامی غرامت بپردازد.
جمهوری اسلامی با بهره‌برداری از معضلات مهاجران افغانستانی، در ازای پرداخت حقوق ماهانه و هم‌چنین اعطای مدارک هویتی و حداقلی از حقوق شهروندی، شماری از این مهاجران را به جنگ در سوریه فراخواند و باعث مرگ بسیاری از آنها شد. اگرچه هیچ‌وقت آمار دقیقی از نوجوانان کشته شده از این لشکر منتشر نشده است اما سال ۱۳۹۸ آمارهایی منتشر شدند که حاکی از کشته شدن دست‌کم دو هزار مهاجر افغانستانی زیر پرچم لشکر فاطمیون در جنگ سوریه بودند.
فرمانده کل نیروهای قدس سپاه پاسداران تا سال گذشته، «قاسم سلیمانی» بود که در همین سال، در عراق کشته شد.
نیروهای لشکر فاطمیون در افغانستان ترجیح می‌دهند درباره فعالیت‌های نظامی خود زیر این پرچم سکوت کنند تا شناسایی نشوند؛ به ویژه که نیروهای «طالبان» و هم‌چنین «داعش» هم‌چنان در افغانستان فعال هستند و در سال‌های اخیر قدرت بیشتری پیدا کرده‌اند. برای همین ممکن است آنها مورد تهدید جانی نیز قرار بگیرند.
حالا بعد از گذشت سال‌ها از تشکیل این شاخه نظامی جمهوری اسلامی، برخی نهادهای مدنی حقوق بشری خواستار پرداخت غرامت از سوی جمهوری اسلامی به خانوادههای نوجوانان قربانی در این جنگ شده‌اند.
گزارش دانیال دایان شهروندخبرنگار را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #شهروندخبرنگاری #لشکر_فاطمیون #افعانستان #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
👈شما هم می‌توانید خاطرات، مشاهدات و تجربیات خود از قاچاق انسان، پناهندگی و مهاجرت را با ما به اشتراک بگذارید. اگر از مسئولان دولتی یا افراد حقیقی و حقوقی که حق شما را ضایع کرده‌اند و یا مرتکب خلاف شده‌اند شکایت دارید، لطفاً شکایت‌های خود را با بخش حقوقی ایران وایر با این ایمیل به اشتراک بگذارید: info@iranwire.com
@Farsi_Iranwire
«لشکر فاطمیون» از جمله نیروهای وابسته به نیروی «قدس» سپاه پاسداران ایران و متشکل از مهاجران افغانستانی ساکن ایران است که برای جنگ در جهت منافع جمهوری اسلامی در سوریه فعالیت دارند.
پیش‌تر، ریاست‌‌جمهوری افغانستان از ایران خواسته بود که این گروه نظامی را منحل کند و حالا فعالان حقوق بشری معتقدند که جمهوری اسلامی باید به خانوادههای نوجوانان قربانی این گروه نظامی غرامت بپردازد.
جمهوری اسلامی با بهره‌برداری از معضلات مهاجران افغانستانی، در ازای پرداخت حقوق ماهانه و هم‌چنین اعطای مدارک هویتی و حداقلی از حقوق شهروندی، شماری از این مهاجران را به جنگ در سوریه فراخواند و باعث مرگ بسیاری از آنها شد. اگرچه هیچ‌وقت آمار دقیقی از نوجوانان کشته شده از این لشکر منتشر نشده است اما سال ۱۳۹۸ آمارهایی منتشر شدند که حاکی از کشته شدن دست‌کم دو هزار مهاجر افغانستانی زیر پرچم لشکر فاطمیون در جنگ سوریه بودند.
فرمانده کل نیروهای قدس سپاه پاسداران تا سال گذشته، «قاسم سلیمانی» بود که در همین سال، در عراق کشته شد.
نیروهای لشکر فاطمیون در افغانستان ترجیح می‌دهند درباره فعالیت‌های نظامی خود زیر این پرچم سکوت کنند تا شناسایی نشوند؛ به ویژه که نیروهای «طالبان» و هم‌چنین «داعش» هم‌چنان در افغانستان فعال هستند و در سال‌های اخیر قدرت بیشتری پیدا کرده‌اند. برای همین ممکن است آنها مورد تهدید جانی نیز قرار بگیرند.
حالا بعد از گذشت سال‌ها از تشکیل این شاخه نظامی جمهوری اسلامی، برخی نهادهای مدنی حقوق بشری خواستار پرداخت غرامت از سوی جمهوری اسلامی به خانوادههای نوجوانان قربانی در این جنگ شده‌اند.
گزارش دانیال دایان شهروندخبرنگار را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #شهروندخبرنگاری #لشکر_فاطمیون #افعانستان #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
👈شما هم می‌توانید خاطرات، مشاهدات و تجربیات خود از قاچاق انسان، پناهندگی و مهاجرت را با ما به اشتراک بگذارید. اگر از مسئولان دولتی یا افراد حقیقی و حقوقی که حق شما را ضایع کرده‌اند و یا مرتکب خلاف شده‌اند شکایت دارید، لطفاً شکایت‌های خود را با بخش حقوقی ایران وایر با این ایمیل به اشتراک بگذارید: info@iranwire.com
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
ایران باید به خانوادههای نوجوانان قربانی لشکر فاطمیون غرامت بپردازد
دانیال دایان؛ شهروندخبرنگار
🔹روایت کودک‌سربازان لشکر فاطمیون از جنگ در سوریه؛ شانس آوردیم نمردیم
سرنوشت تعدادی از کودکان جنگ‌زده افغانستانی که برای فرار از فقر و ناامنی و به امید زندگی بهتر از راه‌های پرخطر قاچاق راهی ایران می‌شوند، مصداق ضرب‌المثل عامیانه «از چاله درآمدن و در چاه افتادن» است. در سال‌های تعدادی از نوجوانان افغانستانی که برای کار کردن به ایران رفته بودند به خاطر وعده‌هایی مثل گرفتن کارت اقامت و حقوق ثابت یا تحت‌تاثیر تبلیغات شدید مذهبی در دفاع از حرم خواهر امام سوم شیعیان به عضویت لشکر فاطمیون درآمدند و در جنگ سوریه کشته شدند.
«لشکر فاطمیون»، گروه شبه‌نظامی وابسته به سپاه پاسداران ایران است که «قاسم سلیمانی»، فرمانده کشته‌شده سپاه قدس آن را مهندسی کرده است، گفته می‌شود نیروگیری این گروه در سال ۱۳۹۲ توسط یک شهروند افغانستانی به نام «علیرضا توسلی» ملقب به «ابوحامد» انجلم شده که خودش در ۹اسفند۱۳۹۳ در سوریه کشته شده است. جنگجویان لشکر فاطمیون را شیعیان افغانستانی که ساکن ایران هستند، تشکیل می‌دهند.
«نجیب‌الله»، نام مستعار نوجوان هجده‌ساله از ولایت غزنی است، او ۱۳۹۷ هنگامی‌که فقط شانزده سال داشته است به عضویت لشکر فاطمیون درمی‌آید و شش ماه به‌عنوان جنگجو این گروه شبه‌نظامی برای منافع ایران در سوریه جنگیده است. او بعد از شش ماه خودش را به شکل قاچاقی به ترکیه و از آنجا به یونان رسانده است.
#شهروندخبرنگاری #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
جزییات را اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
سرنوشت تعدادی از کودکان جنگ‌زده افغانستانی که برای فرار از فقر و ناامنی و به امید زندگی بهتر از راه‌های پرخطر قاچاق راهی ایران می‌شوند، مصداق ضرب‌المثل عامیانه «از چاله درآمدن و در چاه افتادن» است. در سال‌های تعدادی از نوجوانان افغانستانی که برای کار کردن به ایران رفته بودند به خاطر وعده‌هایی مثل گرفتن کارت اقامت و حقوق ثابت یا تحت‌تاثیر تبلیغات شدید مذهبی در دفاع از حرم خواهر امام سوم شیعیان به عضویت لشکر فاطمیون درآمدند و در جنگ سوریه کشته شدند.
«لشکر فاطمیون»، گروه شبه‌نظامی وابسته به سپاه پاسداران ایران است که «قاسم سلیمانی»، فرمانده کشته‌شده سپاه قدس آن را مهندسی کرده است، گفته می‌شود نیروگیری این گروه در سال ۱۳۹۲ توسط یک شهروند افغانستانی به نام «علیرضا توسلی» ملقب به «ابوحامد» انجلم شده که خودش در ۹اسفند۱۳۹۳ در سوریه کشته شده است. جنگجویان لشکر فاطمیون را شیعیان افغانستانی که ساکن ایران هستند، تشکیل می‌دهند.
«نجیب‌الله»، نام مستعار نوجوان هجده‌ساله از ولایت غزنی است، او ۱۳۹۷ هنگامی‌که فقط شانزده سال داشته است به عضویت لشکر فاطمیون درمی‌آید و شش ماه به‌عنوان جنگجو این گروه شبه‌نظامی برای منافع ایران در سوریه جنگیده است. او بعد از شش ماه خودش را به شکل قاچاقی به ترکیه و از آنجا به یونان رسانده است.
#شهروندخبرنگاری #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
جزییات را اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
روایت کودک‌سربازان لشکر فاطمیون از جنگ در سوریه؛ شانس آوردیم نمردیم
محمد باقری، شهروند خبرنگار، کابل
Forwarded from Iranwire
🔹روایت کودک‌سربازان لشکر فاطمیون از جنگ در سوریه؛ شانس آوردیم نمردیم
سرنوشت تعدادی از کودکان جنگ‌زده افغانستانی که برای فرار از فقر و ناامنی و به امید زندگی بهتر از راه‌های پرخطر قاچاق راهی ایران می‌شوند، مصداق ضرب‌المثل عامیانه «از چاله درآمدن و در چاه افتادن» است. در سال‌های تعدادی از نوجوانان افغانستانی که برای کار کردن به ایران رفته بودند به خاطر وعده‌هایی مثل گرفتن کارت اقامت و حقوق ثابت یا تحت‌تاثیر تبلیغات شدید مذهبی در دفاع از حرم خواهر امام سوم شیعیان به عضویت لشکر فاطمیون درآمدند و در جنگ سوریه کشته شدند.
«لشکر فاطمیون»، گروه شبه‌نظامی وابسته به سپاه پاسداران ایران است که «قاسم سلیمانی»، فرمانده کشته‌شده سپاه قدس آن را مهندسی کرده است، گفته می‌شود نیروگیری این گروه در سال ۱۳۹۲ توسط یک شهروند افغانستانی به نام «علیرضا توسلی» ملقب به «ابوحامد» انجلم شده که خودش در ۹اسفند۱۳۹۳ در سوریه کشته شده است. جنگجویان لشکر فاطمیون را شیعیان افغانستانی که ساکن ایران هستند، تشکیل می‌دهند.
«نجیب‌الله»، نام مستعار نوجوان هجده‌ساله از ولایت غزنی است، او ۱۳۹۷ هنگامی‌که فقط شانزده سال داشته است به عضویت لشکر فاطمیون درمی‌آید و شش ماه به‌عنوان جنگجو این گروه شبه‌نظامی برای منافع ایران در سوریه جنگیده است. او بعد از شش ماه خودش را به شکل قاچاقی به ترکیه و از آنجا به یونان رسانده است.
#شهروندخبرنگاری #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
جزییات را اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
سرنوشت تعدادی از کودکان جنگ‌زده افغانستانی که برای فرار از فقر و ناامنی و به امید زندگی بهتر از راه‌های پرخطر قاچاق راهی ایران می‌شوند، مصداق ضرب‌المثل عامیانه «از چاله درآمدن و در چاه افتادن» است. در سال‌های تعدادی از نوجوانان افغانستانی که برای کار کردن به ایران رفته بودند به خاطر وعده‌هایی مثل گرفتن کارت اقامت و حقوق ثابت یا تحت‌تاثیر تبلیغات شدید مذهبی در دفاع از حرم خواهر امام سوم شیعیان به عضویت لشکر فاطمیون درآمدند و در جنگ سوریه کشته شدند.
«لشکر فاطمیون»، گروه شبه‌نظامی وابسته به سپاه پاسداران ایران است که «قاسم سلیمانی»، فرمانده کشته‌شده سپاه قدس آن را مهندسی کرده است، گفته می‌شود نیروگیری این گروه در سال ۱۳۹۲ توسط یک شهروند افغانستانی به نام «علیرضا توسلی» ملقب به «ابوحامد» انجلم شده که خودش در ۹اسفند۱۳۹۳ در سوریه کشته شده است. جنگجویان لشکر فاطمیون را شیعیان افغانستانی که ساکن ایران هستند، تشکیل می‌دهند.
«نجیب‌الله»، نام مستعار نوجوان هجده‌ساله از ولایت غزنی است، او ۱۳۹۷ هنگامی‌که فقط شانزده سال داشته است به عضویت لشکر فاطمیون درمی‌آید و شش ماه به‌عنوان جنگجو این گروه شبه‌نظامی برای منافع ایران در سوریه جنگیده است. او بعد از شش ماه خودش را به شکل قاچاقی به ترکیه و از آنجا به یونان رسانده است.
#شهروندخبرنگاری #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
جزییات را اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
روایت کودک‌سربازان لشکر فاطمیون از جنگ در سوریه؛ شانس آوردیم نمردیم
محمد باقری، شهروند خبرنگار، کابل
🔹روایت ضرب و شتم کودک‌مهاجر در پاسگاه کرمان
روزانه ده‌ها شهروند افغانستانی در پی فقر، بیکاری، ناامنی و جنگ، تحصیل و زندگی خود را در افغانستان رها می‌کنند و به سوی ایران رهسپار می‌شوند. اگر از این مسیر قاچاقی جان سالم به در ببرند، در ایران به کارگری مشغول می‌شوند و گاه نسل به نسل به دلیل محدودیت‌ها و تبعیض‌های بسیار، به کارگری می‌پردازند. گاه هم در میانه مسیر، اسیر نیروهای انتظامی می‌شوند و خشونت‌های بسیار می‌بینند. اگر این مسافران کودک باشند، زخم‌هایی که بر روح و روان‌شان وارد می‌شود، بسیار عمیق‌تر از کبودی‌هایی است که چند روز بر تن‌شان می‌ماند.
«نظام‌الدین» یکی از همین کودکان است که در ۱۴ سالگی خود را به قاچاق‌بر سپرد تا به ایران برود و کودک کار شود. اما در میانه راه به دست ماموران نیروی انتظامی ایران افتاد، مورد ضرب و شتم قرار گرفت و به افغانستان برگردانده شد. با وجود این، می‌خواهد دوباره مسیر زندگی خود را از ایران بگذراند؛ حتی اگر مورد خشونت قرار بگیرد.
***
فقر و افزایش جغرافیایی جنگ، بسیاری از افغانستانی‌ها را به سفر قاچاقی به ایران مجبور می‌کند و بازار قاچاق انسان در افغانستان گرم‌تر می‌شود. فقر فزاینده در میان افغانستانی‌ها، به ویژه روستانشینان شدت پیدا کرده است به طوری‌که بسیاری از آنها نوجوانان خود را بدون داشتن همراه، به دست قاچاق‌بران انسان می‌سپارند؛ حتی اگر این اقدام، قمار با زندگی کودکان باشد. ماموریت این نوجوانان، کارگری در ایران است تا بلکه بقیه اعضای خانواده از گرسنگی تلف نشوند. در حالی‌که گرسنگی، تشنگی، دشنام و لت‌وکوب [ضرب و شتم] تنها بخشی از این سفر است که گاه به مرگ هم می‌انجامد.
افزایش دامنه جنگ در شهرستان «پشتون‌زرغون» استان هرات در غرب افغانستان و محدود شدن فرصت‌های شغلی، از عوامل سفر قاچاقی «نظام‌الدین» ۱۴ ساله به ایران بود. او سه خواهر و شش برادر کوچک‌تر از خود دارد و خودش هم تا کلاس ششم تحصیل کرده است. اما پدرش او را راهی ایران کرد تا بلکه در تامین معیشت این خانواده پرجمعیت مشارکت کند. طبق توافق با خانواده‌اش، قرار بود که پس از رسیدن به ایران، آنها مبلغ یک میلیون و ۸۵۰ هزار تومان به قاچاقچیان انسان بپردازند.
جزییات را در گزارش دانیال دایان #شهروندخبرنگار ایران‌وایر بخوانید:👇
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
@Farsi_Iranwire
روزانه ده‌ها شهروند افغانستانی در پی فقر، بیکاری، ناامنی و جنگ، تحصیل و زندگی خود را در افغانستان رها می‌کنند و به سوی ایران رهسپار می‌شوند. اگر از این مسیر قاچاقی جان سالم به در ببرند، در ایران به کارگری مشغول می‌شوند و گاه نسل به نسل به دلیل محدودیت‌ها و تبعیض‌های بسیار، به کارگری می‌پردازند. گاه هم در میانه مسیر، اسیر نیروهای انتظامی می‌شوند و خشونت‌های بسیار می‌بینند. اگر این مسافران کودک باشند، زخم‌هایی که بر روح و روان‌شان وارد می‌شود، بسیار عمیق‌تر از کبودی‌هایی است که چند روز بر تن‌شان می‌ماند.
«نظام‌الدین» یکی از همین کودکان است که در ۱۴ سالگی خود را به قاچاق‌بر سپرد تا به ایران برود و کودک کار شود. اما در میانه راه به دست ماموران نیروی انتظامی ایران افتاد، مورد ضرب و شتم قرار گرفت و به افغانستان برگردانده شد. با وجود این، می‌خواهد دوباره مسیر زندگی خود را از ایران بگذراند؛ حتی اگر مورد خشونت قرار بگیرد.
***
فقر و افزایش جغرافیایی جنگ، بسیاری از افغانستانی‌ها را به سفر قاچاقی به ایران مجبور می‌کند و بازار قاچاق انسان در افغانستان گرم‌تر می‌شود. فقر فزاینده در میان افغانستانی‌ها، به ویژه روستانشینان شدت پیدا کرده است به طوری‌که بسیاری از آنها نوجوانان خود را بدون داشتن همراه، به دست قاچاق‌بران انسان می‌سپارند؛ حتی اگر این اقدام، قمار با زندگی کودکان باشد. ماموریت این نوجوانان، کارگری در ایران است تا بلکه بقیه اعضای خانواده از گرسنگی تلف نشوند. در حالی‌که گرسنگی، تشنگی، دشنام و لت‌وکوب [ضرب و شتم] تنها بخشی از این سفر است که گاه به مرگ هم می‌انجامد.
افزایش دامنه جنگ در شهرستان «پشتون‌زرغون» استان هرات در غرب افغانستان و محدود شدن فرصت‌های شغلی، از عوامل سفر قاچاقی «نظام‌الدین» ۱۴ ساله به ایران بود. او سه خواهر و شش برادر کوچک‌تر از خود دارد و خودش هم تا کلاس ششم تحصیل کرده است. اما پدرش او را راهی ایران کرد تا بلکه در تامین معیشت این خانواده پرجمعیت مشارکت کند. طبق توافق با خانواده‌اش، قرار بود که پس از رسیدن به ایران، آنها مبلغ یک میلیون و ۸۵۰ هزار تومان به قاچاقچیان انسان بپردازند.
جزییات را در گزارش دانیال دایان #شهروندخبرنگار ایران‌وایر بخوانید:👇
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
روایت ضرب و شتم کودک‌مهاجر در پاسگاه کرمان
دانیال دایان؛ شهروندخبرنگار
🔹قاچاق کودکان؛ زنده ماندن با یک خرما
شهروندان افغانستانی که ناامید از تغییر و ایجاد امنیت و شغل در کشورشان هستند، روزانه به سوی ایران می‌روند؛ خود را به دست قاچاقچیان می‌سپارند تا آنها را به پاکستان و بعد ایران برسانند؛ مسیری که گاه جان آنها را می‌گیرد یا با انواع خشونت‌ها مواجه می‌شوند.
این گزارش، روایت «علی» جوان افغانستانی است که وقتی ۱۶ سال داشت، خود را در اختیار قاچاق‌بر سپرد تا بلکه به ایران برسد، کارگری کند و بلکه بتواند کمک‌حال خانواده‌اش در تامین معیشت‌شان باشد.
***
علی ۱۶ ساله بود که کوله‌پشتی‌اش را برای سفر غیرقانونی به ایران بست و از شهر «مزار شریف» به سمت ایران رفت تا بلکه سرنوشتی متفاوت از بیکاری و جنگ در انتظارش باشد. او هم مثل بسیاری از افغانستانی‌ها، قاچاق‌برش را در شهر مرزی «نیمروز» پیدا کرد. در آن لحظات فکر نمی‌کرد که قرار است ساعت‌ها گرسنگی بکشد و خود را با یک خرما، زنده نگه دارد.
مسافران قاچاق‌بری که قرار بود علی را به ایران برساند، ۳۰ نفر بودند. وقتی زمان حرکت فرا رسید، بیشتر از ۱۲۰ مسافر دیگر هم به آنها پیوستند تا ابتدا به پاکستان بروند: «ساعت سه عصر ما را به سمت مرز پاکستان حرکت دادند. مرز در اختیار "طالبان" بود و راهنمای ما به او پول داد و توانستیم وارد پاکستان شویم. یک شبانه‌روز در خاک پاکستان توقف کردیم.»
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
جزییات را در گزارش باقر ابراهیمی بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
شهروندان افغانستانی که ناامید از تغییر و ایجاد امنیت و شغل در کشورشان هستند، روزانه به سوی ایران می‌روند؛ خود را به دست قاچاقچیان می‌سپارند تا آنها را به پاکستان و بعد ایران برسانند؛ مسیری که گاه جان آنها را می‌گیرد یا با انواع خشونت‌ها مواجه می‌شوند.
این گزارش، روایت «علی» جوان افغانستانی است که وقتی ۱۶ سال داشت، خود را در اختیار قاچاق‌بر سپرد تا بلکه به ایران برسد، کارگری کند و بلکه بتواند کمک‌حال خانواده‌اش در تامین معیشت‌شان باشد.
***
علی ۱۶ ساله بود که کوله‌پشتی‌اش را برای سفر غیرقانونی به ایران بست و از شهر «مزار شریف» به سمت ایران رفت تا بلکه سرنوشتی متفاوت از بیکاری و جنگ در انتظارش باشد. او هم مثل بسیاری از افغانستانی‌ها، قاچاق‌برش را در شهر مرزی «نیمروز» پیدا کرد. در آن لحظات فکر نمی‌کرد که قرار است ساعت‌ها گرسنگی بکشد و خود را با یک خرما، زنده نگه دارد.
مسافران قاچاق‌بری که قرار بود علی را به ایران برساند، ۳۰ نفر بودند. وقتی زمان حرکت فرا رسید، بیشتر از ۱۲۰ مسافر دیگر هم به آنها پیوستند تا ابتدا به پاکستان بروند: «ساعت سه عصر ما را به سمت مرز پاکستان حرکت دادند. مرز در اختیار "طالبان" بود و راهنمای ما به او پول داد و توانستیم وارد پاکستان شویم. یک شبانه‌روز در خاک پاکستان توقف کردیم.»
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان
جزییات را در گزارش باقر ابراهیمی بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
قاچاق کودکان؛ زنده ماندن با یک خرما
شهروندان افغانستانی که ناامید از تغییر و ایجاد امنیت و شغل در کشورشان هستند، روزانه به سوی ایران می‌روند؛ خود را به دست قاچاقچیان می‌سپارند تا آنها را به پاکستان و بعد ایران برسانند؛ مسیری که گاه جان آنها را می‌گیرد یا با انواع خشونت‌ها مواجه می‌شوند.
🔹کودک‌مهاجر افغانستانی که توسط قاچاق‌بران گروگان گرفته شد
در میان هزاران کودکی که سالیانه به ایران مهاجرت می‌کنند، برخی از آنها در مسیر توسط قاچاق‌بران گروگان گرفته می‌شوند، آزار و خشونت می‌بینند و در نهایت در ازای پول، معامله می‌شوند.«غلام‌یحیی» که زمان مهاجرت غیرقانونی به ایران ۱۷ سال داشت، یکی از این کودکان است که در خانه‌های قاچاق‌بران شیراز به اسارت گرفته شده بود. او را شکنجه کرده بودند و بعد از دو هفته آزاد شد.
روایت غلام‌یحیی از مهاجرت غیرقانونی به ایران، در کنار عبور از مسیر سخت کوه و جای‌گیری در خودروهای قاچاق‌بران، حکایت گروگان‌گیری است.
***
«۱۰روز می‌شد که به شیراز رسیده بودیم. آنجا دزدان ما را از خوابگاه قاچاق‌بران ربودند. چشمان‌مان را با تکه پارچه‌ای بستند. چهار نفر ما را شکنجه می‌کردند. افغانستانی بودند. قاچاق‌بران ایرانی ما را در ازای پول، تحویل آنها دادند. ۳۰ نفر می‌شدیم که برای دو هفته شکنجه شدیم. پاهای‌مان را با زنجیر بسته بودند و چیزی برای خوردن هم نمی‌دادند. بعد از دو هفته بود که دوستان ما برای هر کدام‌مان چهار میلیون تومان دادند تا رها شدیم.»
غلام‌یحیی در سال ۱۳۹۵، وقتی تازه ۱۷ ساله شده بود، به همراه سه نفر از هم محله‌ای‌های خود قصد رسیدن به کشورهای اروپایی کردند. باید به ایران می‌رفتند و بعد مسیرشان را تا مقصد ادامه می‌دادند. آنها مثل بیشتر مسافران قاچاقی به ایران، به شهر مرزی «نیمروز» رفتند تا افغانستان را به مقصد پاکستان ترک کنند. قاچاق‌بر مدام وعده می‌داد که به سهولت تا تهران سفر خواهند کرد. گوش‌های آنها پر شده بود از وعده‌های توخالی که دست آخر، گرسنگی، تشنگی و شکنجه به همراه داشت. آنها قرار بود با پرداخت نفری یک و نیم میلیون تومان، به تهران برسند.
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان #شهروندخبرنگار
جزییات را در گزارش باقر ابراهیمی بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
در میان هزاران کودکی که سالیانه به ایران مهاجرت می‌کنند، برخی از آنها در مسیر توسط قاچاق‌بران گروگان گرفته می‌شوند، آزار و خشونت می‌بینند و در نهایت در ازای پول، معامله می‌شوند.«غلام‌یحیی» که زمان مهاجرت غیرقانونی به ایران ۱۷ سال داشت، یکی از این کودکان است که در خانه‌های قاچاق‌بران شیراز به اسارت گرفته شده بود. او را شکنجه کرده بودند و بعد از دو هفته آزاد شد.
روایت غلام‌یحیی از مهاجرت غیرقانونی به ایران، در کنار عبور از مسیر سخت کوه و جای‌گیری در خودروهای قاچاق‌بران، حکایت گروگان‌گیری است.
***
«۱۰روز می‌شد که به شیراز رسیده بودیم. آنجا دزدان ما را از خوابگاه قاچاق‌بران ربودند. چشمان‌مان را با تکه پارچه‌ای بستند. چهار نفر ما را شکنجه می‌کردند. افغانستانی بودند. قاچاق‌بران ایرانی ما را در ازای پول، تحویل آنها دادند. ۳۰ نفر می‌شدیم که برای دو هفته شکنجه شدیم. پاهای‌مان را با زنجیر بسته بودند و چیزی برای خوردن هم نمی‌دادند. بعد از دو هفته بود که دوستان ما برای هر کدام‌مان چهار میلیون تومان دادند تا رها شدیم.»
غلام‌یحیی در سال ۱۳۹۵، وقتی تازه ۱۷ ساله شده بود، به همراه سه نفر از هم محله‌ای‌های خود قصد رسیدن به کشورهای اروپایی کردند. باید به ایران می‌رفتند و بعد مسیرشان را تا مقصد ادامه می‌دادند. آنها مثل بیشتر مسافران قاچاقی به ایران، به شهر مرزی «نیمروز» رفتند تا افغانستان را به مقصد پاکستان ترک کنند. قاچاق‌بر مدام وعده می‌داد که به سهولت تا تهران سفر خواهند کرد. گوش‌های آنها پر شده بود از وعده‌های توخالی که دست آخر، گرسنگی، تشنگی و شکنجه به همراه داشت. آنها قرار بود با پرداخت نفری یک و نیم میلیون تومان، به تهران برسند.
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان #شهروندخبرنگار
جزییات را در گزارش باقر ابراهیمی بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
کودک‌مهاجر افغانستانی که توسط قاچاق‌بران گروگان گرفته شد
در میان هزاران کودکی که سالیانه به ایران مهاجرت می‌کنند، برخی از آنها در مسیر توسط قاچاق‌بران گروگان گرفته می‌شوند، آزار و خشونت می‌بینند و در نهایت در ازای پول، معامله می‌شوند.«غلام‌یحیی» که زمان مهاجرت غیرقانونی به ایران ۱۷ سال داشت، یکی از این کودکان…
🔹قاچاق کودکان؛ از ناپدیدی کودک دو ساله تا قتل کودک‌مهاجر
کودکان بی‌پناه‌ترین انسان‌هایی هستند که در مسیر قاچاق انسان، می‌ترسند، می‌لرزند، گرسنگی می‌کشند، تشنه می‌شوند؛ کودکانی که بنا به تصمیم خانوادههایشان، مسافران کوچک دنیای آوارگی هستند. گاهی هم خانواده‌ها بدون مسافران کوچک قدم به مقصد می‌گذارند اما رد پای جا مانده از فرزندانشان شاید هیچ‌وقت از روحشان پاک نشود؛ مثل مادری که کودکش را گم کرد و مدام اسمش را در تاریکی شب‌های آوارگی، فریاد می‌کرد یا مثل «یحیی» نوجوانی که خانواده‌اش نتوانستند هزینه سفر قاچاقی‌اش را پرداخت کنند و قاچاق‌بر او را کشت.
***
«برای رسیدن به تهران باید سه پاسگاه پلیس را طی می‌کردیم. گذشتن از این پاسگاه‌ها سخت‌ترین مرحله سفر قاچاقی است؛ پلیس‌ها تا دندان مسلح هستند و ما باید در تاریکی شب، پیاده آنها را پشت‌سر می‌گذاشتیم. ۳۰۰ نفر می‌شدیم که به اولین پاسگاه رسیدیم. مثل گله‌ای گوسفند با دو چوپان برای راهنمایی مسیر بودیم؛ یک نفر پشت جمعیت و یک نفر جلوی ما بود. همه سن کودک هم بین ما بود. صدای فریاد زنی به هوا برخاست. مادری بود که کودک دو ساله‌اش را گم کرده بود. قاچاق‌بر ما را سوار ماشین کرد اما آن زن، سراسیمه این طرف و آن طرف می‌دوید و بچه‌اش را صدا می‌کرد. ماشین حرکت کرد و هرگز نفهمیدیم چه بر سر آن مادر و فرزند آمد.»
«مهدی حیدری» راوی این روایت، چهارده ساله بود که در سال ۱۳۹۴ به خاطر ناامنی‌های حاکم بر افغانستان، کشورش را ترک کرد تا امنیت را در کشور همسایه بیابد. اما آنچه در مسیر برایش رخ داد، هم امنیت را برایش از بین برد و هم رویاهای پسربچه‌ای را که هنوز وقت داشت برای کودکی کردن. او در استان «ارزگان» زندگی می‌کرد؛ استانی که گروه تروریستی «طالبان» حضور پررنگی دارد و بارها به کشتن افراد غیرنظامی متهم شده است.
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان #شهروندخبرنگار
جزییات را در گزارش باقر ابراهیمی بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
کودکان بی‌پناه‌ترین انسان‌هایی هستند که در مسیر قاچاق انسان، می‌ترسند، می‌لرزند، گرسنگی می‌کشند، تشنه می‌شوند؛ کودکانی که بنا به تصمیم خانوادههایشان، مسافران کوچک دنیای آوارگی هستند. گاهی هم خانواده‌ها بدون مسافران کوچک قدم به مقصد می‌گذارند اما رد پای جا مانده از فرزندانشان شاید هیچ‌وقت از روحشان پاک نشود؛ مثل مادری که کودکش را گم کرد و مدام اسمش را در تاریکی شب‌های آوارگی، فریاد می‌کرد یا مثل «یحیی» نوجوانی که خانواده‌اش نتوانستند هزینه سفر قاچاقی‌اش را پرداخت کنند و قاچاق‌بر او را کشت.
***
«برای رسیدن به تهران باید سه پاسگاه پلیس را طی می‌کردیم. گذشتن از این پاسگاه‌ها سخت‌ترین مرحله سفر قاچاقی است؛ پلیس‌ها تا دندان مسلح هستند و ما باید در تاریکی شب، پیاده آنها را پشت‌سر می‌گذاشتیم. ۳۰۰ نفر می‌شدیم که به اولین پاسگاه رسیدیم. مثل گله‌ای گوسفند با دو چوپان برای راهنمایی مسیر بودیم؛ یک نفر پشت جمعیت و یک نفر جلوی ما بود. همه سن کودک هم بین ما بود. صدای فریاد زنی به هوا برخاست. مادری بود که کودک دو ساله‌اش را گم کرده بود. قاچاق‌بر ما را سوار ماشین کرد اما آن زن، سراسیمه این طرف و آن طرف می‌دوید و بچه‌اش را صدا می‌کرد. ماشین حرکت کرد و هرگز نفهمیدیم چه بر سر آن مادر و فرزند آمد.»
«مهدی حیدری» راوی این روایت، چهارده ساله بود که در سال ۱۳۹۴ به خاطر ناامنی‌های حاکم بر افغانستان، کشورش را ترک کرد تا امنیت را در کشور همسایه بیابد. اما آنچه در مسیر برایش رخ داد، هم امنیت را برایش از بین برد و هم رویاهای پسربچه‌ای را که هنوز وقت داشت برای کودکی کردن. او در استان «ارزگان» زندگی می‌کرد؛ استانی که گروه تروریستی «طالبان» حضور پررنگی دارد و بارها به کشتن افراد غیرنظامی متهم شده است.
#قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان #شهروندخبرنگار
جزییات را در گزارش باقر ابراهیمی بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
قاچاق کودکان؛ از ناپدیدی کودک دو ساله تا قتل کودک‌مهاجر
کودکان بی‌پناه‌ترین انسان‌هایی هستند که در مسیر قاچاق انسان، می‌ترسند، می‌لرزند، گرسنگی می‌کشند، تشنه می‌شوند؛ کودکانی که بنا به تصمیم خانوادههایشان، مسافران کوچک دنیای آوارگی هستند. گاهی هم خانواده‌ها بدون مسافران کوچک قدم به مقصد می‌گذارند اما رد پای جا…
🔹قاچاق کودکان؛ کارگری اجباری برای قاچاقچی به‌ازای پول سفر
گروگان‌گیری کودکان مهاجر توسط قاچاق‌بران و بهره‌کشی از آنها در قبال پول سفر قاچاقی، اتفاق تازه‌ای نیست؛ در روایت‌های بسیاری از مهاجران و پناهجویان که غیرقانونی به ایران هجرت کردند، می‌توان نمونه‌های مختلف و مشابهی پیدا کرد. کودکان افغانستانی که برای کمک در تامین معیشت خانواده، به دست قاچاق‌بران سپرده می‌شوند و پس از طی مسیری پرخطر با کوله‌باری تلخ و گاه تن و روحی زخمی، در شهرهای مختلف ایران به کارگری می‌پردازند تا بلکه بتوانند کمک خرج خانوادههایشان باشند. البته در همین مسیر، ممکن است که جان خود را از دست بدهند.
این گزارش، روایت‌های «حمیدالله» است که وقتی ۱۶ ساله بود، به همراه چند کودک و جوان با پرداخت پول به قاچاق‌بر راهی ایران شد. اگرچه از خطرات مسیر جان سالم به در برد، اما قاچاق‌بر او را به همراه چند کودک دیگر به کار گرفت تا هزینه سفرشان را تامین کنند.
***
حمیدالله حالا هجده ساله است. خاطراتش به دو سال پیش برمی‌گردد؛ همان زمان که قاچاقی به ایران رفت و در نهایت پس از سه ماه کارگری، خود را برای بازگردانده شدن خودخواسته به اردوگاه «ورامین» معرفی کرد. او در روایت‌هایش از خاطرات دو سال پیش، بارها می‌گوید که دیگر حاضر نیست جانش را به خطر بیاندازد و ترجیح می‌دهد در افغانستان مشغول به کار باشد.
#شهروندخبرنگار #قاچاق_کودکان
ادامه را در اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
گروگان‌گیری کودکان مهاجر توسط قاچاق‌بران و بهره‌کشی از آنها در قبال پول سفر قاچاقی، اتفاق تازه‌ای نیست؛ در روایت‌های بسیاری از مهاجران و پناهجویان که غیرقانونی به ایران هجرت کردند، می‌توان نمونه‌های مختلف و مشابهی پیدا کرد. کودکان افغانستانی که برای کمک در تامین معیشت خانواده، به دست قاچاق‌بران سپرده می‌شوند و پس از طی مسیری پرخطر با کوله‌باری تلخ و گاه تن و روحی زخمی، در شهرهای مختلف ایران به کارگری می‌پردازند تا بلکه بتوانند کمک خرج خانوادههایشان باشند. البته در همین مسیر، ممکن است که جان خود را از دست بدهند.
این گزارش، روایت‌های «حمیدالله» است که وقتی ۱۶ ساله بود، به همراه چند کودک و جوان با پرداخت پول به قاچاق‌بر راهی ایران شد. اگرچه از خطرات مسیر جان سالم به در برد، اما قاچاق‌بر او را به همراه چند کودک دیگر به کار گرفت تا هزینه سفرشان را تامین کنند.
***
حمیدالله حالا هجده ساله است. خاطراتش به دو سال پیش برمی‌گردد؛ همان زمان که قاچاقی به ایران رفت و در نهایت پس از سه ماه کارگری، خود را برای بازگردانده شدن خودخواسته به اردوگاه «ورامین» معرفی کرد. او در روایت‌هایش از خاطرات دو سال پیش، بارها می‌گوید که دیگر حاضر نیست جانش را به خطر بیاندازد و ترجیح می‌دهد در افغانستان مشغول به کار باشد.
#شهروندخبرنگار #قاچاق_کودکان
ادامه را در اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
قاچاق کودکان؛ کارگری اجباری برای قاچاقچی به‌ازای پول سفر
باقر ابراهیمی؛ شهروندخبرنگار
🔹 قاچاق کودکان؛ از چپ کردن ماشین حمل مهاجران تا گروگان گرفته شدن
اگر ویدیوها از شلیک نیروهای انتظامی ایران به خودروی حامل مهاجران افغانستانی در شبکه‌های اجتماعی پخش نمی‌شدند، شاید باورش برای بسیاری سخت بود که شهروندان افغانستان با چه شرایط سختی خود را به ایران می‌رسانند. شاید هم کسی باور نمی‌کرد که نیروهای پلیس ایران جمهوری اسلامی به خودرویی که انسان در آن جابه‌جا می‌شود، شلیک کنند و هم‌زبانان‌شان در آتش بسوزند. اما این واقعه، یک اتفاق استثنایی نبود؛ خاطرات مهاجران افغانستانی مملو از تصادف، هدف گلوله قرار گرفتن، گروگان‌گیری و خشونت‌هایی است که متحمل می‌شوند.
«بصیر» هم ۱۵ ساله بود که راهی ایران شد. تحصیل را رها کرد و برای کمک به تامین معیشت خانواده‌اش، به ایران رفت. اما در حالی که در خودرو جاساز شده بود، ماشین‌شان چپ کرد، سر و دست و پای هم‌سفرانش شکست و گروگان گرفته شد. ولی در نهایت ماه‌ها در ایران کارگری کرد.
ماجرای سفر بصیر را در گزارش باقر ابراهیمی بخوانید.
#شهروندخبرنگار #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان_افغانستان #پناهجویان_افغان #مهاجران_افغانستانی
@Farsi_Iranwire
اگر ویدیوها از شلیک نیروهای انتظامی ایران به خودروی حامل مهاجران افغانستانی در شبکه‌های اجتماعی پخش نمی‌شدند، شاید باورش برای بسیاری سخت بود که شهروندان افغانستان با چه شرایط سختی خود را به ایران می‌رسانند. شاید هم کسی باور نمی‌کرد که نیروهای پلیس ایران جمهوری اسلامی به خودرویی که انسان در آن جابه‌جا می‌شود، شلیک کنند و هم‌زبانان‌شان در آتش بسوزند. اما این واقعه، یک اتفاق استثنایی نبود؛ خاطرات مهاجران افغانستانی مملو از تصادف، هدف گلوله قرار گرفتن، گروگان‌گیری و خشونت‌هایی است که متحمل می‌شوند.
«بصیر» هم ۱۵ ساله بود که راهی ایران شد. تحصیل را رها کرد و برای کمک به تامین معیشت خانواده‌اش، به ایران رفت. اما در حالی که در خودرو جاساز شده بود، ماشین‌شان چپ کرد، سر و دست و پای هم‌سفرانش شکست و گروگان گرفته شد. ولی در نهایت ماه‌ها در ایران کارگری کرد.
ماجرای سفر بصیر را در گزارش باقر ابراهیمی بخوانید.
#شهروندخبرنگار #قاچاق_انسان #قاچاق_کودکان_افغانستان #پناهجویان_افغان #مهاجران_افغانستانی
@Farsi_Iranwire
t.me
قاچاق کودکان؛ از چپ کردن ماشین حمل مهاجران تا گروگان گرفته شدن
اگر ویدیوها از شلیک نیروهای انتظامی ایران به خودروی حامل مهاجران افغانستانی در شبکه‌های اجتماعی پخش نمی‌شدند، شاید باورش برای بسیاری سخت ...
🔹گرفتاری کاروان مهاجران افغانستانی در دام طالبان
شهروندان افغانستانی وطن خود را به خاطر ناامنی، فقر و بیکاری و نزدیک بودن مرگ به لحظه‌هایشان، ترک می‌کنند و به ایران می‌روند. آنها معمولا قاچاقی راهی ایران می‌شوند، به شهر مرزی «نیمروز» می‌روند، قاچاق‌بر پیدا می‌کنند و جان و مال خود را در اختیار او قرار می‌دهند تا بلکه چشم‌اندازی نسبت به آینده برایشان به ارمغان آید. میان این مهاجران غیرقانونی، شماری کودک وجود دارند که تحصیل در وطن را ترک کرده‌اند تا بلکه برای کمک به تامین معیشت خانوادههای خود، کارگری کنند. این کودکان در غیرانسانی‌ترین شرایط، میان مرزها جابه‌جا می‌شوند و از خشونت‌های عریان، جان سالم به در می‌برند؛ البته نه همگی آنها.
روایت زیر داستان سفر قاچاقی موسی ۱۷ ساله است.
***
«سیدموسی سجاری» در نوروز ۱۳۹۷ وقتی فقط ۱۷ بهار از زندگی‌اش را گذرانده بود، از ولایت [استان] بلخ به سمت ایران رهسپار شد. او به همراه شش نفر از هم‌محله‌ای‌هایش تصمیم گرفت به جای انتظار و تلاش برای اخذ ویزا، به قاچاق‌بر دو میلیون و ۵۰۰هزار تومان بپردازد و به ایران برود. آنها دل به وعده‌های قاچاق‌بر داده بودند که بدون دردسر مرز به مرز تا مقصد می‌رسند؛ سفری که او را تا مرز خفگی پیش برد.
او «سلطان» را برگزید که انگار در باند قاچاق انسان فعالیت می‌کرد و برای خودش کارت ویزیت هم داشت: «بازار قاچاق‌بران در "نیمروز" گرم بود. تعدادشان زیاد بود و هر کدام مسافران را به سمتی می‌کشیدند تا آنها را قانع کنند. امتیاز می‌دادند که ما راحت‌تر می‌بریم، از راه‌های خوب راهی می‌شوید یا مثلا در ایران آدم زیاد داریم که شما را به‌سادگی از مرز رد کنند و به شهری که می‌خواهید برسانند.»
#شهروندخبرنگار #قاچاق_انسان #طالبان_در_افغانستان #قاچاق_کودکان
جزئیات بیشتر گزارش را در اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
شهروندان افغانستانی وطن خود را به خاطر ناامنی، فقر و بیکاری و نزدیک بودن مرگ به لحظه‌هایشان، ترک می‌کنند و به ایران می‌روند. آنها معمولا قاچاقی راهی ایران می‌شوند، به شهر مرزی «نیمروز» می‌روند، قاچاق‌بر پیدا می‌کنند و جان و مال خود را در اختیار او قرار می‌دهند تا بلکه چشم‌اندازی نسبت به آینده برایشان به ارمغان آید. میان این مهاجران غیرقانونی، شماری کودک وجود دارند که تحصیل در وطن را ترک کرده‌اند تا بلکه برای کمک به تامین معیشت خانوادههای خود، کارگری کنند. این کودکان در غیرانسانی‌ترین شرایط، میان مرزها جابه‌جا می‌شوند و از خشونت‌های عریان، جان سالم به در می‌برند؛ البته نه همگی آنها.
روایت زیر داستان سفر قاچاقی موسی ۱۷ ساله است.
***
«سیدموسی سجاری» در نوروز ۱۳۹۷ وقتی فقط ۱۷ بهار از زندگی‌اش را گذرانده بود، از ولایت [استان] بلخ به سمت ایران رهسپار شد. او به همراه شش نفر از هم‌محله‌ای‌هایش تصمیم گرفت به جای انتظار و تلاش برای اخذ ویزا، به قاچاق‌بر دو میلیون و ۵۰۰هزار تومان بپردازد و به ایران برود. آنها دل به وعده‌های قاچاق‌بر داده بودند که بدون دردسر مرز به مرز تا مقصد می‌رسند؛ سفری که او را تا مرز خفگی پیش برد.
او «سلطان» را برگزید که انگار در باند قاچاق انسان فعالیت می‌کرد و برای خودش کارت ویزیت هم داشت: «بازار قاچاق‌بران در "نیمروز" گرم بود. تعدادشان زیاد بود و هر کدام مسافران را به سمتی می‌کشیدند تا آنها را قانع کنند. امتیاز می‌دادند که ما راحت‌تر می‌بریم، از راه‌های خوب راهی می‌شوید یا مثلا در ایران آدم زیاد داریم که شما را به‌سادگی از مرز رد کنند و به شهری که می‌خواهید برسانند.»
#شهروندخبرنگار #قاچاق_انسان #طالبان_در_افغانستان #قاچاق_کودکان
جزئیات بیشتر گزارش را در اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
گرفتاری کاروان مهاجران افغانستانی در دام طالبان
باقر ابراهیمی