🔹گرفتاری کاروان مهاجران افغانستانی در دام طالبان

شهروندان افغانستانی وطن خود را به خاطر ناامنی، فقر و بیکاری و نزدیک بودن مرگ به لحظه‌هایشان، ترک می‌کنند و به ایران می‌روند. آن‌ها معمولا قاچاقی راهی ایران می‌شوند، به شهر مرزی «نیمروز»‌ می‌روند، قاچاق‌بر پیدا می‌کنند و جان و مال‌ خود را در اختیار او قرار می‌دهند تا بلکه چشم‌اندازی نسبت به آینده برایشان به ارمغان آید. میان این مهاجران غیرقانونی، شماری کودک وجود دارند که تحصیل در وطن را ترک کرده‌اند تا بلکه برای کمک به تامین معیشت خانواده‌‌های خود، کارگری کنند. این کودکان در غیرانسانی‌ترین شرایط، میان مرزها جابه‌جا می‌شوند و از خشونت‌های عریان، جان سالم به در می‌برند؛ البته نه همگی آن‌ها.

روایت زیر داستان سفر قاچاقی موسی ۱۷ ساله است.

***

«سیدموسی سجاری» در نوروز ۱۳۹۷ وقتی فقط ۱۷ بهار از زندگی‌اش را گذرانده بود، از ولایت [استان] بلخ به سمت ایران رهسپار شد. او به همراه شش نفر از هم‌محله‌ای‌هایش تصمیم گرفت به جای انتظار و تلاش برای اخذ ویزا، به قاچاق‌بر دو میلیون و ۵۰۰هزار تومان بپردازد و به ایران برود. آن‌ها دل به وعده‌های قاچاق‌بر داده بودند که بدون دردسر مرز به مرز تا مقصد می‌رسند؛ سفری که او را تا مرز خفگی پیش برد.

او «سلطان» را برگزید که انگار در باند قاچاق انسان فعالیت می‌کرد و برای خودش کارت ویزیت هم داشت: «بازار قاچاق‌بران در "نیمروز" گرم بود. تعدادشان زیاد بود و هر کدام مسافران را به سمتی می‌کشیدند تا آن‌ها را قانع کنند. امتیاز می‌دادند که ما راحت‌تر می‌بریم، از راه‌های خوب راهی می‌شوید یا مثلا در ایران آدم زیاد داریم که شما را به‌سادگی از مرز رد کنند و به شهری که می‌خواهید برسانند.»

#شهروندخبرنگار #قاچاق_انسان #طالبان_در_افغانستان #قاچاق_کودکان

جزئیات بیشتر گزارش را در اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire

🎥من در ایتالیا پناهندگی گرفتم، اما زندگی سخت و دشواری دارم. اگر به انگلیس بروم، آیا بر اساس قانون دابلین من را به ایتالیا برمی گردانند یا استثناهایی هم در این قانون وجود دارد؟
#سوال_جواب_حقوقی #قاچاق_انسان

راه‌های ارسال سوالات:
ایمیل به info@iranwire.com
ارسال به تلگرام به آدرس @shomairanwire
پیام به فیسبوک iranwire.com ایران وایر

🔹 تقلا برای نجات فرزندانی که نه تابعیت ایرانی دارند و نه افغانستانی

«زهره طاهری»‌ پناهجوی ایرانی است که با مردی افغانستانی در ایران ازدواج کرد، طلاق گرفت و با دو کودک خود، قاچاقی به ترکیه رفت. بعد از یک سال و نیم زندگی پناهجویی، حالا درخواست پناهندگی‌اش رد شده است؛ اما نه راه پیش دارد و نه راه پس. فرزندان او نه تابعیت ایران را دارند و نه افغانستان، برای همین وقتی به سفارت‌های دو کشور مراجعه کرد تا بتواند به یکی از آن‌ها برگردد، با پاسخ منفی مواجه شد. او در گفت‌وگو با «ایران وایر»‌ شرایط خود را شرح داد تا بلکه راه نجاتی پیدا کند.

«زهره طاهری» از ازدواج با مردی افغانستانی، دو پسر نه و دوازده ساله دارد که هیچ‌کدام تابعیت ایران و افغانستان را ندارند. فرزندانش پاسپورت هم ندارند و برای همین او مجبور شد از راه قاچاق، خود را به ترکیه برساند. در حال حاضر با رد درخواست پناهندگی‌اش بایستی خاک ترکیه را هم ترک کند. او یک سال و نیم در ترکیه کارگری کرد تا بتواند هزینه زندگی فرزندانش را تامین کند. اما حالا نه راه پیش دارد و نه راه پس.

زهره طاهری مسیری را که طی کرده، چنین روایت کرد: «وقتی وارد ترکیه شدیم، قاچاق‌بر ما را تحویل پلیس ترکیه داد. برای همین دو ماه با دو فرزندم در کمپ شهر "وان" ماندیم. قاچاق‌بر پول من را هم گرفت و در پاسخ اعتراض‌هایم گفت که اصلا تو را نمی‌شناسم. در این مدت گارسونی و ظرف‌شویی کردم. در گل‌خانه کار کردم. خیاطی کردم. آبدارچی بودم تا پولی به دست آوردم و نیازهای روزمره فرزندانم را تامین کنم. اما حالا که پناهندگی‌مان رد شده، حتی به ایران و افغانستان هم نمی‌توانم برگردم.»

برای خواندن جزئیات بیشتر از گزارش باقر ابراهیمی و دیدن ویدیوی گفت‌وگوی ایران‌وایر با زهره طاهری به لینک زیر مراجعه کنید 👇

#شهروندخبرنگار #قاچاق_انسان #پناهجویان
@Farsi_Iranwire

🔹سوءاستفاده از مهاجران افغانستانی در جنگ سوریه، وعده‌هایی که عملی نشد

روایت‌های اعضای سابق «لشکر فاطمیون» که در دوره‌‌های مختلف برای منافع جمهوری اسلامی ایران در جنگ سوریه مشارکت کردند، مملو از خشونت و سرخوردگی است. لشکر فاطمیون یکی از شاخه‌های نظامی نیروی قدس سپاه پاسداران است که از شهروندان و مهاجران افغانستانی تشکیل شد. برخی از آن‌ها داوطلبانه و شماری دیگر با وعده‌های جمهوری اسلامی مبنی بر حقوق ماهیانه و دریافت مدارک قانونی اقامت برای خود و خانواده‌هایشان تن به جنگیدن برای منافع حکومت ایران دادند. زندگی آن‌ها پس از بازگشت به افغانستان اما به کابوسی وحشتناک می‌ماند؛ از هراس داعش در این کشور تا بازداشت از سوی حکومت افغانستان. در عین‌حال، برخی از مقامات افغانستان و کنشگران این کشور بر این باورند که ممکن است جمهوری اسلامی از نیروهای لشکر فاطمیون برای جنگ در افغانستان و منافع خود بهره‌ ببرد.

در این گزارش به روایت «محمد» می‌پردازیم که حالا به افغانستان بازگشته است و از جنگیدن در سوریه، پشیمان است. هویت او به خاطر ناامنی که اعضای فاطمیون را تهدید می‌کند، نزد ما محفوظ است.

***

«محمد» ۲۸ ساله است و در دوره سال ۱۳۹۶ زیر پرچم لشکر فاطمیون برای جمهوری اسلامی ایران در سوریه جنگیده است؛ جوانی اهل استان «غزنی» که حالا در «کابل» پایتخت افغانستان زندگی می‌کند و روزهای خود را در پی یافتن کار است. او هم مثل بسیاری از اعضای سابق لشکر فاطمیون، از قدرت‌گیری «داعش» نگران است که مبادا با افشای هویت‌شان هدف این گروه تروریستی قرار بگیرند.

اواخر سال ۱۳۹۵ بود که محمد قاچاقی به ایران رفت تا بتواند با کارگری، در تامین معیشت خانواده‌اش سهیم شود. او نیز مثل دیگر مهاجران افغانستانی که قاچاقی به ایران می‌آیند، ابتدا به شهر مرزی «نیمروز» رفت و بعد از یافتن قاچاق‌بر و توافق بر سر هزینه چهار میلیون تومانی، به پاکستان برده شد و با عبور از مرز «ماشکل» به ایران رسید. محمد در ساختمان‌های نوساز «تهران»‌ مشغول به کارگری شد تا آنکه وعده سه میلیون تومان حقوق در ازای پیوستن به لشکر فاطمیون، او را جذب جنگ در سوریه کرد.

#شهروندخبرنگار #قاچاق_انسان #لشکر_فاطمیون #مهاجران_افغانستانی

جزییات را در گزارش دانیال دایان بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire

🔹 لقمان، کولبر پناه‌جویی که در شمال فرانسه جان باخت

طی پنج ماه گذشته، سومین خبر مرگ پناه‌جویی از اهالی «سردشت» ایران منتشر شده است. پیش‌تر، «رسول ایران‌نژاد» و «شیوا محمد پناهی» با سه فرزندشان در دریای میان شمال فرانسه و بریتانیا غرق شدند. پیکر چهار نفر از آن‌ها توسط نیروهای دریایی پیدا و به ایران برگردانده شد. «آرتین»، کودک ۱۵ ماهه خانواده اما هنوز در آب‌های جهان سرگردان است.

«یوسف خضری» و «شورش سوری»، دو پناه‌جوی جوان دیگر اهل سردشت در همان قایق بودند که پیکرهای آن‌ها هم پیدا نشد. حالا کم‌تر از پنج ماه گذشته و واقعه‌ای دیگر، خانواده‌ای را در سردشت ایران داغ‌دار کرده است. این‌بار خبر مرگ «لقمان مره‌سنه»، جوان متولد ۱۳۷۴ منتشر شده است که در سپتامبر ۲۰۲۰ بار سفر بست تا آینده‌ متفاوتی برای خود رقم بزند. اما در هفته اول فوریه، وقتی سوار کامیون شده بود تا از شمال فرانسه به بریتانیا برود، بخت یارش نشد. بعد از چند روز، دوستان و هم‌سفرانش پیکر بی‌جان او را شناسایی کردند.
***
لقمان در ایران کولبر بود. تحصیل را رها کرده و برای تامین معیشت خود و کمک به خانواده‌اش، روی به کولبری آورده بود. دو سال به همراه یکی از دوستان نزدیکش که در این سفر پناه‌جویی هم او را همراهی می‌کرد، کولبری کرده بود. پدر او سال‌ها کولبر بوده است. برادرش هم که پدر دو کودک است، کولبری می‌کند. تجربه پدر و خطرات این کار باعث شدند از ادامه فعالیت لقمان جلوگیری شود. او به تحصیل برنگشت بلکه به کارگری در ساختمان پرداخت تا در نهایت همراه دوست و هم‌محله‌ای‌ خود دل از کارگری و کولبری و نداشتن آینده‌ای مشخص در ایران کند و قدم به راه پرخطر پناه‌جویی نهاد. اما به آرزویش نرسید. حالا خانواده‌اش در پی بازگرداندن پیکرش از فرانسه به سردشت هستند.

لقمان برای قدم گذاشتن به این راه، هر آن‌چه داشت را فروخت. برادر و خانواده‌اش هم داشته‌هایشان را روی هم گذاشتند تا هزینه سفر قاچاقی او را تامین کنند. او به تمامی آن‌ها قول داده بود پس از رسیدن به بریتانیا شبانه‌روز کار خواهد کرد تا بدهی‌هایش را بپردازد.

گزارش آیدا قجر را بخوانید 👇

#قاچاق_انسان #پناهجویان #لقمان_مره‌سنه #فرانسه #کولبران
@Farsi_Iranwire

🔹 یک عاشقانه‌ ناآرام؛ تنها یک زنجیر طلا از معشوقی ماند که جنگ‌جوی فاطمیون شد

داستان زندگی اعضای «لشکر فاطمیون» فقط جبهه و خط مقدم و بازگشت به وطن نیست، گاه زندگی پشت خاک‌ریزها، فرسنگ‌ها دورتر، حتی پس از کشته شدن آن‌ها جریان دارد. «لشکر فاطمیون» شاخه‌ای نظامی وابسته به نیروهای «قدس» سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران است که بیشتر اعضای آن را مهاجران افغانستانی تشکیل داده، باقی اعضا بنا به انگیزه‌های مالی یا اعتقادی، از افغانستان راهی سوریه شده‌اند. به همگی آن‌ها گفته شده که قرار است از مکان‌های مقدس شیعیان دفاع کنند و در ازای آن، اقامت ایران و حقوق ماهیانه بگیرند؛ وعده‌هایی که مثل تن و روح آن‌ها، ناپدید شدند. بسیاری جان دادند و گروهی به کشورشان برگشتند و در ناامنی و خطر بازداشت به سر می‌برند. اما این خلاصه، همه واقعیت نیست. عشق‌هایی هم در این جنگ پرپر شده‌اند؛ مثل حکایت عشق «راضیه» و «صادق» که حالا چهار سال پس از کشته‌ شدن صادق، راضیه با زنجیری طلا بر گردن و داغی بر دل، هنگام روایت آن، هم‌چنان اشک می‌ریزد.
***
زنجیر طلا را میان دست‌هایش مشت می‌کند، بغض او می‌ترکد و اشک روی گونه‌های جوانش سر می‌خورد. نفسی می‌گیرد و می‌گوید: «این گردن‌بند تنها یادگاری است که از صادق دارم. کاش می‌شد فقط یک‌بار قبرش را ببینم و از او بپرسم چرا من را تنها گذاشت و رفت.»

عشق آن‌ها پنهانی بود. با هم قرار ازدواج گذاشته بودند؛ داستان عاشقانه‌ای در بطن کابل، پایتخت زخمی افغانستان. شاید خیال شود که کابل فقط انتحاری و مرگ است اما در لابه‌لای مرگ و نابودی، عشق‌هایی جوانه می‌زند، امیدوار می‌شود و زندگی را معنا می‌بخشد. راضیه و صادق هم در همین کابل دل‌باخته هم شدند و برای زندگی و آینده خود خیال‌پردازی کردند. اما جنگ سوریه و فریب‌کاری جمهوری اسلامی صادق را به کام مرگ فرستاد و به جای زندگی، جهنم قسمت راضیه شد.

گزارش باقر ابراهیمی، شهروندخبرنگار، را بخوانید 👇

#قاچاق_انسان #شهروندخبرنگار #لشکر_فاطمیون #سوریه #مهاجران_افغانستانی
@Farsi_Iranwire

🔹پلیس: قاچاق دختران ایرانی همچنان ادامه دارد و سن قاچاق به ۱۴ سال رسیده است

یک گزارش رسمی پلیس ایران می‌گوید ایران در مسیر انتقال قاچاق انسان از همسایگان شرقی‌اش به کشورهای اروپایی قرار دارد و قاچاق انسان در ایران از طرق زمینی، دریایی و هوایی توسط قاچاق‌بران انجام می‌شود. بر اساس این گزارش رسمی، «کشورهای عربی اغلب واردکننده زنان و دخترانی هستند که غالبا از ایران قاچاق می‌شوند» و سن قاچاق دختران در ایران به «کمتر از ۱۴ سال» رسیده است.
***
قاچاق انسان یکی از جرایم سازمان‌یافته است که بیشترین آسیب‌دیدگان آن زنان و کودکان، به ویژه زنان کشور‌های فقیر و توسعه‌نیافته، هستند.

این زنان اغلب بدون آنکه اطلاعی داشته باشند با فریب قاچاقچیان در دام آن‌ها می‌افتند یا در برخی موارد، خانواده‌هایشان آنان را به قاچاقچیان فروخته‌اند.
فریب خوردن قربانیان قاچاق انسان نیز به طور عمده به دلیل آسیب‌پذیری جنسیتی یا سنّی یا فقر خانواده‌ای آن‌هاست.

یک گزارش رسمی پلیس ایران می‌گوید ایران یکی از مهم‌ترین مسیر‌های ترانزیت قاچاق انسان، به خصوص دختران و زنان کم سن، به کشور‌های عربی و اروپایی است.
این گزارش با عنوان «وضعیت قاچاق انسان از مرزهای ایران» در آخرین شماره «فصلنامه علمی دانش انتظامی» پلیس شرق تهران منتشر شده است.

#قاچاق_انسان #قاچاق_دختران_ایرانی #افغانستان #قاچاق_زنان_و_دختران #پاکستان

ادامه گزارش بهنام قلی پور را در اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire

🔹 چگونگی قاچاق انسان از مرزهای افغانستان

سفر قاچاقی مسافران افغانستانی به ایران از جمله موارد بحث برانگیزی است که طی دو سال، با تشدید موج خروج شهروندان افغانستان از کشورشان بیشتر مطرح شده است. «فضل احمد معنوی»، وزیر دادگستری این کشور در سفری که چندی پیش به استان مرزی «نیمروز» داشت، هشدار داد اگر قاچاق انسان از افغانستان متوقف نشود، ممکن است امریکا برخی تحریم‌ها را علیه این کشور وضع کند.
طبق اظهارات او، گزارش سالانه وزارت امور خارجه امریکا نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۰ افغانستان در رده سوم کشورهایی قرار گرفته که بیشترین میزان قاچاق انسان را داشته است و امریکا برای کشورهایی که در این رده قرار دارند، برخی تحریم‌ها را وضع می‌کند.
***
استان نیمروز در غرب افغانستان مسیر اصلی مسافران افغانستانی است که کشورشان را ترک می‌کنند و به ایران می‌روند و در بیشتر مواقع راهی اروپا می‌شوند. این استان به «پاتوق قاچاق‌بران» معروف است و باندهای مافیایی در آن‌ فعالیت دارند و روزانه صدها نفر را از مرز خارج می‌کنند.

به تازگی ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است که نشان می‌دهد تعدادی از مسافران افغانستانی در یکی از مناطق ایران از خودروهای قاچاق‌بران پیاده و به سویی دیگر سوق داده می‌شوند. به نظر می‌رسد که مسافران در نزدیکی پاسگاه پلیس هستند. در این ویدیو، ده‌ها مسافر بعد از پیاده شدن از ماشین،‌ توسط قاچاق‌برانی موتورسوار همراهی می‌شوند. کسی که ویدیو را گرفته است، توضیح می‌دهد آن‌ها توسط موتورسیکلت از «ایست بازرسی» رد می‌شوند.

قاچاق‌بران انسان با موتورسیکلت یا پیاده آن‌ها را از پشت پاسگاه‌های پلیس رد می‌کنند و این ویدیو مهر تاییدی بر روایت‌های‌ مسافران قاچاق است.

مرزهای بی‌ در و پیکر افغانستان بازار قاچاق‌بران انسان را به شدت گرم کرده‌اند. کسانی که قصد رسیدن به کشورهای اروپایی و قاره سبز را دارند، از نیمروز سفرشان را آغاز می‌کنند و خود را به ایران می رسانند و از آن‌جا به ترکیه و کشورهای مقصد رهسپار می‌شوند.

طی سال‌های اخیر با افزایش ناامنی‌ در افغانستان و تشدید فعالیت‌های گروه‌های تروریستی و هم‌زمان با شدت پیدا کردن موج بی‌کاری، بسیاری از شهروندان در پی امنیت و آرامش و زندگی بهتر، کشورشان را ترک می‌کنند.

ادامه گزارش باقر ابراهیمی، شهروندخبرنگار، را بخوانید 👇

#قاچاق_انسان #شهروندخبرنگار #افغانستان
@Farsi_Iranwire

🔹 تجربه کودک‌مهاجری که بارها در مسیر قاچاق در خودرو جاساز شد

تجربه تشنگی، گرسنگی، جاساز شدن در خودروهایی که ده‌ها مسافر را کنار هم جای می‌دهند و عبور از مسیرهای سخت تنها بخشی از روایت‌های مهاجران و پناه‌جویان از مسیر قاچاق انسان است. در این میان، کودکان بسیاری هستند که تنها و یا همراه خانواده چنین مسیری را تجربه می‌کنند با زخم‌ها و آسیب‌هایی که ممکن است تا سال‌ها با خود حمل کنند.

در گفته‌های مهاجران و پناه‌جویان افغانستانی، روایت‌های بسیاری از سختی مسیر از افغانستان تا ایران هست که در ادامه مسیرشان هم مدام تکرار می‌شود.

این گزارش، روایت‌ مهاجری افغان است که در ۱۷ سالگی در پی مشکلات اقتصادی و معیشتی که در کشور خود با آن‌ها روبه‌رو شد، قدم در این مسیر گذاشت و حالا در ایران کارگری می‌کند.
***
قرار بود به سادگی مرز را پشت سر بگذارد و به ایران برسد، کارگری کند و در تامین معیشت خانواده‌اش شریک شود. اما آن‌چه با آن مواجه شد، انواع خشونت‌ها بود. نام مستعارش را «سعید» می‌گذاریم؛ کودک‌مهاجری ۱۷ ساله که در سال ۱۳۹۶ راهی ایران شد. او نیز مثل بسیاری از مهاجران افغانستانی، به شهر مرزی «نیمروز» رفت، قاچاق‌بر پیدا کرد و در نهایت پس از روزها تحمل سختی، قدم به ایران گذاشت. اما خشونت‌ها کم نشدند بلکه باز هم میان قاچاق‌بران دست‌به‌دست شد تا بالاخره آن کابوس پایان یافت و زندگی دیگری از نوع کارگری برای او آغاز شد.

سعید اهل «جاغوری» در استان «غزنی» است که مشکلات اقتصادی و ناامنی‌ افغانستان او را راهی ایران کرد. قاچاق‌بران او را به همراه دست‌کم ۵۰۰ مهاجر افغانستانی دیگر از شهر نیمروز به سمت پاکستان برده بودند. معمولا مهاجران و پناه‌جویان افغانستانی ابتدا به پاکستان برده می‌شوند و سپس با عبور از مرز و کوه و دشت، وارد ایران می‌شوند.

سعید در روایت آن روزها به «ایران‌وایر» گفت: «ما را با یک گروه ۵۰۰ نفری، وقتی شب شده بود، به سمت پاکستان فرستادند. پاکستانی‌ها به بهانه‌های مختلف از ما باج می‌گرفتند. هرکس هم که پول نداشت، لباس‌هایش را در می‌آوردند، او را لخت می‌کردند و آزارش می‌دادند؛ فقط به خاطر پنج هزار تومان.»

ادامه گزارش باقر ابراهیمی، شهروندخبرنگار، را بخوانید 👇

#قاچاق_انسان #کودک_مهاجری #افغانستان #شهروندخبرنگار
@Farsi_Iranwire

🔹تجارت سکس در ترکیه هم‌زمان با شیوع ویروس کرونا

ترکیه یکی از مقصدهای ایرانی‌ها برای کارگری جنسی است؛ خصوصا که بیشتر آن‌ها در فصل‌های بهار و تابستان به این کشور می‌آیند تا با فعالیت‌های فصلی، درآمدی کسب کنند. این مساله باعث شده است که طی سال‌های گذشته، نگاه جامعه ترکیه نسبت به زنان ایرانی و خصوصا پناه‌جویان، معطوف به همین مساله شود؛ موضوعی که گلایه بسیاری از آن‌ها را در پی دارد. در کنار چنین پدیده‌‌ای اجتماعی، حالا با شیوع ویروس کرونا در جهان، بسته شدن مرزها و تشدید کنترل‌ عبور و مرور غیرقانونی و همچنین فصل سرما، به نظر می‌رسد که بازار قاچاق سکس هم کساد شده است؛ البته به گفته ساکنان محلی شهرهای مرزی مثل «وان» کاهش این روند، بازار کارگران جنسی را در این نواحی، رونق بخشیده؛ اما از سوی دیگر، بنا به روایت‌های کارگران جنسی، معیشت و زندگی آن‌ها تحت تاثیر شیوع ویروس کرونا، از پیش هم سخت‌تر شده است.
***

نام مستعارش را «مریم» می‌گذاریم؛ زن پناه‌جوی ایرانی که در یکی از شهرهای توریستی ترکیه به کارگری جنسی مشغول است. بازار کار او تا پیش از شیوع ویروس کرونا، رونق داشت و به گفته خودش می‌توانست با درآمدی که از این راه کسب می‌کرد، زندگی متوسطی برای خود ایجاد کند. اما پس از شیوع ویروس کرونا، قرنطینه، قوانین اجتماعی سخت‌گیرانه و منع رفت‌وآمد در کنار وحشت عمومی از ابتلا به این ویروس، حالا بازار کار او هم تحت شعاع قرار گرفته و زندگی برایش سخت‌تر شده است.

#قاچاق_سکس #قاچاق_انسان #ترکیه #کارگری_جنسی #کرونا_در_جهان

ادامه گزارش پیام ماسوری را در اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire

🔹قاچاق انسان با نفت‌کش و اخاذی پلیس‌های پاکستانی از مسافران

جابه‌جایی انسان‌ها میان مرزها با کامیون و قایق به خاطر هر کسی ممکن است برسد؛ اما با نفت‌کش شاید اتفاقی دور از ذهن باشد. اگر دوربین‌هایی وجود داشت که شبانه‌روز عبور انسان‌ها میان مرزها را به ثبت می‌رساند، هزاران نفر را می‌دیدیم که در ساعت‌های مختلف در تقلای زنده ماندن هستند تا از مرز بگذرند. در این میان، ایران مقصد بسیاری از مهاجران اقتصادی افغانستانی است و از سوی دیگر، محل عبوری برای بسیاری دیگر است تا خود را به ترکیه و بعد به اروپا برسانند. روایت‌های بسیاری وجود دارد از جا دادن انسان‌‌ها در خودرو، ضرب و شتم آن‌ها توسط نیروهای مرزی، سپری کردن روزها و ماه‌ها در زندان و گذراندن روزگاری پر درد و خشونت. اما شاید کمتر کسی باشد که با نفت‌کش جابه‌جا شده است یا حتی باورناپذیر باشد که چنین امکانی هم به مغز قاچاق‌بران می‌رسد.

این گزارش، روایت «علی‌سینا» از مهاجران افغانستانی به ایران است؛ او پس از اخاذی پلیس‌های پاکستانی، همراه با گروه دیگری از مسافران مسیر قاچاق، با نفت‌کش در خاک ایران جابه‌جا شد.

***

ماجرا به هشت سال پیش برمی‌گردد. وقتی علی‌سینا شانزده ساله بود و ناامنی‌های ایجادشده توسط گروه «طالبان» در شهر زندگی‌اش، او را راهی ایران کرد تا بلکه بتواند کودک‌ کار شود و پولی درآورد. اما مسیری که از سر گذراند و جان سالم از آن به در برد، روایتی منحصربه‌فرد میان مهاجران افغانستانی است که کم‌تر کسی آن را تعریف کرده است. علی‌سینا توسط پلیس پاکستان مورد اخاذی قرار گرفت و بعد در حالی‌ که تا کمر در نفت فرو گرفته بود، بنا به تصمیم قاچاق‌بران، جابه‌جا شد.

علی‌سینا آن‌قدر کودک بود که حتی در استان محل زندگی‌اش هم سفر نکرده بود. اما مثل بسیاری از مهاجران و پناهجویان افغانستانی به شهر مرزی نیمروز در افغانستان رفت، قاچاق‌بر پیدا کرد و ضمن توافق مالی با او، رهسپار ایران شد. او به همراه گروهی دیگر از مسافران پس از دو روز ماندگاری در نیمروز، توسط قاچاق‌بران به شهر کویته پاکستان برده شد و همان‌جا بود که مدارک تقلبی‌ آن کاروان توسط قاچاق‌بران پاکستانی صادر شد؛ مدارکی که بعدتر در پاکستان تمامی آن‌ها را به دردسر بزرگی انداخت.

#قاچاق_انسان #شهروندخبرنگار #مهاجران_افغانستانی #نفت‌کش #پلیس‌های_پاکستانی #قاچاق‌بران

ادامه گزارش باقر ابراهیمی را در اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire

🔹 در میان ما؛ مستندی درباره آنچه بر افغانستانی‌ها در ایران می‌گذرد

مستند «در میان ما»، ساخته سپهر عاطفی و گودو، روایت‌های چند شهروند افغانستانی است که سالیانی را در ایران زندگی کردند و برای پناهجویی به آلمان رفتند. این فیلم کوتاه، که در روزهای اخیر منتشر شده، روزگار پرمشقت و سرشار از تحقیر افغانستانی‌ها در ایران را روایت می‌کند. سپهر عاطفی به ایران‌وایر می‌گوید برخی روایاتی که هنگام ضبط این مستند می‌شنید تکان‌دهنده بود و او را ناچار می‌کرد برای لحظاتی کار را متوقف کند.
***
مرد جوانی می‌گوید: با بدبختی دو بار پول جمع کردم و موتور خریدم، هر دو بار گرفتند و پس ندادند. می‌گفتند افغانی به چه حقی موتور خریده.

زن جوانی می‌گوید یک روز شاهد بود یک زن هموطنش را در خیابان گرفتند و با اینکه فریاد می‌زد فرزندان کوچکش در خانه بدون همراه هستند او را به «سفیدسنگ» فرستادند.

پسر جوانی هم می‌گوید: وقتی گفتم افغان هستم، تا حد مرگ من را زدند.

اینها برش‌هایی از مستند ۲۴ دقیقه‌ای «در میان ما»، ساخته سپهر عاطفی و گودو، است.

تصاویر فیلم مربوط به یک اردوگاه پناهجویان در آلمان در سال ۲۰۱۵ است و در آغاز فیلم این توضیح درج می‌شود که در میان انبوه پناهجویانی که در سال ۲۰۱۵ میلادی وارد آلمان شدند و اکثرشان آوارگان جنگ سوریه بودند، حدود ۱۵۰ هزار نفر نیز پناهجویان افغانستانی بودند که بخش عمده‌شان نه از افغانستان که از ایران به آلمان آمده بودند.

سپهر عاطفی به ایران‌وایر می‌گوید در آن روزها که جمعیت عظیمی از پناهجویان وارد آلمان شدند، جامعه مدنی آلمان گروه‌هایی امدادی تشکیل داد و او نیز گاهی به همراه دوستانش که عضو این گروه‌ها بودند به یکی از اردوگاه‌ها سر می‌زد.

او می‌گوید ابتدا تصمیم گرفت فقط برای «ثبت آن شرایط اضطراری» تصاویری از آن اردوگاه را ضبط کند اما رفته‌رفته متوجه شد در کنار انبوه شهروندان سوری، افغانستانی‌هایی هم هستند که عمدتا از ایران آمده‌اند: «متوجه شدیم که نه فقط در آن کمپ خاص، بلکه در همه کمپ‌ها، اکثر افغانستانی‌ها تجربه زندگی در ایران را دارند. آمارها هم این را تایید می‌کرد.»

ادامه این گزارش را بخوانید 👇

#قاچاق_انسان #پناهجویان_افغانستانی #مستند #در_میان_ما #سپهر_عاطفی_و_گودو #شهروندان_افغانستانی
@Farsi_Iranwire

🔹 عضو سابق فاطمیون: بزرگترین اشتباه زندگی‌ام عضویت در فاطمیون است

او ساکن شهر «جبرئیل» از مناطق هزاره‌نشین [شیعیان] استان «هرات» است و از نگرانی شناسایی شدن توسط حکومت افغانستان، با نام مستعار برای «ایران وایر»‌ روایت کرد که چطور به لشکر فاطمیون پیوست، چه بر او گذشت و حالا در چه شرایطی قرار دارد.

چهار سال پیش بود که مادر محمدعلی نیاز به جراحی قلب داشت و خانواده آن‌ها از نظر مالی، ضعیف بودند. برای همین با قرض توانستند هزینه درمان او را بپردازند. اما بدهی باید پرداخت می‌شد و آخرین مسیر، سفر به ایران و کارگری در کشور همسایه بود. محمدعلی هم قاچاقی به ایران رفت. مثل بسیاری از افغانستانی‌ها در شهر مرزی «نیمروز»‌ قاچاق‌بر پیدا کرد و از مسیر پاکستان، قدم به ایران گذاشت. او برای پنج ماه در ساختمان‌های نیمه‌کاره در شهر «مشهد» کارگری کرد و سپس عازم تهران شد و به کارگری ادامه داد.

کسب درآمد و دریافت مدارک اقامتی ایران دو وعده‌ از سوی جمهوری اسلامی برای پیوستن به لشکر فاطمیون بود که محمدعلی را وسوسه کرد تا از کارگری کنار بکشد و قدم در جنگ بگذارد. او هیچ ایده‌ای نداشت که با چه شرایطی مواجه خواهد شد. بیشتر دوستان و هموطنانش راهی سوریه شده بودند. او هم وقتی دید مهاجران افغانستانی گروه‌گروه برای دریافت دستمزد بیشتر و دریافت اقامت ایران به عضویت لشکر فاطمیون درمی‌آیند، دل به دریا زد: «وقتی انسان پول نیاز دارد و بدهکار هم باشد، هر کاری می‌کند. در آن زمان به اعضای فاطمیون خوب پول می‌دادند. منم جذب شدم.»

ادامه گزارش دانیال دایان که روایت حکایت «محمدعلی» است؛ جوانی ۲۴ ساله که هفت دوره برای جمهوری اسلامی در سوریه جنگیده است و حالا در افغانستان، مخفیانه زندگی می‌کند. 👇

#قاچاق_انسان #شهروندخبرنگار #لشکر_فاطمیون #مهاجران_افغانستانی_در_ایران
@Farsi_Iranwire

🔹 پناه‌جویان سرگردان میان تصمیمات و اتهام‌زنی‌های ترکیه و یونان

مقامات یونان به تازگی دولت ترکیه را متهم کرده‌اند که قایق‌های حامل پناه‌جویان را در دریا به سمت جزایر این کشور هدایت می‌کنند. برخی رسانه‌ها مدعی هستند که تصاویری از این رفتار در اختیار دارند. البته ترکیه این ادعا را رد کرده است. پیش‌تر هم، زمانی‌که ترکیه اعلام کرد مرزهای خود را به روی اتحادیه اروپا گشوده است، تصاویری در رسانه‌ها منتشر شدند که نشان می‌دادند نیروهای دریایی یونان قایق‌های حامل پناه‌جویان را که به سمت جزایر این کشور رهسپار بودند، به سمت ترکیه بازمی‌گردانند. در آن زمان هم ترکیه منکر اتهام‌های وارده بود. به نظر می‌رسد هزینه تشدید بحران میان ترکیه و اتحادیه اروپا را پناه‌جویان می‌پردازند.
***
به گزارش «خبرگزاری رویترز»، آتن روز جمعه دوم آوریل ترکیه را متهم کرد که تلاش می‌کند قایق‌های حامل مهاجران و پناه‌جویان را به سمت آب‌های یونان سوق دهد؛ ادعایی که از طرف آنکارا به شدت رد شد.

بر اساس گزارش گارد ساحلی یونان، کشتی‌های گارد ساحلی ترکیه چندین قایق بادی مهاجران و پناه‌جویان را تا مرز دریایی یونان و نزدیکی جزیره «لسبوس» هدایت کرده‌اند. بنا به این ادعا، نیروهای دریایی یونان مانع ورود قایق‌های پناه‌جویان به آب‌های یونان شدند که در نتیجه گارد ساحلی ترکیه ناچار شد پناه‌جویان را دوباره به سواحل ترکیه بازگرداند.

وزیر امور مهاجرت یونان طی یک پیام ویدیویی در روز جمعه دوم آوریل ۲۰۲۱ گفت: «هیچ تردیدی وجود ندارد که این پناه‌جویان از سواحل ترکیه حرکت کرده بودند.»

او گفته است که این گروه از پناه‌جویان در معرض خطر قرار نداشتند و بیشتر از سوی گارد ساحلی ترکیه به سمت یونان هدایت شده بودند.

به گزارش رویترز، «اسماعیل کاتاکالی»، معاون وزیر کشور ترکیه به «میتاراچی»، وزیر امور مهاجرت یونان در توییتر خود پاسخ داده و گفته است: «او حوادث را تحریف می‌کند و دروغ می‌گوید.»

ادامه گزارش پیام ماسوری را بخوانید 👇

#قاچاق_انسان #ترکیه #یونان #پناهجویان #بحران_پناهجویان
@Farsi_Iranwire

🔹 وکیل ۴ پناه‌جوی بازداشتی در ترکیه: روند بازداشت و حکم اخراج آن‌ها غیرقانونی است

«زینب صحافی»، «لیلی فرجی»، «محمد پوراکبری» و «اسماعیل‌ فتاحی» چهار پناه‌جوی ایرانی هستند که شانزدهم فروردین (پنجم آوریل) توسط پلیس ترکیه بازداشت شدند. سه نفر از آن‌ها، یعنی زینب صحافی (معروف به «زینب پرسپولیسی»)، لیلی فرجی و محمد پوراکبری در ۳۰ اسفند ۱۳۹۹ (۲۰ مارچ ۲۰۲۱) در تظاهرات اعتراضی خروج ترکیه از «معاهده منع خشونت علیه زنان» شرکت داشتند و اسماعیل فتاحی، فعال حقوق کارگری که در پی بازداشت آن‌ها، به بازداشتگاه امنیت شهر «دنیزلی» مراجعه کرده بود، همان‌جا بازداشت شد. حالا وکیل هر چهار پناه‌جو، «بوسه برگامالی» به «ایران‌وایر» خبر داد که اعتراض خود را نسبت به بازداشت، ادامه نگه‌داری آن‌‌ها در کمپ دیپورت و حکم اخراج از خاک این کشور به ثبت رسانده است.

در عین‌حال، هفدهم فروردین ۱۴۰۰ جمعی از کنش‌گران در شهر دنیزلی، در اعتراض به بازداشت و حکم اخراج این چهار نفر، تجمعی برگزار کردند.

روز ۳۰ اسفند تظاهرات هماهنگی از سوی نهادهای مدنی مدافع حقوق زنان در چندین شهر ترکیه برگزار شد. این تظاهرات و تجمع‌ها دارای مجوز قانونی بودند. زینب صحافی،‌ لیلی فرجی و محمد پوراکبری نیز در این تظاهرات در شهر «دنیزلی» شرکت کردند. دو هفته بعد، پلیس با مراجعه به منازل آن‌ها، همگی را بازداشت کرد. همان روز، اسماعیل فتاحی نیز که برای پی‌گیری وضعیت آن‌ها به بازداشتگاه امنیت همین شهر مراجعه کرده بود، بازداشت شد.


ادامه گزارش آیدا قجر را اینجا بخوانید👇
#اطلاع_رسانی #پناهجویان #قاچاق_انسان #ترکیه #دیپورت_پناهجویان

@Farsi_Iranwire

🔹افشین سهراب‌زاده، پناهجوی کرد ایرانی در ترکیه در خطر دیپورت است

«افشین سهراب‌زاده»، پناهجوی کرد ایرانی که در چهار سال گذشته در ترکیه زندگی می‌کرد، در پی دستگیری در اداره مهاجرت شهر اسکی‌شهیر به کمپ دیپورت GGM شهر کایسری منتقل شده است و بنا به گفته همسرش مسئولان کمپ او را وادار به امضای برگه‌ای کرده‌اند که هیچ‌ کدام نمی‌دانند چیست. طبق اظهارات وکیل این پناهجو در گفت‌وگو با برخی روزنامه‌نگاران ترک و همچنین همسر وی، دولت ترکیه به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» این پناهجو را محکوم به ترک خاک این کشور کرده‌ است. این در حالی است که افشین سهراب‌زاده مدتی قبل از سوی امور پناهندگان سازمان ملل برای آخرین مرحله انتقال به کشور مقصد فراخوانده شده بود.

افشین سهراب‌زاده در سال ۱۳۸۹ در جاده سنندج به سقز توسط نیروهای اداره اطلاعات شهر کامیاران بازداشت و در نهایت در شعبه ۲ دادگاه انقلاب شهر سنندج به اتهام «محاربه از طریق عضویت در حزب کومله» به ۲۵ سال زندان محکوم شد.

طبق گزارش سایت «هه‌نگاو» او هفت سال را در زندان‌های جمهوری اسلامی در زندان‌های رجایی‌شهر، اوین، سنندج، کرمانشاه، بندرعباس و میناب گذراند و وقتی در سال ۲۰۱۶ به مرخصی استعلاجی اعزام شد، ایران را ترک کرد و به ترکیه پناه برد. حالا او در اقدامی که به گفته همسرش، «فرشته تاجمیری»، دلیل آن نامشخص است، در کمپ دیپورت نگهداری می‌شود.

***

«وکیل افشین به من گفت که پنجم آوریل قرار دیپورت صادر شده و هفتم آوریل ابلاغ شده. اتهام او را "اقدام علیه امنیت ملی ترکیه" اعلام کرده‌اند. وکیل گفت امروز [۹ آوریل] اعتراض را ثبت کرده‌ است و به گفته او هفت روز دیپورت عقب افتاده است. ما قبولی سازمان ملل را داریم و اگر به ایران دیپورت شود در خطر اعدام قرار می‌گیرد.»

#قاچاق_انسان #پناهجویان #پناهجویان_ایرانی_در_ترکیه #کمپ_دیپورت #دیپورت #ترکیه

ادامه گزارش آیدا قجر را در اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire

🎥محمد پورمند: بازداشت شدم، چون نوشته بودم مردم را نکشید

«محمد پورمند»، تعمیرکار و نصاب کولرهای گازی و فعال توییتری به دلیل نوشته‌های انتقادی خود، بازداشت و به ۲۲ ماه زندان محکوم شد. او به دلیل اینکه نمی‌خواست ۲۲ ماه از عمرش را در زندان بگذراند، از طریق غیرقانونی به ترکیه رفت. روایت پورمند را درباره بازداشت، دادگاه و اتفاقات تلخی که در مسیر خروج غیرقانونی از کشور تجربه کرده، در گفت‌وگو با «خبرنگاری جرم نیست»، می‌خوانید. این ویدیوی کوتاه تصاویری از مسیر عبور مهاجران غیرقانونی پس از خروچ از ایران و اقامتگاه آن‌ها را در شهر مرزی وان نشان می‌دهد.
شرح گزارش امیرحسین میراسماعیلی را اینجا بخوانید.

#اطلاع_رسانی #قاچاق_انسان

@Farsi_Iranwire

🎥 «سعید کاظمی»، عموی ابوالفضل جوان مفقود شده در قایق پناهجویان ایرانی که در مدیترانه غرق شده، می‌گوید ابوالفضل آخرین بار روز دوشنبه۲۲خرداد در بودروم ترکیه بوده و به او پیام داده که دارد سوار قایق می‌شود و وقتی به خاک ایتالیا برسد، با او تماس خواهد گرفت.

#اطلاع_رسانی #قاچاق_انسان

@Farsi_Iranwire

🎥 «سعید کاظمی»، عموی ابوالفضل می‌گوید: «هر روز به خودم بعد از ۱۱ روز که این اتفاق افتاده امید می‌دهم و هر روز می‌گویم که ابوالفضل زنده است، ولی از طرفی هر روز خبرهایی می‌آید که امکانش را کم می‌کند.»

گزارش کامل را در سایت ایران‌وایر دنبال کنید.

#اطلاع_رسانی #قاچاق_انسان #ابوالفضل_کاظمی

@Farsi_Iranwire

🎥 به گفته «سعید کاظمی»، ابوالفضل وقتی ۱۸ ساله می‌شود به ترکیه می‌آید به سودای یک زندگی بهتر: «تولد ۱۸ سالگیش رو در خانه خودم در ترکیه برایش گرفتم. ابوالفضل روزی که آمد خانه من یک سری مشکلات در ایران داشت، از لحاظ جایگاهش در اجتماع خیلی در اذیت بود و شرایط سختی داشت. وقتی آمد پیش من، به من گفت می‌خواهم بروم موفق شوم و به یک جایی برسم و زندگی راحت را تجربه کنم.»

گزارش کامل را در سایت ایران‌وایر دنبال کنید.

#اطلاع_رسانی #قاچاق_انسان #ابوالفضل_کاظمی

@Farsi_Iranwire