🔹 پسر نجیب مایل‌هروی: ما تابعیت ایران را نمی‌پذیریم، جمهوری اسلامی در پی استفاده تبلیغاتی است
۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۹، شهاب مایل‌هروی مقابل نمایندگی وزارت امور خارجه ایران در شهر مشهد، در اعتراض به مشکلات اقامتی پدرش، نجیب مایل‌هروی، تنش را به آتش سپرد و خودسوزی کرد. او یک ماه در بیمارستان «امام رضا» در مشهد بستری بود و ۲۶ خرداد مرخص شد. اخبار خودسوزی او و دلیل این اقدام پس از مرخصی وی از بیمارستان، در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های ایرانی و افغانستانی منتشر شد؛ وقتی خودش در صفحه اینستاگرامش این مساله را خبری کرد و نوشت: «به نام پدر. به علت مشکل اقامت استاد مایل و فشار دولت بر ایشان، شهاب مایل مقابل وزارت خارجه در مشهد خود را سوزاند.»
نجیب مایل‌هروی، متولد ۱۳۲۹ از استان «هرات» در غرب افغانستان، نیم قرن می‌شود که در ایران زندگی می‌کند. همسرش ایرانی است و فرزندانش هم در همین کشور به دنیا آمده‌اند. او نویسنده و پژوهش‌گری است که تاکنون ۱۰۲ جلد کتاب در ایران منتشر کرده است. جمهوری اسلامی سال گذشته اقامت ۱۰ ساله‌ای به او داده است که به گفته شهاب، ارزشی ندارد. چرا که این نویسنده با نوع اقامتی که برای او در نظر گرفته‌اند، قادر به سفر خارج از ایران نیست. همین مساله عامل مهمی بود که فرزندش خود را آتش بزند.
شهاب مایل‌هروی در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» شرح داد که آن‌ها به نوع اقامت پدرش اعتراض کرده بودند اما ترتیب اثر داده نشده تا آن‌که او خود را با بنزین آتش زده است: «این کار من به خاطر دروغ‌های جمهوری اسلامی به پدرم بود. البته این اقدام من تنها به خاطر پدرم نبود، من به خاطر حمایت از مردم زجر کشیده افغانستان در ایران که به کم‌ترین حقوق شهروندی و انسانی دسترسی ندارند، خودم را به آتش کشیدم.»
جزییات بیشتر را اینجا بخوانید👇
#حقوق_شهروندی #مهاجران_افغانستانی #شهاب_مایل‌هروی #نجیب_مایل‌هروی #تابعیت_ایرانی #حقوق_مهاجران
@Farsi_Iranwire
۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۹، شهاب مایل‌هروی مقابل نمایندگی وزارت امور خارجه ایران در شهر مشهد، در اعتراض به مشکلات اقامتی پدرش، نجیب مایل‌هروی، تنش را به آتش سپرد و خودسوزی کرد. او یک ماه در بیمارستان «امام رضا» در مشهد بستری بود و ۲۶ خرداد مرخص شد. اخبار خودسوزی او و دلیل این اقدام پس از مرخصی وی از بیمارستان، در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های ایرانی و افغانستانی منتشر شد؛ وقتی خودش در صفحه اینستاگرامش این مساله را خبری کرد و نوشت: «به نام پدر. به علت مشکل اقامت استاد مایل و فشار دولت بر ایشان، شهاب مایل مقابل وزارت خارجه در مشهد خود را سوزاند.»
نجیب مایل‌هروی، متولد ۱۳۲۹ از استان «هرات» در غرب افغانستان، نیم قرن می‌شود که در ایران زندگی می‌کند. همسرش ایرانی است و فرزندانش هم در همین کشور به دنیا آمده‌اند. او نویسنده و پژوهش‌گری است که تاکنون ۱۰۲ جلد کتاب در ایران منتشر کرده است. جمهوری اسلامی سال گذشته اقامت ۱۰ ساله‌ای به او داده است که به گفته شهاب، ارزشی ندارد. چرا که این نویسنده با نوع اقامتی که برای او در نظر گرفته‌اند، قادر به سفر خارج از ایران نیست. همین مساله عامل مهمی بود که فرزندش خود را آتش بزند.
شهاب مایل‌هروی در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» شرح داد که آن‌ها به نوع اقامت پدرش اعتراض کرده بودند اما ترتیب اثر داده نشده تا آن‌که او خود را با بنزین آتش زده است: «این کار من به خاطر دروغ‌های جمهوری اسلامی به پدرم بود. البته این اقدام من تنها به خاطر پدرم نبود، من به خاطر حمایت از مردم زجر کشیده افغانستان در ایران که به کم‌ترین حقوق شهروندی و انسانی دسترسی ندارند، خودم را به آتش کشیدم.»
جزییات بیشتر را اینجا بخوانید👇
#حقوق_شهروندی #مهاجران_افغانستانی #شهاب_مایل‌هروی #نجیب_مایل‌هروی #تابعیت_ایرانی #حقوق_مهاجران
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
پسر نجیب مایل‌هروی: ما تابعیت ایران را نمی‌پذیریم، جمهوری اسلامی در پی استفاده تبلیغاتی است
در پی خودسوزی «شهاب مایل‌هروی» در اعتراض به مشکلات اقامتی و معیشتی پدرش در ایران، مقامات جمهوری اسلامی خبر دادند که به این شخصیت فرهنگی افغانستانی تابعیت ایران را اعطا خواهند کرد. خبر خودسوزی شهاب، فرزند «نجیب مایل‌هروی» در پی انتشار تصویر بدن سوخته او در…
Forwarded from Iranwire
🔹 پسر نجیب مایل‌هروی: ما تابعیت ایران را نمی‌پذیریم، جمهوری اسلامی در پی استفاده تبلیغاتی است
۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۹، شهاب مایل‌هروی مقابل نمایندگی وزارت امور خارجه ایران در شهر مشهد، در اعتراض به مشکلات اقامتی پدرش، نجیب مایل‌هروی، تنش را به آتش سپرد و خودسوزی کرد. او یک ماه در بیمارستان «امام رضا» در مشهد بستری بود و ۲۶ خرداد مرخص شد. اخبار خودسوزی او و دلیل این اقدام پس از مرخصی وی از بیمارستان، در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های ایرانی و افغانستانی منتشر شد؛ وقتی خودش در صفحه اینستاگرامش این مساله را خبری کرد و نوشت: «به نام پدر. به علت مشکل اقامت استاد مایل و فشار دولت بر ایشان، شهاب مایل مقابل وزارت خارجه در مشهد خود را سوزاند.»
نجیب مایل‌هروی، متولد ۱۳۲۹ از استان «هرات» در غرب افغانستان، نیم قرن می‌شود که در ایران زندگی می‌کند. همسرش ایرانی است و فرزندانش هم در همین کشور به دنیا آمده‌اند. او نویسنده و پژوهش‌گری است که تاکنون ۱۰۲ جلد کتاب در ایران منتشر کرده است. جمهوری اسلامی سال گذشته اقامت ۱۰ ساله‌ای به او داده است که به گفته شهاب، ارزشی ندارد. چرا که این نویسنده با نوع اقامتی که برای او در نظر گرفته‌اند، قادر به سفر خارج از ایران نیست. همین مساله عامل مهمی بود که فرزندش خود را آتش بزند.
شهاب مایل‌هروی در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» شرح داد که آن‌ها به نوع اقامت پدرش اعتراض کرده بودند اما ترتیب اثر داده نشده تا آن‌که او خود را با بنزین آتش زده است: «این کار من به خاطر دروغ‌های جمهوری اسلامی به پدرم بود. البته این اقدام من تنها به خاطر پدرم نبود، من به خاطر حمایت از مردم زجر کشیده افغانستان در ایران که به کم‌ترین حقوق شهروندی و انسانی دسترسی ندارند، خودم را به آتش کشیدم.»
جزییات بیشتر را اینجا بخوانید👇
#حقوق_شهروندی #مهاجران_افغانستانی #شهاب_مایل‌هروی #نجیب_مایل‌هروی #تابعیت_ایرانی #حقوق_مهاجران
@Farsi_Iranwire
۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۹، شهاب مایل‌هروی مقابل نمایندگی وزارت امور خارجه ایران در شهر مشهد، در اعتراض به مشکلات اقامتی پدرش، نجیب مایل‌هروی، تنش را به آتش سپرد و خودسوزی کرد. او یک ماه در بیمارستان «امام رضا» در مشهد بستری بود و ۲۶ خرداد مرخص شد. اخبار خودسوزی او و دلیل این اقدام پس از مرخصی وی از بیمارستان، در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های ایرانی و افغانستانی منتشر شد؛ وقتی خودش در صفحه اینستاگرامش این مساله را خبری کرد و نوشت: «به نام پدر. به علت مشکل اقامت استاد مایل و فشار دولت بر ایشان، شهاب مایل مقابل وزارت خارجه در مشهد خود را سوزاند.»
نجیب مایل‌هروی، متولد ۱۳۲۹ از استان «هرات» در غرب افغانستان، نیم قرن می‌شود که در ایران زندگی می‌کند. همسرش ایرانی است و فرزندانش هم در همین کشور به دنیا آمده‌اند. او نویسنده و پژوهش‌گری است که تاکنون ۱۰۲ جلد کتاب در ایران منتشر کرده است. جمهوری اسلامی سال گذشته اقامت ۱۰ ساله‌ای به او داده است که به گفته شهاب، ارزشی ندارد. چرا که این نویسنده با نوع اقامتی که برای او در نظر گرفته‌اند، قادر به سفر خارج از ایران نیست. همین مساله عامل مهمی بود که فرزندش خود را آتش بزند.
شهاب مایل‌هروی در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» شرح داد که آن‌ها به نوع اقامت پدرش اعتراض کرده بودند اما ترتیب اثر داده نشده تا آن‌که او خود را با بنزین آتش زده است: «این کار من به خاطر دروغ‌های جمهوری اسلامی به پدرم بود. البته این اقدام من تنها به خاطر پدرم نبود، من به خاطر حمایت از مردم زجر کشیده افغانستان در ایران که به کم‌ترین حقوق شهروندی و انسانی دسترسی ندارند، خودم را به آتش کشیدم.»
جزییات بیشتر را اینجا بخوانید👇
#حقوق_شهروندی #مهاجران_افغانستانی #شهاب_مایل‌هروی #نجیب_مایل‌هروی #تابعیت_ایرانی #حقوق_مهاجران
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
پسر نجیب مایل‌هروی: ما تابعیت ایران را نمی‌پذیریم، جمهوری اسلامی در پی استفاده تبلیغاتی است
در پی خودسوزی «شهاب مایل‌هروی» در اعتراض به مشکلات اقامتی و معیشتی پدرش در ایران، مقامات جمهوری اسلامی خبر دادند که به این شخصیت فرهنگی افغانستانی تابعیت ایران را اعطا خواهند کرد. خبر خودسوزی شهاب، فرزند «نجیب مایل‌هروی» در پی انتشار تصویر بدن سوخته او در…
🔹 آغاز شناسایی و ثبت هویت کودکان کار مهاجر در سفارت افغانستان
به تازگی وزیر کشور ایران گفته است که بیشتر «کودکان کار»، مهاجران افغانستانی هستند. بنا به اظهارات او، قرار شده است در تعامل با مقامات افغانستانی، این کودکان شناسایی و به کشور خود بازگردانده شوند؛ ادعای دیگری که نشان می‌دهد به جای حل معضلات فراوان مهاجران در ایران، مقامات جمهوری اسلامی باز هم می‌خواهند با پاک کردن صورت مساله، مشکلات را حل و فصل کنند.
سخن‌گوی وزارت خارجه افغانستان می‌گوید کار شناسایی این کودکان انجام شده است. از سوی دیگر، مسوول بخش کودکان «کمیسیون حقوق بشر» افغانستان از تبعیض و بدرفتاری با مهاجران در ایران می‌گوید.
دوازدهم مرداد ۱۳۹۹، «عبدالرضا رحمانی فضلی»، وزیر کشور ایران در حاشیه جلسه «شورای اجتماعی» این کشور گفت بیشترین کودکان کار، افغانستانی‌ها هستند که قرار شده است در هماهنگی با مقامات افغانستان، ضمن شناسایی، به این کشور بازگردانده شوند.
در عین‌حال، وزارت خارجه افغانستان گفته پروسه شناسایی و ثبت هویت کودکان کار افغانستانی آغاز شده است. نهادهای حقوق بشری اما ضمن یادآوری تبعیض‌ها و مشکلات مهاجران افغانستانی در ایران، برخورد جمهوری اسلامی با آن‌ها را مورد انتقاد قرار داده‌اند.
ادامه گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#کودکان_کار #کودکان_کار_افغانستانی #حقوق_مهاجران #مهاجران_افغانستانی
@Farsi_Iranwire
به تازگی وزیر کشور ایران گفته است که بیشتر «کودکان کار»، مهاجران افغانستانی هستند. بنا به اظهارات او، قرار شده است در تعامل با مقامات افغانستانی، این کودکان شناسایی و به کشور خود بازگردانده شوند؛ ادعای دیگری که نشان می‌دهد به جای حل معضلات فراوان مهاجران در ایران، مقامات جمهوری اسلامی باز هم می‌خواهند با پاک کردن صورت مساله، مشکلات را حل و فصل کنند.
سخن‌گوی وزارت خارجه افغانستان می‌گوید کار شناسایی این کودکان انجام شده است. از سوی دیگر، مسوول بخش کودکان «کمیسیون حقوق بشر» افغانستان از تبعیض و بدرفتاری با مهاجران در ایران می‌گوید.
دوازدهم مرداد ۱۳۹۹، «عبدالرضا رحمانی فضلی»، وزیر کشور ایران در حاشیه جلسه «شورای اجتماعی» این کشور گفت بیشترین کودکان کار، افغانستانی‌ها هستند که قرار شده است در هماهنگی با مقامات افغانستان، ضمن شناسایی، به این کشور بازگردانده شوند.
در عین‌حال، وزارت خارجه افغانستان گفته پروسه شناسایی و ثبت هویت کودکان کار افغانستانی آغاز شده است. نهادهای حقوق بشری اما ضمن یادآوری تبعیض‌ها و مشکلات مهاجران افغانستانی در ایران، برخورد جمهوری اسلامی با آن‌ها را مورد انتقاد قرار داده‌اند.
ادامه گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#کودکان_کار #کودکان_کار_افغانستانی #حقوق_مهاجران #مهاجران_افغانستانی
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
آغاز شناسایی و ثبت هویت کودکان کار مهاجر در سفارت افغانستان
به تازگی وزیر کشور ایران گفته است که بیشتر «کودکان کار»، مهاجران افغانستانی هستند. بنا به اظهارات او، قرار شده است در تعامل با مقامات افغانستانی، این کودکان شناسایی و به کشور خود بازگردانده شوند؛ ادعای دیگری که نشان می‌دهد به جای حل معضلات فراوان مهاجران…
🔹 کودک‌مهاجر افغانستانی که از آتش‌سوزی خودرو قاچاق‌برها نجات یافت
خرداد سال جاری بود که آتش‌سوزی خودروی حامل مهاجران افغانستانی در استان یزد موجی از اعتراض به تبعیض علیه آن‌ها در ایران ایجاد کرد. و هم‌چنین بحث اعمال خشونت بر آن‌ها را به رسانه‌ها کشید. ماموران نیروی انتظامی اعلام «ایست» کرده بودند اما خودرو به راه خود ادامه داده بود تا آتش گرفت و دست‌کم سه نفر از مهاجران جان باختند و تعدادی دیگر سوختند. در آن زمان، هشتگ «#کمی_آب_بیار_که_سوختم» در شبکه‌های اجتماعی، مجموعه‌ای شد از روایت‌های مختلف مهاجران افغانستانی به ایران و انگار که دادخواهی بود از بی‌دادهایی که گاه به قیمت جان آدم‌ها تمام می‌شوند.
اگرچه این واقعه به خبر تبدیل شد اما اولین و آخرین حادثه مرگ‌بار این‌چنینی علیه مهاجران افغانستانی نبود. در این گزارش، حکایت «حبیب‌الله محسنی» است که وقتی کودک بود، با پدرش راهی ایران شد و از حادثه‌ای مشابه جان سالم به در برد.
سال ۱۳۹۶ بود که حبیب‌الله با پدرش قاچاقی راهی ایران شد. در آن زمان هنوز نوجوان بود و به هزار امید برای آینده‌ای بهتر، قدم به ایران گذاشت. قاچاق‌بر مسافرانی را که بیش از ۳۰ نفر بودند، در دو خودرو جای داد و جان آن‌ها را به راننده‌ها سپرد. موانع جاده‌ای نیروی انتظامی اما جان برخی را گرفتند و تعدادی دیگر را با روانی سوخته، راهی سرنوشتی دیگر کردند.
حبیب‌الله در روایت خود برای «ایران‌وایر» چند بار تکرار کرد که در تمام مسیر قاچاق و لمس مرگ از نزدیک، بارها آرزو کرده بود که کاش وصیت‌نامه‌اش را پیش از ترک افغانستان نوشته بود.
ادامه گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#قاچاق_انسان #کودک‌مهاجر #مهاجران_افغانستانی #حقوق_مهاجران #یزد
@Farsi_Iranwire
خرداد سال جاری بود که آتش‌سوزی خودروی حامل مهاجران افغانستانی در استان یزد موجی از اعتراض به تبعیض علیه آن‌ها در ایران ایجاد کرد. و هم‌چنین بحث اعمال خشونت بر آن‌ها را به رسانه‌ها کشید. ماموران نیروی انتظامی اعلام «ایست» کرده بودند اما خودرو به راه خود ادامه داده بود تا آتش گرفت و دست‌کم سه نفر از مهاجران جان باختند و تعدادی دیگر سوختند. در آن زمان، هشتگ «#کمی_آب_بیار_که_سوختم» در شبکه‌های اجتماعی، مجموعه‌ای شد از روایت‌های مختلف مهاجران افغانستانی به ایران و انگار که دادخواهی بود از بی‌دادهایی که گاه به قیمت جان آدم‌ها تمام می‌شوند.
اگرچه این واقعه به خبر تبدیل شد اما اولین و آخرین حادثه مرگ‌بار این‌چنینی علیه مهاجران افغانستانی نبود. در این گزارش، حکایت «حبیب‌الله محسنی» است که وقتی کودک بود، با پدرش راهی ایران شد و از حادثه‌ای مشابه جان سالم به در برد.
سال ۱۳۹۶ بود که حبیب‌الله با پدرش قاچاقی راهی ایران شد. در آن زمان هنوز نوجوان بود و به هزار امید برای آینده‌ای بهتر، قدم به ایران گذاشت. قاچاق‌بر مسافرانی را که بیش از ۳۰ نفر بودند، در دو خودرو جای داد و جان آن‌ها را به راننده‌ها سپرد. موانع جاده‌ای نیروی انتظامی اما جان برخی را گرفتند و تعدادی دیگر را با روانی سوخته، راهی سرنوشتی دیگر کردند.
حبیب‌الله در روایت خود برای «ایران‌وایر» چند بار تکرار کرد که در تمام مسیر قاچاق و لمس مرگ از نزدیک، بارها آرزو کرده بود که کاش وصیت‌نامه‌اش را پیش از ترک افغانستان نوشته بود.
ادامه گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#قاچاق_انسان #کودک‌مهاجر #مهاجران_افغانستانی #حقوق_مهاجران #یزد
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
کودک‌مهاجر افغانستانی که از آتش‌سوزی خودرو قاچاق‌برها نجات یافت
خرداد سال جاری بود که آتش‌سوزی خودروی حامل مهاجران افغانستانی در استان یزد موجی از اعتراض به تبعیض علیه آن‌ها در ایران ایجاد کرد. و هم‌چنین بحث اعمال خشونت بر آن‌ها را به رسانه‌ها کشید. ماموران نیروی انتظامی اعلام «ایست» کرده بودند اما خودرو به راه خود ادامه…