طلوع اثر، غروب موثر | نقد فیلم آن سوی باد آخرین شاهکار اورسن ولز
☑️ http://bit.ly/2EERhzo
© @FilmBazan | #نقد
☑️ http://bit.ly/2EERhzo
© @FilmBazan | #نقد
نقد و برسی فیلم The House That Jack Built | خانه ای که جک ساخت 🔽
http://bit.ly/2FrIcLA
@FilmBazan | #نقد
http://bit.ly/2FrIcLA
@FilmBazan | #نقد
نقد و برسی اپیزود اول و دوم، فصل سوم سریال True Detective | کاراگاه حقیقی
✅ http://bit.ly/2RtaMCB
© @FilmBazan | #نقد
✅ http://bit.ly/2RtaMCB
© @FilmBazan | #نقد
نقد و بررسی اپیزود سوم، فصل سوم سریال True Detective | کاراگاه حقیقی
🎬 http://bit.ly/2WhEsBw
@FilmBazan | #نقد
🎬 http://bit.ly/2WhEsBw
@FilmBazan | #نقد
نقّالان حیات و ممات | نقد فیلم تصنیف باستر اسکراگز آخرین اثر برادران کوئن
🎬 http://bit.ly/2RT5Vup
@FilmBazan | #نقد
🎬 http://bit.ly/2RT5Vup
@FilmBazan | #نقد
نقد و بررسی اپیزود چهارم, فصل سوم سریال True Detective | کاراگاه حقیقی
✅ http://bit.ly/2D2zpf9
@FilmBazan | #نقد
✅ http://bit.ly/2D2zpf9
@FilmBazan | #نقد
نقد و بررسی اپیزود پنجم و ششم، فصل سوم سریال True Detective | کاراگاه حقیقی
✅ http://bit.ly/2BBMRa8
© @FilmBazan | #نقد
✅ http://bit.ly/2BBMRa8
© @FilmBazan | #نقد
نخستین واکنش‌های منتقدین به فیلم های بخش مسابقه اصلی روز دوم و سوم فستیوال کن
🎬 فیلم Les Miserables
👤 اثر لج لی
✍️ نیکلاس باربر | بی بی سی ( 3 از 5)
فیلم لج لی یک درام شهری با رویکرد ضدنژادپرستی است که به تقابل پلیس با شهروندان و شهروندان با شهروندان در یک محله فقیر نشین می پردازد. این فیلم تقریبا به روز رسانی فیلم La Haine متیو کاسوویتس یا Do The Right Thing اسپایک لی است و با وجودی که تاثیر تکان دهنده ی هیچ کدام از این دو شاهکار را ندارد، ولی سکانس تکان دهنده پایانی چنان اثری دارد که در کل اغلب فیلم ها، وجود ندارد.
✍️ پیتر برادشاو | گاردین ( 3 از 5)
بینوایان لج لی، فیلمی طنز و غیرقابل مقاومت است. آغاز فیلم با طنز و طعنه های مناسب، هوشمندی و انرژی است که رفته رفته با شروع سکانس های خشونت پلیس، از جذابیتش کاسته می شود و به یک فیلم آشنا درباره ی خشونت پلیس و مشکلات طبقاتی، بدل می شود.
🎬 فیلم Bacurau
👤 اثر جولیانو دورنیس و کلبر مندونچا
✍️ دیوید الریچ | ایندی وایر (B+)
فیلم محل تلاقی فیلم های هفت سامورایی و هتل ها در یک وسترن هذیانی برزیلی است. به نظرم این فیلم قوی تر و ساختارمند تر از فیلم فیلهو می باشد. باکورا در قلمروی نیمه شب، عمیق تر فرو می رود و ایده اصلی اش را محکم تر نگاه می دارد، ارواحش حقیقی می شوند و قهرمان هایش اسلحه به دست می گیرند.
✍️پیتر برادشاو | گاردین ( 4 از 5)
با یک وسترن با استایل وحشت روبه رو هستیم. این فیلم واقعا یک فیلم عجیب است، که با حالت های قومی و انسان شناسی و مستندوار آغاز می گردد، به کابوسی مسموم تبدیل می شود و در نهایت به حمام خون با سبک جاکوین ( دوره ای در رنسانس) می رسد.
🎬 فیلم Sorry We Missed You
👤 اثر کن لوچ
✍️ پیتر برادشاو | گاردین ( 5 از 5 )
این فیلم به سنت فیلم های کن لوچ، نزدیک به دزد دوچرخه ویتوریو دسیکا می باشد. فیلمی شدید الحن، باز، خشمگین، بی نظیر و بی رحم درباره ی مشکلات حیاتی دنیای معاصر است.
✍️ استیو پاند
فیلم تازه کن لوچ، می توانست باعث شود کارگردانش اولین کسی باشد که سه نخل طلا می برد، اما برای گفتن حرفی تازه در حوزه معمولش، دچار مشکل است. (کافه سینما)
#کن۲۰۱۹ | #نقد
©️ @FilmBazan
🎬 فیلم Les Miserables
👤 اثر لج لی
✍️ نیکلاس باربر | بی بی سی ( 3 از 5)
فیلم لج لی یک درام شهری با رویکرد ضدنژادپرستی است که به تقابل پلیس با شهروندان و شهروندان با شهروندان در یک محله فقیر نشین می پردازد. این فیلم تقریبا به روز رسانی فیلم La Haine متیو کاسوویتس یا Do The Right Thing اسپایک لی است و با وجودی که تاثیر تکان دهنده ی هیچ کدام از این دو شاهکار را ندارد، ولی سکانس تکان دهنده پایانی چنان اثری دارد که در کل اغلب فیلم ها، وجود ندارد.
✍️ پیتر برادشاو | گاردین ( 3 از 5)
بینوایان لج لی، فیلمی طنز و غیرقابل مقاومت است. آغاز فیلم با طنز و طعنه های مناسب، هوشمندی و انرژی است که رفته رفته با شروع سکانس های خشونت پلیس، از جذابیتش کاسته می شود و به یک فیلم آشنا درباره ی خشونت پلیس و مشکلات طبقاتی، بدل می شود.
🎬 فیلم Bacurau
👤 اثر جولیانو دورنیس و کلبر مندونچا
✍️ دیوید الریچ | ایندی وایر (B+)
فیلم محل تلاقی فیلم های هفت سامورایی و هتل ها در یک وسترن هذیانی برزیلی است. به نظرم این فیلم قوی تر و ساختارمند تر از فیلم فیلهو می باشد. باکورا در قلمروی نیمه شب، عمیق تر فرو می رود و ایده اصلی اش را محکم تر نگاه می دارد، ارواحش حقیقی می شوند و قهرمان هایش اسلحه به دست می گیرند.
✍️پیتر برادشاو | گاردین ( 4 از 5)
با یک وسترن با استایل وحشت روبه رو هستیم. این فیلم واقعا یک فیلم عجیب است، که با حالت های قومی و انسان شناسی و مستندوار آغاز می گردد، به کابوسی مسموم تبدیل می شود و در نهایت به حمام خون با سبک جاکوین ( دوره ای در رنسانس) می رسد.
🎬 فیلم Sorry We Missed You
👤 اثر کن لوچ
✍️ پیتر برادشاو | گاردین ( 5 از 5 )
این فیلم به سنت فیلم های کن لوچ، نزدیک به دزد دوچرخه ویتوریو دسیکا می باشد. فیلمی شدید الحن، باز، خشمگین، بی نظیر و بی رحم درباره ی مشکلات حیاتی دنیای معاصر است.
✍️ استیو پاند
فیلم تازه کن لوچ، می توانست باعث شود کارگردانش اولین کسی باشد که سه نخل طلا می برد، اما برای گفتن حرفی تازه در حوزه معمولش، دچار مشکل است. (کافه سینما)
#کن۲۰۱۹ | #نقد
©️ @FilmBazan
اولین واکنش‌ها به «روزی روزگاری در هالیوود» / هفت دقیقه تشویق ایستاده برای تارانتینو
نخستین واکنش‌ها به فیلم کوئنتین تارانتینو تقریبا مثبت است. تارانتینو توانسته نظر منتقدان را جلب کند. تماشاگران پس از تمام شدن فیلم هفت دقیقه ایستاده فیلم را تشویق کردند.
نظر برخی از منتقدان:
◾️ استیو پوند(د رپ): یک تارانتینوی متفکر که سقف کن را منفجر می‌کند. «روزی روزگاری در هالیوود» فیلمی بزرگ، گستاخ، مضحک، خیلی طولانی و زمین بازی بزرگی برای فیلمسازش است تا به فرهنگ عامه قدیم شیفتگی بیمارگونه (فتیش) داشته باشد و این انحراف لذت بخش را به هنر فیلمسازی بیاورد.
◽️ رابی کالینز (دیلی تلگراف): «روزی روزگاری در هالیوود» ادای دین تارانتینو به شهر لس آنجلس در دوران پیش از منسون ،مستی سینمای ناب است.
◾️پیتر بردشاو (گاردین): کمدی سیاه درخشان تارانتینو «روزی روزگاری در هالیوود»، رستگاری پالپ فیکشنی را به کابوس چارلز منسون می‌برد: حیرت انگیز، هیجان انگیز است، فیلمبرداری جذابی با سه رنگ اصلی نگاتیو از آبی آسمان تا غروب طلایی دارد.
◽️ جیسون گوربر (اسپلش فیلم): نوشتن از فیلم تارانتینو بدون لو دادن بسیاری از نقاط قوت داستان چالش برانگیزتر است. «روزی روزگاری در هالیوود» فیلمی است که بیشتر قدرتش را از غافلگیری‌ها بدست می‌آورد.
🏅 امتیاز های فیلم تا به اینجا:
🍅 Rottentomatoes: 91%
Ⓜ️ Metacritic: 86%
⭐️ IMDb: 9.8
#نقد | دنیای تصویر | #کن۲۰۱۹
@FilmBazan
https://t.me/joinchat/AAAAADvEl7f8Gz1ySiUfEg
نخستین واکنش‌ها به فیلم کوئنتین تارانتینو تقریبا مثبت است. تارانتینو توانسته نظر منتقدان را جلب کند. تماشاگران پس از تمام شدن فیلم هفت دقیقه ایستاده فیلم را تشویق کردند.
نظر برخی از منتقدان:
◾️ استیو پوند(د رپ): یک تارانتینوی متفکر که سقف کن را منفجر می‌کند. «روزی روزگاری در هالیوود» فیلمی بزرگ، گستاخ، مضحک، خیلی طولانی و زمین بازی بزرگی برای فیلمسازش است تا به فرهنگ عامه قدیم شیفتگی بیمارگونه (فتیش) داشته باشد و این انحراف لذت بخش را به هنر فیلمسازی بیاورد.
◽️ رابی کالینز (دیلی تلگراف): «روزی روزگاری در هالیوود» ادای دین تارانتینو به شهر لس آنجلس در دوران پیش از منسون ،مستی سینمای ناب است.
◾️پیتر بردشاو (گاردین): کمدی سیاه درخشان تارانتینو «روزی روزگاری در هالیوود»، رستگاری پالپ فیکشنی را به کابوس چارلز منسون می‌برد: حیرت انگیز، هیجان انگیز است، فیلمبرداری جذابی با سه رنگ اصلی نگاتیو از آبی آسمان تا غروب طلایی دارد.
◽️ جیسون گوربر (اسپلش فیلم): نوشتن از فیلم تارانتینو بدون لو دادن بسیاری از نقاط قوت داستان چالش برانگیزتر است. «روزی روزگاری در هالیوود» فیلمی است که بیشتر قدرتش را از غافلگیری‌ها بدست می‌آورد.
🏅 امتیاز های فیلم تا به اینجا:
🍅 Rottentomatoes: 91%
Ⓜ️ Metacritic: 86%
⭐️ IMDb: 9.8
#نقد | دنیای تصویر | #کن۲۰۱۹
@FilmBazan
https://t.me/joinchat/AAAAADvEl7f8Gz1ySiUfEg
واکنش‌های منتقدین به فیلم های بخش مسابقه اصلی روز های گذشته فستیوال کن
🎬 فیلم Frankie
👤
راه رفتن در خواب ایزابل هوپر در طی فیلم، ثابت می کند حتی کارگردانان بزرگ هم می توانند علیه سینما، مرتکب جرم شوند. در این فیلم هیچ گونه حساسیت یا احساسی نمی بینیم و ایزابل هوپر خوب مدیریت نشده و یا حتی برای این نقش به درستی انتخاب نشده است. با وجود اینکه ارا ساش فیلمساز بسیار بااستعدادی است اما این فیلم یک اشتباه حیرت آور است
✍️ دیوید الریچ| ایندی وایر (B)
ایزابل هوپر در این فیلم شکننده ترین بازی خودش را اجرا کرده است. فرانکی به گونه ایست که شما احساس می کنید می توانید 90 دقیقه دیگر را با این کاراکترها بگذرانید، اما خوب یا بد، این احساس را هم می دهد که کارگردان می توانست نود دقیقه بیشتر با این شخصیت ها وقت بگذراند.
🎬 فیلم Young Ahmed
👤
تازه ترین فیلم برادران داردن یک فیلم درگیر کننده با بازی های اصلی بسیار خوب است. این فیلم، برادران داردن را به موضوع مورد علاقه شان بازگردانده است و در احمد جوان، دوباره شکنندگی افراد جوان را در تقابل با قانون و همچنین قدرت آنان را برای نجات یافتن، می بینیم.
✍️اریک کان | ایندی وایر (B)
ابن فیلم یک داستان جذاب پر تعلیق از پیشینه ی تروریست هاست
✍️ پیتر دبروژ | ایندی وایر
در این فیلم برادران داردن، ظلمتی هست که تماشاگران در هیچ کدام از فیلم های قبلی برادران داردن، ندیده اند. احمد جوان، خشونتی دارد که از زمینه مستندسازی داردن ها می آید، که توانسته اند آن را با قابلیت داستان گویی شگفت انگیزشان ادغام کنند.
🎬 فیلم Parasite
👤
این کمدی سیاه عجیب از بونگ جو هو، درباره ی یک خانواده ثروتمند و یک خانواده فقیر کره ای در یک موقعیت مدرن مانند داون تاون ابی، شما را درگیر می کند. تصاویر غنی و درام پر از تعلیق و کنایه آمیز این فیلم از نقاط قوت پارازیت است.
✍️ دیوید الریچ | ایندی وایر (A-)
بونگ جون هو شوک الکتریکی درخشان و ویران کننده ای را از اضطراب اقتصادی اجرا می کند. (منظور از اضطراب اقتصادی، احساس ناامنی درباره ی آینده اقتصادی است.
✍️ استفان دالتن | هالیوود ریپورتر
استاد کره ای با یک کمدی سیاه خانوادگی به کن بازگشته است که در آن فقط هیولاها انسان هستند. به طور کلی فیلمی است درگیرکننده و خوش ساخت. (کافه سینما)
#کن۲۰۱۹ | #نقد
©️ @FilmBazan
🎬 فیلم Frankie
👤
اثر ایا ساکس
✍️ پیتر برادشاو | گاردین ( 1 از 5)راه رفتن در خواب ایزابل هوپر در طی فیلم، ثابت می کند حتی کارگردانان بزرگ هم می توانند علیه سینما، مرتکب جرم شوند. در این فیلم هیچ گونه حساسیت یا احساسی نمی بینیم و ایزابل هوپر خوب مدیریت نشده و یا حتی برای این نقش به درستی انتخاب نشده است. با وجود اینکه ارا ساش فیلمساز بسیار بااستعدادی است اما این فیلم یک اشتباه حیرت آور است
✍️ دیوید الریچ| ایندی وایر (B)
ایزابل هوپر در این فیلم شکننده ترین بازی خودش را اجرا کرده است. فرانکی به گونه ایست که شما احساس می کنید می توانید 90 دقیقه دیگر را با این کاراکترها بگذرانید، اما خوب یا بد، این احساس را هم می دهد که کارگردان می توانست نود دقیقه بیشتر با این شخصیت ها وقت بگذراند.
🎬 فیلم Young Ahmed
👤
اثر برادران داردن
✍️ پیتر برادشاو | گاردین (3 از 5)تازه ترین فیلم برادران داردن یک فیلم درگیر کننده با بازی های اصلی بسیار خوب است. این فیلم، برادران داردن را به موضوع مورد علاقه شان بازگردانده است و در احمد جوان، دوباره شکنندگی افراد جوان را در تقابل با قانون و همچنین قدرت آنان را برای نجات یافتن، می بینیم.
✍️اریک کان | ایندی وایر (B)
ابن فیلم یک داستان جذاب پر تعلیق از پیشینه ی تروریست هاست
✍️ پیتر دبروژ | ایندی وایر
در این فیلم برادران داردن، ظلمتی هست که تماشاگران در هیچ کدام از فیلم های قبلی برادران داردن، ندیده اند. احمد جوان، خشونتی دارد که از زمینه مستندسازی داردن ها می آید، که توانسته اند آن را با قابلیت داستان گویی شگفت انگیزشان ادغام کنند.
🎬 فیلم Parasite
👤
اثر بونگ جو هو
✍️ پیتر برادشاو | گاردین ( 4 از 5 )این کمدی سیاه عجیب از بونگ جو هو، درباره ی یک خانواده ثروتمند و یک خانواده فقیر کره ای در یک موقعیت مدرن مانند داون تاون ابی، شما را درگیر می کند. تصاویر غنی و درام پر از تعلیق و کنایه آمیز این فیلم از نقاط قوت پارازیت است.
✍️ دیوید الریچ | ایندی وایر (A-)
بونگ جون هو شوک الکتریکی درخشان و ویران کننده ای را از اضطراب اقتصادی اجرا می کند. (منظور از اضطراب اقتصادی، احساس ناامنی درباره ی آینده اقتصادی است.
✍️ استفان دالتن | هالیوود ریپورتر
استاد کره ای با یک کمدی سیاه خانوادگی به کن بازگشته است که در آن فقط هیولاها انسان هستند. به طور کلی فیلمی است درگیرکننده و خوش ساخت. (کافه سینما)
#کن۲۰۱۹ | #نقد
©️ @FilmBazan
در زیر پوست نیویورک مدرن |نگاهی به فیلم راز قتل منهتن اثر وودی الن
☑️ https://bit.ly/2KyI8tB
@FilmBazan | #نقد
☑️ https://bit.ly/2KyI8tB
@FilmBazan | #نقد
جهان به مثابه یک ۴ ضلعی نامنتظم | نقدی بر فیلم مربع (The Square) اثر روبن استلوند
☑️ https://bit.ly/2lUdjXB
@FilmBazan | #نقد
☑️ https://bit.ly/2lUdjXB
@FilmBazan | #نقد
Forwarded from فیلمبازان (Vahid Behzadi♟)
"اختصاصی فیلمبازان"
چشمان گریـان/لب های خندان! | نقد فیلم «جوکــر»
☑️ http://bit.ly/2BTgnJoker
@FilmBazan | #نقد
چشمان گریـان/لب های خندان! | نقد فیلم «جوکــر»
نویسنده: آریا باقری☑️ http://bit.ly/2BTgnJoker
@FilmBazan | #نقد
🐓 C R Y M A C H O
گریه ماچو
«بازگشت قهرمان»
فیلم گریه ماچو بر اساس رمانی با همین عنوان اثر ریچارد نش آخرین ساخته کلینت ایستوود است. روایت فیلم درباره‌ی پیرمردی ست که در دوران طلایی ستاره اسب سواری بوده و حالا ماموریتی او به واگذار شده است و او باید پسری (رافو) را از مکزیکو سیتی که در نزد مادر الکلی و تبهکاران مکزیکی خود مانده است، به نزد پدرش به تگزاس بیاورد.
فیلم در ژانر درام و نئو وسترن ساخته شده است. شاید برای برخی ها عنوان «نئو وسترن» تازگی داشته باشد. در این ژانر اثری از خشونت مطلق، دوئل های دو نفره بین قهرمان و ضدقهرمان را نمی‌بینیم ولی همان برداشت های بلند از دشت های وسیع، نماهای بزرگ از شخصیت ها، رنگ آمیزی قهوه ای و تیره، حرکات دوربین از زوایای پایین به بالا مثل همان نمایی که کابوی پیر (مایک) این بار نه از اسب خود بلکه از اتومبیل خود پیاده می شود را به نمایش گذاشته است.
کابوی پیر فیلم، سفر جاده‌ای خود را بعد از گفتگو آغاز می‌کند. دیالوگی در میان دو شخصیت گفته می‌شود و این دیالوگ ادای دینی هست به روزگاران گذشته که قهرمانان اگر هر حرفی می‌زدند و قولی را می‌دادند، به راحتی به زیر قول خودشان نمی‌زدند.
چهره کابوی پیر ما در قاب بندی دقیقاً برای سینما دوستان مخصوصاً آن هایی که به سینمای وسترن علاقه دارند، یادآور چهره قهرمان سه گانه دلار و نابخشوده است. همان گونه خونسرد، نفرت و البته گیرا.
کابوی پیر وارد مکزيکوسیتی می‌شود بعد از یافتن رافو، با او از تجارب گذشته خود می‌گوید. زندگی که کم کم به تباهی می رود و مایک دچار یک خستگی مفرط از دوران مدرن شده است.
این بار بر خلاف ژانر وسترن، تماشاگر از گذشته شخصیت اصلی داستان آگاه است و می‌داند که او چه کسی است. در حین بازگشت قهرمان و پسر در شهری وارد یک رستوران کوچک می شوند و از «بار» هایی که همیشه در فیلم های وسترن شلوغ بود، هیچ اثری نیست.
صحنه آرایی این فیلم با رنگ آمیزی اش یکی از نقاط قوت فیلم است.
قهرمان و پسر کم‌کم به شهر و زنی که صاحب رستوان است عادت می‌کنند ولی از آنجایی که مادر، به دنبال پسر می باشد، آن ها باید هر چه زودتر آنجا را ترک کنند.
موسیقی متن به زیبایی با صحنه ها، هارمونیک شده است و مخاطب را جذب خود کرده و با احساسات مخابطش بازی می‌کند و این یکی دیگر از نقاط مثبت فیلم تلقی می‌شود.
در صحنه ای که پسر با کابوی پیر نشسته است، پسر از او کلاهش را خواستار می شود ولی اول از دادن آن امتناع می‌کند و نمای بعدی کلاه را از سر خود برداشته و به پسر می‌دهد که پسر از گرفتنش امتناع می‌کند. که می توان تقابل نسل گذشته و آینده را در این نما مشاهده کرد.
تعبیر دیگری که می‌توان از خود این نما برداشت، کلاه برداشتن کابوی پیر یعنی پایان دوران طلایی سینمای وسترن هست و شاهدیم که سینمای وسترن به موزه های سینمای سپرده شد.
در سینمای وسترن، قهرمانان همیشه به دنبال نجات یک انسان یا یک شهر بودند ولی این بار نه تنها مایک، به دنبال نجات رافو ۱۳ ساله آمده بلکه در مسیر خود جان حیوانات را هم نجات می دهد و این همان رسالت امروزین یک قهرمان واقعی است.
قهرمان روزگار طلایی وسترن، ایستوود این بار بدون هیچ اسلحه‌ای بازگشته است...
🖋نویسنده | @Mohsen_n1986
📜@FilmBazan | #اختصاصی_فیلمبازان
#نقد #فیلم_روز
گریه ماچو
«بازگشت قهرمان»
فیلم گریه ماچو بر اساس رمانی با همین عنوان اثر ریچارد نش آخرین ساخته کلینت ایستوود است. روایت فیلم درباره‌ی پیرمردی ست که در دوران طلایی ستاره اسب سواری بوده و حالا ماموریتی او به واگذار شده است و او باید پسری (رافو) را از مکزیکو سیتی که در نزد مادر الکلی و تبهکاران مکزیکی خود مانده است، به نزد پدرش به تگزاس بیاورد.
فیلم در ژانر درام و نئو وسترن ساخته شده است. شاید برای برخی ها عنوان «نئو وسترن» تازگی داشته باشد. در این ژانر اثری از خشونت مطلق، دوئل های دو نفره بین قهرمان و ضدقهرمان را نمی‌بینیم ولی همان برداشت های بلند از دشت های وسیع، نماهای بزرگ از شخصیت ها، رنگ آمیزی قهوه ای و تیره، حرکات دوربین از زوایای پایین به بالا مثل همان نمایی که کابوی پیر (مایک) این بار نه از اسب خود بلکه از اتومبیل خود پیاده می شود را به نمایش گذاشته است.
کابوی پیر فیلم، سفر جاده‌ای خود را بعد از گفتگو آغاز می‌کند. دیالوگی در میان دو شخصیت گفته می‌شود و این دیالوگ ادای دینی هست به روزگاران گذشته که قهرمانان اگر هر حرفی می‌زدند و قولی را می‌دادند، به راحتی به زیر قول خودشان نمی‌زدند.
چهره کابوی پیر ما در قاب بندی دقیقاً برای سینما دوستان مخصوصاً آن هایی که به سینمای وسترن علاقه دارند، یادآور چهره قهرمان سه گانه دلار و نابخشوده است. همان گونه خونسرد، نفرت و البته گیرا.
کابوی پیر وارد مکزيکوسیتی می‌شود بعد از یافتن رافو، با او از تجارب گذشته خود می‌گوید. زندگی که کم کم به تباهی می رود و مایک دچار یک خستگی مفرط از دوران مدرن شده است.
این بار بر خلاف ژانر وسترن، تماشاگر از گذشته شخصیت اصلی داستان آگاه است و می‌داند که او چه کسی است. در حین بازگشت قهرمان و پسر در شهری وارد یک رستوران کوچک می شوند و از «بار» هایی که همیشه در فیلم های وسترن شلوغ بود، هیچ اثری نیست.
صحنه آرایی این فیلم با رنگ آمیزی اش یکی از نقاط قوت فیلم است.
قهرمان و پسر کم‌کم به شهر و زنی که صاحب رستوان است عادت می‌کنند ولی از آنجایی که مادر، به دنبال پسر می باشد، آن ها باید هر چه زودتر آنجا را ترک کنند.
موسیقی متن به زیبایی با صحنه ها، هارمونیک شده است و مخاطب را جذب خود کرده و با احساسات مخابطش بازی می‌کند و این یکی دیگر از نقاط مثبت فیلم تلقی می‌شود.
در صحنه ای که پسر با کابوی پیر نشسته است، پسر از او کلاهش را خواستار می شود ولی اول از دادن آن امتناع می‌کند و نمای بعدی کلاه را از سر خود برداشته و به پسر می‌دهد که پسر از گرفتنش امتناع می‌کند. که می توان تقابل نسل گذشته و آینده را در این نما مشاهده کرد.
تعبیر دیگری که می‌توان از خود این نما برداشت، کلاه برداشتن کابوی پیر یعنی پایان دوران طلایی سینمای وسترن هست و شاهدیم که سینمای وسترن به موزه های سینمای سپرده شد.
در سینمای وسترن، قهرمانان همیشه به دنبال نجات یک انسان یا یک شهر بودند ولی این بار نه تنها مایک، به دنبال نجات رافو ۱۳ ساله آمده بلکه در مسیر خود جان حیوانات را هم نجات می دهد و این همان رسالت امروزین یک قهرمان واقعی است.
قهرمان روزگار طلایی وسترن، ایستوود این بار بدون هیچ اسلحه‌ای بازگشته است...
🖋نویسنده | @Mohsen_n1986
📜@FilmBazan | #اختصاصی_فیلمبازان
#نقد #فیلم_روز
