​​#معرفی_کتاب:

«هنر سینما»
از دیوید بوردول و کریستین تامسون

حتما علاقه‌مندان به سینما مخصوصا آن دسته از خوانندگان به مطالعات سینمایی برای یک بار هم که شده نام دیوید بوردول و کریستین تامسون را شنیده‌اند.
کتاب هنر سینما نوشته دیوید بوردول و کریستین تامسون برای اولین بار در سال 1377 با ترجمه فتاح محمدی به چاپ رسید و تا الان به چاپ هفدهم رسیده است. بوردول نه تنها به عنوان نویسنده و منتقد سینما در جهان شناخته‌می شود، بلکه وی نظریه پرداز سینما هم هست.

یکی از مرجع های بسیار مفید و خواندنی درباره سینما همین کتاب بوردول است. ما در اینجا به صورت خیلی خلاصه و مختصر این کتاب را معرفی می‌کنیم و امیدواریم که این معرفی کوتاه برایتان مفید واقع گردد‌.
این کتاب از پنج بخش اصلی تشکیل شده که به شرح ذیل هست :

بخش اول : تولید فیلم
یک/ حرفه تولید فیلم

بخش دوم: فرم فیلم
دو/ اهمیت فیلم
سه/ روایت به مثابه یک سیستم فرمال
چهار/ سیستم‌ های فرمال غیر روایی

بخش سوم فیلم : سبک فیلم
پنج/ نما: میزانسن
شش/ نما: خصوصیات سینما توگرافیک
هفت/ رابطه نما با نما: تدوین
هشت/ صدا در سینما
نه/ سبک به مثابه یک سیستم فرمال

بخش چهارم : نقد تحلیلی فیلم
ده/ نقد فیلم : تحلیل نمونه ها

و بخش پایانی : تاریخ سینما
یازده/ فرم فیلم و تاریخ سینما
که هر کدام از بخش های اشاره شده فصلی را در خود گرد آورده اند.

از مقدمه کتاب :
«کتاب هنر سینما شیوه مشخصی برای مطالعه موضوعات مطرح شده ارائه می‌دهد. شاید می‌شد تمامی مکاتب معاصر زیباشناسی فیلم را باری به هر جهت بررسی کرد، ولی این کار از نظر ما مثل این بود که از هر چمن گلی چیده باشیم. در عوض، ما روشی را جستجو کرده ایم که از طریق آن خواننده با یک سلسه مراتب منطقی به جنبه های گوناگون زیباشناسی فیلم رهنمون شود. جان کلام در این روش تاکید بر تمامیت فیلم است.»

چند خط از کتاب را با هم بخوانیم:
"صدای غیر داستانی، صدای غیر داستانی غالباً هیچ رابطه زمانی بجائی با داستان ندارد. وقتی یک موسیقی «تزئینی» روی یک صحنه پر تنش می‌شنویم، کاملا بی ربط خواهد بود اگر بپرسیم آیا موسیقی در همان زمان نواخته شده است و تصاویر اتفاق افتاده‌اند، چون این موسیقی هیچ ربطی به فضای داستان ندارد. ولی فیلمساز گاهی ممکن است از نوعی صدای غیر داستانی که رابطه زمانی مشخصی با داستان دارد استفاده کند. به عنوان مثال، صدای اورسن ولز در امبرسونهای باشکوه ،صحبت از رویداد به صورتی می‌کند که مدت ها پیش در دوره دیگری از تاریخ آمریکا اتفاق افتاده است..."
و یا
«در کدام فیلم، ما انتظار شنیدن صدای انسان را داریم، ولی به جای آن صدای «جیغ» ویلونها را می شنویم؟»

به دوستانی که علاقه دارند بیشتر درباره سینما و فیلم بدانند این کتاب پیشنهاد می‌شود.

🖋 نویسنده | @Mohsen_n1986


📓@FilmBazan  |  #اختصاصی_فیلمبازان #کتاب_سینمایی

​​#معرفی_کتاب
✍✍
آناتومی فیلم/ برنارد اف. دیک
ترجمه: حمید احمدی
تعداد صفحات: 612 صفحه
چاپ سوم سال 97
انتشارات ساقی

کتاب « آناتومی فیلم» اثری در حوزه مطالعات و رشته سینمایی‌ست که به علاقه‌مندان این حوزه برای آشنایی با سینما و نقد فیلم، پیشنهاد می‌شود.
این کتاب تقریبا طی ۲۵ سال به عنوان یک متن آموزشی در دانشگاه ها تدریس شده است.
« هدف اصلی این کتاب تجزیه و تحلیل آثار کلاسیک و مدرن سینمایی از طریق متنی موجز، روشن و خوشایند است تا درک و شناخت انتقادی درست تری از سینما به دانشجویان و علاقه‌مندان این حوزه عرضه کند. این اثر، فیلم را به عنوان متنی ارائه می‌کند که آن را باید مثل هر متن دیگری خواند.»
نثر این کتاب قابل فهم و به شدت ساده است تا مخاطب بتواند با این کتاب راحت تر ارتباط برقرار کند.

از مقدمه کتاب:
« برای شناساندن گام به گام و تدریجی سینما به دانشجویان، با مطالب پایه‌ای آغاز کرده‌ام و به تدریج به مباحث پیچیده تری مثل ژانر، فرامتن، نظریه مؤلف، تحلیل فیلم و سرانجام تئوری و نقد فیلم پرداخته‌ام.»

کتاب از ۹ فصل شکل گرفته است که به ترتیب برای آشنایی بیشتر خوانندگان با محتوای کتاب در این معرفی کوتاه ارائه می‌گردد:

فصل اول: فیلم، سینما یا مووی‌؛ شناخت رسانه
فصل دوم: گرافیک و صدا
فصل سوم: فیلم، مکان و تصویر
فصل چهارم: گونه های فیلم
فصل پنجم: فرامتن فیلم
فصل ششم: کارگردان فیلم
فصل هفتم: سینما و ادبیات
فصل هشتم: فیلم چیست؟
فصل نهم: نقد فیلم؛ تئوری و عمل

برای آشنایی بیشتر با کتاب چند خط از
صفحه ۱۳۲ کتاب را با هم مطالعه می‌کنیم:
سکانس را می توان با سکانس خطی، سکانس تداعی کننده و سکانس مونتاژ تعریف کرد. توجه داشته باشید که این گونه سکانس‌ها ناسازگار نیستند و می‌توانند کنار هم قرار بگیرند. سکانس های عنوان‌بندی و پیش از عنوان‌بندی ممکن است هم خطی باشند (یعنی شروع، میانه و پایانی داشته باشند) و هم به مونتاژی از نماهای مختلف حاصل شوند ( مثل نماهای مختلف از شهر نیویورک که با سکانس عنوان بندی فیلم منهتن 1979 اثر وودی آلن همراه بود.)

و چند خط از صفحه ۳۲۸ کتاب :

«کارگردانان بزرگ مشکلی با مساله نوآوری و ابتکار ندارند، چون خود را بخشی از سنت می‌دانند. اگرچه آن ها گذشته را محترم می‌شمارند، اما نه به تقدیس کورکورانه‌ی آن می‌پردازند و نه بیش از حد به آن تکیه می‌کنند.»

🖋نویسنده | @Mohsen_n1986

📔@FilmBazan  |  #اختصاصی_فیلمبازان #کتاب_سینمایی