🔴کهنترین #نسخه #شاهنامه که در ایتالیا نگهداری میشود .... جالبه حتما ببینید


💫💫💫💫💫💫💫
@iranvatanmast⭐️

یکی از هزاران خدمات #رضاشاه

رضاشاه برای قدردانی از زحمات #فردوسی در نگهداری از تاریخ ، فرهنگ و #زبان_فارسی به مناسبت هزاره فردوسی بازسازی آرامگاهی متناسب با اهمیت شاعر حماسه سرای #شاهنامه را در سال ۱۳۰۴( نخستین سال پادشاهیش) امضا کرد
#رضاشاه_روحت_شاد
‏ساخت آرامگاه فردوسی در توس در سال۱۳۱۱ آغاز شد وبا فرا رسیدن هزاره فردوسی در سال۱۳۱۳به دست ‎#رضاشاه بزرگ بازگشایی شد

این مکان فرخنده، آرامگاه سراینده‌ داستا‌نهای ملی ایران، حکیم ‎#ابوالقاسم_فردوسی است که سخنان او زنده‌کننده‌ی کشور ‎#ایران و آرامگاهش در دل مردم این سرزمین جاویدان است

و شهریورت باد پیروزگر
به نام و بزرگی و فرّ و هنر!
#شاهنامه #فردوسی

🔥 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🔥 جشن شهریورگان یا آذرجشن

🍃🍂 شهریورگان یکی از جشن‌های بسیار کهن ده روز نخست شهریور، از دسته‌ی جشن‌های دوازدگانه‌ی سال در ایران باستان بود که پس از پیدایش کیش زرتشتی، ریخت دینی یافت. این جشن در گاهشمار کهن ایرانی برابر با روز چهارم شهریور(شهریور روز از شهریور ماه) برگزار می‌شد.
واژه‌ی شهریور برگرفته از واژه‌ی اوستایی "خشَترَه وَئیریَه"(کشور یا شهریاری + آرزو)، به چمار(معنی) شهر و شهریاری شایسته، آرزو شده و نیرومند و همچنین آرمانشهر داری است. این واژه در پارسی پهلوی "خشتریور" بود.

🍃🍂 شهریور نام یکی از فرشتگان است که در جهان مینوی نماینده‌‌ی شهریاری نیرومند و باشکوه خدا بود که بخت و دارایی به مردم ارزانی می‌داشت و در جهان گیتایی یا زمین، نگاهبان توپال‌ها (فلزات) و جنگ‌ابزارها بود و سیم و زر را چنان در میان آدمین بخش (تقسیم) می‌کرد که دیو فتنه و آشوب نتواند بر زمین رخنه کند. او خواهان فر و بزرگی و نیرومندی برای مردمان و دستگیر نیازمندان است.
شهریور میان ایزدان که با پیدایش کیش زرتشتی امشاسپند یا فرشته نامیده شدند، پس از بهمن جایگاه دوم را دارد. او نمود توانایی و شکوه خدا است.

🍃🍂 بیرونی، شهریورگان را که روز دستگیری از تهیدستان بود، روز دوستی و آرزو نامید و آن را آذرجشن یا جشن آتش خواند. جشن‌های آذرگان، سده و سوری دیگر جشن‌های آتش هستند، هرچند که آتش‌افروزی، آیین بیشتر جشن‌ها بود.
بیرونی از زبان زادویه (موبد زرتشتی که آگاهی بسیاری از آیین‌های ایرانی به بیرونی داده) نوشته که شهریورگان جشنی خانگی است. این جشن در گذشته آغاز زمستان و سرما بود که آتش‌های بزرگ در خانه‌ها می‌افروختند و خدا را می‌ستودند و برای خوردن خوراک و برپایی جشن و شادمانی گرد هم می‌آمدند. آن‌ها باور داشتند این آتش سرمای زمستان و چیزهایی را که برای گیاهان زیان‌آور است، از میان می‌برد.

🍃🍂 آشکار نیست که چرا به شهریورگان جشن آتش می‌گویند. در گذشته‌های دور، سال دو بخش تابستان بزرگ و زمستان بزرگ داشت. بهار و پاییز هم بیش از ۳هزار سال درازا ندارند. یک گمان این است که شهریورگان همان آذرگان است که در پایان تابستان بزرگ برگزار می‌شد و با دگرگونی در گاهشماری(تقویم) به چهار وَرشیم(فصل) به دو جشن بخش شده است.

🍃🍂 در شاهنامه، دو جا از شهریور نام برده شده؛ یکی آنجا که رستم نزد کیخسرو می‌رود و آغاز به بزرگداشت و ارجمند شمردن شاه می‌کند.
دیگری داستان رفتن بهرام گور به شکارگاه و کشتن شیران است که بر پایه‌ی شاهنامه، روزی بود که "ابر شهریور" برآمد و همه‌جا پر از سیاهی شد.

🍃🍂 شهریور، شهریاری آرمانیِ خرد، رها و آزاد از روش و کیش است.
در گات‌ها پس از ستایش شهریور، از شهریاری مینویی، ویژگی‌های اینگونه شهریاری و کشورداری سخن رفته است.
"مرتو(انسان) از میان آن دو همچون راست‌کردار و پیشرفت‌دهنده و افزاینده منش پاک را برای خود برمی‌گزیند. ای مزدا، پس هیچگاه پاسبان و رهبر دروغین و فریبکار با خودنمایی و مردم فریبی به پاکی از برای نام نیک و یاد نیک بهره‌مند نگردد."
در نسک(کتاب) دینکرد آمده که بدترین پادشاه، آن بددین و بدکنشی است که کُشنده‌ی بی‌گناهان باشد و پادافره یا کیفر، سزای آن کسی است که چنین دروغگویی را پادشاه کند.

🍃🍂 در نسک پهلوی بندهش آمده که گیاه شاهسپرغم یا شاهسپرم(ریحان) گیاه ویژه‌ی شهریور و آرامش‌بخش روان اندوهناک آدمی است. بوی شادی‌آفرین آن اندوه روان را می‌پالاید و چونان بوی پادشاهی است.
ابوالقاسم آخته نوشته است که شهریورگان، جشن کشاورزان بود. در پایان تابستان و هنگام برداشت فراورده‌های کشاورزی، کشاورزان دست‌رنج خود را می‌دیدند و شاد می‌شدند. از سویی برای کشت پاییزه آماده می‌شدند که با نیایش و آیین‌های شاد همراه بود.

🍃🍂 امروز زرتشتیان روز شهریورگان را به شوند(دلیل) نماد شهریاری بر درون، خرد و رفتار، روز پدر نامیده‌اند. شهریور نیز فرشته‌ی نرینه به شمار می‌رفت. در ایران باستان روز نخست دی‌ماه روز خواهر و برادر، جشن بهمنگان در بهمن‌ماه روز پدر و اسپندگان(سپندارمذگان) روز زن، مادر و زایش بود.

✍ #پریسا_امام_وردی

📚 بن‌مایه‌ها:
۱- جشن‌ها و آیین‌های ایرانی #منصوره_میرفتاح
۲- گاهشماری و جشن های ایران باستان #هاشم_رضی
۳- جشن‌ها و آیین‌های شادمانی در ایران #ابوالقاسم_آخته

@gurd_shah

❗️توجه ❗️

#سیاسی
#تاریخی
#اجتماعی
#فرهنگی
#کتاب_صوتی
#شاهنامه
#طنز
#نقد

در کانال تلگرامی #نکته

از شما عزیزان خواهشمندیم هر چه سریعتر به کانال کاملا تاریخی فرهنگی سیاسی #نکته بپیوندید

لینک ورود به کانال #نکته

👇🌺🍃

https://t.me/joinchat/AAAAAFWcaLsitB8tPaZAMQ
https://t.me/joinchat/AAAAAFWcaLsitB8tPaZAMQ

🔴 #احمد_دهقان اذری تبار از بانیان تاتر مدرن در ایران ؛ در خرداد ۱۳۳۹ توسط وحوش حزب توده در دفتر تماشا خانه تهران ترور شد .....

او به شدت منتقد سرسخت شوروی بود و علاقه وافری به #شاهنامه_فردوسی داشت.

#گارد_شاهنشاهی #ایران #پهلوی

@guard_Shahh

🦋👑👑👑🦋

👤 خودتان مقایسه نمایید


#پهلویسم
#دادخواهم
#جاوید_شاه
#پاینده_ایران
#دفاع_مشروع
#ارتش_تک_نفره
#گارد_شاهنشاهی
#شاهنامه_فردوسی
#رضاشاه_روحت_شاد
#شاهنشاه_روحت_شاد
#شعار_نویسی_دیوار_نویسی
#اعتراضات_اعتصابات_سراسری

🦋👑👑👑🦋

🥀 اعلیحضرت بالای بدی ها و پلیدی ها پرواز کردند و ایران یک پادشاه را از دست داد

#پهلویسم
#دادخواهم
#جاوید_شاه
#پاینده_ایران
#دفاع_مشروع
#گارد_شاهنشاهی
#شاهنامه_فردوسی
#رضاشاه_روحت_شاد
#شاهنشاه_روحت_شاد
#شعار_نویسی_دیوار_نویسی
#اعتراضات_اعتصابات_سراسری
#خاندان_ایرانساز_پهلوی_آریامهر
#کوروش_پدر_ماست_ایران_وطن_ماست

هویت ایرانی تاریخش هست،
ما تاریخ #شاهنشاهی
ما #شاهنامه داریم

🎂ارسالی #جهان_ایرانی، نویسنده کتاب #فیلسوف_شاه_ایرانشهر، به مناسبت زادروز شاهنشاه آریامهر🎂



✅#رنسانس یا همان #نوزایی، در تاریخ اروپا، به دوره ای گفته می‌شود که فيلسوفان و ادیبان و اندیشمندان و روشنفکران اروپایی، و در مرحله پسین، دانشمندان علوم دقیقه (فنی-مهندسی) و دانش های طبیعی، به سامانه اندیشگی کهن اروپایی یا همان #فلسفه_یونان_باستان که با #مسیحیت آمیختگی نداشت بازگشت کردند و روزگار نوین اروپایی را پدیدار ساختند‌.

✅ به سخن دیگر، پس از آزمون‌های دشوار و تاریک اروپاییان در یک روزگار هزار و اندی ساله که #کلیسای_مسیحی دمار از روزگار اندیشه و زندگی و رفاه و آسایش ملت اروپایی درآورده بود و آنها را #گروگان آموزه های خرافاتی و تقلیدی و تحمیلی کلیسا ساخته بود، اروپاییان در یک جهش همه سویه، از فلسفه و ادب و هنر و تاریخ نگاری و سیاست ورزی گرفته تا زیست شناسی و فیزیک و ستاره شناسی، از سامانه تحمیلی و تخدیری کلیسا به یک نظام روشمند خردمدار (راسیونالیسم) و انسان‌گرا (اومانیسم) که بر فلسفه و دانش یونان باستانِ بدون اختلاط به مسیحیت استوار بود، شیفت دادند.

✅منظور محمدرضاشاه پهلوی از رنسانس درین ویدئو، یک رنسانس تقلیدی از اروپا نیست، بلکه منظور ایشان از رنسانس، چنانکه از اشارتش به #شاهنامه #فردوسی_بزرگ برمی‌آید، نوزایی ملی میهنی ایرانی، با بازگشت به فلسفه و اندیشه ایرانِ باستانِ پیشاتازش تازیان مسلمان است‌؛ فلسفه و اندیشه ای که بر سامانه شاهنشاهی و سنت شهریاری استوار است و پایه های ششگانه آن را #استقلال، #امنیت، #دادگستری، #آبادانی، #بهداشت و #دانش شکل می‌دهد؛ و میوه این سامانه بر پایه های ششگانه یاد شده، چیزی جز بازیاب #شکوه_جهانی_ایران_زمین نمی‌باشد؛ شکوهی که از دل آن، نه تنها آسایش و آرامش ایرانیان، بلکه #صلح_جهانی سربرون خواهد آورد و حقوق بشری که برساخته #کوروش_بزرگ است، بر جهان استوار گشته، جهان را به راه نیکبختی انسانی رهنمون خواهد ساخت و #نور_پهلوی❤️ بر آن تابیدن خواهد گرفت!


هنگامه آن است آنچه ما را به درازای هزار و چهارصد سال از شکوه باستان ملی خودمان دور ساخته است را از کشور و ملت خود دور سازیم، چرا که پیش از راندن اهریمن قرون وسطایی، اهورای نوزایی ملی درین سرزمین نشیمن نخواهد کرد!

اگر دوست دارید این سخنان سراسر نغز و مغز شاهنشاه آریامهر را به نیکی درک کنید، کتاب #فیلسوف_شاه_ایرانشهر را در مطالعه بگیرید.

یادمان زادروز خجسته محمدرضاشاه پهلوی را گرامی می‌داریم و بر ایران یاران میهن پرست شادباش می‌گوئیم.

#نور_پهلوی_بر_تاریکی_سامی_پیروز_است
#نه_غزه_نه_لبنان_جانم_فدای_ایران

@gurd_shah

روز بزرگداشت فردوسی ، تنها از یک شاعر نام نمی‌بریم، از نگهبان زبان پارسی، پاسدار فرهنگ و بیدارگر وجدان ملی ایرانیان سخن می‌گوییم. #فردوسی ، این حکیم سخن با سرودن شاهنامه کتابی از پند، شرافت و ایستادگی را برای همیشه در دل تاریخ نشاند.

او به ما آموخت که ایمان، خرد و عشق به میهن بزرگ‌ترین سلاح در برابر ستم‌اند. از دل شاهنامه‌اش فریاد عدالت کاوه آهنگر، افزون بر تاریخ بر وجدان هر انسان آزاده‌ای طنین‌انداز است.

آنجا که کاوه نماد خشم مقدس مردم درگاه ظلم را به لرزه درآورد و آستان ضحاک را در هم درید. فردوسی ما را به یاد این حقیقت می اندازد که قهرمان واقعی از دل مردم برمی‌خیزند:

چو برخواند کاوه همی محضرش
سبک سوی پیران آن کشورش
خروشید کای پایمردان دیو
بریده دل از ترس کیهان خدیو
همه سوی دوزخ نهادید روی
سپردید دل‌ها به گفتار اوی


بیست و پنجم اردیبهشت‌ماه، روز پاسداشت و ارج‌نهادن بر مقام حکیم طوس خجسته باد.

همیشه به یاد خواهیم دشت، اگر امروز به زبان شیرین پارسی سخن می‌گوییم، اگر هنوز فرهنگ و هویت خود را از دل تاریخ پرفراز و نشیب حفظ کرده‌ایم! بی‌تردید آن را وام‌دار اندیشه‌های بلند و قلم استوار فردوسی بزرگ هستیم.

روانش انوشه، نامش جاودانه و یادش چراغ راه آزادگان پاسدار میهن باد.

#شاهنامه
#جاویدشاه
#پاینده_ایران_و_ایرانی


@PatrioticIranians

اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر:

هزار سال پیش، فردوسی بزرگ در شاهنامه‌اش اینچنین گفت:
«چو ایران نباشد، تن من مباد؛
بدین بوم و بر، زنده یک تن مباد.»

در آن زمان نه اصلاحات ارضی‌ای در کار بود،
نه سدی که آب را مهار کند و مزارع سرسبز را سیراب!
نه کارگری که خود سهامدار کارخانه‌ای باشد که در آن رنج می‌برد.
اما روح میهن‌پرستی، ملیت و غیرت بود...


و این همان سرمایه‌ای‌ست که ما امروز بر آن تکیه کرده‌ایم. زیرا ایران را نه با منابع، که با میهن پرستی، ارجمندی و وفاداری فرزندانش میشود پس گرفت و دوباره با شکوه‌ ساخت.



#جاويدشاه‌
#پاينده_ایران_و_ایرانی
#شاهنامه
#فردوسی

#KingRezaPahlavi

@PatrioticIranians

زبان فارسی یا نهاد شاهنشاهی؛ مغالطه بنیادین در تعریف ستون خیمه فرهنگ و تمدن ایرانی

در مطالعات تاریخی و فرهنگ‌پژوهی ایران پس از اسلام، یکی از رایج‌ترین مغالطه‌ها، شناخت نادرست جایگاه زبان فارسی در نمایندگی فرهنگ و تمدن ایرانی است. برخی از پژوهشگران، به گونه‌ای از زبان فارسی به عنوان نمود و عصاره‌ هویت ملی و تمدنی ایران یاد کرده‌اند و نهاد پادشاهی را کم‌اهمیت یا حتی قابل نادیده‌انگاری در بازتولید این هویت دانسته‌اند. این دیدگاه، هرچند از سر حسن نیت و عشق به زبان فارسی شکل گرفته، اما از منظر تاریخ‌نگاری دقیق و مستند، نوعی مغالطه‌ بنیادین به شمار می‌آید که هم ریشه‌های هویت ایرانی را به‌درستی تحلیل نمی‌کند و هم به‌نحوی موجب ایجاد اختلافات زبانی و قومی در جامعه‌ امروز ایران می‌شود.

✅در واقع، چنانچه در کتاب #فیلسوف_شاه_ایرانشهر نوشته‌ام، بر اساس پژوهش‌های مستند و علمی، نهاد شاهنشاهی و ساختار سیاسی آن اساس و محور اصلی وحدت ملی و فرهنگی ایران و شکوه جهانی تمدن ایرانی بوده است. دیاکونوف در کتاب خود «تاریخ ماد» به روشنی نشان می‌دهد که نخستین هسته شاهنشاهی ایرانی، محصول اتحاد اقوام و قبایل گوناگون بوده و این پادشاهی، بر اساس #اشه، #خرد و #داد، ساختاری مبتنی بر ششگانۀ سیاست مستقل ملی، امنیت، دادگستری، آبادانی، بهداشت و آموزش را بنیان نهاده است که فرهنگ و هویت ایرانی را به صورت یکپارچه و در عین حال متکثر حفظ کرده است.

✅پس از حمله اعراب و فروپاشی نظام شاهنشاهی ساسانی، ایران به سبب از دست دادن نهاد پادشاهی وارد دوره‌ای طولانی از تشتت سیاسی و فرهنگی شد که در کتاب پیش‌گفته از آن به عنوان «قرون وسطای ایرانی» یاد کرده‌ام. درین دوره، گرچه زبان فارسی به تدریج به عنوان زبان فرهنگی حوزه‌ گسترده‌ای از جغرافیای اسلام به کار گرفته شد، اما این زبان هرگز به تنهایی نماینده‌ تمامیت فرهنگ و تمدن ایرانی نبود. زبان فارسی در بسیاری از متون علمی، تاریخی و ادبی به خصوص در دوره عباسیان، در بستر زبان عربی قرار داشت که زبان غالب متون و فرهنگ علمی و دینی آن دوران بود. در واقع، زبان فارسی همواره در حاشیه زبان عربی قرار داشت و بسیاری از آثار فارسی نیز حامل آموزه‌های اسلامی و فرهنگ تازی-اسلامی بودند، نه بازتاب‌گر تمام و کمال سنت‌ها و اندیشه‌های ملی ایرانی.

✅نکته‌ مهم این است که نهاد شاهنشاهی، و نه زبان فارسی، به عنوان نماد واقعی و تاریخی ایران، وحدت‌بخش اقوام، فرهنگ‌ها و مذاهب گوناگون ایرانی در روزگار پیش از اسلام بوده است. شاهنشاهی، ساختاری سیاسی و اجتماعی بود که مشروعیت خود را از ظرفیت‌های ملی، عدالت‌خواهی، امنیت و آبادانی می‌گرفت و به عنوان «وحدت در کثرت» عمل می‌کرد. بنابراین، بازتولید مفهوم ایرانیت پس از اسلام، در غیاب نهاد پادشاهی، بیشتر در قالب آثار حماسی و ملی‌گرایانه‌ای مانند #خداینامک_ها و به‌ويژه #شاهنامه_فردوسی دیده می‌شود که به عنوان یکی از معدود منابعی است که یاد و نام پادشاهی ایرانی را زنده نگه داشت، نه زبان فارسی که عمدتاً حامل اندیشه غیر ایرانی بود.

✅از دیگر سو، تمرکز صرف بر زبان فارسی، که شماری از نویسندگان بر آن تأکید دارند، به‌نوعی موجب نوعی نگاه سطحی و ناقص به تاریخ و فرهنگ ایران می‌شود. این نگاه، مغالطه‌ای است که باعث نادیده گرفتن پیچیدگی‌های تاریخی، و حتی تقویت اختلافات قومی و زبانی در ایران امروز شده است.


✅همچنین، باید به نقش عنصر ترکی و دیگر عناصر قومی-فرهنگی در شکل‌گیری نظام‌های سیاسی پس از اسلام اشاره کرد. دولت‌هایی مانند غزنویان، سلجوقیان، ایلخانان و تیموریان که عمدتاً ریشه‌های غیر ایرانی داشتند، زبان فارسی را به عنوان «محمل» یا زبان فرهنگی عنصر تازی-اسلامی به کار بردند تا نفوذ خلافت اسلامی را فراتر از مرزهای جغرافیایی ایران گسترش دهند. این زبان فارسی «فرهنگ‌زده» نه بازتاب‌دهنده‌ مستقیم فرهنگ ایرانی، بلکه حامل آموزه‌های اسلامی و گاه ترکی و یونانی بود. از این رو، آنچه در این دوره به زبان فارسی نوشته شد، نه‌تنها نمایانگر فرهنگ ایرانی به معنای واقعی کلمه نبود، بلکه در بسیاری موارد به عنوان ابزاری برای ترویج فرهنگ اسلامی و ترکی مورد استفاده قرار گرفت.


در پایان، لازم است که پژوهشگران، روشنفکران و علاقه‌مندان به تاریخ و فرهنگ ایران هوشیار باشند و از مغالطه‌ رایج در تحلیل هویت ایرانی پرهیز کنند. زبان فارسی، با تمام ارزش و جایگاه بی‌بدیلش، نمی‌تواند جایگزین نهاد شاهنشاهی به عنوان نماد واقعی وحدت ملی و هویت تاریخی ایران باشد. ایرانیت واقعی محصول تاریخی مجموعه‌ای از عناصر فرهنگی، سیاسی و اجتماعی است که شاهنشاهی ایرانی برای هزاران سال بنیان گذاشته و حافظ آن بوده است. بازشناسی درست این نهاد و نقش آن در شکل‌گیری و تداوم هویت ایرانی، به مراتب راهگشاتر از تأکید صرف بر زبان فارسی برای حل معضلات فرهنگی و اجتماعی امروز ایران است.

✍️جهان_ایرانی