حکم مصادره خانه، خودرو و دارایی های حداقل بیست و دو شهروند بهایی ساکن استان اصفهان به دستور دادگاه ویژه اصل ۴۹ و با ریاست قاضی مرتضی براتی (قاضی پرونده خانه اصفهان) صادر شده است. به گزارش هه نگاو، در ادامه افزایش فشارها بر جامعه بهایی در ایران برای دست کم بیست و دو شهروند بهایی ساکن استان اصفهان علاوه بر تشکیل پرونده های کیفری، پرونده های مجزایی‌ در دادگاه ویژه اصل ۴۹‌ باز شده است. این پرونده ها بدون امکان دسترسی به وکیل و اطلاع رسانی رسمی و عدم امکان مشاهده در سامانه قضایی روبرو بوده اند و در نتیجه آن حکم توقیف اموال و ممنوعیت از هرگونه نقل و انتقال مالی و ملکی برای این شهروندان صادر شده است. دستور توقیف اموال شماری از این شهروندان که با حکم ممنوع المعامله بودن نیز روبرو هستند هم به مرحله اجرا در آمده است. اصل ۴۹ قانون اساسی که در این پرونده ها از آن استفاده شده است به دولت اجازه می دهد که اموالی را که از راه های نامشروع کسب شده اند شناسایی و بعد از بررسی و اثبات قضایی به نفع بیت المال مصادره کنند. اما این اصل بهانه ای شده است برای فشار بر اقلیت های دینی و ملی و مصادره اموال آنان به ویژه به نفع ستاد اجرایی فرمان امام.

@iranhrdc
#بهاییان_ایران
#داستان_ما_یکیست

فروغ خسروی، معلم ابتدایی ساکن بهبهان، که پیشتر منزلش در سی ام خرداد ۱۴۰۴ مورد تفتیش اطلاعات سپاه قرار گرفته بود، سه شنبه هفتم مرداد توسط نیروهای اطلاعات سپاه در منزلش بازداشت شده و تلفن همراه وی را نیز با خود بردند. به گزارش هرانا به نقل از منبع مطلع، سه شنبه صبح یک شماره ناشناس با تلفن خانم خسروی تماس گرفته و از وی خواسته است که تا ظهر در دادسرا حاضر شود. اما وی با توجه به اینکه ابلاغ رسمی ای دریافت نکرده بود اعلام کرد که به دادسرا نخواهد رفت. در ادامه حدود ساعت دو و نیم بعد از ظهر ماموران اطلاعات سپاه با حکم جلب به منزل وی رفته و خانم خسروی را بعد از بازداشت به مکان نامعلومی منتقل کردند. تا این لحظه از دلایل بازداشت، محل نگهداری و اتهامات مطروحه علیه وی خبری در دست نیست. خانم خسروی، دارای مدرک دکترای تعلیم و تربیت، که یک دختر خردسال دارد پیشتر در سی ام خرداد ماه نیز منزلش مورد یورش بدون حکم قضایی شش مامور اطلاعات سپاه قرار گرفته بود. ماموران در آن زمان هنگام تفتیش منزل، تلفن همراه و بعضی وسایل وی را نیز ضبط کرده بودند. این یورش که با خشونت بود موجب وحشت دختر خردسال خانم خسروی گردیده بود. فروغ خسروی در پی این اتفاق علیه این ماموران شکایتی ثبت کرد که روح الله فرزاد نسب، بازپرس شعبه ۲ دادسرای بهبهان، ضمن تبرئه ماموران و صدور قرار منع تعقیب آنان، خانم خسروی را تهدید به اخراج از محل کار خود کرد.

@iranhrdc
#فروغ_خسروی

Seventeen political prisoners held in Ghezel Hesar Prison in Karaj were transferred to solitary confinement on Saturday, July 26, 2025, and have since launched a collective hunger strike in protest against the systematic violence by security forces targeting political prisoners in Ward 4 of the prison.

According to HRANA, the hunger strike began following a violent raid by over 100 special forces from the prison’s security units and agents from the Ministry of Intelligence. During the raid, at least seventeen political prisoners were forcibly removed and transferred to solitary confinement cells in Units 1 and 3. The names of these prisoners are:

Zartosht Ahmadi Ragheb, Ahmadreza Haeri, Arsham Rezaei, Reza Salmanzadeh, Mohammad Shafei, Akbar Bagheri, Sepehr Emamjomeh, Loqman Aminpour, Meysam Dehban Zadeh, Reza Mohammad Hosseini, Mostafa Ramezani, Abolhassan Montazer, Salahuddin Ziaei, Ali Moezzi, Hamzeh Savari, Khosrow Rahnama, and Asadollah Hadi.

During the assault, several prisoners were beaten, the ward’s phone lines were cut, and many were violently dragged to solitary cells. Additionally, Saeed Masouri was separated from other prisoners to be exiled to Zahedan Prison, while Behrouz Ehsani Eslamlou and Mehdi Hassani were isolated in preparation for execution.

@iranhrdc
#Zartosht_Ahmadi_Ragheb
#Ahmadreza_Haeri
#Arsham_Rezaei
#Reza_Salmanzadeh #Mohammad_Shafei
#Akbar_Bagheri
#Sepehr_Emamjomeh #Loqman_Aminpour #Meysam_Dehban_Zadeh #Reza_Mohammad_Hosseini
#Mostafa_Ramezani #Abolhassan_Montazer #Salahuddin_Ziaei
#Ali_Moezzi
#Hamzeh_Savari
#Khosrow_Rahnama
#Asadollah_Hadi
#saeed_masouri
#Behrouz_Ehsani_Eslamlou
#Mehdi_Hassani

On Wednesday, July 30, 2025, the Iranian government carrier out three amputation sentences. This punishment, which is carried out on individuals convicted of certain kinds of theft, involves severing four fingers from the right hand of the convicted person. Hadi Rostami (39), Mehdi Sharafian (41), and Mehdi Shahivand (29), prisoners held in Oroumieh Central Prison. are the latest victims of this mode of punishment. According to the Kurdistan Human Rights Network, citing informed sources, the three prisoners were summoned to the prison guard office at 10 PM that night. After being blindfolded, handcuffed, and shackled, they were transferred to the execution site. Before midnight, in the presence of the prison warden Peyman Khanzadeh, deputy prosecutor Saeed Nouri, and several other judicial officials, the sentence was carried out.

Following the amputations, the prisoners were briefly transferred to a medical center in Oroumieh for bandaging and were returned to the prison's reception ward without receiving full medical care.

Earlier in March 2025, after being summoned to the prison's sentence enforcement office and upon being informed that it was their final chance to obtain the plaintiffs’ consent in their case, Hadi Rostami wrote a letter to human rights organizations pleading for help and reiterating his innocence. Rostami stated he was arrested in 2017 on accusations of 22 counts of theft. Despite repeatedly claiming innocence and having no knowledge of the thefts, he was subjected to severe torture in the Oroumieh police detention center and forced to sign blank confession papers.

In his letter, he asked: “How can I seek forgiveness from people I’ve never harmed? And how can I or my impoverished family possibly compensate the plaintiffs financially?”

He appealed to the United Nations and all human rights bodies to act immediately to stop the inhumane sentence.

Following news of the amputations, Mai Sato, the UN Special Rapporteur on the situation of human rights in Iran, condemned the action on X (formerly Twitter), calling it “state-sanctioned mutilation” and a “clear violation of fundamental human rights.” She described the punishment as a form of torture and cruel, inhuman, and degrading treatment, which violates Iran’s obligations under international law, including Article 7 of the International Covenant on Civil and Political Rights—an article that strictly prohibits such actions.

@iranhrdc
#HadiRostami
#MehdiSharafian
#MehdiShahivand

پنجشنبه نهم مرداد ۱۴۰۴ ماموران امنیتی با یورش به خانه های فاضل بهرامیان، مهران بهرامیان، یونس بهرامیان و داریوش ساعدی، این چهار شهروند را دستگیر کرده و به زندان دستگرد اصفهان منتقل کردند. به گزارش ایران وایر به نقل از منبع مطلع، این چهار شهروند اهل سمیرم که در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ دستگیر شده، حکم اعدام و زندان داشتند و از بهمن ۱۴۰۳ به قید وثیقه آزاد بودند دوباره با یورش نیروهای امنیتی دستگیر شدند. در طی جنبش زن زندگی آزادی و اعتراضات مرتبط با آن، در بیست و پنجم آبان ماه ۱۴۰۱، علی عباسی، مراد بهرامیان و مسلم هوشنگی در سمیرم با شلیک مستقیم نیروهای امنیتی به قتل رسیدند‌. در جریان درگیری های مراسم چهلم این جان باختگان یک نیروی شبه نظامی بسیج به نام محسن رضایی در سمیرم کشته شده و این شهروندان نیز در پی شرکت در این مراسم بازداشت شدند. فاضل بهرامیان، برادر مراد بهرامیان، در روز دهم دی ماه ۱۴۰۱ با هجوم ماموران به منزل شخصی اش دستگیر و سپس در همان ماه مهران بهرامیان نیز دستگیر گردید. این دو زندانی ۱۰ روز بعد از بازداشت به سلول های انفرادی اطلاعات سپاه اصفهان و سپس به سلول الف در زندان دستگرد اصفهان منتقل شده و تا ۲۸ اسفند ماه به شدت مورد شکنجه قرار گرفتند. در این پرونده فاضل بهرامیان، مهران بهرامیان، یونس بهرامیان و داریوش ساعدی دستگیر شده اند که به ترتیب دو نفر اول به اعدام و دو نفر دوم به شانزده سال حبس محکوم شدند. بهمن ۱۴۰۲ حکم اعدام فاضل و مهران بهرامیان و شانزده سال حبس یونس بهرامیان و داریوش ساعدی در دادگاه تجدیدنظر سمیرم به ریاست قاضی توکلی عینا تایید شد. کسبه و بازاریان سمیرم نیز در بهمن ۱۴۰۲ در اعتراض به صدور حکم اعدام برای این دو شهروند دست به اعتصاب زده و خواستار لغو آن شدند. دستگیری یکباره همه آنها توسط قوه قضاییه نگرانی درباره اجرای حکم اعدام آنها را افزایش داده است.

@iranhrdc
#فاضل_بهرامیان
#مهران_بهرامیان
#یونس_بهرامیان
#داریوش_ساعدی

حکم اعدام بابک شهبازی، زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ، صادر و در دیوان عالی کشور تایید شد. به گزارش توانا، آقای شهبازی که پیش از تهران بزرگ در بند ۴ زندان اوین محبوس بود توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به اتهام جاسوسی برای اسرائیل به اعدام محکوم شد. سپس این حکم بسیار سریع تر از روال معمول در دیوان عالی تایید شده و دستور انتقال وی به زندان قزل حصار نیز صادر گردیده است. بابک شهبازی شانزدهم دی ماه ۱۴۰۲ بازداشت شده و هفت ماه در انفرادی بند ۴ اوین نگهداشته شده و تحت فشارهای روحی و جسمی برای اعتراف علیه خود بوده است. در روزهای اول بازداشت با پخش صدای ضبط شده همسر و دختر نوجوانش به وی گفته اند که آنها تحت شکنجه اند و از وی خواسته اند که جلوی دوربین اعتراف اجباری کرده و مطالب مورد نظر بازجویان را تکرار کند. دختر شانزده ساله آقای شهبازی نیز در این مدت تهدید به بازداشت شده است. خانواده بابک شهبازی به امید آزادی وی تا به حال از رسانه ای کردن پرونده وی خودداری کرده بودند. مهدی محمودیان، هم بندی بابک شهبازی هم نوشت "صبح که گفتند بابک شهبازی، هم‌بندمان، حکم اعدامش را گرفته و فردا قرار است از زندان تهران بزرگ به قزل‌حصار منتقل شود، چیزی در هوا شکست. آن‌قدر واضح که انگار می‌توانستی صدای خردشدنش را بشنوی".

@iranhrdc
#بابک_شهبازی
#نه_به_اعدام

چهار زندانی سیاسی، محمد درویش نارویی، یاسین کبدانی، عمران آغال و فرهاد باران زهی توسط دادگاه انقلاب زاهدان به اتهام محاربه، افساد فی الارض و بغی به اعدام محکوم‌ شدند. به گزارش سازمان حقوق بشر ایران، محمد درویش نارویی بیست و دو ساله و یاسین کبدانی بیست و یکساله که در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ در زاهدان بازداشت شده بودند، بیست و ششم خرداد ۱۴۰۴ توسط دادگاه انقلاب زاهدان به اتهام محاربه و افساد فی الارض به اعدام محکوم شدند. بنیامین کوهکن، هم پرونده ای دیگر این دو نفر، که در هنگام بازداشت شانزده ساله بوده نیز در همین دادگاه محاکمه شده است اما از حکم وی هنوز خبری در دست نیست. به گزارش این سازمان به نقل از منبع مطلع، این سه شهروند در دوران بازجویی با شکنجه های شدید روانی و جسمی برای گرفتن اعتراف اجباری روبرو بوده و ضمنا ازحق دسترسی به وکیل و مراقبت های پزشکی نیز‌ محروم بوده اند. فرهاد باران زهی بیست و چهار ساله و عمران آغال بیست و دو ساله هم در پرونده ای دیگر و به اتهام بغی و عضویت در گروه های مسلح مخالف نظام توسط دادگاه انقلاب زاهدان به اعدام محکوم شدند. این دو شهروند نیز در دوران بازجویی تحت شکنجه برای گرفتن اعتراف اجباری قرار گرفته اند. آقای باران زهی و آغال در حال حاضر در زندان مرکزی زاهدان محبوس می باشند.

@iranhrdc
#محمد_درویش_نارویی
#یاسین_کبدانی
#عمران_آغال
#فرهاد_باران_زهی
#بنیامین_کوهکن
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_اعدام

حکم اعدام مهدی اصغرزاده، زندانی عقیدتی اهل جوانرود و روزبه وادی، دکترای مهندسی هسته ای با گرایش راکتور از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، چهارشنبه پانزدهم مرداد ۱۴۰۴ مخفیانه و بدون حق ملاقات آخر با خانواده در زندان قزل حصار به اجرا در آمد. به گزارش سازمان حقوق بشر ایران، آقای وادی یک سال و نیم پیش هنگامی که به عنوان کارشناس هسته ای در سازمان انرژی اتمی ایران مشغول به کار بوده به اتهام جاسوسی برای اسرائیل بازداشت و سپس در دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده است. مهدی اصغرزاده، دیگر شهروند اعدام شده نیز، در سال ۹۵ و بعد از بازگشت از سوریه در جوانرود بازداشت شده و بعد از تحمل دو سال انفرادی در تهران به زندان دیزل آباد کرمانشاه منتقل شده است. آقای اصغرزاده در دوران بازداشت تحت شکنجه های شدید مجبور به اعتراف اجباری علیه خود گردیده است. مهدی اصغرزاده در سال ۱۴۰۲ توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب کرمانشاه به ریاست قاضی مرادی به اتهام افساد فی الارض از طریق فعالیت گسترده در گروه داعش و اقدام علیه امنیت عمومی کشور به اعدام و حبس محکوم شد.

@iranhrdc
#روزبه_وادی
#مهدی_اصغرزاده
#نه_به_اعدام

طاهر سارلی، فعال سیاسی ترکمن و دارای مدرک کارشناسی ارشد تاریخ از دانشگاه آزاد ابهر، سه شنبه چهارده مرداد ۱۴۰۴ توسط نیروهای امنیتی در محل کارش در تهران دستگیر شده و سپس پنجشنبه شانزدهم مرداد به زندان مرکزی گنبدکاووس منتقل گردید. آقای سارلی به خاطر پخش یک ویدئو اعتراضی درباره محرومیت منطقه ترکمن صحرا و رفتارهای تبعیض آمیز جمهوری اسلامی با این منطقه بازداشت شده است. طاهر سارلی پیشتر در بیست و هفتم دی ماه ۱۴۰۲ به اتهام تشویش اذهان عمومی و اقدام علیه امنیت ملی به دادسرا احضار شده و بعد از حضور در شعبه ۵ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب گنبدکاووس بازداشت و به زندان مرکزی آن منتقل شده بود. آقای سارلی بعد از چند هفته به صورت مشروط آزاد شده اما باید هر هفته از تهران به گنبدکاووس رفته و به دادگاه امضا می داده است.

@iranhrdc
#طاهر_سارلی

ساعت چهار بامداد جمعه هفدهم مرداد ۱۴۰۴ ششصد زندانی سیاسی و امنیتی که بعد از حمله و بمباران زندان اوین توسط اسرائیل به زندان تهران بزرگ منتقل شده و یا در هفته های اخیر بازداشت شده بودند بدون اطلاع قبلی خانواده های زندانیان به بندهای ۷ و ۸ زندان اوین بازگردانده شدند. در جریان این انتقال شش زندانی سیاسی محکوم به اعدام، بابک شهبازی، وحید بنی عامریان، پویا قبادی، محمد تقوی، اکبر (شاهرخ) دانشور و بابک علیزاده با خشونت از دیگر زندانیان جدا شده و به زندان قزل حصار منتقل شدند. تعدادی از زندانیان سیاسی از جمله مهدی محمودیان، ابوالفضل قدیانی، خشایار سفیدی، مطلب احمدیان، محمدباقر بختیار، مصطفی تاج زاده، حسین شنبه زاده، محمدرضا فقیهی و مرتضی پروین هم در حین انتقال مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفته و مجروح شدند. از هنگام انتقال زندانیان سیاسی به زندان تهران بزرگ، گزارش های زیادی از وضعیت نامناسب و شرایط دشوار غیر انسانی آن منتشر شده بود. کانال تلگرامی مهدی محمودیان، زندانی سیاسی، نیز نوشت با توجه به عدم بازسازی اوین به نظر می رسد که "بازگرداندن زندانیان سیاسی به اوین نه نشانه بهبود شرایط، بلکه اقدامی لجوجانه و غیرعاقلانه از سوی مسئولان برای نمایش بازگشت وضعیت به روال پیشین باشد".

@iranhrdc

علی یونسی و امیرحسین مرادی، دانشجویان نخبه زندانی و برندگان مدال المپیاد نجوم، توسط شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام هر کدام به پانزده ماه حبس محکوم شدند. مصطفی نیلی، وکیل این دو زندانی سیاسی، با اعلام این خبر نوشت که علی یونسی همچنین به اتهام تایید و تقویت اسرائیل به پنج سال حبس در کرمان محکوم شده و به عنوان مجازات تکمیلی نیز از استفاده از فضای مجازی و ارتباط تلفنی با خارج‌ از زندان مگر در شرایط ضروری و با نظارت مدیر زندان، منع شده است. آقای یونسی و آقای مرادی در بیست و دو فروردین ۱۳۹۹ بدون ارائه حکم قضایی توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و به بند ۲۰۹ اوین منتقل شدند. نهایتا این دو شهروند بعد از بیشتر از دو سال به بند عمومی اوین منتقل شدند. علی یونسی و امیرحسین مرادی در دادگاه بدوی به اتهام تخریب و آتش سوزی اموال عمومی، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام به ترتیب به ده، پنج و یک سال حبس محکوم شدند. این حکم عینا در دادگاه تجدیدنظر تهران تایید شد. نهایتا با پذیرش اعاده دادرسی و بررسی پرونده توسط شعبه هم عرض، حبس قابل اجرای آنها از ده سال به شش سال و هشت ماه تقلیل پیدا کرد.

@iranhrdc
#علی_یونسی
#امیرحسین_مرادی

محمود مهرابی، زندانی سیاسی در زندان دستگرد اصفهان، به ده سال حبس و مجازات های تکمیلی محکوم شد. ماهان مهرابی، خواهر آقای مهرابی، با انتشار پستی در ایکس نوشت که برادرش به اتهام اقوا و تحریک مردم به جنگ و کشت و کشتار به پنج سال حبس، به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس، به اتهام تحریک غیر موثر نیروها به یک سال حبس و به اتهام توهین به رهبری و خمینی به یک سال حبس محکوم شده که مجازات اشد یعنی پنج سال برای وی در نظر گرفته شده است. آقای مهرابی همچنین بابت مجازات های تکمیلی به دو سال تبعید از شهر محل تولد، ممنوعیت فعالیت های مجازی، ممنوع الخروجی و محرومیت از دریافت گذرنامه محکوم شده است. محمود مهرابی دوازدهم بهمن ۱۴۰۱ دستگیر شده و تاکنون بدون مرخصی در زندان به سر می برد. آقای مهرابی که پیشتر در اردیبهشت ۱۴۰۳‌ توسط شعبه پنجم دادگاه انقلاب اصفهان به اتهام افساد فی الارض به اعدام محکوم شده بود در آبان ۱۴۰۳ توسط دادگاه انقلاب اصفهان از این اتهام تبرئه گردید.

@iranhrdc
#محمود_مهرابی

حسین رونقی، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق، که از سوم تیرماه ۱۴۰۴ و بعد از جنگ دوازده روزه بین ایران و اسرائیل بازداشت شده بود با صدور قرار جلب به دادرسی از سوی دادسرای فرهنگ و رسانه تهران با پرونده جدیدی روبرو شد. صفحه حسین رونقی در ایکس با اعلام این خبر نوشت که بازپرس شعبه ۱۶ دادسرای فرهنگ و رسانه ایران، محمدرضا سلیمی، اتهامات آقای رونقی را محرز دانسته و قرار جلب به دادرسی برای وی صادر کرده است. اتهامات حسین رونقی در این پرونده سازی جدید عبارتند از فعالیت رسانه ای و تبلیغی به نفع اسرائیل (به دلیل انتشار توییت "به آفتاب سلامی دوباره خواهیم کرد" هم زمان با اعلام خبر کشته شدن فرماندهان نظامی جمهوری اسلامی در طی حمله اسرائیل)، فعالیت تبلیغی علیه نظام (به دلیل مصاحبه با ایران اینترنشنال و انتشار مطالبی در حمایت از مردم و علی الخصوص زنان ایرانی) و انتشار محتوای مبتذل در فضای مجازی (به دلیل انتشار تصاویر بی حجاب زنان بعد از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱). صفحه این فعال حقوق بشر این پرونده سازی جدید را با هدف اعمال فشار بیشتر و نگهداری وی در زندان دانست. حسین رونقی که با تمدید قرار بازداشتش در چهارم مرداد هم چنان در زندان قزل حصار به سر می برد، هفته گذشته نیز توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران با ریاست قاضی صلواتی در پرونده ای مربوط به بازداشتش در سال ۱۴۰۱ نیز به شش سال حبس محکوم گردید.

@iranhrdc
#حسین_رونقی

هادی رستمی، مهدی شاهیوند و مهدی شرفیان، سه زندانی که هشتم مرداد ۱۴۰۴ حکم‌ قطع چهار انگشت دست راست شان در زندان مرکزی ارومیه اجرا شد، بدون رسیدگی پزشکی و طی روند درمانی لازم به زندان های مرکزی ایلام و خرم آباد منتقل شدند. به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان، هادی رستمی، زندانی اهل ایلام، به قرنطینه زندان مرکزی ایلام و مهدی شاهیوند و مهدی شرفیان، زندانیان اهل خرم آباد، نیز به قرنطینه زندان مرکزی خرم آباد منتقل شدند. این سه زندانی بعد از قطع انگشتان دست راست به یک مرکز درمانی در ارومیه منتقل شده و تنها با یک پانسمان اولیه و بدون درمان لازم به زندان بازگردانده شدند. این شهروندان بعد از بازگردانده شدن به زندان نیز همچنان به بهداری زندان منتقل نشده و خدمات درمانی لازم را دریافت نکرده اند. به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان به نقل از منبع مطلع، این سه نفر به دلیل شرایط نامناسب قرنطینه زندان مجبور به تعویض پانسمان دست خود شده اند، امری که موجب درد شدیدی در دست آنها شده است.

@iranhrdc
#هادی_رستمی
#مهدی_شاهیوند
#مهدی_شرفیان

سوری بابایی چگینی، فعال حقوق زنان و زندانی سیاسی سابق، با انتشار یک ویدیو از تهدید جانی همسرش، محمدرضا مرادبهروزی، زندانی سیاسی محبوس در زندان چوبیندر قزوین خبر داد. خانم چگینی بیان کرد که یک زندانی شرور به نام محمدرضا رودباریان که سابقه چهارده سال زندان به دلیل قتل، نزاع و درگیری دارد، همسرش را چندین بار در حضور هم بندیانش تهدید به قتل کرده و به او فحاشی و توهین کرده است. وی با ابراز نگرانی از رئیس زندان و مدیرکل زندان های استان قزوین درخواست کرد که پیش از وقوع هر حادثه ناگواری این زندانی را از همسرش جدا کنند. محمدرضا مرادبهروزی که دوران حبسش را با پابند در خارج از زندان می‌گذراند، در پی یک احضار حضوری در دوم تیرماه ۱۴۰۴ بازداشت و به زندان چوبیندر قزوین منتقل گردید.

@iranhrdc
#محمدرضا_مرادبهروزی
#سوری_بابایی_چگینی

اردلان مامه، پسر عثمان مامه از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ و شهین عبدالقادری از آسیب دیدگان این جنبش، با انتشار یک ویدیو در ایکس اعلام کرد که پدرش هزار روز است که در ناپدیدسازی قهری بسر می برد و از سازمان های حقوق بشری خواست که صدای آنها باشند. وی بیان کرد که پدرش هم زمان با جنبش زن، زندگی، آزادی در بوکان دستگیر شده و تاکنون هیچ خبری از وی در دسترس نیست. مقامات قضایی هم پاسخگوی پیگیری های فراوان خانواده آقای مامه نبوده و آخرین جوابی که به آنها داده شده است این بوده که این دستگیری توسط وزارت اطلاعات صورت گرفته و خود آنها باید به شما پاسخ بدهند. در ششم مهر ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات سراسری در بوکان شهین عبدالقادری، همسر عثمان مامه، هدف شلیک سیصد گلوله ساچمه ای و اردلان مامه، پسرش، هدف بیست گلوله ساچمه ای هر دو در ناحیه سر و در فاصله کمتر از یک متر قرار گرفتند. ساچمه هایی که هنوز با گذشت بیشتر از دو سال و نیم از این واقعه به دلیل‌ محرومیت عامدانه از درمان در سر خانم عبدالقادری هستند. عثمان مامه، پدر خانواده، نیز بیست و هفتم آبان ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد، بازداشتی که با عدم پاسخگویی رسمی و گواهی غیر رسمی بازداشت همراه بود. اردلان مامه در طی این هزار روز ناپدیدسازی قهری به خاطر پیگیری پرونده پدرش پانزده مرتبه به اداره اطلاعات بوکان احضار شده است‌. در این احضار ها که با ضرب و شتم همراه بوده وی تهدید شده است که در صورت دنبال و رسانه ای کردن پرونده پدرش به سرنوشت پدر دچار شود.

@iranhrdc
#عثمان_مامه
#شهین_عبدالقادری
#اردلان_مامه
#زن_زندگی_آزادی

جلسه بازپرسی پریا مرندیز، بازیگر تئاتر و سینمای بهایی ساکن تهران، شنبه بیست و پنجم مرداد ۱۴۰۴ در شعبه سوم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۳۳ تهران به اتهام تبلیغ علیه نظام، تبلیغ و حمایت از اسرائیل و توهین به مقدسات برگزار شد. در طی جلسه خانم مرندیز بابت اتهامات انتسابی از خود دفاع کرده و در پایان جلسه با وثیقه سه میلیارد و پانصد میلیون تومانی به طور موقت آزاد گردید. خانم مرندیز قبل از این جلسه بازپرسی در بیست و هفتم و سی ام خرداد و دهم و بیست و دوم تیرماه نیز چهار جلسه بازجویی چند ساعته داشته است. به گزارش دادبان، در بیست و هفتم خرداد ۱۴۰۴ و در میانه جنگ دوازده روزه ایران و اسرائیل، دوازده مامور امنیتی، ده مرد و دو زن، به منزل این شهروند بهایی یورش برده و با شکستن قفل ورودی به منزل وی وارد شده اند. ماموران بعد از تفتیش خانه، تعدادی از وسایل شخصی وی و سایر اعضای خانواده همچون کتاب ها، تصاویر مذهبی، لپ تاپ ها و تلفن های همراه را ضبط کرده و به همراه‌ خانم‌ مرندیز با خود برده اند. خانم مرندیز که به مکانی نامعلوم منتقل شده بود بعد از شش ساعت بازجویی در حوالی ساعت یازده شب در خیابان رها گردیده است. وی دو روز بعد، سی ام خرداد و در پی‌‌ یک احضار تلفنی به خانه امن وزارت اطلاعات مراجعه کرده و دوباره برای پنج ساعت بازجویی می شود. خانم مرندیز سپس دهم و بیست و دوم خرداد نیز احضار شده و هر بار برای هشت ساعت مورد بازجویی قرار می گیرد.

@iranhrdc
#پریا_مرندیز
#بهاییان_ایران
#داستان_ما_یکیست

افسانه توانا، شهروند ساکن تهران، در مترو تهران توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد. به گزارش دادبان، خانم توانا در حال شعارنویسی در ایستگاه مترو بازداشت شده است. از نهاد بازداشت کننده و محل نگهداری وی تاکنون اطلاعی در دست نیست.

@iranhrdc
#افسانه_توانا

محراب عبدالله زاده، زندانی سیاسی محکوم به اعدام اهل ارومیه، در آستانه سومین سالگرد بازداشتش همچنان در وضعیتی بلاتکلیف در زندان ارومیه بسر می برد. به گزارش سازمان حقوق بشر کردستان، با اینکه پرونده اعدام وی در دی ماه ۱۴۰۳ بعد از اعتراض وکلا به دیوان عالی کشور ارجاع شده است اما این شعبه همچنان حکمی در این باره صادر نکرده است. محراب عبدالله زاده در سی ام مهر ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات سراسری در محل کار خود توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت شد. آقای عبدالله زاده سی و هشت روز در بازداشتگاه اطلاعات سپاه تحت شکنجه جسمی و روحی قرار داشته تا در مورد مشارکت در قتل یک بسیجی، اعتراف اجباری کند. وی در این مدت از حق ملاقات با وکیل و خانواده نیز محروم بوده است. آقای عبدالله زاده بعد از اتمام بازجویی به زندان مرکزی ارومیه منتقل گردید. وی در فیلمی که از صحنه قتل وجود دارد هم حضور نداشته و خود نیز هرگونه نقشی را در این جریان رد کرده است‌. آقای عبدالله زاده در تمامی جلسات بازجویی و دادگاه هم مشارکتش در قتل را رد کرده و درخواست کرده که موقعیت مکانی موبایلش در لحظه وقوع قتل را بررسی کنند تا ثابت شود در محل حضور نداشته است. وی نهایتا در بیست و نهم شهریور ۱۴۰۳ توسط شعبه اول دادگاه انقلاب ارومیه به اتهام افساد فی الارض و مشارکت در قتل عمد یک عضو بسیج به اعدام محکوم شد. این پرونده پس از اعتراض وکلای وی به دیوان عالی کشور، در اواخر دی ماه به شعبه ۹ این دیوان ارجاع داده شد. اما با گذشت حدود هشت ماه همچنان قضات این شعبه پرونده را بررسی نکرده و حکمی صادر نکرده اند. امری که سبب گردیده وی در شرایطی بلاتکلیف در زندان به سر برد.

@iranhrdc
#محراب_عبدالله_زاده
#نه_به_اعدام

جعفر عظیم زاده، دبیر هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، با انتشار متنی قرنطینه زندان قرچک را همچون "شکنجه گاهی وحشتناک و مرگبار برای زنان زندانی سیاسی تبعیدی از اوین" دانست. وی بیان کرد که بیشتر از شصت زندانی سیاسی زن در این قرنطینه، که فضایی تنگ با سقف کوتاه است، نگهداری می شوند و سه هفته است ویروسی در قرنطینه شیوع پیدا کرده که همه زنان زندانی محبوس در این بخش به آن مبتلا شده اند. ویروسی که از عوارض آن استخوان درد شدید، گرفتگی صدا، عفونت و گلودرد کشنده است و مسن ترها در جریان ابتلا به آن وضعیت بسیار وخیمی دارند. وی این بیماری را در کنار فضای کوچک قرنطینه، گرما، کمبود اکسیژن و غذای گندیده و نامناسب زندان، وضعیتی طاقت فرسا و جهنمی دانست. وضعیتی که مسئولان زندان هم در قبال آن مسئولیتی نپذیرفته و در مقابل اعتراض ها و خواسته های این زنان زندانی فقط اعلام می کنند که مسئولیت شما با ما نیست. وی نهایتا نسبت به خطرات جبران ناپذیر این وضعیت برای زندانیان زن سیاسی محبوس در قرنطینه قرچک هشدار داده و خواستار کنش سریع و فوری هر انسان شریف و آزادی خواه گردید.

@iranhrdc