‍ جشن سیزده‌به‌در؛ آیین باشکوه نوروز

سیزده‌به‌در یکی از آیین‌های نوروزی است که به درازای چند هزار سال از آن می گذرد. سیزده نوروزی برابر با روز تیر و ماه فروردین، از کهن آیین‌های نیاکان ما ایرانیان است که از هزاره‌های دور آن را به نیکی پاس داشته‌ایم

«سیزده به در» همان گونه که از آن بر می‌آید یعنی ۱۳ را بیرون برو، در این روز مردم به دشت و دمن می‌روند شادی می‌کنند و سبزه‌های سبز کرده را به آب روان می‌اندازند. این‌که آیین سیزده‌به‌در می‌باید بیرون از خانه برگزار شود در بن و ژرفای خود ستایشی است پرشور از داده‌های آفرینش و زیبایی‌های گیتی و هرآنچه مایه زندگانی است. ایرانیان در این روز هنگامی که از خانه به دشت و دمن می‌روند پدیده‌های گیتی را که زندگانی آدمی بدان‌ها پیوند خورده، گرامی می‌دارند و می‌کوشند تا بدین سان زندگانی‌شان را بشگون و همایون بگردانند، بهار سال را به فرخندگی آغاز کنند و شالوده‌ی سالی فرخنده را برنهند.

در ایران باستان روز سیزدهم، به نشانه‌ی رهایی، به دامن طبیعت و آب‌های روان می‌روند و روز را با شادمانی و سرخوشی می‌گذرانند.

سبزه به آب افکندن هم از آیین‌های روز سیزدهم فروردین است و پیشینه‌ی بسیار کهنی دارد. استوره‌شناسان می‌گویند که افکندن سبزه‌های تازه سربرآورده‌ی نوروزی به آب روان جویبارها، دادن پیشکش به ایزد آب «آناهیتا» و ایزد باران و جویبارها «تیر» است. بدین‌گونه گیاهی را که خود این ایزدان پرورانده‌اند به خود آن‌ها بازمی‌گردد و برکت و باروری را در سال نو پدید می‌آورد.

این را هم از یاد نبریم که در گاهشمار زرتشتی روز سیزدهم هر ماه نماد باران «تیر» است. در این روز نیایش‌هایی انجام می‌شود و مردم آرزو می‌کنند که باران ببارد و سبزه و گیاه بروید و زندگی تازگی و شادابی از سر بگیرد. آیینی که هنوز هم در میان ایرانیان دیده می‌شود این است که سبزه خوان نوروزی را از خانه به همراه می‌برده‌اند تا به آب روان بسپارند. آب و سبزه هر دو نشانه‌های آبادانی، فراخی، روزی، شکفتگی و شادابی‌اند. پیوند سبزه با آب پیوندی است بسیار بشگون و همایون.

از روزگاران کهن، ایرانیان، یک هفته مانده به نوروز، گندم یا جو یا عدس در آب سبز می‌کردند و چون سر برمی‌آورد، سبزه را در ظرفی می‌گذاشتند و تا روز 13 فروردین نگه می‌داشتند و روز سیزه‌بدر دور می‌انداختند. برخی‌ها هم که خوش ذوق‌تر بودند، تخم شاهی یا تره‌تیزک را که خیلی زود رشد می‌کرد، روی پارچه‌ای سبز می‌کردند و پارچه را دور کوزه یا هر ظرف دیگری می‌کشیدند. البته گل نرگس و سنبل هم جز جدایی‌ناپذیری از آیین نوروزی است و در هر خانه‌ای پای سفره‌ی هفت‌سین گذاشته میشود

رویدادنگارها می‌نویسند که تا همین صد، صد و چند سال پیش که مردم بار و بندیل می‌بستند و روز سیزه فروردین با سماورهای کوچک و بقچه بسته‌هایی که پُر از خوراکی بود به دشت و صحرا می‌رفتند و کنار جویبارها و سبزه‌زارها می‌نشستند، دسته‌های آوازخوان و تارزن با گرفتن ده شاهی پنج شاهی مردم را سرگرم می‌کردند و داش‌مشدی‌ها و میمون‌بازها و خرس‌بازها و حاجی‌فیروزها و گروه‌های دیگر مردم را به پای بساط معرکه‌گیری خود می‌کشاندند. هم آن‌ها را سرگرم می‌کردند و هم خود به نان و نوایی می‌رسیدند. کار خیمه‌شب‌بازها هم سکه بود. برای همین بود که مردم روز پیش از سیزده‌بدر آرزو می‌کردند که هوا آفتابی و گرم باشد. حتا در برخی از جاها برای برآورده شدن این آرزو، دست به کارهای شگفت‌آور و خرافی هم می‌زدند. همانند سرمه کشیدن چشم خروس خانه! تا فردا آسمانی آفتابی داشته باشند. «گرگم به هوا» و «الاکلنگ» و «تاب‌بازی» و بازی‌های دیگر هم که جای خود دارد و بازی کردن آن‌ها در روز سیزده‌بدر، از یاد کسی نمی‌رود.
نوروز، که نوشدن اندیشه‌ها و کوشش برای بهترین شدن است، آیینی بس نیکو و پرمفهمومی را در نهاد خود دارد

باید همواره به یاد داشته باشیم که جهان امروز، نه با چشمداشت بر خاک و سرزمین که با تاختن بر اندیشه‌ها، باورها و هویت ملی، چیرگی بر مردمان را در سر می‌پروراند، تا همه ارزش‌های تاریخی خود را به فراموشی بسپارند. در دنیای امروزی با تکیه بر تاریخ و فرهنگ خویش، آیین‌های نیک نیاکانی را به درستی پاس بداریم. با خرد و اگاهی نگاهبان ریشه‌های فرهنگی خود باشیم.

سیزده‌به‌در جشن سیزده نوروز گرامی باد

#جشنهای_باستانی
#سیزده_بدر
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

↩️ سیزده‌بدر خجسته باد.

💠 این جشن همانا آیینی‌ست به پاس پیوند ژرف انسان با طبیعت که ریشه‌های ارج نهادن به آن در فرهنگ ایرانی است.

💠 پس امید است همچنان که این آیین نوروزی را در دامان طبیعت و در کنار خانواده با شادمانی سپری می‌کنیم،‌ مراقب زیست‌بوم نیز باشیم و از هر گونه آلوده‌سازی و آسیب به آن بپرهیزیم.
✅️شادی آیین ماست

نگهدارنده آیین پاک ایران باشیم به بهترین شکل این مراسم رو برگزار می کنیم 😍

🔻روز سیزده‌بدر، روز نگهداری از طبیعت و لذت بردن از همنشینی در طبیعت است، نه تخریب آن!

✅در آیین نیاکان‌مان، رفتن به کنار آبهای روان و آرزوی سالی پُر باران و زمینی حاصلخیز مرسوم بوده. آنها از طبیعت نگهداری میکردند، آب و جنگل را آلوده نمیکردند، شاخ و برگ نورسیده را از ساقه جدا نمیکردند و دوستی نزدیکی با هنجار هستی داشتند.

👈ما نیز چنین باشیم!سیزده بدر، نماد آفرینش
در باور آریایی روز سیزده بدر، نه تنها نحس نبوده و نیست، بلکه بسیار هم نیک است و نماد پیوند آب و خاک، نماد زایش و زایندگی، نماد آسمانی پر باران و زمینی حاصلخیز و خانواده ای شاد است.

⚘#سیزده_بدر_خجسته_و_شاد
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امروز یکشنبه #مهرشید
۱۷ فروردین ۱۴۰۴ خورشیدی
#جشن_سروشگان

هفدهمین روز از هر ماه در گاه شماری ایرانی #سروش نام دارد و هفدهم فروردین نخستین روز سروش سال ، هنگام جشن سروشگان یا جشن هفده روز است.
ایرانیان در این روز به عبادت و نیایش پروردگار پرداخته و به زیارتگاه میرفتند. سروش در میان ایزدان نخستین کسی است که زبان به ستایش خداوند و نیایش امشا «سپندان» گشود ، نخستین کسی که مراسم مذهبی به جای آورد و پنج گاتهای زرتشت را بسرود.
ایزد سروش بر آن است تا نیروهای اهریمنی چون (خشم) ،(کنده یا مستی)،(بوشاسب یا خواب و تنبلی) و مهمتر از همه (دروغ) را از میان ببرد.

#ابوریحان_بیرونی می‌نویسد:
سروش اولین کسی است که مردم را برای ستایش پروردگار به زمزمه کردن امر کرده است در این روز دعا و عبادت کردن و به معبد رفتن بسیار نیک است.

#جشنهای_باستانی
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

امرووز  سه شنبه #بهرام_شید
۱۹  فروردین  ۱۴۰۴   ‌خورشیدی

جشن "فروردین‌گان" (فرودگ)
جشنی برای شادی روان درگذشتگان در آیین ایران باستان

📖در گاه‌شماری ایران باستان در هر ماہ، در روزی ڪه با نام آن ماہ همنام بود، جشنی برگزار می‌شد كه بی‌گمان برای زندگی اجتماعی انسان‌ها سودمند بوده و پيش رفت روز افزون جامعه را به‌ همراه داشته است.

در همه‌‌ی اين جشن‌‌ها آرمان‌‌هايی سپنت و ورجاوند چون ستايش پروردگار ، گردهم‌آيی، شادی و داد و دهش ديده می‌شود.
نخستين جشن ماهانه در هر سال، جشن فروردين‌‌گان نام دارد كه روز فروردين از ماه فروردين برابر با نوزدهم فروردین است و به آن «فُرودگ» هم می‌گويند.

روز و ماہ فروردین به چم فروهرها (به معنی روان درگذشتگان) و این جشن در روزگار باستان، جشن فروهرها یا روان درگذشته بود.
ایرانیان پیشین بر این باور بودند ڪه بایستی در این روز پذیرایی شایانی از روان نیاڪان خود بنمایند.
این روز را اکنون برخی از ایرانیان برای گرامی‌داشت فرورهای پاڪان و روان ورجاوند نیاڪان و گذشتگان خویش جشن باشڪوهی گرفته و با آیینی ویژہ این جشن را برگزار می‌نمایند.

"ابوریحان بیرونی" دربارہ این جشن چنین در"آثارالباقیه" نوشته است:
«ایرانیان در هنگام فروردگان در خانه‌ے مردہ و بالای بام خانه، در فارس و خوارزم، برای پذیرایی روان مردہ خوراڪی می‌گذارند و بوی خوش بخور می‌ڪنند.»
اين جشن، در پيوند با فروهر(روان) پاک درگذشتگان و نياكان است، از اين‌رو ایرانيان، برای شادی روان و فَروَهر درگذشتگان خود، به آرامگاه‌ها می‌روند.
در اين جشن، هر فردی گُل، گياه، ميوه، «لُرک» (تركيبی از ميوه‌های خشک مانند، خرما، انجير، سنجد، كشمش، بادام، برگه‌خشک ميوه‌ها) با خود می‌آورد.
بانوان آش، سيرُگ، سيرو سِداب و ديگر خوراكی‌‌ها را آماده می‌كنند.

باشندگان با نيايش‌های خود و با روشن كردن شمع و گذاشتن مواد خوشبو كننده بر روی آتش، بر روان و فروهر درگذشتگان درود می‌فرستند.

#جشن_فروردین‌گان خجسته و همایون باد.🌺

#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امـروز چهارشنبه؛ #تیر_شید
۲۷ فروردین‌ ۱۴۰۴خورشیدی


✅ روزی كه"تخت جمشيد" پايتخت ايران نامیده شد(465 پ.زایش)

📖اردشیر یکم که بر جای پدر نشسته و شاه ایران شد خواست كه تخت جمشيد پايتخت ايران باشد.
کهن‌نگاران يونان باستان تخت جمشید را در جهان به"پرسپوليس" نامیدند.

اردشیر یکم در پاسارگاد که برجای پدرش خشايارشاه بر تخت نشسته بود و بر سرزمینی از دانوب تا سند و از سیردریا تا سودان، مصر و خاور ليبی امروز فرمانروایی می‌کرد.
برپایه گاهنامه‌ی ۱۶ آوریل ۴۶۵ سال پیش از زایش را روز برگزاری جشن پایتخت شدن تخت جمشید در زبان‌ها افتاده است.
در آن سال جشن نوروز در تخت جمشيد برگزار شده بود و ۲۷ روز پس از نوروز به خواست شاه به جابجایی پایتخت از پاسارگاد به تخت جمشید گفته شد و به آگاهی مردم رسید.

چرا این خواسته چهار هفته پس از نوروز گرفته و گفته شده بود؟
چون ارزش روز جشن ايرانيان(نوروز) چنان بوده است كه نبايد زیر نام جابجایی پايتخت و شهر تازه ساز تخت جمشید پنهان میشد.
برنامه ساختن تخت جمشيد کار داريوش بزرگ است.
کار ساختن شهر، كاخ شاه و تالارهای پذيرايی تخت جمشید ۵۱ سال به درازا كشيده بود.
سامانه پیوند و پستخانه ایران ۲۵ سده چنان پیشرفته بود که هر پیامی، کمتر از یک هفته به آگاهی همه کشور می‌رسید.
ساختمان تخت جمشيد كه بدست اسكندر مقدونی به آتش كشيده شد از دیدگاه گستره و هنر ساختاری و شیوه کارشناسی ارزشمندترین ساختمان پيش از زایش و نماد پیشرفت جهان باستان و نشانه شکوه ايران و ايرانی است.

همچنين در همان روز گفته شده بود كه "شوش" همچنان پايتخت دیوانی ايران و شهر درباری خواهد بود كه در هنگام گرما، كارمندان در شهر همدان انجام کار می‌كنند.
در آگهی در این باره آمده بود که شاید شاه نيز زمستان را در آنجا (شهر شوش) باشد.
برای همين کهن‌نگاران يونانی، ايران زمان هخامنشیان را، كشوری دارای سه پايتخت، نوشته‌اند.
   
💫روز"فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه‌ای"

💫واگیر کردن شهر"مرو"بدست سردارایرانی ابومسلم خراسانی(۱۳۰ مهی)

#تاریخ_ایران
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

گاهشمار ایرانی
مناسبتهای اردیبهشت
اردیبهشت( به چم: بهترین راستی )

۱ اردیبهشت؛ روز بزرگداشت سعدی
اول اردیبهشت ماه در تقویم ملی ایرانیان همزمان با سالروز تولد شیخ اجل سعدی شیرازی كه فرهنگوران او را به‌عنوان استاد سخن می‌شناسند،یادروز سعدی نام گرفته است.
سالروز درگذشت ملک الشعرای بهار
سالروز درگذشت سهراب سپهری

۲ اردیبهشت؛ جشن اردیبهشتگان گرامیداشت امشاسپند نگهبان راستی و درستی

۳ اردیبهشت؛ روز بزرگداشت شیخ بهایی و روز معمار

۹ اردیبهشت؛ روز بزرگداشت ساسانیان

۱۰ اردیبهشت؛ جشن چهلم نوروز، روز ملی دریای پارس  ، زادروز بزرگداشت غلامحسین بنان ، نخستین جشن از جشن های باستانی گاهان بار (گاهان بار آفرینش آسمان ۱۰ تا ۱۴ اردیبهشت)

۱۲ اردیبهشت؛ پاسداشت تلاش کارگران، روز جهانی کارگر
پاسداشت جایگاه آموزگاران و روز آموزگار

۱۳ اردیبهشت؛  روز بزرگداشت میرزا حبیب قاآنی شیرازی شاعر بزرگ پارسی گوی ایرانی

۱۵ اردیبهشت؛ جشن میانه بهار یا جشن بهاربد  ، روز بزرگداشت شیراز

۱۶ اردیبهشت؛ سالروز گشایش پل ورسک
پل وِرِسک از بزرگ‌ترین پل‌های راه‌آهن سراسری ایران است که در ارتفاعات روستای ورسک در شهرستان سواد کوه در استان مازندران قرار دارد. این پل که از شاهکارهای مهندسی به حساب می‌آید در سال ۱۳۱۵ بازگشایی شد. پل ورسک که راه‌آهن سراسری تهران ـ شمال را به هم متصل می‌كند در ارتفاع ۱۱۰ متری از ته دره با دهانه ۶۶ متری و با وسایلی ابتدایی ساخته شد.

۱۹ اردیبهشت؛ روز ثبت جهانی چغازنبیل روز شوش ، زادروز جبار باغچه بان
جبار عسگرزاده ملقب به جبار باغچه‌بان (۱۹ اردیبهشت ۱۲۶۴، ایروان – ۴ آذر ۱۳۴۵، تهران) بنیان‌گذار نخستین کودکستان در شهرستان مرند و نخستین مدرسه ناشنوایان ایران در تبریز بود. او همچنین اولین مؤلف و ناشر کتاب کودک در ایران بود.

۲۲ اردیبهشت؛ زادروز پروفسور مریم میرزاخانی
 او نخستین زن برنده جایزه فیلدز و اولین زن ایرانی‌ای بود که در مسابقات جهانی المپیاد ریاضی مدال طلا گرفت. او ایده‌های ریاضی را به شنیدن موسیقی یا مشاهده یک اثر هنری عالی تشبیه می‌کرد.

۲۵ اردیبهشت؛ روز بزرگداشت فردوسی بزرگ و روز پاسداشت زبان پارسی
حکیم ابوالقاسم فردوسی، بزرگ‌ترین حماسه‌سرای ایران و سراینده شاهنامه است. حکیم ابوالقاسم حسن پور علی توسی (طوسی) نامور به فردوسی (نزدیک به سال ۳۱۹ تا ۳۹۷ هجری خورشیدی) در دامنه توس خراسان دیده به جهان گشود و همانجا درگذشت و به خاک سپرده شد. او چکامه سرا و رزم نامه سرایی ایرانی بود که شاهنامه را به سروده در آورد.

۲۷ اردیبهشت؛ قرارداد ننگین قصر شیرین (زهاب) که منجر به واگذاری بغداد و عراق امروزی از سوی شاه صفی (صفوی) به امپراتوری عثمانی گردید

۲۸ اردیبهشت؛ روز بزرگداشت خیام نیشابوری
شاعر، فیلسوف،  ریاضیدان، ستاره شناس و پزشک نامی و از بزرگان علم و ادب

۳۱ اردیبهشت؛ روز بزرگداشت بابا طاهر عریان (شاعر، عارف و دوبیتی سرا)
 بابا لقبی بوده که به پیروان وارسته می‌ داده اند و عریان به دلیل بریدن وی از تعلقات دنیوی بوده ‌است.

#گاهشمار_ایرانی
#نائین_ما

اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

🆔 @Naeene_Ma

امروز سه‌شنبه #بهرام_شید
۲ اردیبهشت ۱۴۰۴ خورشیدی
#جشن_اردیبهشتگان

☘پس از «فروردینگان»، دومین جشن ماهانه‌ی ایرانیان «اردیبهشتگان» است که در روز اردیبهشت از ماه اردیبهشت ـ سوم اردیبهشت‌ماه در گاهشمار باستانی که برابر می‌شود با دومِ اردیبهشت‌ماه به گاهشماریِ کنونی خورشیدی، جشن گرفته می‌شود.

☘جشن و شادی نزدِ ایرانیان کاری دینی بوده و چنان بلندپایه بوده است که شاهنشاهانِ #هخامنشی در بیشترِ سنگ‌نبشته‌هایشان، آفرینشِ شادی را همتای آفرینشِ مردم و زمین و آسمان دانسته‌اند.

☘اَردیبهشتگان جشنی در پاسداشت و ستایشِ «اردیبهشت» به چمِ «بهترین راستی» و نامِ یکی از اَمشاسْپَندان (جاودانانِ پاک) است.

☘در فرهنگِ «برهان قاطع» درباره‌ی جشنِ اردیبهشتگان آمده است:
«بنا بر قاعده‌ی کلی که نزدِ پارسیان مقرر است که چون نامِ روز با نامِ ماه موافق(برابر) آید آن روز را جشن گیرند.
در روزِ سوم از ماهِ اردیبهشت عید کنند و جشن نمایند و آن را جشنِ اردیبهشتگان خوانند.»

☘توضیح اینکه: در زمان قدیم که نویسندگان و تاریخ نگاران ، تاریخ جشن ها را می‌نوشتند،  تقویم کنونی خورشیدی وجود نداشت و هر ماه سی روز بوده.
ابوریحان بیرونی در نبیگ «آثارِ باقیه از مردمانِ گذشته» در بخشِ «گفتار درباره‌ی ماههای ایرانی»، بندِ ۲۷، درباره‌ی اردیبهشتگان می‌نویسد:
«اردیبهشت‌ماه: که روزِ سومِ آن «روزِ اردیبهشت» جشن است، نیز ازبهرِ سازواریِ دو نام «اردیبهشتگان» نامیده شود؛ و معنای آن «راستی و نیکی»، یا چنان‌که هم گویند «منتهای خیر» باشد.

کوشیار گیلی در «زیجِ جامع» از اردیبهشتگان با نام «گلستان‌جشن» یاد کرده است.
گل نمادین اردیبهشتگان نیز «مرزنگوش» است.
🌹اردیبهشتگان بر نیکنامان خرد و اندیشه و بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺

#جشن_اردیبهشتگان
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

🖤ایران من #تسلیت

پیش آمد دلخراش و ناگوار انفجار اسکله شهید رجایی #بندرعباس را به مردم شریف ایران به ویژه خانواده های داغدار و بازماندگان دل آرامی میگوییم.

🖤 داغ نشسته بر دل 🖤

#تسلیت
#بندرعباس
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

‍ امروز  چهارشنبه #تیر_شید
۱۰ اردیبهشت  ۱۴۰۳ خورشیدی

 روز دهم اردیبهشت ماه که سالروز اخراج پرتغالی‌ها از تنگه هرمز و خلیج‌فارس است و اخراج استعمار و برگشت حاکمیت کامل ایران بر خلیج‌فارس بود، به نام روز ملی خلیج‌فارس نامگذاری و در تقویم خورشیدی ایران به ثبت رسید.

بیش از 2 هزار سال پیش، آن هنگام که داریوش بزرگ، کانال داریوش را که بعدها به سوئز مشهور شد،ساخت، به یادگار کتیبه‌ای در آنجا نصب کرد.این سند قدیمی‌ترین سند در دنیاست که نام خلیج فارس را در خود جای داده است. این کتیبه اکنون در موزه لوور نگهداری می‌شود.

کتیبه کانال سوئز یکی از مهم‌ترین اسنادی است که نام خلیج فارس در آن با ظرافت تمام ذکر شده است.

این کتیبه که به صراحت فرمان داریوش بزرگ را در حفر کانال سوئز بیان می‌کند، 12 سطر دارد و به زبان فارسی باستان نوشته شده است.

در سطر هفتم کتیبه از زبان داریوش آمده است: (می‌گوید داریوش شاه، من پارسی‌ام، از پارس، مصر را گرفتم، من دستور دادم این جویبار (کانال سوئز) را کندند از سوی رود پیرآوه (پرآب = نیل) که در مصر جاری است، که به سوی دریای پارس می‌رود، سپس من این جویبار را دستور به کندن دادم  و آنچنان که دستور دادم کنده شد و ناوگان از اینجا، یعنی از مصر به آن سوی، یعنی پارس حرکت کردند آنچنان که مرا اراده بود.

در سطر دهم این کتیبه با عبارت "ابی دریه تیه هچاپارسا اَئی‌تی" به صراحت به نام دریای پارس اشاره کرده و هیچ شکی وجود ندارد، آب‌هایی که اکنون خلیج فارس نام دارد آن زمان دریای پارس قلمداد می‌شده‌اند.

خلیج فارس یا همان دریایی که به دستور داریوش دریای پارس نامش نهاده بودند، نامی است به جای مانده از کهن‌ترین منابع. منابعی که از سده‌های قبل از میلاد سر بر آورده و با پارس، نام سرزمین ملت ایران عجین شده است.

گرامی روز #خلیج_پارس بر ایرانیان راستین فرخنده باد.

#روز_خلیج_همیشه_پارس
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امروز پنجشنبه #اورمزد_شید
۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ خورشیدی
🌺روز جهانی کارگر گرامی باد.

#روزکارگر
بلندای پرچم یک سرزمین ، در دستان کارگران و کارآفرینان کوشا و دلسوز است.
فرهمندی و رشد پایدار یک سرزمین ، تنها با همراهی کارگران و کارآفرینان توانمند بدست می آید.
فراموش مباد، در آیینه‌ای که آیندگان به صافی و زلالی‌اش سوگند خواهند خورد،
خجسته باد هر روز تاریخ به نامت
خوشا عرق پیشانیت که پروردگار پاس می‌داردش
دست‌هایت که آیینه تلاش روزگارند پرتوان باد
توان دست‌هایت را می‌ستایم
ای سازنده‌ترین نقش هستی در قاموس آفرینش

یاد و نام شهدای کارگر جاوید و گرامی باد 🖤

#روز_جهانی_کارگر
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

به بهانه روز #آموزگار:
دوازدهم اردیبهشت ماه

روز آموزگار
بر آنان که آموزش مهرورزی، درستی، راستی، خردورزی و پاک زیستی،
پیشه و کردارشان است.
و برای آن از جان شیرین هم،
فروگذار نکردند،
گرامی باد.

برای بزرگداشت جایگاه آموزگاران:
#میرجلال_الدین_کزازی:
برترین آموزگار آن است که افروزگارترین نیز باشد


برترین و هنرورترین، کارسازترین و جان نوازترین آموزگار، آن است که افروزگارترین نیز باشد.
اگر آموزگاری به افروزگاری راه نبرد و نیانجامد، نافرجام خواهد ماند و آموزگار، در کار باریک و دشوار خویش، ناکام.

آموزگار «سر» را می آموزد و می پرورد
و افروزگار «دل» را می افروزد و مست می‌دارد و از دست می برد.
از این روی، آموزگاری پایه و مایه‌ای است، افروزگاری را. . .

کار آموزگاران ستودنی ست:
همه روز بر آموزگار، بر آموزگارانِ افروزگار، فرخنده باد.

#روز_آموزگار
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

درخت مشاهیر فارس

درخت خشکیده ای در باغ ملی شیراز که توسط یک هنرمند به این زیبایی شده👌

#هنرمند
#باغ_ملی_شیراز
#مشاهیر
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

دژ بیاضه، روستای بیاضه، خور و بیابانک

قدمت آن به دوران ساسانیان می‌رسد، تا قرن‌ها کارکردهای دفاعی و مسکونی داشته.
هر خانوار در درون دژ برای خود اتاقی می‌ساخته و از این رو، دژ، چند طبقه شده است و قنات آن هنوز هم آب دارد.
در سفرنامه‌ی ناصرخسرو (۴۴۴ ه‍.ق) نام بیاضه به‌صورت «پیاده» نوشته شده است.

#بیاضه
#خوروبیابانک
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma