امروز چهارشنبه #تیر_شید
۳۰ خرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
۳۰ خرداد سالروز درگذشت نادرشاه افشار، نامور به تهماسب قلی خان
(زاده ۳۰ آبان ۱۰۶۷ درگز – درگذشته ۳۰ خرداد ۱۱۲۶ قوچان) سردودمان افشاریه
او از ایل افشار خراسان بود که از ۱۱۱۴ تا ۱۱۲۶ در ایران پادشاهی کرد و بنیانگذار دودمان افشاریه شد. بیرون راندن یورشگران روس، عثمانی و افغان از کشور و برگرداندن استقلال ایران و نیز گشایش دهلی و ترکستان و جنگ‌های پیروزمندانه او سبب نامداری بسیارش بود و او آخرین کشورگشا و پیروزمند آسیایی است.
زمانی که روسها، عثمانی‌ها و افغانها به ایران دست انداخته بودند و کشورمان در نهایت هرج و مرج بود، چندتن سوار با خود همراه کرد و با تهماسب صفوی که به‌کین پدر برخاسته بود همراه شد، آشوبهای داخلی را خواباند و یورشگران را هم بیرون ریخت.
اما شاه تهماسب صفوی از شهرت و نامداری نادر در بین مردم دچار رشک و حسادت شد و برای نشان دادن قدرت خود با لشکری بزرگ به‌سوی عثمانی تاخت و در آن جنگ هزاران سرباز ایرانی را در جنگ چالدران به‌دلیل نداشتن توانایی به‌کشتن داد و خود از میدان جنگ گریخت.
آنگاه نادر با سپاهی اندک و خسته از کارزار، از مشرق به‌سوی مغرب ایران تاخت و تا قلب کشور عثمانی پیش رفت و سرزمینهای بسیاری را به‌خاک ایران افزود. او از آنجا به‌قفقاز تحت اشغال روسها رفت که باکمال شگفتی دید روسها خود پیش از روبرو شدن با او پا به‌فرار گذاشته‌اند. در مسیر برگشت در سال ۱۱۴۸ در دشت مغان در مجلس ریش سفیدان ایران از فرماندهی ارتش استعفا داد که دلیلش کارهای پس پرده خاندان صفوی بود.
او بسوی مشهد رفت، در نزدیکی زنجان سوارانی نزدش آمدند و خبر آوردند که مجلس به‌لیاقت شما ایمان دارد و در این شرایط بهتر است نادر همچنان ارتش‌دار ایران باقی بماند و کمر بند پادشاهی را بر کمرش بستند.
او سه بار به‌هند هشدار کرد که افسران اشرف افغان را که حدودا ۸۰۰ نفر بودند و در کشتن گروهی مردم ایران نقش داشتند را به ایران بازپس دهد.
در پی بازپس ندادن آنها سپاه ایران از رود سند گذشتند و هندوستان را تسخیر کردند و ۸۰۰ متجاوز افغان را در بازار دهلی به‌دار زدند و بازگشتند. نادرشاه حکومت محمد گورکانی را به او بخشید و گفت ما متجاوز نیستیم اما از حق مردم خویش نیز نخواهیم گذشت. محمد گورکانی برای این همه جوانمردی نادر، از او خواست هدیه‌ای از او بخواهد و نادر قبول نکرد و در پی پافشاری او گفت: جوانان ایران به‌کتاب نیازمندند، سالها بودن بیگانگان، تاریخ مکتوب ما را از بین برده است. محمد گورکانی در شگفت شد و افزون بر کتابها، جواهرات بسیاری به‌نادر پیشکش داد که بسیاری از آن جواهرات اکنون پشتوانه پول ملی ایران در بانک مرکزی است.
نادر ۱۲ سال پادشاهی کرد و سرانجام به دست چند تن میهن فروش، کشته شد. آرامگاه وی در مشهد است.
#تاریخ_ایران
#نادرشاه
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۳۰ خرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
۳۰ خرداد سالروز درگذشت نادرشاه افشار، نامور به تهماسب قلی خان
(زاده ۳۰ آبان ۱۰۶۷ درگز – درگذشته ۳۰ خرداد ۱۱۲۶ قوچان) سردودمان افشاریه
او از ایل افشار خراسان بود که از ۱۱۱۴ تا ۱۱۲۶ در ایران پادشاهی کرد و بنیانگذار دودمان افشاریه شد. بیرون راندن یورشگران روس، عثمانی و افغان از کشور و برگرداندن استقلال ایران و نیز گشایش دهلی و ترکستان و جنگ‌های پیروزمندانه او سبب نامداری بسیارش بود و او آخرین کشورگشا و پیروزمند آسیایی است.
زمانی که روسها، عثمانی‌ها و افغانها به ایران دست انداخته بودند و کشورمان در نهایت هرج و مرج بود، چندتن سوار با خود همراه کرد و با تهماسب صفوی که به‌کین پدر برخاسته بود همراه شد، آشوبهای داخلی را خواباند و یورشگران را هم بیرون ریخت.
اما شاه تهماسب صفوی از شهرت و نامداری نادر در بین مردم دچار رشک و حسادت شد و برای نشان دادن قدرت خود با لشکری بزرگ به‌سوی عثمانی تاخت و در آن جنگ هزاران سرباز ایرانی را در جنگ چالدران به‌دلیل نداشتن توانایی به‌کشتن داد و خود از میدان جنگ گریخت.
آنگاه نادر با سپاهی اندک و خسته از کارزار، از مشرق به‌سوی مغرب ایران تاخت و تا قلب کشور عثمانی پیش رفت و سرزمینهای بسیاری را به‌خاک ایران افزود. او از آنجا به‌قفقاز تحت اشغال روسها رفت که باکمال شگفتی دید روسها خود پیش از روبرو شدن با او پا به‌فرار گذاشته‌اند. در مسیر برگشت در سال ۱۱۴۸ در دشت مغان در مجلس ریش سفیدان ایران از فرماندهی ارتش استعفا داد که دلیلش کارهای پس پرده خاندان صفوی بود.
او بسوی مشهد رفت، در نزدیکی زنجان سوارانی نزدش آمدند و خبر آوردند که مجلس به‌لیاقت شما ایمان دارد و در این شرایط بهتر است نادر همچنان ارتش‌دار ایران باقی بماند و کمر بند پادشاهی را بر کمرش بستند.
او سه بار به‌هند هشدار کرد که افسران اشرف افغان را که حدودا ۸۰۰ نفر بودند و در کشتن گروهی مردم ایران نقش داشتند را به ایران بازپس دهد.
در پی بازپس ندادن آنها سپاه ایران از رود سند گذشتند و هندوستان را تسخیر کردند و ۸۰۰ متجاوز افغان را در بازار دهلی به‌دار زدند و بازگشتند. نادرشاه حکومت محمد گورکانی را به او بخشید و گفت ما متجاوز نیستیم اما از حق مردم خویش نیز نخواهیم گذشت. محمد گورکانی برای این همه جوانمردی نادر، از او خواست هدیه‌ای از او بخواهد و نادر قبول نکرد و در پی پافشاری او گفت: جوانان ایران به‌کتاب نیازمندند، سالها بودن بیگانگان، تاریخ مکتوب ما را از بین برده است. محمد گورکانی در شگفت شد و افزون بر کتابها، جواهرات بسیاری به‌نادر پیشکش داد که بسیاری از آن جواهرات اکنون پشتوانه پول ملی ایران در بانک مرکزی است.
نادر ۱۲ سال پادشاهی کرد و سرانجام به دست چند تن میهن فروش، کشته شد. آرامگاه وی در مشهد است.
#تاریخ_ایران
#نادرشاه
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#جشن_امردادگان 🌺
امروز چهارشنبه #تیر_شید
۳ امرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
در گاهشمار ایران باستان روز هفتم امرداد و در گاهشمار کنونی ایران روز سوم امرداد، روز جشن امردادگان است. تفاوت زمان برگزاری این جشن از زمان گذشته تا امروز به دلیل دگرگونی گاهشمار ایرانی است.
این روز در دوران باستان بسیار مورد نکوداشت و ارژ قرار می گرفت و همزمان با فرارسیدن آن مردم در مکانی باز آیینهایی(مراسمی) برپا می داشتند. برای جشن امردادگان مردم به دشت، کشتزار یا باغ ها می رفتند تا این روز را در دامان زاستار(طبیعت) به شادی و سرور بگذرانند.
در آثار الباقیه بجامانده از ابوریحان بیرونی در مورد این روز این گونه آمده است: «… مرداد ماه که روز هفتم آن مرداد روز است و آن روز را به انگیزه پیش آمدن دو نام با هم، جشن می گرفتند. معنای امرداد آن است که مرگ و نیستی نداشته باشد. امرداد فرشته‌ای است که به نگهداری جهان و آراستن غذاها و داروها که اصل آن از نباتات است و بر کنار کردن گرسنگی و زیان و بیماری‌ها می‌باشد، کارگزاری یافته است…»
در دیرباز، نیاکان ما به باغ ها و کشتزارهای سرسبز می رفتند تا این جشن را در دامان زاستار برگزار کنند. در امرداد با این که چندین ماه از بهار گذشته است اما همچنان شاهد نشانه های زیبایی در زاستار هستیم. میوه ها، سرسبزی، رودها، آبشارها، کوه ها، درختان و گل ها همه جلوه هایی از زاستار زیبا هستند. در باستان روز امرداد را به امشاسپند امرداد نماد جاودانگی و تندرستی نسبت می دادند. فرشته ای که به عنوان نماینده پاکی و آبادی زمین شناخته می شد.
جشن امردادگان بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد.🌹
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز چهارشنبه #تیر_شید
۳ امرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
در گاهشمار ایران باستان روز هفتم امرداد و در گاهشمار کنونی ایران روز سوم امرداد، روز جشن امردادگان است. تفاوت زمان برگزاری این جشن از زمان گذشته تا امروز به دلیل دگرگونی گاهشمار ایرانی است.
این روز در دوران باستان بسیار مورد نکوداشت و ارژ قرار می گرفت و همزمان با فرارسیدن آن مردم در مکانی باز آیینهایی(مراسمی) برپا می داشتند. برای جشن امردادگان مردم به دشت، کشتزار یا باغ ها می رفتند تا این روز را در دامان زاستار(طبیعت) به شادی و سرور بگذرانند.
در آثار الباقیه بجامانده از ابوریحان بیرونی در مورد این روز این گونه آمده است: «… مرداد ماه که روز هفتم آن مرداد روز است و آن روز را به انگیزه پیش آمدن دو نام با هم، جشن می گرفتند. معنای امرداد آن است که مرگ و نیستی نداشته باشد. امرداد فرشته‌ای است که به نگهداری جهان و آراستن غذاها و داروها که اصل آن از نباتات است و بر کنار کردن گرسنگی و زیان و بیماری‌ها می‌باشد، کارگزاری یافته است…»
در دیرباز، نیاکان ما به باغ ها و کشتزارهای سرسبز می رفتند تا این جشن را در دامان زاستار برگزار کنند. در امرداد با این که چندین ماه از بهار گذشته است اما همچنان شاهد نشانه های زیبایی در زاستار هستیم. میوه ها، سرسبزی، رودها، آبشارها، کوه ها، درختان و گل ها همه جلوه هایی از زاستار زیبا هستند. در باستان روز امرداد را به امشاسپند امرداد نماد جاودانگی و تندرستی نسبت می دادند. فرشته ای که به عنوان نماینده پاکی و آبادی زمین شناخته می شد.
جشن امردادگان بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد.🌹
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز چهارشنبه #تیر_شید
۱۰ امرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_چله_تابستان
جشن چله تابستان، از جشنهای ایران باستان به شمار می‌آید که در روز دهم امرداد برگزار می‌شد؛ هرچند که گردوغبار روزگار بر آن نشسته و فراموش شده است.
ایرانیان باستان راه رسیدن به خدا را در جشن و شادی می‌دیدند و باورمند بودند از آنجا که خداوند برترین آفریننده و انسان بهترین آفریده او است، دوست دارد بنده‌اش را سرزنده و شاد ببیند.
یکی از زیباترین چهره تاریخ دیرین ایران، آیینها و جشن‌هایی هستند که بسیاری از آنها در گذر زمان دگرگون شده‌اند یا به دست فراموشی سپرده شده‌اند. بی‌گمان نگهداری و زنده کردن جشن‌هایی همچون جشن چله تابستان و همین گونه سپردن آنها به آیندگان، خویشکاری(وظیفه) هر فرد میهن‌دوست و دوستداران فرهنگ ایران زمین است.
جشن چله تابستان یا چله تموز از دوران بسیار کهن در جغرافیای ایران بزرگ وجود داشته است؛ گرچه ریشه تاریخی دقیق آن روشن نیست.
جشن چله تابستان با نامهای دیگری همچون جشن نوروزبل، جشن نیلوفر در گوشه‌وکنار ایران برگزار می‌شود که همگی از برپایی جشنی بزرگ در میانه‌های فصل تابستان در ایران باستان آگاهی میدهند.
❤جشن چله تموز بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
#جشنهای_باستانی
#چله_تابستان
#جشن_تموز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱۰ امرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_چله_تابستان
جشن چله تابستان، از جشنهای ایران باستان به شمار می‌آید که در روز دهم امرداد برگزار می‌شد؛ هرچند که گردوغبار روزگار بر آن نشسته و فراموش شده است.
ایرانیان باستان راه رسیدن به خدا را در جشن و شادی می‌دیدند و باورمند بودند از آنجا که خداوند برترین آفریننده و انسان بهترین آفریده او است، دوست دارد بنده‌اش را سرزنده و شاد ببیند.
یکی از زیباترین چهره تاریخ دیرین ایران، آیینها و جشن‌هایی هستند که بسیاری از آنها در گذر زمان دگرگون شده‌اند یا به دست فراموشی سپرده شده‌اند. بی‌گمان نگهداری و زنده کردن جشن‌هایی همچون جشن چله تابستان و همین گونه سپردن آنها به آیندگان، خویشکاری(وظیفه) هر فرد میهن‌دوست و دوستداران فرهنگ ایران زمین است.
جشن چله تابستان یا چله تموز از دوران بسیار کهن در جغرافیای ایران بزرگ وجود داشته است؛ گرچه ریشه تاریخی دقیق آن روشن نیست.
جشن چله تابستان با نامهای دیگری همچون جشن نوروزبل، جشن نیلوفر در گوشه‌وکنار ایران برگزار می‌شود که همگی از برپایی جشنی بزرگ در میانه‌های فصل تابستان در ایران باستان آگاهی میدهند.
❤جشن چله تموز بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
#جشنهای_باستانی
#چله_تابستان
#جشن_تموز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز چهارشنبه #تیر_شید
۱۸ مهرماه ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۸ مهرماه روز نکوداشت #زاینده‌رود
روز ۱۸ مهر در سال ۱۳۸۲ از سوی تشکل‌های زیست محیطی استان اصفهان به عنوان روز نکوداشت زاینده‌رود نام‌گذاری شده است.
🔺🔺🔻🔻
#زاینده‌رود یکی از بزرگترین رودخانه‌های ایران است که در مرکز کشور می‌باشد. زاینده‌رود، بزرگترین رودخانه فلات مرکزی ایران، پرآب‌ترین رودخانه و تأمین‌کننده اصلی منابع آب سطحی و زیرزمینی استان اصفهان به‌شمار می‌آمد. که از کوه‌های زاگرس مرکزی به ویژه زردکوه بختیاری در استان چهارمحال و بختیاری سرچشمه گرفته، در کویر مرکزی ایران به سمت شرق پیش رفته تا در نهایت به تالاب گاوخونی می‌ریخت. حوزه رودخانه زاینده‌رود ۴۱٬۵۰۰ کیلومتر مربع است.
🔸دلیل اینکه اسم رود را زاینده‌رود نام‌گذاری کردند این بود که درطول مسیر خود باغات و کشتزارهای فراوانی را آباد و زنده می‌کرد. به همین خاطر به این رود زنده‌رود یا زاینده‌رود می‌گفتند.
🔸زاینده رود در سال ۱۳۸۶ جریان دائمی خود در کل مسیر را از دست داده و باعث خشک شدن آن در شهر اصفهان شد. که از نظر توریستی تأثیر منفی زیادی برای این شهر داشت. ولی این رودخانه تا حدود شهر زرین‌شهر از توابع استان اصفهان همواره دارای جریان است.
🔸بیش از چندین دهه است که زاینده‌رود بزرگترین و تنها رودخانهٔ دائمی فلات مرکز ایران در اثر سوء مدیریت آبی با مشکلات عدیده‌ای همراه شده و تصمیمات نابخردانه در این حوضه، حیات تاریخی و زیستی اصفهان را نیز تحت تأثیر قرار داده است. گفتنی است تا زمانی که تعادلی بین منابع و مصارف در این حوضه برقرار نباشد، متأسفانه شاهد از میان رفتن حیات زیست‌محیطی زاینده‌رود و خطر فرونشست زمین و آسیب به بناهای تاریخی و... هستیم.
🔸اگر قانون میان انسان و طبیعت حکمرانی کند هرگز شاهد فجایع زیستی کنونی در این حوضه نخواهیم بود.
بیایید در باره این روز بیندیشیم، با دیگران گفتگو کنیم و بکوشیم توجه مردم را به موضوع حیاتی حفاظت از رودخانه‌ها و بخصوص زاینده‌رود جلب کنیم.
"ما زاینده‌رود را زنده و همیشه می‌خواهیم."
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱۸ مهرماه ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۸ مهرماه روز نکوداشت #زاینده‌رود
روز ۱۸ مهر در سال ۱۳۸۲ از سوی تشکل‌های زیست محیطی استان اصفهان به عنوان روز نکوداشت زاینده‌رود نام‌گذاری شده است.
🔺🔺🔻🔻
#زاینده‌رود یکی از بزرگترین رودخانه‌های ایران است که در مرکز کشور می‌باشد. زاینده‌رود، بزرگترین رودخانه فلات مرکزی ایران، پرآب‌ترین رودخانه و تأمین‌کننده اصلی منابع آب سطحی و زیرزمینی استان اصفهان به‌شمار می‌آمد. که از کوه‌های زاگرس مرکزی به ویژه زردکوه بختیاری در استان چهارمحال و بختیاری سرچشمه گرفته، در کویر مرکزی ایران به سمت شرق پیش رفته تا در نهایت به تالاب گاوخونی می‌ریخت. حوزه رودخانه زاینده‌رود ۴۱٬۵۰۰ کیلومتر مربع است.
🔸دلیل اینکه اسم رود را زاینده‌رود نام‌گذاری کردند این بود که درطول مسیر خود باغات و کشتزارهای فراوانی را آباد و زنده می‌کرد. به همین خاطر به این رود زنده‌رود یا زاینده‌رود می‌گفتند.
🔸زاینده رود در سال ۱۳۸۶ جریان دائمی خود در کل مسیر را از دست داده و باعث خشک شدن آن در شهر اصفهان شد. که از نظر توریستی تأثیر منفی زیادی برای این شهر داشت. ولی این رودخانه تا حدود شهر زرین‌شهر از توابع استان اصفهان همواره دارای جریان است.
🔸بیش از چندین دهه است که زاینده‌رود بزرگترین و تنها رودخانهٔ دائمی فلات مرکز ایران در اثر سوء مدیریت آبی با مشکلات عدیده‌ای همراه شده و تصمیمات نابخردانه در این حوضه، حیات تاریخی و زیستی اصفهان را نیز تحت تأثیر قرار داده است. گفتنی است تا زمانی که تعادلی بین منابع و مصارف در این حوضه برقرار نباشد، متأسفانه شاهد از میان رفتن حیات زیست‌محیطی زاینده‌رود و خطر فرونشست زمین و آسیب به بناهای تاریخی و... هستیم.
🔸اگر قانون میان انسان و طبیعت حکمرانی کند هرگز شاهد فجایع زیستی کنونی در این حوضه نخواهیم بود.
بیایید در باره این روز بیندیشیم، با دیگران گفتگو کنیم و بکوشیم توجه مردم را به موضوع حیاتی حفاظت از رودخانه‌ها و بخصوص زاینده‌رود جلب کنیم.
"ما زاینده‌رود را زنده و همیشه می‌خواهیم."
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امـروز چهارشنبه #تیر_شید
۵ دی ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
درگذشت"اشو زرتشت اسپنتمان"پیامبر ایران زمین.
📖"زرتشت" که ششم فروردين چشم به جهان گشود،
تنها پيامبری است که از ميان آرين‌ها برخاست و"کردار نيک، پندار نيک، و گفتار نيک" را ندا داد و گسترش داد تا پیروان آموزش‌های او بویژه ايرانيان با اين منش پرورش يابند و بارآيند.
زرتشت خود را آموزگار خوبی‌ها و پرهیز دادن مردم از گراييدن به بدی‌ها می‌ناميد و می‌گفت كه گريز از بدی‌ها و پليدی‌هاست كه در آدمی شادی و نيكبختی میرویاند و اين سُهش تا همیشه در نهاد او می‌ماند.
به نوشته برخی از نوشته‌های کهن "زرتشت" در شهر بلخ به سر می‌برد.
او هفتاد و هفت سال زندگی کرد و در آتشکده شهر بلخ به آموزش و راهنمایی مردم می‌پرداخت و این هنگامی بود که گشتاسب کیانی، فرمانروایی آن سامان را به دست داشت.
گشتاسپ و پسرش اسفندیار از بلخ که پایتخت آن زمان بود بیرون رفتند و فرمانروای تورانی ارجاسپ، که دشمن دیرینه ایرانیان بود از وخت بهره‌برداری کرد و توربراتور فرمانده سپاه خود را با لشکری بسیار به ایران فرستاد. لشکر تورانی، دروازه‌های شهر بلخ را با همه دلاوری‌های ایرانیان در هم شکستند و در روز خورایزد و دیماه، هنگامی که اشو زرتشت پیامبر ایرانی با لهراسپ و گروهی از پیروانش در آتشکده بلخ به نیایش سرگرم بودند تاختند و وی را کشتند.
چو یک چند سالان برآمد برین
درختـی پدید آمــد اندر زمین
در ایوان گشتاسپ بر سوی کاخ
درختی گشن بود و بسیار شـاخ
همه برگ او پنــد و بارش خــرد
کسـی كو خـرد پرورد کــی مــرد
خجسته پــی و نام او زردهشت
که آهرمـن بد کنـش را بکشـت
به شــاه کیــان گفــت پیغمبـرم
ســوی تـو خــرد رهنمــون آورم
✍#فردوسی پاکزاد
#زرتشت
#اندیشه_نیک #گفتارنیک #کردارنیک
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۵ دی ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
درگذشت"اشو زرتشت اسپنتمان"پیامبر ایران زمین.
📖"زرتشت" که ششم فروردين چشم به جهان گشود،
تنها پيامبری است که از ميان آرين‌ها برخاست و"کردار نيک، پندار نيک، و گفتار نيک" را ندا داد و گسترش داد تا پیروان آموزش‌های او بویژه ايرانيان با اين منش پرورش يابند و بارآيند.
زرتشت خود را آموزگار خوبی‌ها و پرهیز دادن مردم از گراييدن به بدی‌ها می‌ناميد و می‌گفت كه گريز از بدی‌ها و پليدی‌هاست كه در آدمی شادی و نيكبختی میرویاند و اين سُهش تا همیشه در نهاد او می‌ماند.
به نوشته برخی از نوشته‌های کهن "زرتشت" در شهر بلخ به سر می‌برد.
او هفتاد و هفت سال زندگی کرد و در آتشکده شهر بلخ به آموزش و راهنمایی مردم می‌پرداخت و این هنگامی بود که گشتاسب کیانی، فرمانروایی آن سامان را به دست داشت.
گشتاسپ و پسرش اسفندیار از بلخ که پایتخت آن زمان بود بیرون رفتند و فرمانروای تورانی ارجاسپ، که دشمن دیرینه ایرانیان بود از وخت بهره‌برداری کرد و توربراتور فرمانده سپاه خود را با لشکری بسیار به ایران فرستاد. لشکر تورانی، دروازه‌های شهر بلخ را با همه دلاوری‌های ایرانیان در هم شکستند و در روز خورایزد و دیماه، هنگامی که اشو زرتشت پیامبر ایرانی با لهراسپ و گروهی از پیروانش در آتشکده بلخ به نیایش سرگرم بودند تاختند و وی را کشتند.
چو یک چند سالان برآمد برین
درختـی پدید آمــد اندر زمین
در ایوان گشتاسپ بر سوی کاخ
درختی گشن بود و بسیار شـاخ
همه برگ او پنــد و بارش خــرد
کسـی كو خـرد پرورد کــی مــرد
خجسته پــی و نام او زردهشت
که آهرمـن بد کنـش را بکشـت
به شــاه کیــان گفــت پیغمبـرم
ســوی تـو خــرد رهنمــون آورم
✍#فردوسی پاکزاد
#زرتشت
#اندیشه_نیک #گفتارنیک #کردارنیک
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma