بیست‌وپنجم اردیبهشت، روز حکیم فردوسی و پاسداشت زبان فارسی گرامی باد🌹

شاهنامه گنجینهٔ زبان فارسی، هویت ملی و ایران‌دوستی است.


ارزش و اهمیت شاهنامه

اگر #زبان_فارسی برای ما ارزش دارد، فردوسی هم ارزش دارد.
اگر #هویت_و_ملیت_ایرانی برای ما ارزش‌دار است، فردوسی هم ارزش دارد.
اگر گذشتهٔ تاریخی و فرهنگی درخشان ما مهم است، فردوسی هم مهم است.
همهٔ این‌ها به شاهنامه بستگی دارد و شاهنامه گنجینهٔ همهٔ این‌هاست.
گنجینهٔ زبان فارسی و هویت ملی و ایران‌دوستی و گنجینهٔ خصلت‌ها و فضیلت‌های انسانی و اخلاقی که در درون داستان‌های شاهنامه هست، همهٔ این‌ها را در شاهنامه می‌توان یافت و برای زندگی امروز ما ضرورت دارد.
اما آن چیزی که مهم است این است که این مسائل باید با زبان امروز و با قالب‌ها و چهارچوب‌های امروز ارائه بشود تا مطلوب جوانان و خواستاران شاهنامه بشود، وگرنه در رسالت و اهمیت این کارها تردیدی نیست.

#بزرگداشت_فردوسی
#زبان_فارسی 
#فردوسی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امروز یکشنبه #مهرشید
۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ خورشیدی
روز بزرگداشت #خیام

عُمَر خَیّام نیشابوری (غیاث‌الدین ابوالفتح عُمَر بن ابراهیم خَیّام نیشابوری که خیامی، خیام نیشابوری، عمر خیام و خیامی النّیسابوری هم نامیده می‌شود)

بزرگداشت دانشمند بزرگ و نامی ایران
زادروز : ۱۸  ماه مه‌ ۱۰۴۸، در شهر نیشابور چشم به جهان گشود.
سال‌مرگ: ۴ دسامبر ۱۱۳۱، در شهر نیشابور.
آرامگاه: گورستان حیره نیشابور
#خیام همه‌چیزدان، دانشمند، ریاضی‌دان، ستاره‌شناس و سراینده چارانه‌سرای ایرانی در زمان سلجوقی (۴۲۷ خورشیدی) بود.
گرچه جایگاه دانشیک خیام برتر از جایگاه ادبی اوست و نامش«حجّةالحق» بوده است، و آوازه‌ی وی به پاسداشت چارانه‌های(رباعیات) اوست که آوازه‌ای جهانی دارد.

📖سالنامه خورشيدی كه ايرانيان آن را بکار می‌برند، ششم مارس ۱۰۷۹ زایشی بدست دانشمند بزرگ خيام نوشته شد كه به سالنامه جلالی نام گرفته است، زيرا كه در زمان پادشاهی جلال الدين ملكشاه نوشته شده بود.

#خیام_نیشابوری
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

شاید این عکس رو بارها دیدیم، من هربار اینو میبینم بغض میکنم، ۵ نفری که رفتن اونطرف پل خرمشهر تا نیروهای عراقی رو معطل کنن که مردم فرصت بیشتری برای خالی کردن شهر داشته باشن، ۵ نفری که نه اسمی ازشون میدونیم نه تصویری از چهرشون دیدیم.

ای جوانان فدا گشته به راه میهن
یادتان شاد، همه زنده جاویدانید
روح فردوسی و پژواک شکوه نادر
نره شیران به خون خفته این میدانید
آتش عشق وطن در تن و در سنگر خون
تا جهان است به پا، رقص کنان می مانید


#خرمشهر
#خون_شهدا
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

خرمشهر

خرمشهر،
تارک ایران، عروس ایران،
هم بر خاک زندگی داری و هم بر آب، خاکت چون غبارِ نشسته بر ضریح است، و آبت چون اشکِ روشن.
کارون کاکُلِ خود را بر ساقِ تو می‌ساید و بر ناخن‌هایِ تو بوسه می‌زند، ناخنِ حنا بسته، چون عناب.
و نسیمی که بر تو می‌وزد نه از شرق است و نه از غرب، از بامِ عاشقان است که انگشتِ خود را بریده‌اند و نمک بر آن پاشیده تا خوابشان نبرد.

خرمشهر،
دیده‌بانِ دریچهٔ بلندِ صبح، پریِ دریایی، سیه‌چشمی که سر از پنجره بیرون آورده‌ای و دورِ دور را می‌نگری،
خرمنِ ناز پوشیده در چادرِ نیاز، چشم‌هایِ خود را مخوابان.

در تو چه می‌بینیم؟ از تو چه می‌شنویم، چه می‌بوییم؟ از سینهٔ پر رازِ تو، صبر و وقارِ تو، بیگناهیِ خاموش چون مریمِ تو.


▪️ایران از پای نمی‌اُفتد، می‌تپد و چون قُقنوس از خاکستر خود برمی‌خیزد؛ مانندِ دُلفین جَست می‌زند و پیدا می‌شود و نهان می‌شود، و باز از نو پدیدار. هر کجا که گمان کنید که نیست، درست همانجا هست، در هر لباس، هر سیما، چه در زربفت و چه در کرباس، چه گویا و چه خاموش.

هزاران هزار صدا در خرابه‌هایِ تو پیچید که: «دیوان آمد، دیوان آمد!» این صدا در خرابه‌هایِ دیگر نیز پیچیده‌ است و گوشِ روزگار با آن آشناست؛ ولی دیوان می‌آیند و می‌روند، غولان می‌آیند و می‌روند، دوالپایان پاورچین پاورچین می‌گذرند، و آن روندهٔ بزرگ که ایران نام دارد، می‌ماند.

خُرمشهر،
دیده‌بانِ برجِ بلند، چشم از راه بر مَدار، همه باز می‌گردند؛ مرغ‌ها که از بانگِ خمپاره‌ها رفتند باز می‌گردند؛ مارها می‌روند و کبوترها می‌آیند. مغیلان‌ها می‌خشکند و لاله‌ها می‌رویند، و باز نخل‌ها چترهایِ خود را خواهند جُنباند.
و ایران این لوکِ* پیرِ همیشه جوان، چون یال‌هایِ خود را تکان می‌دهد، بادیه می‌لرزد، رمل‌ها و صحراهایِ غَفر می‌لرزند، سراب‌ها می‌لرزند، نوشندگانِ نفت که کبابِ سوسمار «مزه‌یِ» آنهاست، می‌لرزند.
لوکِ پیر دوکوهانه می‌غُرُنبد. و اقلیم از کوهانی به کوهان دیگر می‌افتد.
غباری برخاسته‌ است و سواری در راه است.

۵ خردادِ ۱۳۶۱
استاد دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن


برگرفته از فصلنامهٔ هستی، تابستانِ ۱۳۷۲ خورشیدی، صص ۱۸۴–۱۸۳
*لوک: شترِ نرِ نیرومند که پیشروندهٔ کاروانِ شترهاست.

#خرمشهر
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امروز یکشنبه #مهرشید
۴ خرداد ۱۴۰۴ خورشیدی گاهشمار کنونی
برابر با ۶ خرداد گاهشمار باستانی
#جشن_خردادگان

جشن خردادگان به پاسداشت آب و آبادانی در ششم خرداد گاهشمار باستانی، در روز خرداد برگزار می‌گردد. این روز نمادی از کمال و فرازمندی در ایران باستان بوده است.
در ایران، به چرایی و اهداف گوناگون در روزهای متفاوتی از سال جشن‌هایی برگزار می‌شد. از جمله: نوروز ، مهرگان ، خردادگان، جشن‌های آتش، شب چله، گاهنبارها و جشن فروردگان.
در هر یک از این جشن‌ها، طبق آیین گذشتگان، مراسم و جشن‌های وابسته‌ دیگری نیز برگزار می‌شده است. شمار زیاد این روزها و جشن‌ها گویای فرهنگ ایرانی در تجلیل از زندگی شاد و گرامی داشت خیر و نیکی در مقابل شر و پلیدی است. هدف دیگر نیز نزدیکی افراد و شهروندان به یکدیگر و نگهداری همبستگی و اتفاق آنان بوده است. خردادگان از جمله این جشن‌ها است.
جشن خردادگان به پاسداشت مفهوم آب و آبادانی برگزار می‌شد که در دوران ساسانیان از ارزش و اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود.

🩵خوردادگان: جشن رسایی، تندرستی، خوش‌باشی، خوشبختی بر ایرانیان راستین فرخنده باد🌺

#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma