🔴من خانم دکتر نیستم!
✍️ #هانیه_روزبهانی
از وقتی که وارد رشته روانشناسی شدم و فعالیتم رو در زمینه تدریس خودشناسی شروع کردم با اتفاق جالبی مواجه شدم و اون هم این بود که در بعضی جاها که برای تدریس میرفتم یا اگر در فضای حقیقی مجازی مشاورهای میدادم، خیلی سریع و یکشبه! به عنوان «خانم دکتر» ملقب میشدم! البته ظاهراً این خاصیت رشته روانشناسیه چون در مقطع تحصیلی قبلی که ارشد ادبیات فارسی بود همچنان همون «خانم روزبهانی» بودم! اما در رشته روانشناسی ظاهرا به این دلیل که افراد تو رو در نقش کسی میبینن که میتونه نسخهای بپیچه، از روی لطف یک دکترای افتخاری بهت میدن تا خودشون بتونن به حرفی که میزنی اعتماد بیشتری کنن.
در مواجهه با این موضوع من هر دفعه باید توضیح میدادم که من هنوز دکترا نگرفتم و البته برای اینکه خیلی توی ذوقشون نخوره! روی کلمه «هنوز» تأکید میکردم؛ اما در جواب میشنیدم که «اشکال نداره، شما برای ما دکتری» و صد البته که نظر لطفشون بود،
اما این جمله تلویحا به این معنیه که فقط به علم کسی که مدرک دکترا داره میشه اعتماد کرد و حرفش رو پذیرفت.
حالا جالبه بگم درگیر اثبات کردن «من دکتر نیستم» بودم که چند وقت پیش برای تدریس در سازمانی دعوت شدم و اونجا برای اولین بار خانم مهندس هم خطاب شدم! که برای من که کوچکترین سابقه و زمینه و استعدادی در این زمینه نداشتم واقعا تجربه جالبی بود😉
کمکم متوجه شدم موضوع «عنوان» در جامعه ما خیلی مهمتر از اون چیزیه که فکرشو میکردم. ما جامعهای هستیم که بخش قابلتوجهی از هویتمون رو از آخرین مدرک تحصیلیمون میگیریم تااینحد که اسم افراد که بزرگترین نماد هویتشونه حذف میشه و جاش مدرک تحصیلیشون صدا زده میشه. حالا هرقدر هم که بگیم ما نمیخواهیم با این موج همراه بشیم اما وقتی در یک موقعیت شغلی مرتبط هر روز شاهد این باشیم که جامعه برای فردی با مدرک بالاتر، بدون توجه به سطح دانش و تجربه اون فرد، توجه و احترام بیشتری قائل میشه کمتر کسی میتونه در برابر وسوسه مدرکگرایی مقاومت کنه.
این موضوع مدرکگرایی من رو همیشه یاد موضوع افزایش عملهای جراحی زیبایی در ایران میندازه و همیشه اینو میگم که چطور در جامعهای که اولین ارزش زن زیباییه، انتظار دارید این عملها کم بشه؟ وقتی که در اکثر خانوادهها اولین سوال درباره عروسی که تازه وارد خانوادهای شده اینه که «عروس خوشگله؟»
بنابراین نمیتونیم انتظار داشته باشیم پدیدهای مثل مدرکگرایی یا ظاهربینی بهراحتی در جامعهای کمرنگ بشه بدون اینکه بستر اجتماعی و روانشناختیش تغییر بکنه.
پ ن : شاید لازم باشه تاکید کنم که این متن اصلا درباره دکترا گرفتن یا نگرفتن یا استفاده نکردن از لقب دکتر نیست.
#مدرک_گرایی
#دکترا
🆔 @SayehSokhan
✍️ #هانیه_روزبهانی
از وقتی که وارد رشته روانشناسی شدم و فعالیتم رو در زمینه تدریس خودشناسی شروع کردم با اتفاق جالبی مواجه شدم و اون هم این بود که در بعضی جاها که برای تدریس میرفتم یا اگر در فضای حقیقی مجازی مشاورهای میدادم، خیلی سریع و یکشبه! به عنوان «خانم دکتر» ملقب میشدم! البته ظاهراً این خاصیت رشته روانشناسیه چون در مقطع تحصیلی قبلی که ارشد ادبیات فارسی بود همچنان همون «خانم روزبهانی» بودم! اما در رشته روانشناسی ظاهرا به این دلیل که افراد تو رو در نقش کسی میبینن که میتونه نسخهای بپیچه، از روی لطف یک دکترای افتخاری بهت میدن تا خودشون بتونن به حرفی که میزنی اعتماد بیشتری کنن.
در مواجهه با این موضوع من هر دفعه باید توضیح میدادم که من هنوز دکترا نگرفتم و البته برای اینکه خیلی توی ذوقشون نخوره! روی کلمه «هنوز» تأکید میکردم؛ اما در جواب میشنیدم که «اشکال نداره، شما برای ما دکتری» و صد البته که نظر لطفشون بود،
اما این جمله تلویحا به این معنیه که فقط به علم کسی که مدرک دکترا داره میشه اعتماد کرد و حرفش رو پذیرفت.
حالا جالبه بگم درگیر اثبات کردن «من دکتر نیستم» بودم که چند وقت پیش برای تدریس در سازمانی دعوت شدم و اونجا برای اولین بار خانم مهندس هم خطاب شدم! که برای من که کوچکترین سابقه و زمینه و استعدادی در این زمینه نداشتم واقعا تجربه جالبی بود😉
کمکم متوجه شدم موضوع «عنوان» در جامعه ما خیلی مهمتر از اون چیزیه که فکرشو میکردم. ما جامعهای هستیم که بخش قابلتوجهی از هویتمون رو از آخرین مدرک تحصیلیمون میگیریم تااینحد که اسم افراد که بزرگترین نماد هویتشونه حذف میشه و جاش مدرک تحصیلیشون صدا زده میشه. حالا هرقدر هم که بگیم ما نمیخواهیم با این موج همراه بشیم اما وقتی در یک موقعیت شغلی مرتبط هر روز شاهد این باشیم که جامعه برای فردی با مدرک بالاتر، بدون توجه به سطح دانش و تجربه اون فرد، توجه و احترام بیشتری قائل میشه کمتر کسی میتونه در برابر وسوسه مدرکگرایی مقاومت کنه.
این موضوع مدرکگرایی من رو همیشه یاد موضوع افزایش عملهای جراحی زیبایی در ایران میندازه و همیشه اینو میگم که چطور در جامعهای که اولین ارزش زن زیباییه، انتظار دارید این عملها کم بشه؟ وقتی که در اکثر خانوادهها اولین سوال درباره عروسی که تازه وارد خانوادهای شده اینه که «عروس خوشگله؟»
بنابراین نمیتونیم انتظار داشته باشیم پدیدهای مثل مدرکگرایی یا ظاهربینی بهراحتی در جامعهای کمرنگ بشه بدون اینکه بستر اجتماعی و روانشناختیش تغییر بکنه.
پ ن : شاید لازم باشه تاکید کنم که این متن اصلا درباره دکترا گرفتن یا نگرفتن یا استفاده نکردن از لقب دکتر نیست.
#مدرک_گرایی
#دکترا
🆔 @SayehSokhan
#به_مناسبت_دیروز
🔴 روز روانشناس مبارک
✍️ #هانیه_روزبهانی
گاهی سر کلاسهای دانشگاه یا کارگاههای مختلف روانشناسی، به همکلاسیهام و قصهای که اونها رو تا نشستن بر سر این صندلیها کشونده، فکر میکنم. معمولا توی همه کلاسها خیلی از بچهها «تغییررشتهای» هستند و لیسانسشون یه رشته نامرتبط بوده؛ حقوق، مدیریت، ادبیات، فلسفه، دامپزشکی، مامایی، انواع و اقسام رشتههای مهندسی، عمران، کامپیوتر، طراحی صنعتی، معماری و... برای من تغییررشتهایها معمولا قصه متفاوتتر و جالبتری دارند. بعضیها بلافاصله بعد از لیسانسشون اومدن ارشد روانشناسی و بعضیها هم چند سال در رشته قبلی کار کردند و بعد دیدن که راضیشون نمیکنه. بعضیها ارشد دومشونه و تک و توک هم چند نفری رو دیدم که در رشته قبلی دکترا گرفتند و حالا سراغ روانشناسی اومدن. خیلیها ساحل امنی رو ترک کردند، از شغل قبلی استعفا دادن و از وابستگی حقوق سر ماه و جایگاه شغلی خوب و... دل کندن، بیپولی و بیکاری _هرچند موقت_ رو به جان خریدن تا امروز توی اقیانوس بزرگ بی سر و ته روانشناسی به دنبال چیزی بگردند که به زندگی و حضورشون در این دنیا معنا و رضایت عمیقتری بده.
اما معمولا همه رو، با هر پسزمینهای، یک هدف مشترک به این تغییر مسیر شغلی و تحصیلی کشونده. همه در جایی از زندگی حس کردن که میتونن از رنجی بکاهند، یا میتونن نقشه گنجی رو که خودشون در سفر زندگی از دل رنجها یافتن به دیگران هم نشون بدن یا از رنجی پیشگیری کنن.
به نظر من این هدف، اگر نخوام در دام تقدسنمایی بیفتم، خیلی هدف ارجمند و محترمیه.
ممکنه بعضی از ما در حل مسائلی در زندگی خودمون مونده باشیم، در خودشناسی ضعیف باشیم یا هنوز خودمون دردهایی داشته باشیم که التیام نیافتن. به هرحال هر کدوم از ما هم در حال بالا رفتن از «کوه» خودمون هستیم؛ اما به قول نیچه: «ای بسا كس كه زنجیر خویش نتواند گسست، اما بندگسل دوست خویش تواند بود»
امیدوارم که در این راه استوار و پابرجا بمانیم که تنها رمز پایداری و دوام آوردن در این راه دشوار، عشق به گسستن بندهاست.
بندگسلان عزیز، روزتون مبارک
(علیالخصوص #تغییر_رشتهای_ها)😍
#روز_روانشناس
T.me/haniye_rouzbehani
🆔 @sayehsokhan
🔴 روز روانشناس مبارک
✍️ #هانیه_روزبهانی
گاهی سر کلاسهای دانشگاه یا کارگاههای مختلف روانشناسی، به همکلاسیهام و قصهای که اونها رو تا نشستن بر سر این صندلیها کشونده، فکر میکنم. معمولا توی همه کلاسها خیلی از بچهها «تغییررشتهای» هستند و لیسانسشون یه رشته نامرتبط بوده؛ حقوق، مدیریت، ادبیات، فلسفه، دامپزشکی، مامایی، انواع و اقسام رشتههای مهندسی، عمران، کامپیوتر، طراحی صنعتی، معماری و... برای من تغییررشتهایها معمولا قصه متفاوتتر و جالبتری دارند. بعضیها بلافاصله بعد از لیسانسشون اومدن ارشد روانشناسی و بعضیها هم چند سال در رشته قبلی کار کردند و بعد دیدن که راضیشون نمیکنه. بعضیها ارشد دومشونه و تک و توک هم چند نفری رو دیدم که در رشته قبلی دکترا گرفتند و حالا سراغ روانشناسی اومدن. خیلیها ساحل امنی رو ترک کردند، از شغل قبلی استعفا دادن و از وابستگی حقوق سر ماه و جایگاه شغلی خوب و... دل کندن، بیپولی و بیکاری _هرچند موقت_ رو به جان خریدن تا امروز توی اقیانوس بزرگ بی سر و ته روانشناسی به دنبال چیزی بگردند که به زندگی و حضورشون در این دنیا معنا و رضایت عمیقتری بده.
اما معمولا همه رو، با هر پسزمینهای، یک هدف مشترک به این تغییر مسیر شغلی و تحصیلی کشونده. همه در جایی از زندگی حس کردن که میتونن از رنجی بکاهند، یا میتونن نقشه گنجی رو که خودشون در سفر زندگی از دل رنجها یافتن به دیگران هم نشون بدن یا از رنجی پیشگیری کنن.
به نظر من این هدف، اگر نخوام در دام تقدسنمایی بیفتم، خیلی هدف ارجمند و محترمیه.
ممکنه بعضی از ما در حل مسائلی در زندگی خودمون مونده باشیم، در خودشناسی ضعیف باشیم یا هنوز خودمون دردهایی داشته باشیم که التیام نیافتن. به هرحال هر کدوم از ما هم در حال بالا رفتن از «کوه» خودمون هستیم؛ اما به قول نیچه: «ای بسا كس كه زنجیر خویش نتواند گسست، اما بندگسل دوست خویش تواند بود»
امیدوارم که در این راه استوار و پابرجا بمانیم که تنها رمز پایداری و دوام آوردن در این راه دشوار، عشق به گسستن بندهاست.
بندگسلان عزیز، روزتون مبارک
(علیالخصوص #تغییر_رشتهای_ها)😍
#روز_روانشناس
T.me/haniye_rouzbehani
🆔 @sayehsokhan
Telegram
خویشتن نو
یادداشتهایی درباره خودشناسی و مفاهیم عمومی روانشناسی
هانیه روزبهانی، کاندیدای دکتری روانشناسی
اینستاگرام:
Instagram.com/haniye_rouzbehani
Khishtaneno.com
تعیین وقت مشاوره و شرکت در کلاسها:
+98 998 119 7676
@MsBeiramei
هانیه روزبهانی، کاندیدای دکتری روانشناسی
اینستاگرام:
Instagram.com/haniye_rouzbehani
Khishtaneno.com
تعیین وقت مشاوره و شرکت در کلاسها:
+98 998 119 7676
@MsBeiramei