💠 والدین به لحاظ آگاهی شان از اهمیتِ هیجان و واکنش شان نسبت به ابراز هیجانِ فرزندان به ۴ دستۀ کلی تقسیم می شوند (قسمت اول)

1⃣ والدین بی توجه

✔️ با احساسات فرزند خود به عنوان امری بی اهمیت و ناچیز برخورد می کنند

✔️ احساسات فرزند را نادیده می گیرند و خود را درگیر آن نمی کنند

✔️ خواسته شان این است که هیجان منفی فرزندانشان به سرعت ار بین برود

✔️ به هیجان فرزندان به عنوان یک توقع نابه جا نگاه می کنند

✔️ اتفاقاتی که موجب بروز هیجانِ فرزندشان می شود را کم اهمیت جلوه می دهند

✔️ فرایند حل مسأله را با فرزندشان انجام نمی دهند، معتقدند که بسیاری از مسائل با گذر زمان حل می شوند

✳️ تأثیر این سبک فرزندپروری روی فرزندان:
آنها می آموزند که احساساتشان نادرست، نامناسب، و بی ارزش است. آنها همچنین ممکن است بیاموزند که چیزی ذاتاً در آنها مشکل است که چنین احساساتی را تجربه می کنند. آنها به سختی می توانند به هیجاناتشان نظم ببخشند و آنها را مدیریت کنند.

#راهکارهای_تربیتی

✅ Channel: @happinessnet

💠 والدین به لحاظ آگاهی شان از اهمیتِ هیجان و واکنش شان نسبت به ابراز هیجانِ فرزندان به ۴ دستۀ کلی تقسیم می شوند (قسمت دوم)

2⃣ والدین ناراضی

✔️ بسیاری از رفتارهای "والدین بی توجه" را از خود نشان می دهند اما به شیوه ای بسیار منفی تر

✔️ بیان هیجانات فرزندشان را مدام مورد عیب جویی و قضاوت قرار می دهند

✔️ بر خوش رفتاری و مطابق استاندارد رفتار کردن تأکید بسیار زیادی دارند

✔️ معتقدند هیجانات منفی باید کنترل شوند

✔️ معتقدند که بچه ها بایستی از بزرگترها اطاعت کنند

✔️ معتقدند که هیجانات باعث تضعیف انسان می شوند

✔️ باور دارند که هیجانات منفی باعث اتلاف زمان و انرژی انسان می شوند و آسیب رسانند

✳️ تأثیر این سبک فرزندپروری روی فرزندان:
مشابه تأثیرات سبک فرزندپروری والدین بی توجه است که در قسمت اول بیان شد.

...ادامه دارد
#راهکارهای_تربیتی

✅ Channel: @happinessnet

💠 والدین به لحاظ آگاهی از اهمیت هیجان و واکنش شان نسبت به ابراز هیجانِ فرزندان به ۴ دستۀ کلی تقسیم می شوند (قسمت سوم)

3⃣ والدین آسان گیر

✔️ هر نوع شیوۀ بیان هیجانات را از سوی فرزندان خود آزادانه می پذیرند

✔️ وقتی فرزندشان دچار احساسات منفی می شود همواره به او دلداری می دهند

✔️ فرزندان را در زمینۀ رفتارشان چندان راهنمایی نمی کنند

✔️ هیچ حد و مرزی را برای فرزندشان تعیین نمی کنند

✔️ معتقدند در مورد هیجانات منفی از فرد کار زیادی بر نمی آید و نمی توان آنها را مدیریت کرد

✔️ به فرزندشان در فرایند حل مسأله کمکی نمی کنند

✳️ تأثیر این سبک فرزندپروری روی فرزندان:
آنها نظم بخشی به هیجاناتشان را نخواهند آموخت. فرزندان به مشکلاتِ عدم تمرکز، ناتوانی در شکل دادنِ روابطِ انسانی و همچنین کنارآمدن با کودکانِ دیگر دچار می شوند.

#راهکارهای_تربیتی

✅ Channel: @happinessnet

💠 والدین به لحاظ آگاهی از اهمیت هیجان و واکنش شان نسبت به ابراز هیجانِ فرزندان به ۴ دستۀ کلی تقسیم می شوند (قسمت آخر)

4⃣ والدین مربیِ هیجان

✔️ برای هیجاناتِ منفی فرزندشان ارزش قائلند و از آنها به عنوان فرصتی برای صمیمیتِ بیشتر استفاده می کنند

✔️ نسبت به هیجانات خود آگاهند و آنها را به رسمیت می شناسند

✔️ دنیای هیجاناتِ منفی را عرصۀ مهمی در فرزندپروری می دانند

✔️ هیجانات منفیِ فرزندشان را به شوخی و یا تمسخر نمی گیرند

✔️ به فرزندشان نمی گویند که بایستی چه احساسی داشته باشد

✔️ از لحظات پرهیجان به عنوان زمانی برای گوش سپردن، همدلی کردن با عاطفه و کلمات تسکین دهنده، کمک به فرزندشان برای نام گذاری احساساتش استفاده می کنند

✔️ در امر تنظیم هیجان کودکشان را راهنمایی می کنند

✔️ محدودیت و قوانین برای فرزندشان وضع می کنند، و راههای قابل پذیرش و مسئولانۀ ابراز هیجانات را به کودکشان می آمورند

✔️ مهارت های حل مسأله را نیز به فرزندشان آموزش می دهند

✳️ تأثیر این سبک فرزندپروری روی فرزندان:
آنها می آموزند که به احساساتشان اعتماد کنند، هیجاناتشان را مدیریت کنند، و مسائلشان را به درستی حل کنند. آنها همچنین از عزت نفس بالایی برخوردار خواهند شد و با دیگران به نحو سالمی کنار خداهند آمد

#راهکارهای_تربیتی

✅ Channel: @happinessnet

🌀 بایستی چه محیطی را در خانه فراهم کنیم تا عزت نفس فرزندمان درست ساخته شود؟

✅ کودکان با عزت نفس بالا، از محیط های خانوادگی می آیند که در آنجا احساس احترام کرده اند، احساس اینکه تحت مراقبت و توجه هستند و همچنین مورد پذیرش خانواده
✅ کودکانی که بر این باورند که عشق والدینشان بدون قید و شرط است
✅ کودکانی که چه توانمندی هایشان و چه محدودیت ها و نقاط ضعفشان مورد پذیرش خانواده است
✅ کودکانی که احساس گرما و صمیمیت در خانواده می کنند
✅ کودکانی که اشتیاق دارند موارد جدید را امتحان کنند بدون ترس از شکست
✅ کودکانی که والدینشان قوانین و انتظارات را برایشان مطرح می کنند - محدودیت گزینی زمینه ی ایجاد امنیت را فراهم می کند. قوانین باید منصفانه و با ثبات باشد و کودکان نیز بایستی نسبت به این مرزها آگاهی داشته باشند.
✅ کودکانی که تشویق می شوند تا نظرات و عقایدشان را بیان کنند

محیطی که شما در خانواده برای فرزندانتان فراهم می کنید چقدر به این محیط توصیف شده، نزدیک است؟؟

#فرزند_پروری #عزت_نفس #راهکارهای_تربیتی

✅ Channel: @happinessnet

پنج باور توانمندساز در #فرزندپروری مثبت
#راهکارهای_تربیتی

@happinessnet
🆔 @SayehSokhan

💠 آیا نسلی را پرورش داده‌ایم که با تکنولوژی روز یعنی صفحه‌ نمایش موبایل و کامپیوتر بهتر از انسان‌ها ارتباط برقرار می‌کند؟

✳️ هنگامی که به تکنولوژی متصل می‌شوید، ارتباطتان با دنیای بیرون قطع می‌شود. هر چیزی که ما را از یک محیط استرس‌زا جدا کند می‌تواند مفید باشد. برای مثال گوش دادن به موزیک باعث می‌شود که نفسی تازه کنید و از یک موقعیت طاقت فرسا رهایی یابید و به این ترتیب استرستان کاهش یابد.

❇️ مشکل زمانی شروع می‌شود که تکنولوژی نسبت به روابط، اولویت پیدا می‌کند. هنگامی که وابستگی به تکنولوژی افزایش پیدا می‌کند، کودکان در حبابی از دنیای خودشیفتگی محدود می‌شوند، بین افکار و احساسات خودشان و دیگران جدایی و تضاد اتفاق می‌افتد. تکنولوژی همچنانکه مهارت‌های برقراری ارتباط و تعاملات مثبت کودکان را تخریب می‌کند، احساسات انسانی آن‌ها را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث می‌شود که نسبت به دیگران کمتر دلسوز و احساساتی ‌شوند و کمتر احساساتشان برانگیخته شود.

💠 ظهور تکنولوژی و کاهش هوش هیجانی

✳️ دنیل گلمن در کتابش به نام هوش هیجانی، آن‌را به عنوان توانایی شناسایی احساسات خود و دیگران تعریف می‌کند و یادآور می‌شود افرادی که دارای درجه بالایی ازهوش هیجانی هستند، روابط سالم‌تری دارند، با محیط اطرافشان بهتر سازگار می‌شوند و برای رسیدن به اهدافشان مهارت بیشتری دارند.

❇️ دکتر گُلمن پنج مؤلفه‌ی هوش هیجانی را مشخص کرد که عبارتند از: خودآگاهی، خودنظم‌دهی (خودمدیریتی)، خودانگیزشی، همدلی و مهارت‌های اجتماعی (تنظیم روابط با دیگران)

 چگونه وابستگی به تکنولوژی می‌تواند به ضرر هوش هیجانی عمل کند؟ 

وابستگی به تکنولوژی:

🔹خودآگاهی را تضعیف می‌کند.

هرچقدر که زمان بیشتری را صرف گذراندن با تکنولوژی کنید، زمان کمتری را برای اختصاص دادن به افکار و احساساتتان خواهید داشت.  این خودبیگانگی کودکان نسبت به هیجانات و احساساتشان، توانایی خودآگاهی را ازآن‌ها می‌گیرد و به جای اینکه متفکرانه تصمیم بگیرند، بیشتر به صورت واکنشی و انفعالی عمل می‌کنند.

🔹خودتنظیمی (خودمدیریتی) را کاهش می‌دهد.

پژوهش‌ها اثبات کرده‌اند که وابستگی به تکنولوژی، برانگیختگی و تکانشوری را افزایش داده و تحمل ناکامی را کاهش می‌دهد.

🔹مهارت‌های اجتماعی را کاهش می‌دهد.

روابطی که کودک از طریق فضای مجازی با دیگران برقرار می‌کند، از نوع روابطی بی روح و مصنوعی است که به ندرت به دوستی واقعی منجر می‌شود و به این ترتیب وابستگی به تکنولوژی منجر به انزوا و گوشه‌گیری می‌شود.

🔹توانایی همدلی کردن را تضعیف می‌کند.

هنگامی که وقت گذرانی با دنیای مجازی و تکنولوژی جایگزین وقت گذرانی با خانواده یا دوستان شود، کودکان دنیا را به صورتی شبیه به حالت خلسه و سرگشتگی، خودشیفتگی و جدا از دیگران تجربه می‌کنند و نمی‌توانند به صورت همدلانه و مشفقانه با دیگران ارتباط برقرار کنند و پایه‌های اصلی شفقت سالم به صورت رشدنایافته باقی می‌مانند.

🔹موجب بی انگیزگی می‌شود.

انگیزه ای که برای دستیابی افراد به اهداف نیازمند نیرویی محرک و کشاننده می‌باشد و توجه پایدار را تقویت کرده و باعث تحمل سطح بالایی از تحمل ناکامی می‌شود، به سرعت کاهش می‌یابد. درنتیجه هنگامی‌که با انتخاب‌ها و تصمیمات دشوار زندگی روبرو می‌شوند، از علائم اضطراب و افسردگی رنج می‌برند.

پیشنهادی برای والدین:

❇️ تکنولوژی به این دلیل ایجاد شده که کیفیت زندگی کودکان را بالا ببرد نه اینکه زندگیشان را تحت سلطه خود دربیاورد. تلاش کنید که برای استفاده از تکنولوژی به صورت نظام‌مند عمل کنید و برای استفاده بیش از حد از آن برای همه اعضای خانواده محدودیت ایجاد کنید. به یاد داشته باشید که تکنولوژی باید برای کودکان ابزار باشد نه اینکه تمام زندگیشان را در‌بر‌بگیرد.

نویسنده: دکتر سین گرور

How Technology Lowers Emotional Intelligence in Kids

#فرزند_پروری #راهکارهای_تربیتی

✅ Channel: @shool_of_happiness