آموزشکده توانا
به یاد محمد بهمن بیگی؛ بنیانگذار آموزش عشایری http://bit.ly/2lDFVTw https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
انسانی از جنس الفبا
goo.gl/AEFKEd
سالگرد درگذست محمد بهمن‌بیگی، پدر آموزش عشایر
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تعدادی از انقلابیان به منزل محمد بهمن‌بیگی در شیراز حمله کردند اما او خوشبختانه موفق شد جان خود را نجات دهد و به تهران برساند. او چند سال در تهران به صورت مخفی زندگی کرد. این زندگی مخفیانه موجب شد که بهمن‌بیگی در این سال‌ها به نوشتن داستان‌هایی از خاطرات خود بپردازد.بهمن‌بیگی در گفت‌وگو با روزنامه‌ی جام جم در خردادماه ۱۳۸۹می‌گوید که نهایتا توانست با یافتن راه ارتباطی با دولت انقلابی، امان‌نامه بگیرد.
محمد بهمن‌بیگی را پدر آموزش عشایر می‌شناسند. بهمن‌بیگی توانست نشان ویژه‌ی پیکار با بی‌سوادی (جایزه کروبس کایا) را از یونسکو دریافت کند.
بر سنگ مزارش سخنانی از او را حک کرده‌اند:
«کلید مشکلات ما در لابه‌لای الفبا خفته است و من اینک شما را به یک قیام مقدس دعوت می‌کنم؛ قیام برای باسوادکردن مردم ایلات»
بهمن‌بیگی در سال ۱۳۲۴ کتاب «عرف و عادت در عشایر فارس» را منتشر کرد و شش سال پس از آن، نخستین مدرسه‌ی عشایری را برای بستگان خود در سایه‌ی چادر مهمانی سنتی‌شان بر پا داشت. پس از پذیرش طرح آموزش عشایر از سوی مدیر اصل چهار ترومن قرار بر این شد که چادر و لوازم آموزشی با اصل چهار باشد و معلمان و حقوق‌شان با محمد بهمن‌بیگی. این کوشش‌ها سبب شد که در سال ۱۳۳۱ برنامه‌ی سوادآموزی عشایر توسط وزارت آموزش و پرورش تصویب بشود و تا سال ۱۳۳۳ هشتاد و هفت مدرسه‌ی عشایری در استان فارس شروع به کار کرد. بهمن‌بیگی در سال ۱۳۳۶ با هم‌کاری و حمایت دکتر کریم فاطمی مدیر آموزش و پرورش فارس، اولین مرکز تربیت معلم عشایری به نام «دانشسرای عشایر شیراز» را بنیان نهاد که در سال ۱۳۴۳ اولین گروه دختران عشایری وارد این دانشسرا شدند.
در همه‌ی این سال‌ها محمد بهمن‌بیگی توانست تعداد اندکی از دانش‌آموزان با استعداد اما فقیر را شناسایی کند و به منزل خود بیاورد تا مخارج زندگی‌شان را در دوران تحصیل تقبل کند. بهمن‌بیگی با تلاش پیگیر و خستگی‌ناپذیر خود موفق شد که در سال ۱۳۴۶ از سازمان برنامه‌وبودجه و بانک کشاورزی بودجه دریافت کند و با این بودجه موفق شد که اولین گروه چهل نفری از دانش‌آموزان ایلات و طوایف مختلف را پس از برگزاری کنکور و انجام مصاحبه به شیراز بیاورد تا به صورت شبانه‌روزی به تحصیلات پس از ابتدایی ادامه بدهند. با موفقیت این گروه از دانش‌آموزان و نمرات خوبی که در درس‌ها کسب کردند، بهمن‌بیگی موفق شد که در سال ۱۳۴۷ ساختمان اولین دبیرستان مستقل شبانه‌روزی عشایری را در شیراز بسازد و سال به سال بر تعداد دانش‌آموزان این مدرسه بیافزاید.
بهمن‌بیگی در سال ۱۳۵۰، مرکز آموزش حرفه‌ای دختران (قالی‌بافی) را بنا نهاد و دو سال پس از آن یعنی در سال ۱۳۵۲ اولین مرکز آموزش حرفه‌ای پسران عشایر و سپس هنرستان صنعتی و موسسه تربیت مامای عشایر را بنا نهاد.
در همین دوران بود که بهمن‌بیگی نشان ویژه‌ی پیکار با بی‌سوادی با نام جایزه‌ی «کروبس کایا» را از یونسکو دریافت کرد.
در سال ۱۳۵۶ محمد بهمن‌بیگی موفق شد که با کمک یونیسف و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، کتاب‌خانه‌های سیار و پس از آن فروشگاه‌های سیار را در میان عشایر راه‌اندازی کند.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/2lDFVTw
https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
goo.gl/AEFKEd
سالگرد درگذست محمد بهمن‌بیگی، پدر آموزش عشایر
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تعدادی از انقلابیان به منزل محمد بهمن‌بیگی در شیراز حمله کردند اما او خوشبختانه موفق شد جان خود را نجات دهد و به تهران برساند. او چند سال در تهران به صورت مخفی زندگی کرد. این زندگی مخفیانه موجب شد که بهمن‌بیگی در این سال‌ها به نوشتن داستان‌هایی از خاطرات خود بپردازد.بهمن‌بیگی در گفت‌وگو با روزنامه‌ی جام جم در خردادماه ۱۳۸۹می‌گوید که نهایتا توانست با یافتن راه ارتباطی با دولت انقلابی، امان‌نامه بگیرد.
محمد بهمن‌بیگی را پدر آموزش عشایر می‌شناسند. بهمن‌بیگی توانست نشان ویژه‌ی پیکار با بی‌سوادی (جایزه کروبس کایا) را از یونسکو دریافت کند.
بر سنگ مزارش سخنانی از او را حک کرده‌اند:
«کلید مشکلات ما در لابه‌لای الفبا خفته است و من اینک شما را به یک قیام مقدس دعوت می‌کنم؛ قیام برای باسوادکردن مردم ایلات»
بهمن‌بیگی در سال ۱۳۲۴ کتاب «عرف و عادت در عشایر فارس» را منتشر کرد و شش سال پس از آن، نخستین مدرسه‌ی عشایری را برای بستگان خود در سایه‌ی چادر مهمانی سنتی‌شان بر پا داشت. پس از پذیرش طرح آموزش عشایر از سوی مدیر اصل چهار ترومن قرار بر این شد که چادر و لوازم آموزشی با اصل چهار باشد و معلمان و حقوق‌شان با محمد بهمن‌بیگی. این کوشش‌ها سبب شد که در سال ۱۳۳۱ برنامه‌ی سوادآموزی عشایر توسط وزارت آموزش و پرورش تصویب بشود و تا سال ۱۳۳۳ هشتاد و هفت مدرسه‌ی عشایری در استان فارس شروع به کار کرد. بهمن‌بیگی در سال ۱۳۳۶ با هم‌کاری و حمایت دکتر کریم فاطمی مدیر آموزش و پرورش فارس، اولین مرکز تربیت معلم عشایری به نام «دانشسرای عشایر شیراز» را بنیان نهاد که در سال ۱۳۴۳ اولین گروه دختران عشایری وارد این دانشسرا شدند.
در همه‌ی این سال‌ها محمد بهمن‌بیگی توانست تعداد اندکی از دانش‌آموزان با استعداد اما فقیر را شناسایی کند و به منزل خود بیاورد تا مخارج زندگی‌شان را در دوران تحصیل تقبل کند. بهمن‌بیگی با تلاش پیگیر و خستگی‌ناپذیر خود موفق شد که در سال ۱۳۴۶ از سازمان برنامه‌وبودجه و بانک کشاورزی بودجه دریافت کند و با این بودجه موفق شد که اولین گروه چهل نفری از دانش‌آموزان ایلات و طوایف مختلف را پس از برگزاری کنکور و انجام مصاحبه به شیراز بیاورد تا به صورت شبانه‌روزی به تحصیلات پس از ابتدایی ادامه بدهند. با موفقیت این گروه از دانش‌آموزان و نمرات خوبی که در درس‌ها کسب کردند، بهمن‌بیگی موفق شد که در سال ۱۳۴۷ ساختمان اولین دبیرستان مستقل شبانه‌روزی عشایری را در شیراز بسازد و سال به سال بر تعداد دانش‌آموزان این مدرسه بیافزاید.
بهمن‌بیگی در سال ۱۳۵۰، مرکز آموزش حرفه‌ای دختران (قالی‌بافی) را بنا نهاد و دو سال پس از آن یعنی در سال ۱۳۵۲ اولین مرکز آموزش حرفه‌ای پسران عشایر و سپس هنرستان صنعتی و موسسه تربیت مامای عشایر را بنا نهاد.
در همین دوران بود که بهمن‌بیگی نشان ویژه‌ی پیکار با بی‌سوادی با نام جایزه‌ی «کروبس کایا» را از یونسکو دریافت کرد.
در سال ۱۳۵۶ محمد بهمن‌بیگی موفق شد که با کمک یونیسف و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، کتاب‌خانه‌های سیار و پس از آن فروشگاه‌های سیار را در میان عشایر راه‌اندازی کند.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/2lDFVTw
https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. انسانی از جنس الفبا زادروز #محمد_بهمن_بیگی، پدر #آموزش_عشایر پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تعدادی از انقلابیان به منزل محمد بهمن‌بیگی در شیراز حمله کردند اما او خوشبختانه موفق شد جان خود را نجات دهد و به تهران برساند. او چند سال در تهران به صورت مخفی زندگی…
انسانی از جنس الفبا
دیروز سالگرد درگذشت محمد بهمن‌بیگی، پدر آموزش عشایر بود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تعدادی از انقلابیان به منزل محمد بهمن‌بیگی در شیراز حمله کردند اما او خوشبختانه موفق شد جان خود را نجات دهد و به تهران برساند. او چند سال در تهران به صورت مخفی زندگی کرد. این زندگی مخفیانه موجب شد که بهمن‌بیگی در این سال‌ها به نوشتن داستان‌هایی از خاطرات خود بپردازد.بهمن‌بیگی در گفت‌وگو با روزنامه‌ی جام جم در خردادماه ۱۳۸۹می‌گوید که نهایتا توانست با یافتن راه ارتباطی با دولت انقلابی، امان‌نامه بگیرد.
محمد بهمن‌بیگی را پدر آموزش عشایر می‌شناسند. بهمن‌بیگی توانست نشان ویژه‌ی پیکار با بی‌سوادی (جایزه کروبس کایا) را از یونسکو دریافت کند.
بر سنگ مزارش سخنانی از او را حک کرده‌اند:
«کلید مشکلات ما در لابه‌لای الفبا خفته است و من اینک شما را به یک قیام مقدس دعوت می‌کنم؛ قیام برای باسوادکردن مردم ایلات»
بهمن‌بیگی در سال ۱۳۲۴ کتاب «عرف و عادت در عشایر فارس» را منتشر کرد و شش سال پس از آن، نخستین مدرسه‌ی عشایری را برای بستگان خود در سایه‌ی چادر مهمانی سنتی‌شان بر پا داشت. پس از پذیرش طرح آموزش عشایر از سوی مدیر اصل چهار ترومن قرار بر این شد که چادر و لوازم آموزشی با اصل چهار باشد و معلمان و حقوق‌شان با محمد بهمن‌بیگی. این کوشش‌ها سبب شد که در سال ۱۳۳۱ برنامه‌ی سوادآموزی عشایر توسط وزارت آموزش و پرورش تصویب بشود و تا سال ۱۳۳۳ هشتاد و هفت مدرسه‌ی عشایری در استان فارس شروع به کار کرد. بهمن‌بیگی در سال ۱۳۳۶ با هم‌کاری و حمایت دکتر کریم فاطمی مدیر آموزش و پرورش فارس، اولین مرکز تربیت معلم عشایری به نام «دانشسرای عشایر شیراز» را بنیان نهاد که در سال ۱۳۴۳ اولین گروه دختران عشایری وارد این دانشسرا شدند.
در همه‌ی این سال‌ها محمد بهمن‌بیگی توانست تعداد اندکی از دانش‌آموزان با استعداد اما فقیر را شناسایی کند و به منزل خود بیاورد تا مخارج زندگی‌شان را در دوران تحصیل تقبل کند. بهمن‌بیگی با تلاش پیگیر و خستگی‌ناپذیر خود موفق شد که در سال ۱۳۴۶ از سازمان برنامه‌وبودجه و بانک کشاورزی بودجه دریافت کند و با این بودجه موفق شد که اولین گروه چهل نفری از دانش‌آموزان ایلات و طوایف مختلف را پس از برگزاری کنکور و انجام مصاحبه به شیراز بیاورد تا به صورت شبانه‌روزی به تحصیلات پس از ابتدایی ادامه بدهند. با موفقیت این گروه از دانش‌آموزان و نمرات خوبی که در درس‌ها کسب کردند، بهمن‌بیگی موفق شد که در سال ۱۳۴۷ ساختمان اولین دبیرستان مستقل شبانه‌روزی عشایری را در شیراز بسازد و سال به سال بر تعداد دانش‌آموزان این مدرسه بیافزاید.
بهمن‌بیگی در سال ۱۳۵۰، مرکز آموزش حرفه‌ای دختران (قالی‌بافی) را بنا نهاد و دو سال پس از آن یعنی در سال ۱۳۵۲ اولین مرکز آموزش حرفه‌ای پسران عشایر و سپس هنرستان صنعتی و موسسه تربیت مامای عشایر را بنا نهاد.
در همین دوران بود که بهمن‌بیگی نشان ویژه‌ی پیکار با بی‌سوادی با نام جایزه‌ی «کروبس کایا» را از یونسکو دریافت کرد.
در سال ۱۳۵۶ محمد بهمن‌بیگی موفق شد که با کمک یونیسف و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، کتاب‌خانه‌های سیار و پس از آن فروشگاه‌های سیار را در میان عشایر راه‌اندازی کند.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/2Lkccwo
#محمد_بهمن_بیگی #معلم #روز_معلم #آموزش_عشایر #آموزش
@Tavaana_TavaanaTech
دیروز سالگرد درگذشت محمد بهمن‌بیگی، پدر آموزش عشایر بود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تعدادی از انقلابیان به منزل محمد بهمن‌بیگی در شیراز حمله کردند اما او خوشبختانه موفق شد جان خود را نجات دهد و به تهران برساند. او چند سال در تهران به صورت مخفی زندگی کرد. این زندگی مخفیانه موجب شد که بهمن‌بیگی در این سال‌ها به نوشتن داستان‌هایی از خاطرات خود بپردازد.بهمن‌بیگی در گفت‌وگو با روزنامه‌ی جام جم در خردادماه ۱۳۸۹می‌گوید که نهایتا توانست با یافتن راه ارتباطی با دولت انقلابی، امان‌نامه بگیرد.
محمد بهمن‌بیگی را پدر آموزش عشایر می‌شناسند. بهمن‌بیگی توانست نشان ویژه‌ی پیکار با بی‌سوادی (جایزه کروبس کایا) را از یونسکو دریافت کند.
بر سنگ مزارش سخنانی از او را حک کرده‌اند:
«کلید مشکلات ما در لابه‌لای الفبا خفته است و من اینک شما را به یک قیام مقدس دعوت می‌کنم؛ قیام برای باسوادکردن مردم ایلات»
بهمن‌بیگی در سال ۱۳۲۴ کتاب «عرف و عادت در عشایر فارس» را منتشر کرد و شش سال پس از آن، نخستین مدرسه‌ی عشایری را برای بستگان خود در سایه‌ی چادر مهمانی سنتی‌شان بر پا داشت. پس از پذیرش طرح آموزش عشایر از سوی مدیر اصل چهار ترومن قرار بر این شد که چادر و لوازم آموزشی با اصل چهار باشد و معلمان و حقوق‌شان با محمد بهمن‌بیگی. این کوشش‌ها سبب شد که در سال ۱۳۳۱ برنامه‌ی سوادآموزی عشایر توسط وزارت آموزش و پرورش تصویب بشود و تا سال ۱۳۳۳ هشتاد و هفت مدرسه‌ی عشایری در استان فارس شروع به کار کرد. بهمن‌بیگی در سال ۱۳۳۶ با هم‌کاری و حمایت دکتر کریم فاطمی مدیر آموزش و پرورش فارس، اولین مرکز تربیت معلم عشایری به نام «دانشسرای عشایر شیراز» را بنیان نهاد که در سال ۱۳۴۳ اولین گروه دختران عشایری وارد این دانشسرا شدند.
در همه‌ی این سال‌ها محمد بهمن‌بیگی توانست تعداد اندکی از دانش‌آموزان با استعداد اما فقیر را شناسایی کند و به منزل خود بیاورد تا مخارج زندگی‌شان را در دوران تحصیل تقبل کند. بهمن‌بیگی با تلاش پیگیر و خستگی‌ناپذیر خود موفق شد که در سال ۱۳۴۶ از سازمان برنامه‌وبودجه و بانک کشاورزی بودجه دریافت کند و با این بودجه موفق شد که اولین گروه چهل نفری از دانش‌آموزان ایلات و طوایف مختلف را پس از برگزاری کنکور و انجام مصاحبه به شیراز بیاورد تا به صورت شبانه‌روزی به تحصیلات پس از ابتدایی ادامه بدهند. با موفقیت این گروه از دانش‌آموزان و نمرات خوبی که در درس‌ها کسب کردند، بهمن‌بیگی موفق شد که در سال ۱۳۴۷ ساختمان اولین دبیرستان مستقل شبانه‌روزی عشایری را در شیراز بسازد و سال به سال بر تعداد دانش‌آموزان این مدرسه بیافزاید.
بهمن‌بیگی در سال ۱۳۵۰، مرکز آموزش حرفه‌ای دختران (قالی‌بافی) را بنا نهاد و دو سال پس از آن یعنی در سال ۱۳۵۲ اولین مرکز آموزش حرفه‌ای پسران عشایر و سپس هنرستان صنعتی و موسسه تربیت مامای عشایر را بنا نهاد.
در همین دوران بود که بهمن‌بیگی نشان ویژه‌ی پیکار با بی‌سوادی با نام جایزه‌ی «کروبس کایا» را از یونسکو دریافت کرد.
در سال ۱۳۵۶ محمد بهمن‌بیگی موفق شد که با کمک یونیسف و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، کتاب‌خانه‌های سیار و پس از آن فروشگاه‌های سیار را در میان عشایر راه‌اندازی کند.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/2Lkccwo
#محمد_بهمن_بیگی #معلم #روز_معلم #آموزش_عشایر #آموزش
@Tavaana_TavaanaTech
فقر گسترده در آموزش عشایری
توانا - «کودکان عشایری اگر بخت یارشان باشد و معلمی به چشم ببینند، نهایت سواد خواندن و نوشتن بیاموزند و پس از آن همه چیز تمام می‌شود، دانش‌آموزان عشایری از هرگونه امکانات رفاهی، بهداشتی و آموزشی محروم هستند، معمولا عاقبت دخترشان هیزم‌کشی و آب کشی است و پسرانشان هم چوپانی... زندگی آن‌ها پر از درد و غصه است».
.
این سخن یک معلم عشایری‌ست که نزدیک به ۲۰ سال است در مناطق عشایری غرب کشور به کودکان عشایر آموزش می‌دهد و می‌گوید دلخوشی‌اش این است که ببیند یک کودک عشایری سواد خواندن و نوشتن آموخته است؛ «عزیز محمدی‌منش». او البته که محرومیت را عنصر پررنگ در آموزش به کودکان عشایری می‌بیند و این محرومیت را دوسویه می بیند که هم گریبان معلمان را می‌گیرد و هم کودکان را درگیر مشکلات ناخواسته می‌کند. .
.
درواقع مسئله فقر خانواده‌ها و تاثیر بلاواسطه آن بر روی کودکان منحصر به شهرها نیست و در محیط‌های روستایی هم این مسئله به صورت - شاید - پررنگ‌تری دیده می‌شود. چنانکه تحصیل کودکان را نیز به شدت تحت‌تاثیر خود قرار داده است.
.
چنانکه یکی از معلمان حوزه عشایری می‌گوید: «به والله ما پول کیف، دفتر و مداد بچه‌ها را می‌دهیم. یا از حقوق خودمان یا با خیرین که در اهواز و تهران و... هستند، صحبت می‌کنیم تا لباسی، کیفی، وسیله‌ای برای این بچه‌ها بفرستند. این بچه‌ها را هر روز با ماشین خودمان از خانه‌شان به مدرسه می‌آوریم...چرا این سختی‌ها را درک نمی‌کنید؟ چرا باید این بچه‌ها به‌خاطر گرانی و فقر، درس خواندن را رها کنند؟»
.
بیشتر بخوانید
https://tavaana.org/fa/Iranian_Nomads_And_Education
.
#آموزش_عشایر #وزارت_آموزش_و_پرورش #حقوق_کودکان #دانش_آموزان_عشایر
@Tavaana_TavaanaTech
توانا - «کودکان عشایری اگر بخت یارشان باشد و معلمی به چشم ببینند، نهایت سواد خواندن و نوشتن بیاموزند و پس از آن همه چیز تمام می‌شود، دانش‌آموزان عشایری از هرگونه امکانات رفاهی، بهداشتی و آموزشی محروم هستند، معمولا عاقبت دخترشان هیزم‌کشی و آب کشی است و پسرانشان هم چوپانی... زندگی آن‌ها پر از درد و غصه است».
.
این سخن یک معلم عشایری‌ست که نزدیک به ۲۰ سال است در مناطق عشایری غرب کشور به کودکان عشایر آموزش می‌دهد و می‌گوید دلخوشی‌اش این است که ببیند یک کودک عشایری سواد خواندن و نوشتن آموخته است؛ «عزیز محمدی‌منش». او البته که محرومیت را عنصر پررنگ در آموزش به کودکان عشایری می‌بیند و این محرومیت را دوسویه می بیند که هم گریبان معلمان را می‌گیرد و هم کودکان را درگیر مشکلات ناخواسته می‌کند. .
.
درواقع مسئله فقر خانواده‌ها و تاثیر بلاواسطه آن بر روی کودکان منحصر به شهرها نیست و در محیط‌های روستایی هم این مسئله به صورت - شاید - پررنگ‌تری دیده می‌شود. چنانکه تحصیل کودکان را نیز به شدت تحت‌تاثیر خود قرار داده است.
.
چنانکه یکی از معلمان حوزه عشایری می‌گوید: «به والله ما پول کیف، دفتر و مداد بچه‌ها را می‌دهیم. یا از حقوق خودمان یا با خیرین که در اهواز و تهران و... هستند، صحبت می‌کنیم تا لباسی، کیفی، وسیله‌ای برای این بچه‌ها بفرستند. این بچه‌ها را هر روز با ماشین خودمان از خانه‌شان به مدرسه می‌آوریم...چرا این سختی‌ها را درک نمی‌کنید؟ چرا باید این بچه‌ها به‌خاطر گرانی و فقر، درس خواندن را رها کنند؟»
.
بیشتر بخوانید
https://tavaana.org/fa/Iranian_Nomads_And_Education
.
#آموزش_عشایر #وزارت_آموزش_و_پرورش #حقوق_کودکان #دانش_آموزان_عشایر
@Tavaana_TavaanaTech
انسانی از جنس الفبا
بر سنگ مزارش سخنانی از او را حک کرده‌اند
«کلید مشکلات ما در لابه‌لای الفبا خفته است و من اینک شما را به یک قیام مقدس دعوت می‌کنم؛ قیام برای باسوادکردن مردم ایلات»
بهمن‌بیگی در سال ۱۳۲۴ کتاب «عرف و عادت در عشایر فارس» را منتشر کرد و شش سال پس از آن، نخستین مدرسه‌ی عشایری را برای بستگان خود در سایه‌ی چادر مهمانی سنتی‌شان بر پا داشت. پس از پذیرش طرح آموزش عشایر از سوی مدیر اصل چهار ترومن قرار بر این شد که چادر و لوازم آموزشی با اصل چهار باشد و معلمان و حقوق‌شان با محمد بهمن‌بیگی. این کوشش‌ها سبب شد که در سال ۱۳۳۱ برنامه‌ی سوادآموزی عشایر توسط وزارت آموزش و پرورش تصویب بشود و تا سال ۱۳۳۳ هشتاد و هفت مدرسه‌ی عشایری در استان فارس شروع به کار کرد. بهمن‌بیگی در سال ۱۳۳۶ با هم‌کاری و حمایت دکتر کریم فاطمی مدیر آموزش و پرورش فارس، اولین مرکز تربیت معلم عشایری به نام «دانشسرای عشایر شیراز» را بنیان نهاد که در سال ۱۳۴۳ اولین گروه دختران عشایری وارد این دانشسرا شدند.
در همه‌ی این سال‌ها محمد بهمن‌بیگی توانست تعداد اندکی از دانش‌آموزان با استعداد اما فقیر را شناسایی کند و به منزل خود بیاورد تا مخارج زندگی‌شان را در دوران تحصیل تقبل کند. بهمن‌بیگی با تلاش پیگیر و خستگی‌ناپذیر خود موفق شد که در سال ۱۳۴۶ از سازمان برنامه‌وبودجه و بانک کشاورزی بودجه دریافت کند و با این بودجه موفق شد که اولین گروه چهل نفری از دانش‌آموزان ایلات و طوایف مختلف را پس از برگزاری کنکور و انجام مصاحبه به شیراز بیاورد تا به صورت شبانه‌روزی به تحصیلات پس از ابتدایی ادامه بدهند. با موفقیت این گروه از دانش‌آموزان و نمرات خوبی که در درس‌ها کسب کردند، بهمن‌بیگی موفق شد که در سال ۱۳۴۷ ساختمان اولین دبیرستان مستقل شبانه‌روزی عشایری را در شیراز بسازد و سال به سال بر تعداد دانش‌آموزان این مدرسه بیافزاید.
بهمن‌بیگی در سال ۱۳۵۰، مرکز آموزش حرفه‌ای دختران (قالی‌بافی) را بنا نهاد و دو سال پس از آن یعنی در سال ۱۳۵۲ اولین مرکز آموزش حرفه‌ای پسران عشایر و سپس هنرستان صنعتی و موسسه تربیت مامای عشایر را بنا نهاد.
بیشتر بخوانید
http//bit.ly/2Lkccwo
#محمد_بهمن_بیگی #معلم #روز_معلم #آموزش_عشایر #آموزش
@Tavaana_TavaanaTech
بر سنگ مزارش سخنانی از او را حک کرده‌اند
«کلید مشکلات ما در لابه‌لای الفبا خفته است و من اینک شما را به یک قیام مقدس دعوت می‌کنم؛ قیام برای باسوادکردن مردم ایلات»
بهمن‌بیگی در سال ۱۳۲۴ کتاب «عرف و عادت در عشایر فارس» را منتشر کرد و شش سال پس از آن، نخستین مدرسه‌ی عشایری را برای بستگان خود در سایه‌ی چادر مهمانی سنتی‌شان بر پا داشت. پس از پذیرش طرح آموزش عشایر از سوی مدیر اصل چهار ترومن قرار بر این شد که چادر و لوازم آموزشی با اصل چهار باشد و معلمان و حقوق‌شان با محمد بهمن‌بیگی. این کوشش‌ها سبب شد که در سال ۱۳۳۱ برنامه‌ی سوادآموزی عشایر توسط وزارت آموزش و پرورش تصویب بشود و تا سال ۱۳۳۳ هشتاد و هفت مدرسه‌ی عشایری در استان فارس شروع به کار کرد. بهمن‌بیگی در سال ۱۳۳۶ با هم‌کاری و حمایت دکتر کریم فاطمی مدیر آموزش و پرورش فارس، اولین مرکز تربیت معلم عشایری به نام «دانشسرای عشایر شیراز» را بنیان نهاد که در سال ۱۳۴۳ اولین گروه دختران عشایری وارد این دانشسرا شدند.
در همه‌ی این سال‌ها محمد بهمن‌بیگی توانست تعداد اندکی از دانش‌آموزان با استعداد اما فقیر را شناسایی کند و به منزل خود بیاورد تا مخارج زندگی‌شان را در دوران تحصیل تقبل کند. بهمن‌بیگی با تلاش پیگیر و خستگی‌ناپذیر خود موفق شد که در سال ۱۳۴۶ از سازمان برنامه‌وبودجه و بانک کشاورزی بودجه دریافت کند و با این بودجه موفق شد که اولین گروه چهل نفری از دانش‌آموزان ایلات و طوایف مختلف را پس از برگزاری کنکور و انجام مصاحبه به شیراز بیاورد تا به صورت شبانه‌روزی به تحصیلات پس از ابتدایی ادامه بدهند. با موفقیت این گروه از دانش‌آموزان و نمرات خوبی که در درس‌ها کسب کردند، بهمن‌بیگی موفق شد که در سال ۱۳۴۷ ساختمان اولین دبیرستان مستقل شبانه‌روزی عشایری را در شیراز بسازد و سال به سال بر تعداد دانش‌آموزان این مدرسه بیافزاید.
بهمن‌بیگی در سال ۱۳۵۰، مرکز آموزش حرفه‌ای دختران (قالی‌بافی) را بنا نهاد و دو سال پس از آن یعنی در سال ۱۳۵۲ اولین مرکز آموزش حرفه‌ای پسران عشایر و سپس هنرستان صنعتی و موسسه تربیت مامای عشایر را بنا نهاد.
بیشتر بخوانید
http//bit.ly/2Lkccwo
#محمد_بهمن_بیگی #معلم #روز_معلم #آموزش_عشایر #آموزش
@Tavaana_TavaanaTech