علی نوری‌زاد؛ حبس به جرم دادخواهی

«علی نوری‌زاد را قربانی زورگویی خود کردند تا همه در این مملکت بی‌صاحب بفهمند حرف‌زدن تاوان و جریمه دارد. همه بفهمند اعتراض‌کردن، حق‌طلبی، حمایت از مظلوم، شکنجه، زندان و درد و رنج‌ دارد. بفهمند ۱۷۶ نفر در هواپیما که هیچ! اگر سینما رکس، پلاسکو، قطار مسافربری و اصلا مملکت رو هم منفجر کنند، کسی حق ندارد بگوید چرا؟ حق ندارد از هم‌میهن‌اش! دفاع کند، از انسانیت و شرافت دفاع کند.»
متن بالا بخشی از نوشته پوران ناظمی، روزنامه‌نگار و مترجم، درباره علی نوری‌زاد است.

علی نوری‌زاد، فرزند محمد‌نوری‌زاد، از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری دی‌ماه ۹۸ است که در زندان بزرگ تهران یا فشافویه محبوس شده است. او ۲۲ دی ۱۳۹۸ در تجمعی در اعتراض به جنایت انهدام هواپیمای اوکراینی توسط پدافند هوایی سپاه پاسداران و برای ابراز همدردی با خانواده قربانیان در تهران حضور پیدا کرده بود که توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. او چندی بعد در ۱۳ بهمن‌ماه با تودیع قرار وثیقه ۸۵۰‌میلیون تومانی به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد.
سپس دادگاه انقلاب او را به ۳سال و نیم حبس محکوم کرد. حکمی که به صورت غیابی صادر و به او ابلاغ شد.

فاطمه ملکی، مادر علی نوری‌زاد، صدور چنین حکمی را برای فرزندش یک حکم سیاسی خواند. او گفت که پس از آزادی موقت فرزندش در «۱۹ فروردین در یک دادگاه غیابی او را به سه سال و نیم زندان به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور محکوم کردند. ما این حکم را بیش‌تر از آن‌که یک حکم قانونی باشد یک حکم سیاسی و در راستای تحت فشار قراردادن محمد نوری‌زاد می‌دانیم و به هیچ عنوان قبول نداریم».


بیش‌تر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Ali_Nourizad

#علی_نوریزاد #محمد_نوریزاد #زندانی_سیاسی

@Tavaana_TavaanaTech

پیام محمد نوری‌زاد درباره #انتخابات از زندان اوین که توسط همسرش فاطمه ملکی در نشست مجازی «نه به جمهوری اسلامی» خوانده شد.

#محمد_نوریزاد #رای_بی_رای #نمایش_انتخابات

@Tavaana_TavaanaTech

‌
۱ تیر - بازگشت علی نوریزاد به زندان تهران بزرگ با بدرقه مادر با شهامتش، فاطمه ملکی

جمهوری اسلامی تلاش می‌کند که با فشار بر محمد نوری‌زاد، زندانی سیاسی در زندان اوین، بلکه بتواند او را از مبارزه و راهی که در پیش گرفته بازدارد، اما تا کنون موفق نبوده است.

«علی نوری‌زاد را قربانی زورگویی خود کردند تا همه در این مملکت بی‌صاحب بفهمند حرف‌زدن تاوان و جریمه دارد. همه بفهمند اعتراض‌کردن، حق‌طلبی، حمایت از مظلوم، شکنجه، زندان و درد و رنج‌ دارد. بفهمند ۱۷۶ نفر در هواپیما که هیچ! اگر سینما رکس، پلاسکو، قطار مسافربری و اصلا مملکت رو هم منفجر کنند، کسی حق ندارد بگوید چرا؟ حق ندارد از هم‌میهن‌اش! دفاع کند، از انسانیت و شرافت دفاع کند.»
متن بالا بخشی از نوشته پوران ناظمی، روزنامه‌نگار و مترجم، درباره علی نوری‌زاد است.

علی نوری‌زاد، فرزند محمد‌نوری‌زاد، از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری دی‌ماه ۹۸ است که در زندان بزرگ تهران یا فشافویه محبوس شده است.

درباره علی نوری‌زاد بیش‌تر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Ali_Nourizad

#علی_نوریزاد #محمد_نوریزاد

@Tavaana_TavaanaTech

محمد نوری‌زاد فعال سیاسی و از امضاکنندگان بیانیه ۱۴ که دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری می‌کرد، امروز پنج‌شنبه ۱۷ تیر با تودیع قرار کفالت ۸۰۰ میلیون تومانی بالاخره به مرخصی درمانی اعزام شد.

آقای نوری‌زاد به‌دلیل فعالیت‌های مدنی و امضای بیانیه ۱۴ نفره، به ۱۵ سال زندان، سه سال تبعید به ایذه و سه سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده است.

محمد نوری‌زاد به بیماری قلبی مبتلاست و تاکنون چندین بار در زندان به دلیل اعتراض به شرایط نامناسب زندان، عدم رسیدگی پزشکی و محرومیت از حقوق دست به اعتصاب غذا زده است. بنا به تأیید خانواده نوری‌زاد پزشکی قانونی ماه‌ها برای او رأی «عدم تحمل کیفر» صادر کرده بود، اما دستگاه‌های قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی همچنان او را در زندان نگه داشتند.

چند ماه پیش او اطلاع داده بود که یک مامور وزارت اطلاعات به او گفته بود که تا بعد از انتخابات تو را در زندان نگه می‌داریم و مرخصی نمی‌دهیم!

تصاویر آقای نوری‌زاد قبل و بعد از زندان به اندازه کافی گویا است که در زندان چه بر ایشان رفته است.

#محمد_نوریزاد

@Tavaana_TavaanaTech

چند روز پیش محمد نوری‌زاد، که در مرخصی درمانی خارج از زندان به سر می‌برد، پس از مرخص شدن از بیمارستان، بلافاصله به دیدار اکبر گلپایگانی، استاد و خواننده موسیقی سنتی ایران رفت.

انقلاب سال ۱۳۵۷ اگر کسانی را بر صدر نشاند، بسیاری را نیز قربانی ساخت. اکبر گلپایگانی نیز از قربانیان انقلابی بود که لقب اسلامی به خود گرفته بود. از سال ۱۳۵۸ از اجرا در رادیو و تلویزیون منع شد. دهه ۶۰ برای او به خاموشی گذشت.

از دهه ۷۰ دگرباره اجرای کنسرت در خارج از کشور را آغازید. در سال ۱۳۷۱ در آمریکا کنسرت اجرا کرد و کشورهایی چون چین و ژاپن و انگلستان نیز میزبان او در دهه ۷۰ شمسی بودند. در آغاز دهه ۸۰ و با رفع ممنوعیت کاری دو کاست «مست عشق» و «عقیق» را به بازار عرضه کرد که با استقبال بسیار زیادی از سوی مردم روبرو شد. اما هیچ‌گاه در ایران کنسرت اجرا نکرد.

درباره اکبر گلپایگانی بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/2MJVGmw

#محمد_نوریزاد #اکبر_گلپایگانی

@Tavaana_TavaanaTech

چند روز پیش در پی برگزاری تجمع فعالان مدنی مشهد در حمایت از مردم خوزستان، جواد لعل‌محمدی و فاطمه سپهری، دو تن از امضاکنندگان بیانیه ۱۴، مجددا بازداشت شدند.

در این ویدیو محمد نوری‌زاد به بازداشت این فعالان مدنی اعتراض می‌کند.

#محمد_نوریزاد #فاطمه_سپهری #جواد_لعل_محمدی #بیانیه۱۴ #مشهد #خوزستان #اعتراضات_سراسری

@Tavaana_TavaanaTech

«میزبان دوست معلم و فعال مدنی مشهد جناب لعل‌محمدی بودیم. دوستان به رسم خسته‌نباشید دست به پشت هم می‌زدند که لعل‌محمدی ناله‌اش بلند شد. دستان‌شان به زخم‌های شلاق فروکوبیده بر جان معلم زحمت‌کش خورد و ناله‌اش برخاست. زخم ده‌ها ضربه شلاق بر پشت این معلم دلسوز گرچه چندی دیگر بر هم خواهد آمد و التیام خواهد یافت اما زخم رفتار وحشیانه و خشونت‌بار ماموران حکومت در جان‌ها هرگز التیام نخواهد یافت.
ناخودآگاه دردی بر جانم نشست؛ آن سوی مرز طالبان با شلاق بر جان خسته‌ی عزیزان افغانستانی و زنان بی‌پناه می‌کوبند و شهرها فتح می‌کنند، و این سو ماموران حکومت اسلامی شلاق بر جان خسته و رنجور معلم می‌کوبند. این سو و آن سوی مرزها ناله است و فریاد که به آسمان برمی‌خیزد. از کدام درد باید گفت و نوشت؛ از چشمان پر هراس دختر افغان در هجوم طالبان، از چشمان ماتم‌گرفته عزیز در گور خفتگان بر اثر کشتار و قتل مردم با کرونا در ایران، از چشمان پر غم ناهید شیرپیشه و مادران داغدارِ دادخواه، از چشمان مظلوم لعل‌محمدی زمانی که از باز شدن زخم‌های شلاق می‌گوید و تکه نان خشکی که مقابلش پرت می‌شد، از هراس، از تحقیر، از تهدید،.. از چه باید گفت و نوشت؟
استبداد همین است، و البته استبداد دینی بدترین نوع استبداد است.»

از اینستاگرام نرگس محمدی

#محمد_نوریزاد #ناهید_شیربیشه #نرگس_محمدی #جواد_لعل_محمدی #استبداد_دینی #طالبان #افغانستان #کرونا #شکنجه #جمهوری_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech

روز دوم شهریور، محمد نوری‌زاد با پایان دوره مرخصی درمانی، به زندان اوین بازگشت. جمعی از فعالان مدنی او را بدرقه کردند، ماموران به او حمله کردند و به ضرب و شتم او پرداختند.
اخیرا گروهی از هکرها ویدئوهایی از دوربین‌های زندان اوین منتشر کرده‌اند، در یکی از ویدئوها که مربوط به چند ماه پیش است، آقای نوری‌زاد با چهره‌ای خونین مشاهده می‌شود.
محمد نوری‌زاد در دوره مرخصی چه در زمانی که در بیمارستان بود و چه خارج از آن از کنش‌گری دست برنداشت، ویدئو منتشر کرد به دیدار خانواده جان‌باختگان این سال‌ها رفت، در کلاب هاوس صحبت کرد و ...

او که از امضاکنندگان بیانیه ۱۴ نفره برای گذار از نظام جمهوری اسلامی بوده است، تقریبا پس از خرداد ۸۸ بود که از حمایت نظام جمهوری اسلامی روی گرداند و مواضع منتقدانه‌ای اتخاذ کرد.

#محمد_نوریزاد #زندان_اوین

@Tavaana_TavaanaTech

محمد نوری‌زاد به مشهد و دیدار خانم فاطمه سپهری رفته است. هر دو از امضاکنندگان بیانیه ۱۴ نفره برای گذار از نظام جمهوری اسلامی و درخواست استعفای علی خامنه‌ای بوده‌اند.
آقای نوری‌زاد و خانم سپهری از معلمان زندانی و همراهانشان یاد می‌کنند: محمدحسین سپهری، هاشم خواستار، کمال جعفری، رضا مهرگان، عبدالرسول مرتضوی، عباس واحدیان، جواد لعل‌محمدی، زهرا جمالی، برادران افکاری، اعضای کانون نویسندگان، دانشجویان نخبه زندانی و ...

خانم سپهری، علت تحمل‌نشدن مخالفان توسط جمهوری اسلامی را در این می‌داند که «جمهوری اسلامی از جنس مردم نیست»

محمد نوری‌زاد این دوری حکومت از مردم را نشانه از دست‌دادن مشروعیت و نزدیک‌شدن به روزهای آخر و فروپاشی جمهوری اسلامی می‌داند.

خانم سپهری در قسمتی از سخنانش از اینکه به عنوان یک «زن» از بسیاری حقوق انسانی محروم است. او می‌گوید همه‌چیز در آزادی به دست می‌آید.

#محمد_نوریزاد #فاطمه_سپهری #زندانیان_سیاسی #یاری_مدنی_توانا.

@Tavaana_TavaanaTech

چهار انقلابی پشیمان

در ماه‌های داغ سال ۵۷ انقلابی‌گری سکه رایج بازار بود. خاص و عام به خیابان ها ریختند و خواستار خروج «دیو» و ورود «فرشته»ای چون آیت الله خمینی شدند. اما با این حال چهره های مشهوری بودند که پس از استقرار نظام جمهوری اسلامی و فعل و انفعلات پس از آن، از انقلاب اسلامی و نقش خود برائت جستند.

زنده‌یاد داریوش شایگان: «ایران در سال‌های دهه‌های چهل و پنجاه داشت جهش می‌کرد. ما از آسیای جنوب شرقی آن موقع جلوتر بودیم، ولی بعد آن‌ها پیش افتادند و موفق‌تر شدند. علت عدم موفقیت ما به نظر من این است که ما شتاب تغییرات را تحمل نکردیم. حالا چرا؟ نمی‌دانم. همچنین ما روشنفکران آن دوره هم پرت بودیم و تحلیل درستی از جایگاه خود در جامعه و جامعۀ خود در جهان نداشتیم...باید اعتراف کنم شرمنده‌ام که نسل ما گند زد!».

محسن سازگارا: «اگر ۱۰ بار دیگر به دنیا بیایم و دیکتاتور نظامی مانند شاه سر کار باشد، علیه او مبارزه می‌کنم اما دیگر انقلاب نمی‌کنم. ایدئولوژی انقلابی آن هم از نوع قرائتی ایدئولوژیک از دین، به نظرم چیزی بود که کسی در آن مقطع نمی‌فهمید که چه فاجعه‌ای می‌تواند خلق کند».

زنده‌یاد هما ناطق: «پرونده بنده چه بسا نابخشودنی‌تر از دیگران باشد. چرا که در انقلاب، هم مدرس بودم و هم محقق! بدا که شور چنان ورم داشت که اندوخته‌ها و دانسته‌ها را به زباله‌دانی ریختم و در همرنگی با جهل جماعت به خیابانها سرازیر شدم. ادیبانه‌تر بگویم: گُه زدم؛ و به قول صادق هدایت اکنون آن گه را «قاشق قاشق» می‌خورم و پشیمان از خیانت به ایران، گوشه‌ای خزیده‌ام تا چه پیش آید».

محمد نوری‌زاد: «این که می گویم انقلاب پنجاه و هفت یکی از خسارتبارترین انقلاب های تاریخ است، نه از این روی که با بر آمدن جمهوری اسلامی، بسیاری از سرمایه های انسانی و پولی و بین المللی ما دود شد و بهوا رفت، نه، بل بجای این که ما با انقلاب، خیز برداریم به سمتِ دستاوردهای نوینِ بشری، به سمتِ دوردست هایِ بدویِ تاریخی خیز برداشتیم و تا توانستیم در همان دوردست ها، خود را و هستیِ خود را فدای گمگشتگی‌ها و عصبیت‌های هیچ درهیچ مذهبی کردیم».

شما درباره نظر این چهار تن چگونه می‌اندیشید؟

به نظر شما از نظرات این چهار تن برای تحکیم دموکراسی و مدنیت در جامعه چه می‌توان آموخت؟

#انقلاب۵۷ #انقلابی #تجربه #داریوش_شایگان #هما_ناطق #محمد_نوریزاد #محسن_سازگارا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech