زادروز آلنوش طریان، نخستین #زن #فیزیک‌دان ایران و مادر ِ #ستاره‌شناسی ایران
نخستین بانوی فیزیک‌دان ایران، مادر ستاره‌شناسی ایران، موسس نخستین #رصدخانه و تلسکوپ خورشیدی و اولین استاد زن در دانشگاه‌های ایران... این‌ها عناوینی است که به راحتی می‌توان برای آلنوش طریان به کار برد.
آلنوش طریان هیچ‌گاه ازدواج نکرد و فرزندی نداشت. او خانه و دارایی خود را وقف کرد و در پایان عمر در خانه‌ی سالمندان زندگی می‌کرد.
دکتر آلنوش طریان در پانزدهم اسفندماه ۱۳۸۹، در سن نود سالگی به دلیل کهولت سن در تهران درگذشت.
آلنوش طریان، هجدهم آبان‌ماه ۱۲۹۹ در خانواده‌ای تحصیل‌کرده و اهل فرهنگ در تهران به دنیا آمد. پدرش آرتو طریان دانش‌آموخته‌ی نمایش و بازیگری از مسکو بود. مادر آلنوش، وارتو طریان نیز فارغ‌التحصیل رشته‌ی ادبیات و هنر سخنوری از کشور سوئیس بود. وارتو طریان با نام هنری «لالا» هم‌چنین هنرپیشه و کارگردان تئاتر نیز بود. او نخستین زن ایرانی بود که نمایش‌نامه‌ای را کارگردانی کرده است. مادر آلنوش، در سال ۱۲۷۵ شمسی در شهر #تبریز به دنیا آمد.
آلنوش طریان در سال ۱۳۲۶ لیسانس خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد و در همان‌جا به عنوان متصدی عملیات آزمایشگاهی دانشکده علوم استخدام شد. طریان سپس برای ادامه‌ی تحصیل به دانشگاه سوربن رفت و در سال ۱۳۳۵ از این دانشگاه مدرک دکترا گرفت.
او پیش از سفر برای دریافت بورس تحصیلی اقدام کرده بود که استادش دکتر محمود حسابی به دلیل زن بودن او با این درخواست مخالفت می‌کند و طریان مجبور می‌شود با هزینه‌ی شخصی برای تحصیل به فرانسه سفر کند.
دکتر طریان در مورد دلیل انتخاب رشته‌ی فیزیک می‌گوید:
«وقتی شما درسی را با معلمی خوب شروع می‌کنید مجذوب آن درس می‌شوید و من هم مجذوب فیزیک شدم چون معلمان بسیار خوبی در این درس داشتم. من به پدرم گفتم که می‌خواهم کاری کنم که از عهده‌ی هرکسی بر نیاید. از بچه‌گی دیده و شنیده بودم که چه‌طور مردم مثلاً می‌گویند: دخترها نمی‌توانند ریاضی بخوانند یا فلان‌کار را انجام دهند و این همیشه باعث آزردگی من میشد و می‌خواستم ثابت کنم که دختر یا پسر بودن فرقی ندارد و اگر انسان استعداد و پشتکار کافی داشته باشد، از عهده‌ي هر کاری بر می‌آید و ثابت هم کردم.»
آلنوش طریان در سال ۱۳۳۸ برای شرکت در بورسیه‌ی دولتی آلمان غربی در مطالعه رضدخانه خورشیدی انتخاب شد و پس از چهار ماه مطالعه در آن‌جا بار دیگر به ایران بازگشت که نقش عمده‌ای را در سال ۱۳۴۵ در برپایی ِ نخستین رصدخانه‌ی فیزیک خورشیدی در ایران ایفا کرد. او در سال ۱۳۴۳ به استادی دانشگاه تهران رسید و #اولین کسی بود که درس فیزیک ستاره‌ها یا همان «اخترفیزیک» را در ایران تاسیس کرد.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/37kjqL
#توانا
توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
#زنان #زنان_توانا #زنان_موفق #زنان_موثر
نخستین بانوی فیزیک‌دان ایران، مادر ستاره‌شناسی ایران، موسس نخستین #رصدخانه و تلسکوپ خورشیدی و اولین استاد زن در دانشگاه‌های ایران... این‌ها عناوینی است که به راحتی می‌توان برای آلنوش طریان به کار برد.
آلنوش طریان هیچ‌گاه ازدواج نکرد و فرزندی نداشت. او خانه و دارایی خود را وقف کرد و در پایان عمر در خانه‌ی سالمندان زندگی می‌کرد.
دکتر آلنوش طریان در پانزدهم اسفندماه ۱۳۸۹، در سن نود سالگی به دلیل کهولت سن در تهران درگذشت.
آلنوش طریان، هجدهم آبان‌ماه ۱۲۹۹ در خانواده‌ای تحصیل‌کرده و اهل فرهنگ در تهران به دنیا آمد. پدرش آرتو طریان دانش‌آموخته‌ی نمایش و بازیگری از مسکو بود. مادر آلنوش، وارتو طریان نیز فارغ‌التحصیل رشته‌ی ادبیات و هنر سخنوری از کشور سوئیس بود. وارتو طریان با نام هنری «لالا» هم‌چنین هنرپیشه و کارگردان تئاتر نیز بود. او نخستین زن ایرانی بود که نمایش‌نامه‌ای را کارگردانی کرده است. مادر آلنوش، در سال ۱۲۷۵ شمسی در شهر #تبریز به دنیا آمد.
آلنوش طریان در سال ۱۳۲۶ لیسانس خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد و در همان‌جا به عنوان متصدی عملیات آزمایشگاهی دانشکده علوم استخدام شد. طریان سپس برای ادامه‌ی تحصیل به دانشگاه سوربن رفت و در سال ۱۳۳۵ از این دانشگاه مدرک دکترا گرفت.
او پیش از سفر برای دریافت بورس تحصیلی اقدام کرده بود که استادش دکتر محمود حسابی به دلیل زن بودن او با این درخواست مخالفت می‌کند و طریان مجبور می‌شود با هزینه‌ی شخصی برای تحصیل به فرانسه سفر کند.
دکتر طریان در مورد دلیل انتخاب رشته‌ی فیزیک می‌گوید:
«وقتی شما درسی را با معلمی خوب شروع می‌کنید مجذوب آن درس می‌شوید و من هم مجذوب فیزیک شدم چون معلمان بسیار خوبی در این درس داشتم. من به پدرم گفتم که می‌خواهم کاری کنم که از عهده‌ی هرکسی بر نیاید. از بچه‌گی دیده و شنیده بودم که چه‌طور مردم مثلاً می‌گویند: دخترها نمی‌توانند ریاضی بخوانند یا فلان‌کار را انجام دهند و این همیشه باعث آزردگی من میشد و می‌خواستم ثابت کنم که دختر یا پسر بودن فرقی ندارد و اگر انسان استعداد و پشتکار کافی داشته باشد، از عهده‌ي هر کاری بر می‌آید و ثابت هم کردم.»
آلنوش طریان در سال ۱۳۳۸ برای شرکت در بورسیه‌ی دولتی آلمان غربی در مطالعه رضدخانه خورشیدی انتخاب شد و پس از چهار ماه مطالعه در آن‌جا بار دیگر به ایران بازگشت که نقش عمده‌ای را در سال ۱۳۴۵ در برپایی ِ نخستین رصدخانه‌ی فیزیک خورشیدی در ایران ایفا کرد. او در سال ۱۳۴۳ به استادی دانشگاه تهران رسید و #اولین کسی بود که درس فیزیک ستاره‌ها یا همان «اخترفیزیک» را در ایران تاسیس کرد.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/37kjqL
#توانا
توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
#زنان #زنان_توانا #زنان_موفق #زنان_موثر
توانا
آلنوش طریان؛ مادر ستاره‌شناسی ایران
آلنوش طریان، هجدهم آبان ماه ۱۲۹۹ در خانواده‌ای ارمنی، تحصیل‌کرده و اهل فرهنگ در تهران به دنیا آمد. پدرش، آرتو طریان، دانش‌آموخته نمایش و بازیگری از مسکو بود. مادر آلنوش، وارتو طریان نیز
سال‌گرد درگذشت آلنوش طریان، نخستین زن فیزیک‌دان ایران و مادر ِ ستاره‌شناسی ایران
آلنوش طریان، هجدهم آبان‌ماه ۱۲۹۹ در خانواده‌ای ارمنی، تحصیل‌کرده و اهل فرهنگ در تهران به دنیا آمد. پدرش آرتو طریان دانش‌آموخته‌ی نمایش و بازیگری از مسکو بود. مادر آلنوش، وارتو طریان نیز فارغ‌التحصیل رشته‌ی ادبیات و هنر سخنوری از کشور سوئیس بود. وارتو طریان با نام هنری «لالا» هم‌چنین هنرپیشه و کارگردان تئاتر نیز بود. او نخستین زن ایرانی بود که نمایش‌نامه‌ای را کارگردانی کرده است. مادر آلنوش، در سال ۱۲۷۵ شمسی در شهر تبریز به دنیا آمد. او برای ادامه تحصیل به سوئیس رفت و پس از بازگشت با آرتو طریان ازدواج کرد. مادر و پدر آلنوش در نمایش‌های متعددی با یک‌دیگر بر روی صحنه رفتند و بیش از بیست‌وپنج سال در این عرصه به فعالیت پرداختند.
مادر ِ آلنوش در نمایش‌نامه‌های فارسی بسیاری نقش‌آفرینی کرد و بارها از سوی مجلات «ایران»، «اتحاد»، «ستاره ایران»، «ایران آزاد»، «قانون» و «مرکز دوفرانس» ِ پاریس مورد تمجید قرار گرفت. آلنوش در چنین خانواده‌ای بالید و رشد کرد. آلنوش تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه‌ی ارامنه و دوره‌ی دبیرستان را در دبیرستان «انوشیروان دادگر» زرتشتیان سپری کرد. آلنوش در مورد تحصیل در این مدرسه می‌گوید: «در آن زمان، در مدارس ارمنیان تنها تا کلاس نهم تدریس میشد و من، پس از اتمام دورۀ نه ساله در مدرسۀ ارمنیان، برای تکمیل تحصیلات به مدت دو سال به مدرسۀ انوشیروان دادگر، که متعلق به زرتشتیان بود، رفتم. دلیل انتخاب این مدرسه هم نزدیک بودن آن به منزل ما بود.»
آلنوش طریان در سال ۱۳۲۶ لیسانس خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد و در همان‌جا به عنوان متصدی عملیات آزمایشگاهی دانشکده علوم استخدام شد. طریان سپس برای ادامه‌ی تحصیل به دانشگاه سوربن رفت و در سال ۱۳۳۵ از این دانشگاه مدرک دکترا گرفت. او پیش از سفر برای دریافت بورس تحصیلی اقدام کرده بود که استادش دکتر محمود حسابی به دلیل زن بودن او با این درخواست مخالفت می‌کند و طریان مجبور می‌شود با هزینه‌ی شخصی برای تحصیل به فرانسه سفر کند.
طریان به زبان‌های فارسی، ارمنی و فرانسوی تسلط کامل داشت و با ترکی و انگلیسی نیز آشنا بود. آلنوش طریان در سال ۱۳۵۸ به درخواست خودش از دانشگاه بازنشسته شد. در سال ۱۳۸۹ مراسم جشن تولد نودمین سال‌روز تولد خانم دکتر آلنوش طریان، نخستین بانوی فیزیک‌دان ایران، مادر #ستاره‌شناسی، موسس نخستین #رصدخانه و تلسکوپ خورشیدی و اولین استاد زن در دانشگاه‌های ایران، در محل باشگاه آرارات تهران و با یاری انجمن بانوان #ارامنه ایران و موسسه ترجمه و تحقیق هور برگزار شد. آلنوش طریان هیچ‌گاه ازدواج نکرد و فرزندی نداشت. او خانه و دارایی خود را وقف کرد و در پایان عمر در خانه‌ی #سالمندان زندگی می‌کرد.
دکتر #آلنوش_طریان در پانزدهم اسفندماه ۱۳۸۹، در سن نود سالگی به دلیل کهولت سن در تهران درگذشت.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/4wYDae
@Tavaana_TavaanaTech
آلنوش طریان، هجدهم آبان‌ماه ۱۲۹۹ در خانواده‌ای ارمنی، تحصیل‌کرده و اهل فرهنگ در تهران به دنیا آمد. پدرش آرتو طریان دانش‌آموخته‌ی نمایش و بازیگری از مسکو بود. مادر آلنوش، وارتو طریان نیز فارغ‌التحصیل رشته‌ی ادبیات و هنر سخنوری از کشور سوئیس بود. وارتو طریان با نام هنری «لالا» هم‌چنین هنرپیشه و کارگردان تئاتر نیز بود. او نخستین زن ایرانی بود که نمایش‌نامه‌ای را کارگردانی کرده است. مادر آلنوش، در سال ۱۲۷۵ شمسی در شهر تبریز به دنیا آمد. او برای ادامه تحصیل به سوئیس رفت و پس از بازگشت با آرتو طریان ازدواج کرد. مادر و پدر آلنوش در نمایش‌های متعددی با یک‌دیگر بر روی صحنه رفتند و بیش از بیست‌وپنج سال در این عرصه به فعالیت پرداختند.
مادر ِ آلنوش در نمایش‌نامه‌های فارسی بسیاری نقش‌آفرینی کرد و بارها از سوی مجلات «ایران»، «اتحاد»، «ستاره ایران»، «ایران آزاد»، «قانون» و «مرکز دوفرانس» ِ پاریس مورد تمجید قرار گرفت. آلنوش در چنین خانواده‌ای بالید و رشد کرد. آلنوش تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه‌ی ارامنه و دوره‌ی دبیرستان را در دبیرستان «انوشیروان دادگر» زرتشتیان سپری کرد. آلنوش در مورد تحصیل در این مدرسه می‌گوید: «در آن زمان، در مدارس ارمنیان تنها تا کلاس نهم تدریس میشد و من، پس از اتمام دورۀ نه ساله در مدرسۀ ارمنیان، برای تکمیل تحصیلات به مدت دو سال به مدرسۀ انوشیروان دادگر، که متعلق به زرتشتیان بود، رفتم. دلیل انتخاب این مدرسه هم نزدیک بودن آن به منزل ما بود.»
آلنوش طریان در سال ۱۳۲۶ لیسانس خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد و در همان‌جا به عنوان متصدی عملیات آزمایشگاهی دانشکده علوم استخدام شد. طریان سپس برای ادامه‌ی تحصیل به دانشگاه سوربن رفت و در سال ۱۳۳۵ از این دانشگاه مدرک دکترا گرفت. او پیش از سفر برای دریافت بورس تحصیلی اقدام کرده بود که استادش دکتر محمود حسابی به دلیل زن بودن او با این درخواست مخالفت می‌کند و طریان مجبور می‌شود با هزینه‌ی شخصی برای تحصیل به فرانسه سفر کند.
طریان به زبان‌های فارسی، ارمنی و فرانسوی تسلط کامل داشت و با ترکی و انگلیسی نیز آشنا بود. آلنوش طریان در سال ۱۳۵۸ به درخواست خودش از دانشگاه بازنشسته شد. در سال ۱۳۸۹ مراسم جشن تولد نودمین سال‌روز تولد خانم دکتر آلنوش طریان، نخستین بانوی فیزیک‌دان ایران، مادر #ستاره‌شناسی، موسس نخستین #رصدخانه و تلسکوپ خورشیدی و اولین استاد زن در دانشگاه‌های ایران، در محل باشگاه آرارات تهران و با یاری انجمن بانوان #ارامنه ایران و موسسه ترجمه و تحقیق هور برگزار شد. آلنوش طریان هیچ‌گاه ازدواج نکرد و فرزندی نداشت. او خانه و دارایی خود را وقف کرد و در پایان عمر در خانه‌ی #سالمندان زندگی می‌کرد.
دکتر #آلنوش_طریان در پانزدهم اسفندماه ۱۳۸۹، در سن نود سالگی به دلیل کهولت سن در تهران درگذشت.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/4wYDae
@Tavaana_TavaanaTech
توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
آلنوش طریان؛ مادر ستاره‌شناسی ایران - توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
آلنوش طریان، هجدهم آبان ماه ۱۲۹۹ در خانواده‌ای ارمنی، تحصیل‌کرده و اهل فرهنگ در تهران به دنیا آمد. پدرش، آرتو طریان، دانش‌آموخته نمایش و بازیگری از مسکو بود. مادر آلنوش، وارتو طریان نیز فارغ‌التحصیل رشته ادبیات و هنر سخنوری از کشور سوئیس بود. وارتو طریان…
رصدخانه زشتمندان
«جمهوری اسلامی عملا حکومتی بوده نه علیه کفار، و بلکه علیه زیبایی. آنها در این چهل سال با هر آنچه که زیباست درگیر بوده اند و هر چه که زشتتر بوده آسانتر جذب آنها شده و با آنها درآمیخته است.
چپ رصدخانه مراغه، ساخته شده توسط بازماندگان ایلغار مغول، دوره هلاکو خان، سال ۶۵۷.
راست بر خلاف تصور انبار ضایعات نیست. رصدخانه ملی ایران. ساخته شده توسط جمهوری اسلامی، سال ۱۴۰۰».
- تصویر و متن برگرفته از صفحه دکتر ناصر کرمی
#رصدخانه_مراغه #جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
رصدخانه زشتمندان
«جمهوری اسلامی عملا حکومتی بوده نه علیه کفار، و بلکه علیه زیبایی. آنها در این چهل سال با هر آنچه که زیباست درگیر بوده اند و هر چه که زشتتر بوده آسانتر جذب آنها شده و با آنها درآمیخته است.
چپ رصدخانه مراغه، ساخته شده توسط بازماندگان ایلغار مغول، دوره هلاکو خان، سال ۶۵۷.
راست بر خلاف تصور انبار ضایعات نیست. رصدخانه ملی ایران. ساخته شده توسط جمهوری اسلامی، سال ۱۴۰۰».
- تصویر و متن برگرفته از صفحه دکتر ناصر کرمی
#رصدخانه_مراغه #جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech